Ψυχολογικός πόλεμος στο σπίτι μετά τον θάνατο του πατέρα μου

Καλησπέρα,είμαι μια μανούλα με δύο παιδάκια 3 κ 5 χρονών!
Ήθελα την βοήθεια σας!
Εκεί που δεν είχα ανχος,έχω τρομερό τώρα!
Πέθανε ο πατέρας μου πριν 6 μήνες από καρκίνο!
Συνέχεια κλαίω,δεν μπορώ να το ξεπεράσω!
Είχε καρκίνο κ τον τελευταίο καιρό προχώρησε πολύ γρήγορα!
Από την άλλη έχω τον σύζυγό μου το τελευταίο διάστημα,σκοτωνομαστε συνέχεια!
Από την ώρα που πέθανε ο πατέρας μου κ δεν είχε αφήσει διαθήκη, γιατί δεν ήξερε ότι θα πεθάνει και επειδή βοηθήσαμε στο θέμα το οικονομικό για τον πατέρα μου,μανουριαζουμε ακόμη!
Η αδελφή μου δεν είχε λεφτά κ έτσι πίεσα εγώ την κατάσταση κ δώσαμε!
Συνέχεια μου το λέει ο άντρας μου!
Ότι πετάξαμε τα λεφτά μας, δανικά κ αγύριστα!
Ειλικρινά δεν είναι ο άνθρωπος που παντρεύτηκα στην αρχη!
Δεν σηκώνει κουβέντα, νομίζει όλοι ότι τον ειρωνεύονται, μέχρι κ στην δουλειά όλοι κόντρα τον πάνε?
Τόσο πολύ?
Τις προάλλες γκρινιαζε με τα παιδιά κ επειδή η μητέρα μου ,είχε μπουχτισει κ κάνει γιατί γκρινιάζετε όλη την ώρα!
Το κρατάει κ μου το λέει όλη την ώρα,ότι τον πρόσβαλε η μητέρα μου!
Αυτός είναι ο τέλειος,έχει σε όλα δίκιο στο 95% οι υπόλοιποι φταίμε!
Ειλικρινά αν δεν ήταν τα παιδιά στην μέση θα τον παραταγα!
Έφυγε ο πατέρας μου,αντί να έχω υποστήριξης,μου κάνει ψυχολογικό πόλεμο... ειλικρινά θέλω να μιλήσω κάπου,δεν αντέχω άλλο τόσο πίεση...

Παρε τα παιδια και φύγε. Αν δεν το κάνεις δεν θα μετανοιωσεις μονο εσυ στο μέλλον... Θα μεγαλωσουν σε τοξικο περιβαλλον και τα παιδια και οταν μεγαλωσουν μαλλον θα τον βρισουν καμια ωρα λογω της συσσωρευμενης τοξικότητας. Και αυτο δεν λεγεται τοξικη πατριαρχική αρρενωποτητα αφου δεν υφισταται τετοιο πραγμα, αυτο λεγεται ψυχοπαθητικη τοξικοτητα.

Δεν είναι τόσο εύκολο να διαλύσεις ένα σπίτι, τα προβλήματα προέρχονται από την οικογένειά του κ την οικογένειά μου!Αλλά την πληρώνω εγώ εδώ μέσα!
Γιατί ο ίδιος δεν μπορεί να πατήσει πόδι στους δικούς του κ από την άλλη η μητέρα μου είχε οικονομικό πρόβλημα με τον πατέρα μου, αρρώστησε ο πατέρας μου!Ούτε λεφτά για την θεραπεία είχε ,ούτε για την κηδεία!Έτσι δώσαμε εμείς!
Έρχεται ο άντρας μου όμως κ μου λέει,εγώ όμως εσένα παντρεύτηκα,όχι τους γονείς σου να πληρώνω τα οικονομικά τους!

