Πόσο συχνά μιλάτε με φίλους και ποιος ξεκινά την επικοινωνία;

Καμία δεν μου έστειλε πάλι. Δεν περίμενα κάτι διαφορετικό, να σας πω την αλήθεια. Ξέρω πότε κάποιος ενδιαφέρεται και πότε όχι, είναι κάτι που φαίνεται, και μπορώ με αρκετή ακρίβεια να προβλέψω ποιος θα στείλει πάλι και ποιος όχι. Και είναι πάντα όχι. Και πέφτω μέσα.

Οι δικοί μου φίλοι στην ενήλικη ζωή, μου μιλούσαν κάθε μα κάθε μέρα. Όταν έχασα την δουλειά μου, και η ζωή μου μπήκε στην χρόνια πορεία του τίποτα (την οποία προσπάθησα μάταια να σπάσω φέτος), οι φίλοι μου ήταν εκεί να μου δείξουν πως η ζωή συνεχίζεται. Μου έλεγαν για την μέρα τους, για την δουλειά τους. Με παρότρυναν να αλλάξω την εμφάνισή μου, να χάσω βάρος, να αλλάξω τα μαλλιά μου, να ντυθώ. Με έπαιρναν τηλέφωνο κάθε μέρα.

Μου λείπουν αφόρητα. Δεν θα το έχω ποτέ ξανά. Είμαι πολύ μισητός άνθρωπος. Μισώ τον εαυτό μου που δεν ήμουν άξια και δεν κατάφερα να σας κρατήσω στη ζωή μου. Είναι άδεια η ψυχή μου και η ζωή όλη χωρίς εσάς. Η μόνη μου ευχή θα ήταν πως θα βρείτε ανθρώπους που δεν θα είναι σκουπίδια σαν εμένα.

Μακάρι να ξέρατε πόσο δύσκολα είναι χωρίς εσάς. Μακάρι να σας ένοιαζε.

Kρινουμε τους αλλους οπως κρινουμε τους εαυτους μας. Δεν γινετε να φερεσαι καλα στους αλλους οσο φερεσαι ασχημα στον εαυτο σου γτ νοιωθεις κοροϊδο. Πρεπει να αρχησεις να φερεσαι καλα στον εαυτο σου πρωτα, εστω λιγο. Μονο ετσι θα μαλακωσεις.

Τι καλά να φερθώ στον εαυτό μου μωρέ; Έχασα όλα τα σημαντικά που είχα. Είναι αργά

6 χρόνια ήταν εκεί κάθε μέρα. Τώρα δεν είναι πουθενά. Τώρα κανείς δεν είναι πουθενά.

Κάθε μέρα με έπαιρνε τηλέφωνο και ποτέ δεν ξεμεναμε από πράγματα να συζητήσουμε, το πιστεύεις; Πάντα υπήρχε κάτι να πούμε.

Με τους άλλους είναι με το ζόρι οι κουβέντες σε μια ώρα μόνο... 6 χρόνια δεν ξεμειναμε ποτέ και με αυτούς ξεμενουμε σε λίγη ώρα.

Προσπάθησα να γνωρίσω κι άλλα άτομα, να προσθέσω στη ζωή, και όχι μόνο δεν πρόσθεσα, αλλά έχασα και τους βράχους μου.

Ήμουν τόσο τυχερή που τους είχα. Ήταν οι δύο στο εκατομμύριο και τους βρήκα σε αυτή τη ζωή ♡

Αλλά,

Καληνύχτα, τελείωσε για σήμερα. Αύριο πάλι από την αρχή..... Πάλι.

καλησπερα. ισως μπορω να καταλαβω σε εναν βαθμο την θεση σου. καθως εχω περασει δυο μεγαλες περιοδους καπως ετσι τολμω να πω. εμενα βεβαια τωρα αυτην την στηγμη ειναι αλλο το θεμα μου. σχετικο εμ τον τιτλο. εχω δυο ατομα ως φιλους αυτην την στηγμη στην ζωη μου. τους οποιους πρόσφατα (πριν καμια βδομάδα) τους ειπα οτι θελω να κατσω λιγο μονος γτ ειμαι φορτισμενος ψυχολογικα. και ηθελα λιγο χρονο μόνος. ψεματα ειπα, δεν τους ηθελα να λεμε την αληθεια. σε οτι αφορα την δικια τους περίπτωση αυτοι σηνηθος με καλουσαν, δλδ στελνανε. και εγω επειδη δεν ειχα αλες επιλογες ακολουθουσα η καμία φορα εστελνα και εγω. αλλα οντος σπανια. αν θεε να το αναπτυξω κιαλο αυτο το θεμα πες μου.

