Έρωτας?

Καλησπερα, ειμαι νεο μελος μελος στο φορουμ και χαιρομαι που σας γνωριζω.. Δε θα ήθελα προς το παρον - γι' αυτο το πρωτο θεμα - να πω αν ειμαι αντρας ή γυναικα ωστε να υπαρχει το δυνατον μεγαλυτερη αντικειμενικοτητα στο θεμα μου.
Εντελως τυχαια γνωρισα ενα ατομο στο ιντερνετ. Αυτο ειναι κατι το οποιο δε συνηθιζω καθολου, αλλα ετυχε.. Ξεκινησαμε να μιλαμε μσν.. Τη πρωτα μερα μιλαγαμε 10 περιπου ωρες σχεδον συνεχομενα.. Στα μεσα της πρωτης αυτης μερας, χωρις να εχω δει καν φωτο αυτου του ατομου αρχισα να νιωθω πολλα πραγματα γι'αυτο.. Συνεχισαμε να μιλαμε καθημερινα για τις υπολοιπες 2-3 περιπου βδομαδες.. Κλειναμε παρα πολλες ωρες μιλωντας σε μσν, μηνυματα, στο τηλεφωνο.. Δεν ειχαμε καν δει ο ενας τον αλλο και υπηρχε μια περιεργη ελξη.. Ειπαμε πραγματα που δυσκολα λεμε σε καποιον.. Γιναμε σα μικρα παιδια μεταξυ μας. Καναμε πραγματα, και αφησαμε τον εαυτο μας ελευθερο σε τετοιο βαθμο, που ειχαμε να το κανουμε και οι δυο κυριολεκτικα απο μικρα παιδια.. Ξαναζησαμε τη παιδικη μας ηλικια αλλα και με μια δοση σοβαροτητας και ωριμοτητας.. Ειμασταν εκει ο ενας για τον αλλο, προθυμοι να ακουσουμε αν υπηρχε καποιο προβλημα.. Ενιωθα πως πανω απο ολα μας ενωνε μια γνησια φιλια.
Μιλαγαμε ασυνηθιστες ωρες.. Αμεσως μολις ξυπνησουμε και λιγο πριν κοιμηθουμε.. Το πρωτο και το τελευταιο ατομο στο οποιο μιλαγα.. Φαινοταν να θελουμε τα ιδια πραγματα απο τη ζωη.. Απο την αλλη οσοι μας εβλεπαν την ωρα που μιλαγαμε στο τηλεφωνο συμπεραιναν οτι ειμασταν ερωτευμενοι.. 3 βδομαδες, με ελαχιστες ενδειξεις για το πως ειμαστε επιφανειακα - απο τις σπανιες περιπτωσεις που πρωτα γνωριζεις το μεσα και μετα το εξω.. Τελικα ηρθε η στιγμη που συναντηθηκαμε.. Δε φανηκε να μας νοιαζει η εμφανιση.. Παρ' ολα αυτα υπηρχαν καποια προσωπικα θεματα στη μεση που φανηκε να παρενεβαιναν και η συναντηση αυτη αν και ηταν ευχαριστη δεν ηταν το καλυτερο δυνατο.. (Παροτι μιλαω τοση ωρα σε παρελθοντικο χρονο δε φαινετε να αλλαξε κατι προς το παρον..)
Το προβλημα ειναι το εξης.. Σημερα κατι ετυχε και ενω ειχαμε κανονισει κατι δε μπορεσαμε τελικα να συναντηθουμε.. Ξερω οτι δε μου ειπε ψεματα για να με αποφυγει αλλα και παλι θυμωσα πολυ.. Εβαλα τα κλαματα και δε μπορουσα να σταματησω.. Ενιωθα να ποναω απιστευτα.. Μεχρι που ηπια 2-3 ποτηρια κρασι για να χαλαρωσω, κατι που ποτε δεν εχω ξανακανει για να αντιμετωπισω μια δυσκολη κατασταση... Ευτυχως το κρασι με επιασε (καθως σπανια πεινω) και χαλαρωσα απο τη κριση που με ειχε πιασει...
Σας παρακαλω πειτε μου την αποψη σας.. Γιατι νιωθω ολα αυτα? Γιατι με χει τρελανει τοσο ενα ατομο? Ειλικρινα βρισκομαι σε συγχυση.. Σκεφτειτε οτι συμπεριφερομασταν σαν απολυτα ερωτευμενοι χωρις καν να εχουμε δει ο ενας τον αλλον.. Τωρα ακομα ειναι νωρις για να κρινω τη συνεχεια.. Σε καθε περιπτωση νιωθω ηδη καλυτερα που τα εγραψα ολα αυτα καπου.. Ευχαριστω για την υπομονη σας.