Έχει ένα πόιντ ο σύζυγος αλλά από την άλλη πες του, ρε αρχηγέ τι να κάναμε; Να αφήναμε τον πατέρα χωρίς θεραπεία να υποφέρει; Ή να τον θάβαμε στον κήπο αντί για κηδεία; Έτσι θα το πάμε πες; Μέσα σε όλα τα προβλήματα που παλεύουμε να λύσουμε θα τρωγόμαστε και μεταξύ μας;

Κ εγώ αυτό λέω,από την άλλη η αδελφή μου δεν είχε λεφτά να βοηθήσει!Η μητέρα μου ζήτησε βοήθεια από εμάς!τι άλλο να έκανα?
Μου κάνει ο σύζυγος μου,εγώ δεν είπα για τις θεραπείες,για τα υπόλοιπα που μας έχει φάει η μάνα σου μου λέει!
Ότι η αδελφή μου την έβγαλε καθαρή, είπε δεν έχω λεφτά κ τέλος,δεν την ενόχλησε κάνεις μου κάνει ο σύζυγος μου!
Ότι η μητέρα μου τα περιουσιακά,θα τα πάει 50 50!
Εμένα αυτό που με προβληματίζει,είναι γιατί κάνει έτσι για τα περιουσιακά!
Ήταν να τα μοιρασουμε μεταξύ μας!
Από την στιγμή που δεν έχει κ η αδελφή μου λεφτά για αυτή την διαδικασία, προτιμώ να τα κρατήσει η μητέρα μου όλα!
Εμένα δεν μου αρέσει η αντίδραση του συζύγου μου,όλη την ώρα να μου λέει γιατί δεν τα μοίρασε η μητέρα μου από τώρα,για να μην γίνει καμία κατάσχεση με χρέη που έχει στην ασφάλεια της!
Αυτό φοβάμαι μήπως προέρχεται όλο από την οικογένειά του!
Ειλικρινά είμαι πάρα πολύ στεναχωρημένη,αφού σήμερα το πρωί μαλώσαμε πολύ,με έκανε σαν σκουπίδι!
Εγώ αυτή την συμπεριφορά δεν την περίμενα από αυτόν!
Την νύχτα ξύπνησα κ ήρθα κ κοιμήθηκα μαζί με το μεγάλο μου παιδί!Δεν ειμουν καλά!Είναι κ η απώλεια του πατέρα μου αυτή την στιγμή!
Δυστυχώς δεν ξέρω σε ποιον να μιλήσω,να πω δυο κουβέντες!Λες κ δεν υπάρχει κάποιος να με ακούσει να με καταλάβει,να μου δώσει δύο συμβουλές!. Όπως είχα τον πατέρα μου!

Γμστ, τα κληρονομικά έχουν ανακατώσει πολλές οικογένειες. Πάντως αυτό που γράφεις οτι "σε έκανε σκουπίδι" να του το κόψεις από τη ρίζα, μη το ανεχτείς, είναι πολύ άδικο. Αντιμετωπίζετε οικονομικό θέμα γενικά;

Quote:

---

Originally Posted by ninja

Γμστ, τα κληρονομικά έχουν ανακατώσει πολλές οικογένειες. Πάντως αυτό που γράφεις οτι "σε έκανε σκουπίδι" να του το κόψεις από τη ρίζα, μη το ανεχτείς, είναι πολύ άδικο. Αντιμετωπίζετε οικονομικό θέμα γενικά;