κοιτα, ο αχλ εχει δικιο, φυσικα δεν στο λεει σαν κατακρηση οπως καταλαβαινεις αλλα να σου δωσει μια εικονα λιγοτο που βρισκεσαι και γιαυτο αντολαμβανεσαι ετσι τα πραγματα. αν μπορω να πω κατι ειναι να ταξηνομησεις τις φασεις της ζωης σου βαση των μεχρι τωρα βιωματων σου. και αυτην την στηγμη που εισαι εδω και εχεις συνηδειση του τι εχει συμβει μεχρι τωρα. πες οτι θα ξεκηνησει ενα νεο κεφαλαιο στην ζωη μου και αυτην την φορα οσο κρατησει θα κανω οτι καλυτερι μπορω. και μην ανχωνεσαι πως θα εξεληχθει μην απλα κανε κατι νεο καθε μερα. και κανε πραγματα που σε ανοιγουν ψυχολογικα και αλαζε παραστασεις. ωριζε νεα κεφαλαια και κανε αλαγες αφηνωνωτας τα παλια τσαπτερ της ζωης σου πισω.

Αυτό προσπάθησα να κάνω και βρέθηκα εδώ! Ακριβώς αυτό έκανα 6 μήνες πριν το πεις και κατέληξα ΕΔΩ

Quote:

---

Originally Posted by wanderer010

Καληνύχτα, τελείωσε για σήμερα. Αύριο πάλι από την αρχή..... Πάλι.