Το ειχα βιωσει στο παρελθον αυτο αλλα οχι σε τοσο μεγαλο βαθμο...αυτο που πιστευω οτι συνεβη ειναι οτι με τις συζητησεις που κανατε χωρις προσωπικη επαφη, ας μιλησουμε συγκεκριμενα για σενα...εξιδανικευσες το ατομο που ειχες στην απεναντι γραμμη, στην οθονη. Συνηθως στις γνωριμιες μεσω ιντερνετ ετσι γινεται γιατι εφοσον δεν τον/την εχεις μπροστα σου, μπορεις να υποθεσεις οτιδηποτε....και αυτο που συμβαινει ειναι οταν ερχομαστε συναισθηματικα κοντα σε καποιον χωρις να τον εχουμε δει....μπορει να γινει και ο θεος μας...(ακραια περιπτωση)...απο την αλλη παλι, οταν συναντιεσαι απο κοντα, καποια πραγματα στο βλεμμα, στην κινηση του σωματος, κανουν μπαμ και προδιδουν καποια μειονεκτηματα στον αλλον που επειδη τον εξιδανικευσες, δεν πιστευες οτι μπορει να τα εχει...ετσι προσγειωνεσαι αποτομα στην πραγματικοτητα γιατι τα πραγματα δεν ηταν αυτο που φανταζοσουν.
Το οτι εισαι ερωτευμενος/η εισαι σιγουρα....εχεις δεθει συναισθηματικα πολυ μαζι του/της και αυτο φαινεται και απο τις μαρτυριες των φιλων σου.
Ηταν παρα μια συναντηση δεν χρειαζεται να το παιρνεις τοσο κατακαρδα...αλλα ο ερωτας καιει...νιωθεις οτι σου καιγονται στα σωθικα και παρολα αυτα δεν υπαρχει κανεις να σου χωσει ενα αναμενο δαδι στο στομαχι...υπομονη και το αν σου ειπε ψεμματα η οχι δυστυχως δεν μπορω να το ξερω...ουτε θα ηθελα να σου χαιδεψω τα αυτια και να σου πω οτι οντως δεν ειπε ψεμματα...μοναχα αν το νιωθεις εσυ οτι ετσι ηταν τοτε ετσι ηταν....

χαλαρα, θα συναντηθειτε την επομενη φορα και θα περασετε ομορφα...ο ερωτας θα μεγαλωσει οταν δεις καλυτερα αυτα τα αρνητικα που ειδες μεγαλα η μικρα και δεν σε πειραξουν, απο την αλλη σε κανουν να τον/την ερωτευτεις περισσοτερο...

Ευχαριστώ παρα πολύ για την απαντηση σου Triella.. Μαλλον ειναι ερωτας.. Γιατι δε με νοιαζει τιποτα αλλο.. Παρα μονο το ιδιο το ατομο.. Ουτε εμφανιση ουτε μειονεκτηματα.. Αλλα απο την αλλη πρεπει να περασει καποιος καιρος και να εχουμε καποια επαφη για να ειμαστε σιγουροι.. Και αυτο με την εξιδανικευση σιγουρα ισχυει.. Αλλα αυτο ομως δεν ειναι ο ερωτας?

προφυλαξου ειναι η δικη μου συμβουλη.το ατομο που ερωτευτηκες ισως να περιμενε να δει κατι διαφορετικο.μαλλον δεν το ειδε.και ξερεις κατι;
οταν ερωτευεσαι καποιον που σε θελει ειναι πολυ διαφορετικο απο το να ερωτευεσαι καποιον που δεν σε θελει.
και υποθετικα μιλωντας αν εχει αλλαξει στρατοπεδο το αλλο μελος τοτε μαλλον πρεπει να αρχισεις να ξεκολλας.

Το θεμα ειναι οτι δεν εχει δειξει κατι τετοιο.. Το συζητησαμε κιολας.. Γιατι να επιμενει να προσπαθει να μου εξηγησει αν δεν ενδιαφερεται..? Πολυ πιο απλο δε θα ηταν να κοψει επικοινωνια..? Το προβλημα μου ειναι οτι δεν εχω ξανανιωσει κατι τετοιο.. Οντως ποναει πολυ ο ερωτας ακομη και με το παραμικρο ή μηπως εχω κατι αλλο που πρεπει να το ψαξω?