---

Δεν έχουμε οικονομικό πρόβλημα, έχουμε δύο σταθερές δουλειές!
Απλά επειδή βοηθήσαμε στην αρχή στην θεραπεία του πατέρα μου κ μετά προέκυψε η κηδεία του πατέρα μου κ λεφτά δεν είχε κανένας να δώσει!
Τα βάλαμε εμείς!
Όλη την ώρα μου το κοπαναει κ για κάτι αλλά μικρό έξοδα που βοήθησα την μήτε μου,ότι μας έχει φάει πολλά λεφτά κ ότι το εκμεταλλευτεί,εγώ δεν το λέω στην μάνα μου αυτό!
Εδώ μου κάνει το πρωί χάσου από μπροστά μου!
Εμένα ποτέ δεν μου είχε μιλήσει έτσι, επειδή έσπασε η γιαγιά το πόδι της κ την είχαμε σε κέντρο αποκατάστασης, έμεινε η μητέρα μου κοντά 1,5 μήνα εδώ
Αυτός τσιτωσε πολύ κ δεν την θέλει την μάνα μου!
Του λέω είναι Πάσχα θα την αφήσουμε μόνη της,μου κάνει έχει κ άλλη κόρη να πάει!
Ειλικρινά δεν σέβεται ότι πέθανε ο πατέρας μου,δεν σέβεται τίποτα!
Το ξέρεις την νύχτα ξύπνησα κ πήγα κ κοιμήθηκα με το μεγάλο το παιδί,δεν ειμουν καθόλου καλά ψυχολογικά!Δεν νιώθω καλά!

Απλά τώρα τα τελευταία χρόνια που δουλεύω με τον κορωνοιο, μαζέψαμε κάποια χρήματα για να συμμετέχουμε έστω κ με το πρόγραμμα σπίτι μου 2 να αγοράσουμε σπίτι!
Τώρα μου κοπαναει ότι δεν έχουν τα λεφτά που θα έπρεπε για να συμμετέχουμε στο δάνειο!Εδώ αγοράσαμε αμάξι κ όλη την ώρα,λέει ότι το μετάνιωσε,όλο μέσα στην γκρίνια είναι!

Μήπως να έβαζε και η αδερφή σου λίγο πλάτη και να βοηθούσε; Ειδικά τώρα που είστε τεντωμένοι και οι δυο...

Quote:

---

Originally Posted by Elenikara3085

Καλησπέρα,είμαι μια μανούλα με δύο παιδάκια 3 κ 5 χρονών!
Ήθελα την βοήθεια σας!
Εκεί που δεν είχα ανχος,έχω τρομερό τώρα!
Πέθανε ο πατέρας μου πριν 6 μήνες από καρκίνο!
Συνέχεια κλαίω,δεν μπορώ να το ξεπεράσω!
Είχε καρκίνο κ τον τελευταίο καιρό προχώρησε πολύ γρήγορα!
Από την άλλη έχω τον σύζυγό μου το τελευταίο διάστημα,σκοτωνομαστε συνέχεια!
Από την ώρα που πέθανε ο πατέρας μου κ δεν είχε αφήσει διαθήκη, γιατί δεν ήξερε ότι θα πεθάνει και επειδή βοηθήσαμε στο θέμα το οικονομικό για τον πατέρα μου,μανουριαζουμε ακόμη!
Η αδελφή μου δεν είχε λεφτά κ έτσι πίεσα εγώ την κατάσταση κ δώσαμε!
Συνέχεια μου το λέει ο άντρας μου!
Ότι πετάξαμε τα λεφτά μας, δανικά κ αγύριστα!
Ειλικρινά δεν είναι ο άνθρωπος που παντρεύτηκα στην αρχη!
Δεν σηκώνει κουβέντα, νομίζει όλοι ότι τον ειρωνεύονται, μέχρι κ στην δουλειά όλοι κόντρα τον πάνε?
Τόσο πολύ?
Τις προάλλες γκρινιαζε με τα παιδιά κ επειδή η μητέρα μου ,είχε μπουχτισει κ κάνει γιατί γκρινιάζετε όλη την ώρα!
Το κρατάει κ μου το λέει όλη την ώρα,ότι τον πρόσβαλε η μητέρα μου!
Αυτός είναι ο τέλειος,έχει σε όλα δίκιο στο 95% οι υπόλοιποι φταίμε!
Ειλικρινά αν δεν ήταν τα παιδιά στην μέση θα τον παραταγα!
Έφυγε ο πατέρας μου,αντί να έχω υποστήριξης,μου κάνει ψυχολογικό πόλεμο... ειλικρινά θέλω να μιλήσω κάπου,δεν αντέχω άλλο τόσο πίεση...