---

Ειπα θα στειλω διπλα στο αλλο θρεντ αλλα αφου ανοιξες αυτο εδω ας γραψω εδω. Ναι wanderer, τελειωσε αλλη μια μερα. Αλλη μια σημαντικη νικη για σενα. Αλλη μια μερα που εσυ δεν ενιωθες καλα και παρολα αυτα την περπατησες, την εφτασες μεχρι το τελος της με ασφαλεια και σε εφερε αλλο ενα βημα πιο κοντα στο να τελειωσει ολη αυτη η δυσκολια που περνας. Θα τελειωσει κοριτσι μου, δε θα εχει παντα καταιγιδα. Και μετα τη βροχη που η ατμοσφαιρα θα ειναι πλεον καθαρη θα αστραψουν ολα κατω σπο τον ηλιο, θα το δεις, θα εισαι και παλι καλα. Κανε κουραγιο μεχρι τοτε, βαστα και μην τα παρατησεις. Και μεινε μακρια απο επικινδυνα πραγματα και επιπολαιες παρορμησεις. Φυσικα και μας λειπουν οι φιλοι μας. Κι εγω τις περιοδους που νιωθω χαλια το μονο πραγμα που καπως μετριαζει αυτο το δυσαρεστο αισθημα ειναι η ανθρωπινη παρεα, η συναναστροφη με φιλους. Βεβαια υπαρχει το εξης προβλημα. Οταν ειμαστε έτσι, λιγο χωρις να το θελουμε αυτη η κακη μας διαθεση γινεται βαρος στους αλλους. Εμεις μιλαμε ολο για αυτο, γιατι αυτο υπαρχει μεσα μας και θελουμε να ανακουφισουμε, να το βγαλουμε, οι αλλοι ομως νιωθουν αβολα, αμηχανα και λιγο επιβαρυνονται απο τη σταση μας. Θελουν να συνεχισουν να μιλουν γι αυτα που μιλουσαν παντοτε και αυτη η αλλαγη μας καπως τους ξενιζει. Μπορει κιολας να τους επηρεαζει, να τους στενοχωρει και γι αυτο καμια φορα απομακρυνονται. Μπορει να λυπουνται που μας βλεπουν ετςι και να μην το αντεχουν, να μην ξερουν πως να φερθουν. Δεν πειραζει, δεν τρεχει κατι, θα το δεις μεγαλωνοντας στη ζωη σου σε ολα τα πεδια των ανθρωπινων σχεσεων οτι οι ανθρωποι εναλλασονται, αλλοι φευγουν, νεοι ερχονται κ.ο.κ. Ωστοσο, δεν υπαρχει λογος να παραιτηθουμε απο αυτους που ηδη ειχες. Με μοναδικη εξαιρεση τον κακοποιητη, τις αλλες φιλικες σου σχεσεις μπορεις να τις κυνηγησεις, κι ας απομακρυνθηκαν. Παρε τηλεφωνο εσυ τη φιλη σου, παρε πρωτοβουλια και πες της, παμε να πιουμε καφεδακι, πεθυμησα να σε δω. Και πατε, καθιστε παρεα και προσπαθησε οσο μπορεις να μη μιλας καθολου για ολα αυτα. Ας τη να γεμισει αυτη την σιωπη, να σου πει για τη δικη της μερα, πως παει με τη δουλεια της, να σου πει για το νεο ζευγαρι παπουτσια που αγορασε, ασε σε αυτην το τιμονι. Κι εσυ οσο μπορεις ακολουθα. Ε, αμα σε ρωτησει τι κανεις εσυ κλπ πες περναω καποιες δυσκολιες που ξερεις, εξακολουθουν να υπάρχουν αλλα προσπαθω να μην το βαλω κατω. Και μου κανει και καλο αμα δε σε επιβαρυνω πολυ με ολο αυτο να πινουμε και κανα καφεδακι μαζι οταν μπορεις, με βοηθαει να ξεχνιεμαι. Ετσι να πεις κι ετσι να σκεφτεσαι, και να το κανεις εστω και στα ψεμματα, κανε το σαν «θεραπεια». Στο τέλος της παρεας σας, μετα απο 2-3 ωρες δηλαδη, αντι να εχεις κατσει μονη σε ενα παγκακι, τουλαχιστον θα εχεις δει και μια φιλη. Ναι, ειναι βραχοι οι φιλοι στις φουρτουνες της ζωης, ειναι αληθεια αυτο. Γι αυτο και να τους επιδιωκεις, να μην απομονώνεσαι, να μην «ξεμοναχιαζεσαι». Αλλα θα το κανεις με σωστο τροπο, δε θα παιρνεις κοσμο στο «κυνηγητο» γιατι σκιαζονται και φευγουν μετα μια και καλη. Εγω ομως θελω να κανεις