ανοιγω αυτο το θεμα για να ακουσω τη γνωμη σας σχετικα με κατι που συμβαινει και δεν μπορω να ερμηνευσω απο τοτε που με θυμαμαι..
ο καθρεφτης μου λοιπον..
οποτε ολα πανε στραβα,οποτε ειμαι λυπημενη,οποτε κλαιω ειδικα η ακομα και οταν εχω κρισεις στεκομαι μπροστα απο τον καθρεφτη μου.με κοιταζω.κοιταζω τα ματια μου.νιωθω σα να βλεπω ενα αλλο ατομο.αυτο με κανει και νιωθω πολυ πιο ηρεμη.θυμαμαι οταν πεθανε ο μπαμπας ειχα περασει 2 ολοκληρες ωρες ορθια μπροστα απο τον καθρεφτη μου.δεν με κοιταζα γενικα,δεν με παρατηρουσα,με κοιτουσα στα ματια σαν να περιμενα κατι απο εμενα,καθε φορα ετσι ειναι κατι περιμενω..
εχεις θεραπευτικες ιδιοτητες ο καθρεφτης?υπαρχει κατι που αγνοω..?
ευχαριστω!