---

Πρώτα απ’ όλα, θέλω να σου πω πόσο λυπάμαι για την απώλεια του πατέρα σου. Ο πόνος της απώλειας δεν είναι κάτι που “ξεπερνιέται” απλά. Είναι κάτι που κουβαλάς και σταδιακά μαθαίνεις να ζεις με αυτό. Έκανες ό,τι μπορούσες για τον άνθρωπό σου, και μόνο γι’ αυτό αξίζεις αγάπη και σεβασμό, όχι μόνο από τους άλλους αλλά και από εσένα την ίδια.

Το ότι έκλαψες, το ότι λυγίζεις, είναι δείγμα δύναμης – όχι αδυναμίας. Είσαι άνθρωπος, δεν είσαι ρομπότ. Και μέσα σε όλο αυτό, έχεις δύο μικρά παιδιά να μεγαλώσεις, τα οποία σίγουρα παίρνουν από την ψυχή σου χωρίς να μπορείς να πάρεις εσύ μια ανάσα.

Αλλά εδώ είναι και το πιο δύσκολο: αντί να έχεις έναν σύντροφο να σε στηρίξει, νιώθεις ότι έχεις απέναντί σου έναν άνθρωπο που σε πονάει ακόμα περισσότερο. Κι αυτό δεν είναι μικρό πράγμα. Δεν είναι “γκρίνια”, ούτε “ευαισθησία”. Είναι συναισθηματική φθορά. Είναι μια καθημερινή ψυχολογική πίεση που σε πνίγει.

Ο σύζυγός σου – για δικούς του λόγους, πιθανώς οικονομικούς φόβους, κόμπλεξ, απώλεια ελέγχου – φαίνεται να ξεσπά πάνω σου. Όμως αυτό δεν είναι δικαιολογία. Δεν έχει δικαίωμα να σε μειώνει, να σε φορτώνει με ενοχές, να υποτιμά τη μάνα σου, να παρουσιάζεται ως το “θύμα” όταν εσύ έχεις θάψει τον πατέρα σου και παλεύεις καθημερινά με τον πόνο σου.

Και όχι, δεν φταις που βοήθησες τον πατέρα σου. Έκανες αυτό που σου υπαγόρευε η ψυχή σου. Την καρδιά σου να την κρατάς καθαρή. Τα λεφτά θα έρθουν και θα φύγουν, αλλά η συνείδηση μένει.

Ξέρεις κάτι; Αν δεν ήταν τα παιδιά, όπως λες, ίσως θα είχες ήδη φύγει – και είναι πολύ σημαντικό που το παραδέχεσαι αυτό. Γιατί δεν πρέπει να υπομένεις καταστάσεις που σε σπάνε απλά επειδή “είσαι μαμά”. Είσαι πρώτα εσύ άνθρωπος, και χρειάζεσαι αγάπη, φροντίδα, ξεκούραση, μία αγκαλιά – όχι κάποιον που σε κάνει να νιώθεις “φταίχτρα” επειδή πονάς.

Αν μπορείς, πάρε μια ανάσα και βρες κάποιον να μιλήσεις από κοντά. Έναν ψυχολόγο, έναν άνθρωπο που δεν θα σε κρίνει, που θα σε βοηθήσει να ξεκαθαρίσεις τι θέλεις, τι αντέχεις και τι όχι. Και μην νιώθεις τύψεις για το πώς νιώθεις. Η θλίψη σου είναι ιερή. Ο πόνος σου είναι αληθινός. Και έχεις δικαίωμα να τον εκφράσεις.

Δεν είσαι μόνη. Και δεν είναι κακό να ζητήσεις βοήθεια. Είναι γενναιότητα.

