έχω οριακη διαταραχή και είμαι ερωτευμένη με ένα σχιζοφρενή
Γεια σας, έχω καιρό να σας γράψω, από τότε μεσολάβησαν πάρα πολλά.Συγκεκριμένα μια από τις συνήθεις απόπειρες που κάνω αυτοκτονίας δηλαδη κατεβάζω τα χάπια και μετα πάω μόνη μου στο νοσοκομείο για πλυση με οδηγησε τον περασμένο Ιούνιο σε ψυχιατρική κλινική.Εκεί τα πράγματά δεν ήταν τόσο χάλια όσο τα περίμενα ανέπτυξα σχέσεις με τους άλλους ασθενεις και γενικά προσπαθούσα να προσαρμοστώ.Διαγνώστηκα με οριακή , εξαρτητική και ψυχαναγκαστική διαταραχή.
Την προσαρμογή μου τη δυσκόλευε ο Μ.. Ήταν ένα πολύ όμορφο αγόρι που είχε διαγνωστεί με σχιζοφρένεια. Ο Μ. μιλούσε επιλεκτικα σε ορισμένα άτομα και έγω ήμουν μέσα σε αυτά. Συχνα εξέφραζε την επιθυμία ότι θέλει να πεθάνει και αυτό με συγκινούσε ιδιαίτερα λόγω και του προηγουμενου ιστορικού μου με τις απόεπιρες αυτοκτονιάς.Προσπαθούσα συνεχως να τον βοηθήσω. Μου έλεγε ότι η ζώη θα πρέπει να συνεχιστει χωρις αυτον και με συγκινούσε ιδιαίτερα.Του έλεγα για τα ταξίδια που θα κάνει όταν μεγαλώσει κι άλλο για το γεγονός ότι θα γίνει ένας πετυχημενος επιστήμονας και γενικότερα προσπαθούσα να του δίνω θάρρος. Η αλήθεια είναι ότι πως αυτά που μου έλεγε τα μετέφερα στους γιατρους και στο νοσηλευτικό προσωπικό ,γιατί είχα πελαγώσει σε καποιο σημειό.Του συνέστησα μάλιστα και τη γιατρο μου θέλοντας να τον βοηθήσω ξέροντας και τον κίνδυνο ότι γιατρός μου δεν μπορεί να αναλάβει δύο άτομα που γνωρίζονται.
¨Οταν τελειώσε η νοσηλεία μου έγω πηγα στον τόπο καταγωγής μου για διακοπές και ο Μ. έμεινε Αθήνα. Είχα μόνο το τηλέφωνο του αδερφού του που ενώ στην αρχη τον συμπαθούσα, στη συνέχεια κατάλαβα ο΄τι θα έμπαινε εμπόδιο και πώς ήθελε να κρατήσει το Μ. προστατευμένο απο κάθε "επιρροή".Μου είπαν , συγκεκριμένα ο αδερφός του ότι ο Μ σε κάποιες άλλες εξετάσεις που έκανε εκτός νοσοκομείου διαγνώστηκε με εγκεφαλίτιδα και ότι ευτυχώς το είχαν προλάβει νωρίς.Γενικότερα το καλοκαίρι μιλούσαμε , κυριώς επειδή τους έπαιρνα εγώ τηλέφωνο και όχι τόσο αυτοί . Σφεφτόμουνα έχουνε και τα προβλήματα τους.Θα με ρωτήσετε τι ήθελα εγώ απο το Μ?Ήθελα να συνεχίσουμε τη σχέση που έχουμε και στο νοσοκομείο και να είμαι εκεί για αυτόνα, να τον στήρίζωκαι να του δώσω όσο χρόνο χρειάζεται μέχρι να γίνει καλά.
Τώρα το χειμώνα δεν μιλάμε καθόλου , απλώς έμαθα από μια φορά που μιλήσαμε όλους αυτούς τους μήνες ότι ο Μ. ξανανοσηλευτηκε πάλι αυ΄τη τη φορα σε παθολογικό τμημα επειδη είχε υψηλό πυρετό.Έκτοτε μου έχει γίνει έμμονη ιδέα,δεν μπορω να ήρεμησω καθόλου.Ζητησα από τον αδερφό του αν είναι να πάς και μπορώ να πάω να τον δω και μου είπε ότι ο Μ. θα στενοχωρηθεί, επειδη στενοχωρήθηκα και εγω που είναι άρρωστος.Ειλικρινα τι δικαιολογια είναι αυτή?
Έκτοτε είμαι πολυ χάλια, έχω σταμα΄τσει τα φαρμακά μου και παίρνς πολλά πιστέψτε με, συγκεκριμένα solian,tegretol,topamac,zoloft,circadin
Μπορείτε αν θέλετε να μου πείτε τη γνώμη σας