και κατι αλλο ρε κοριτσι. Καλο ολο αυτο με τους φιλους, συμφωνω με 1000, αλλα θελω σιγα σιγα και παραλληλα με αυτο, να αρχισεις εσυ να γινεσαι βραχος του εαυτου σου. Να αρχισεις να στηριζεις τον εαυτο σου στις φουρτουνες, να σκανε κυματα πανω σου και εσυ να μη φοβασαι, ολο και λιγοτερο να φοβασαι, να λες, καλα ειμαι, εχω περασει τοσα, θα αντεξω και αυτο μεχρι να περασει. Ο βασικος κυματοθραυστης θα εισαι εσυ κοπελα μου και μετα θα πηγαινεις για τον καφε και με τους φιλους σου. Γιατι αν πας και τους κανεις αποκλειστικους κυματοθραυστες των δικων σου προβληματων, δε θα αντεξουν, θα τους επηρεασει πολυ ολο αυτο και πιθανοτατα θα θελησουν να απομακρυνθουν. Δεν πειραζει, θα τους ξαναπαρεις εσυ στο τηλεφωνο, αλλα θα αρχισεις να φερεσαι λιγο διαφορετικα στη συναναστροφη σας. Εστω και στα ψεμματα, εστω κι αν μεσα σου κλαις και πονας. Εσυ θα πινεις καφε με τη φιλη σου και ασε την να σου πει για το που εκλεισε να παει διακοπες. Αυτο απο μόνο του ειναι ενας καλος τροπος να σε βγαλει εστω για λιγο, εστω και με το ζορι απο το δικο σου «βαλτο». Γινεται επικεντρο η ζωη του αλλου και οχι εσυ με τα τρεχοντα προβληματα. Ξεχνιεσαι, πας αλλου. Ειδες τι ελεγες? Οι φιλοι σου σε νοιαζονται, σου ελεγαν να χασεις τα κιλα, να προσεξεις την εμφανιση σου, πραγματα καλα δηλαδη για σενα, προσπαθουσαν με τον τροπο τους να σε βοηθησουν δηλαδη λεγοντας σου σωστα πραγματα. Ολα θα γινουν, ολα θα τα κανεις. Μολις περασει η «ιωση» που λεγαμε θα επανελθουν τα (ψυχικα σου) κουραγια και θα βρεις νεα ορεξη για ολα αυτα τα πολυ ωραια για τον εαυτο σου πραγματα. Μονο που αυτη η «ιωση» ενδεχεται αντι για λιγες μερες να χρειαστει λιγες εβδομαδες η και μηνες μεχρι να φυγει εντελως. Μην αποκαρδιωθεις, μην πανικοβληθεις, εδω εισαι και θα τα καταφερεις, τιποτα δε χαθηκε, ολη η ζωη σου ειναι μπροστα σου κοπελα μου. Σπρωχνε εσυ τωρα τις δυσκολες τις μερες οπως οπως. Κανε οτι σε ανακουφιζει αλλα μονο αν ειναι ασφαλες. Κοιμησου αρκετα αφου αυτο σε βοηθαει, φαε κατι οταν το χρειαζεσαι αλλα προσπαθησε να μην ξεχνας το ζαχαρο, μην το παρακανεις, βγες βολτα, περπατα στο παρκο, ιδανικα με παρεα, με γνωστη σου παρεα, με τη φιλη που λεγαμε, αντι να καθεστε και να τα λετε, πες ας περπατησουμε, εγω περπαταω αρκετα τελευταια, ερχεσαι να περπαταμε? Να τα λεμε κανοντας εναν ωραιο περιπατο? Ετσι να της πεις. Τάισε τα γατουλια, τα περιστερια, τωρα που εχουμε και ζεστη παρε ενα μπωλ, απο ενα πηλινο γιαουρτι πχ και βαλτο εκει σε μια γωνια στο παρκο και πηγαινε βαζε νερακι να εχουν να πινουν, να ξεδιψανε. Θα ξεδιψας κι εσυ την ψυχη σου κανοντας το αυτο, καντο για σενα, για τη θεραπεια σου και ταυτοχρονα ξεδιψας και ενα ζωακι. Λοιπον, κι ακομα δεν ειπα καν αυτο που ηθελα, δεν ειπα καν καλημερα. Καλημερα wanderer, δωσε της μια ευκαιρια, ειναι μια καινουρια μερα, συνηθως τον καιρο της καταθλιψεως τα πρωινα ειναι λιγο πιο δυσκολα, μετα οσο προχωραει η μερα καπως στρωνει το πραγμα, λιγο το βρισκουμε. Αλλα εσυ δε μασας ρε κοριτσι, “you know how it feel to wake up fuck3d up” etc. (Παω σε νεο μηνυμα)