Εγώ θα σου πω ένα μόνο: αξίζεις ηρεμία. Αγάπη. Στήριξη. Όχι καυγάδες, φωνές, ενοχές. Μη συμβιβαστείς με το “έτσι είναι η ζωή”. Εσύ θα την καθορίσεις. Βήμα-βήμα, με τη δική σου δύναμη.

Τι να την κάνω την συγνώμη του,όταν μου μίλησε άσχημα σήμερα το πρωί κ έφτασα στο αμήν κ του κάνω πως μου φέρεσαι έτσι λες κ είμαι ένα σκουπίδι κ μου κάνει χάσου να μην σε βλέπω!
Τι Πάσχα εγώ θα περάσω φέτος;
Που κάνει όλο αυτό τον πόλεμο;
Που μόλις του είπα για την μάνα μου,μου κάνει εγώ δεν αντέχω 10 μέρες να έχω την μάνα σου;Εκεί που είχαμε πει το καλοκαίρι θα κρατήσει τα παιδιά,με πήγε να τα γράψουμε τα παιδί σε ιδιωτικό κδαπ!
Αν του πω ότι θέλω να πάω σε ψυχολόγο,θα μου πει ότι έχω ψυχολογικά προβλήματα!
Όλη η παρεξήγηση προέρχεται από μια βοήθεια που πήγε κ έκανε στα κτήματα του πατέρα μου,πήγε να βοηθήσει την μάνα μου!
Να κάψουν τα κλαριά κ γύρισε κ μου την είπε ότι εγώ τον έβαλα σε αυτή την διαδικασία κ έξοδα να κάνει κ βενζίνες και το καλό ευχαριστώ από την μάνα μου!
Ότι πάλι την φτιάξαμε κ ότι μας εκμεταλλεύεται κ μας έχει φάει ένα σωρό λεφτά!
Ότι έβγαλε την σύνταξη της κ τώρα δεν μας υπολογίζει!Πες μου εσύ τι θα έκανες στην θέση μου!
Βλέπεις αντί να μην γίνεται φασαρία,ότι δώσαμε
δώσαμε!
Του είπα δεν ξανά δίνω λεφτά στην μητέρα μου!
Αυτός ούτε σέβεται ότι στεναχωριέμαι!
Ότι μόνο η μάνα μου ,μου έμεινε ποια κ δεν θέλω να την αφήσω μόνη της ,τις μέρες αυτές!
Δηλαδή τι Πάσχα θα περάσουμε φέτος;
Εδώ ειμασταν στα 6 μήνα του πατέρα μου κ κράταγε μούτρα!
Αναρωτήθηκε όλος ο κόσμος τι συμβαίνει που δεν μιλούσε σε κανέναν!
Αν είμαστε τσακωμενοι μεταξύ μας όλοι!
Η αδελφή μου ,του μιλούσε κανονικά κ εκείνος αδιάφορος!
Πες μου εγώ τώρα πως να μην στεναχωριέμαι!

είναι πολύ στενάχωρα αυτά που γράφεις, καταρχάς συλλυπητήρια για τον μπαμπά σου και σου εύχομαι πραγματικά να φτιάξουν τα πράγματα με τον άντρα σου.
Ανέφερες ότι δουλεύετε και οι 2, άρα τα χρήματα που δώσατε για τη θεραπεία και τη κηδεία του πατέρα σου δεν ήταν μόνο απο τα χρήματα του άντρα σου. Απ' ότι κατάλαβα κάποια έβαλες εσύ και κάποια ο άντρας σου ή εκτος και αν έχετε κοινό ταμείο, αλλά και πάλι δεν ήταν μόνο δικές του οικονομίες ήταν και δικά σου. Απο την άλλη γράφεις ότι περιμένεις τη διαθήκη και ότι θύμωσε που θα πάρεις μισά εσύ και τα υπόλοιπα η αδερφή σου. Από που και ως που έχει λόγο για πόσα χρήματα θα πάρεις εσύ απο τη κληρονομιά ? ? Ακομή και αν το σκέφτεται έτσι γιατί έδωσε κάποια χρήματα για τη θεραπεία του μπαμπά σου και πάλι δεν θα έπρεπε να έχει λόγο. Νομίζω οτι εκεί πρέπει να πατήσεις, και αν σου ξαναπεί κάτι για τα χρήματα που έδωσε απο το δικό του μερίδιο πες του και εσύ ότι θα του τα δώσεις πίσω αφού φαίνεται να τον νοιάζει μόνο αυτό. Δεν σχολιάζω τη συμπεριφορά του, να σου λέει χάσου απο εδώ κτλ είναι ακραία απαράδεκτο. Ανέφερα αυτά πριν, γιατι με αυτά που λες δεν είναι οτι ο άντρας σου έδωσε μόνο αυτός, έδωσες και εσύ, και θα πάρεις κάποια χρήματα απο τη κληρονομιά όπως λες. Οπότε τι θέλει ?? Γενικά αυτ'η η συμπεριφορά δείχνει, υποθέτω οτί έτσι συμπεριφέρεται. Οτι μόνο αυτος αποφασίζει και η δικιά σου άποψη και επιθυμία δεν έχουν κανένα λόγο..μπορεί να κάνω και λάθος αλλά νομίζω ότι έτσι συμπεριφέρεται γενικά με αυτά που έγραψες.

Quote:

---

Originally Posted by Elenikara3085

Δεν έχουμε οικονομικό πρόβλημα, έχουμε δύο σταθερές δουλειές!
Απλά επειδή βοηθήσαμε στην αρχή στην θεραπεία του πατέρα μου κ μετά προέκυψε η κηδεία του πατέρα μου κ λεφτά δεν είχε κανένας να δώσει!
Τα βάλαμε εμείς!
Όλη την ώρα μου το κοπαναει κ για κάτι αλλά μικρό έξοδα που βοήθησα την μήτε μου,ότι μας έχει φάει πολλά λεφτά κ ότι το εκμεταλλευτεί,εγώ δεν το λέω στην μάνα μου αυτό!
Εδώ μου κάνει το πρωί χάσου από μπροστά μου!
Εμένα ποτέ δεν μου είχε μιλήσει έτσι, επειδή έσπασε η γιαγιά το πόδι της κ την είχαμε σε κέντρο αποκατάστασης, έμεινε η μητέρα μου κοντά 1,5 μήνα εδώ
Αυτός τσιτωσε πολύ κ δεν την θέλει την μάνα μου!
Του λέω είναι Πάσχα θα την αφήσουμε μόνη της,μου κάνει έχει κ άλλη κόρη να πάει!
Ειλικρινά δεν σέβεται ότι πέθανε ο πατέρας μου,δεν σέβεται τίποτα!
Το ξέρεις την νύχτα ξύπνησα κ πήγα κ κοιμήθηκα με το μεγάλο το παιδί,δεν ειμουν καθόλου καλά ψυχολογικά!Δεν νιώθω καλά!

---

Τραγικός ο σύζυγος.
Να τον αφήνατε χωρίς θεραπεία; Δλδ;
Απορώ πως υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, σκοτοψυχοι εντελώς.

Quote:

---

Originally Posted by Elenikara3085

Δεν είναι τόσο εύκολο να διαλύσεις ένα σπίτι, τα προβλήματα προέρχονται από την οικογένειά του κ την οικογένειά μου!Αλλά την πληρώνω εγώ εδώ μέσα!
Γιατί ο ίδιος δεν μπορεί να πατήσει πόδι στους δικούς του κ από την άλλη η μητέρα μου είχε οικονομικό πρόβλημα με τον πατέρα μου, αρρώστησε ο πατέρας μου!Ούτε λεφτά για την θεραπεία είχε ,ούτε για την κηδεία!Έτσι δώσαμε εμείς! Έρχεται ο άντρας μου όμως κ μου λέει,εγώ όμως εσένα παντρεύτηκα,όχι τους γονείς σου να πληρώνω τα οικονομικά τους!