https://youtu.be/rMHH01z3ofA?si=V6S9apa0Ea0h4ogR

Tι ωραια που τα λες, Βασιλη, οντως εισαι στα καλα σου.

Ναι, παλι δε θα παω σε αυτο που ηθελα, αλλα δεν πειραζει, κουβεντα κανουμε, παρεα κανουμε :) Προσπαθησες να το κανεις ισως wanderer, αλλα το εκανες με μεγαλη απερισκεψια, εβαλες τον εαυτο σου σε μεγαλο κινδυνο. Δε μπαινουμε στην εφαρμογη με τους αγνωστους που κατα κανονα παραγγελνουν σεξ οπως παραγγελνουμε φαγητο και λεμε, warning, εμετικη εμφανιση, very possible, αλλα οποιον δεν τον πειραζει αυτο, εδω ειμαι κι εγω. Βασικα γ@μα τηντελειως την κωλοεφαρμογη, δεν μπαινουμε καν εκει. Αλλα αυτο που εκανες ξερεις ποσο επικινδυνο ηταν ρε κοριτσι? Ξερεις? Δεν ξερεις..Το θεμα δεν ειναι οτι θα βρεθει κανενας ψυχανωμαλος που θα εκμεταλλευτει ενα νεο κοριτσι με χαμηλη αυτοπεποιθηση λογω κακης ψυχολογιας για να παει να βγαλει τα βιτσια του πανω του και να την πεταξει μετα. Βασικα κι αυτο ειναι θεμα και παραειναι, αλλα το βασικο προβλημα ειναι αλλου κατα τηγνωμη μου. Δεν ξερεις πραγματικα τι ψυχανωμαλια κυκλοφορει εκει εξω σε παγκοσμιο επιπεδο, τι αρρωστια, τι διαταραχη. Και πλεον με την εφαρμογη και το ιντερνετ η επικοινωνια ειναι παγκοσμια. Μπορει ο καθε αρρωστος διεστραμμενος δολοφονος που εκτος του σεξ βασικα εχει αλλα βιτσια, δολοφονικα βιτσια, να παρει πτηση 24ωρη απο Αυστραλια και να ερθει εδω να βρει ενα κοριτσι που κραταει πλακατ «εμετικη εμφανιση, κακιστη ψυχολογια, απελπισμενη να γνωρισω κοσμο,ελατε καντε σεξ ,χτυπηστε με αν θελετε, ολα καλα». Μπορει αυτος να ερθει να τα κανει και ολα αυτα αλλα κατα βαση να εχει κ@υλωσει για κατι αλλο, πολυ πιο αρρωστο, πολυ πιο νοσηρο. Μπορει ξαφνικα να γινοσουν «αγνοουμενη» ρε wanderer, αυτος ηταν ο πιο μεγαλος κινδυνος, και μαλιστα ολοι θα λεγανε, την καημενη, τοσες φορες ειχε προσπαθησει να βλαψει τελειωτικα τον εαυτο της και μαλλον καπου πηγε και το καταφερε. Και εσυ να μην εκανες τιποτα απο αυτα αλλα να πηγες μονη σου απερισκεπτα στη φωλια του λυκου και να βρισκεσαι πλεον κομματιασμενη πουθενα σαν αυτα που βλεπουμε στις ταινιες. Συγγνωμη κοπελα μου αν σε τρομαζουν αυτα που λεω, αλλα η πραγματικη τρομαρα ειναι αυτο που πηγες κι εκανες, το (παγκοσμιο) ρισκο που πηρες. Το ιντερνετ και οι εφαρμογες ειναι παγκοσμια πραγματα και στον ωκεανο μπορει να βολταρουν καρχαριες για να βρουν θυματα σαν εσενα, δεν ειναι απλο. Μπορει να κοβουν βολτες παγκοσμιως. Μπορει να εχουν τα λεφτα, τον ελευθερο χρονο και τη ψυχοδιαστροφη ωστε να το κανουν. Μην ξαναμπεις στην κ*λοεφαρμογη ποτε και μην ξαναγραψεις τετοια πραγματα online. Και τωρα ενδεχομενως εσυ να ρθεις να μου πεις (λεω ισως..) «μα εγω δε φοβαμαι ουτε αυτο, ετσι κι αλλιως και απο μονη μου ηθελα να δωσω τελος». Τοτε θα σου απαντουσα αυτο και αν ειναι καμπανα, καμπαναριο, του ποσο σκατα νιωθεις και ποσο κρισιμη φαση περνας. Γιατρος, φαρμακα, οικογενεια, γνωστα μας ατομα φιλοι, φιλοι θηλυκοι κατα προτιμηση, κοπελες που τις ηξερες ηδη απο το σχολειο η τη δουλεια σου και απλα σπρωχνουμε τις μερες μεχρι να περασει η μπορα. Και μακρια απο εφαρμογες που πιθανως να τις λυμαινονται μια στο εκατομμυριο και πολυ πολυ πιο επικινδυνα ατομα απο καποιον με σεξουαλικες διαστροφες. Ουφ.. πολλα λεω, ειμαι πολυλογας. Εχω κι αλλα να πω. Μηπως σε κουραζω? Αμα ειναι πες..