---

Δεν μπορεις να διαλυσεις κατι που εχει ηδη διαλυθει και απλα δεν θελεις να το δεις. Ο γαμος ουσιαστικά έχει τελειώσει. Αυτη η ψυχροτητα μου ειναι γνωριμη και ξερεις ποιο ειναι το χειροτερο; Οταν θα εισαι εσυ και ο αντρας σου στα 70 σας, τοτε ειναι πολυ πιθανον ντε φακτο να τον χωρισεις με την εννοια της διάστασης και να μουτζωνεις τον εαυτο σου επειδη δεν μπορεις να πας τον χρονο πισω στο σημερα ωστε να χωρισεις πριν καταστραφεις ψυχολογικα κι εσυ και τα παιδια που θα υποφερουν περισσοτερο σε εναν τετοιο γαμο παρά σε ενα λυτρωτικό διαζύγιο. Προφανως και τα δυο σεναρια ειναι επωδυνα, απλως το ενα ειναι επωδυνο για ενα χρονικο διαστημα, ενω το αλλο ειναι επωδυνο μεχρι τα βαθια γεράματα σε οτι αφορα εσένα ενω για τα παιδια... θα ειναι ακομα χειροτερα.

Μπορει να σου φαινονται παραξενα αυτα που γράφω αλλα ειναι το 90% για να μην πω το 99% της εξελιξης καθε γαμου που εχει τα χαρακτηριστικά που περιέγραψες στην αρχη. Ουτε εχει νοημα μετα απο 30-40 χρονια να γραψεις στο φορουμ και να πεις οτι ειχα δικιο. Αυτο που σου λεω ειναι σχεδον σιγουρο οτι θα συμβει βασει στατιστικής. Ο γαμος εχει διαλυθει ηδη σε συναισθηματικο επιπεδο. Το θεμα ειναι πιο πολυ αν τα παιδια θα υποφερουν για λιγο ή για δεκαετιες....

Quote:

---

Originally Posted by Player

Τραγικός ο σύζυγος.
Να τον αφήνατε χωρίς θεραπεία; Δλδ;
Απορώ πως υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, σκοτοψυχοι εντελώς.

---

Για την θεραπεία μου είπε βδεν είχε πρόβλημα να βοηθήσουμε,βασικά έχουμε κοινό ταμείο!Τα λεφτά τα μαζέψαμε με τον μισθό μου τώρα με τι κορωνοιο!
Η αδελφή μου όμως δεν είχε μια να προσφέρει, γενικά είχε πρόβλημα οικονομικό στο σπίτι της!
Εκείνη την ημέρα που ήταν να βοηθήσουμε, πήρε την μητέρα μου στο δωμάτιο να μιλήσουν!
Ο δικός μου τσαντιστηκε,επειδή πήρε την μάνα μου στο δωμάτιο να μιλήσει η αδελφή μου ότι δεν έχει λεφτά!
Ναι αλλά κ ο δικός μου,δεν ήταν συμπεριφορά να μιλάει με υφακι,ναι θα τα δώσουμε εμείς τα λεφτά !
Στο σπίτι τον είχα εγώ τον πατέρα μου όταν κατέπεσε,ο δικός μου όμως τσιτωσε κ άρχιζε κ μου έκανε πόλεμο μπροστά στον άρρωστο πατέρα μου! Έχει ένα θέμα με τα λεφτά ο άντρας μου,οι δικοί του,του έχουν τραβήξει πολλά λεφτά κ η διαφορά είναι ότι οι δικοί του δεν είχαν οικονομικό πρόβλημα!
Απλά θεωρούσαν ότι ο γιος τους έχει υποχρέωση να τους πληρώνει ότι δηποτε,επειδή έμενε στο σπίτι τους!