Ο Εmpnefsths καλά τα λέει, αλλα μάλλον επικεντρώνεται στην αρvητικη προοπτική της υπόθεσης.
Εγώ που είμαι αισιόδοξο ατομακι και έχω περάσει ερωτα από το internet, πιστεύω πως ο μονος τρόπος να ηρεμήσεις είναι να μιλήσετε και οι 2 ανοιχτά. Καταλαβαίνω (αχ ποσο καταλαβαίνω) ότι οποιοδήποτε εμφανισιακό \"ελάττωμα\" δεν έχει σημασία για εσένα διότι έχεις ερωτευτεί την προσωπικότητα και αυτό είναι που μετράει, και δεν αμφιβάλλω πως όσο μιλούσατε και από net και μέσω τηλεφώνου, και το άλλο άτομο έτρεφε τα ίδια αισθήματα για εσένα.
Για τον χρόνο που περάσατε μιλώντας μαζί λοιπόν, και για τα πράγματα που μοιραστήκατε όντας τόσο ανοιχτοί και ειλικρινείς μεταξύ σας, νομίζω ότι οφείλεται μια συζήτηση για το αν άλλαξε αυτό τώρα που γνωριστήκατε από κοντά... και ελπίζω και εύχομαι να ήταν απλά ένα απρόοπτο που έτυχε στο άλλο πρόσωπο και όχι δικαιολογία για να σε αποφύγει.
Καλή τύχη!

Quote:

---

Originally posted by Moi
Καλησπερα, ειμαι νεο μελος μελος στο φορουμ και χαιρομαι που σας γνωριζω.. Δε θα ήθελα προς το παρον - γι\' αυτο το πρωτο θεμα - να πω αν ειμαι αντρας ή γυναικα ωστε να υπαρχει το δυνατον μεγαλυτερη αντικειμενικοτητα στο θεμα μου.
Εντελως τυχαια γνωρισα ενα ατομο στο ιντερνετ. Αυτο ειναι κατι το οποιο δε συνηθιζω καθολου, αλλα ετυχε.. Ξεκινησαμε να μιλαμε μσν.. Τη πρωτα μερα μιλαγαμε 10 περιπου ωρες σχεδον συνεχομενα.. Στα μεσα της πρωτης αυτης μερας, χωρις να εχω δει καν φωτο αυτου του ατομου αρχισα να νιωθω πολλα πραγματα γι\'αυτο.. Συνεχισαμε να μιλαμε καθημερινα για τις υπολοιπες 2-3 περιπου βδομαδες.. Κλειναμε παρα πολλες ωρες μιλωντας σε μσν, μηνυματα, στο τηλεφωνο.. Δεν ειχαμε καν δει ο ενας τον αλλο και υπηρχε μια περιεργη ελξη.. Ειπαμε πραγματα που δυσκολα λεμε σε καποιον.. Γιναμε σα μικρα παιδια μεταξυ μας. Καναμε πραγματα, και αφησαμε τον εαυτο μας ελευθερο σε τετοιο βαθμο, που ειχαμε να το κανουμε και οι δυο κυριολεκτικα απο μικρα παιδια.. Ξαναζησαμε τη παιδικη μας ηλικια αλλα και με μια δοση σοβαροτητας και ωριμοτητας.. Ειμασταν εκει ο ενας για τον αλλο, προθυμοι να ακουσουμε αν υπηρχε καποιο προβλημα.. Ενιωθα πως πανω απο ολα μας ενωνε μια γνησια φιλια.
Μιλαγαμε ασυνηθιστες ωρες.. Αμεσως μολις ξυπνησουμε και λιγο πριν κοιμηθουμε.. Το πρωτο και το τελευταιο ατομο στο οποιο μιλαγα.. Φαινοταν να θελουμε τα ιδια πραγματα απο τη ζωη.. Απο την αλλη οσοι μας εβλεπαν την ωρα που μιλαγαμε στο τηλεφωνο συμπεραιναν οτι ειμασταν ερωτευμενοι.. 3 βδομαδες, με ελαχιστες ενδειξεις για το πως ειμαστε επιφανειακα - απο τις σπανιες περιπτωσεις που πρωτα γνωριζεις το μεσα και μετα το εξω.. Τελικα ηρθε η στιγμη που συναντηθηκαμε.. Δε φανηκε να μας νοιαζει η εμφανιση.. Παρ\' ολα αυτα υπηρχαν καποια προσωπικα θεματα στη μεση που φανηκε να παρενεβαιναν και η συναντηση αυτη αν και ηταν ευχαριστη δεν ηταν το καλυτερο δυνατο.. (Παροτι μιλαω τοση ωρα σε παρελθοντικο χρονο δε φαινετε να αλλαξε κατι προς το παρον..)
Το προβλημα ειναι το εξης.. Σημερα κατι ετυχε και ενω ειχαμε κανονισει κατι δε μπορεσαμε τελικα να συναντηθουμε.. Ξερω οτι δε μου ειπε ψεματα για να με αποφυγει αλλα και παλι θυμωσα πολυ.. Εβαλα τα κλαματα και δε μπορουσα να σταματησω.. Ενιωθα να ποναω απιστευτα.. Μεχρι που ηπια 2-3 ποτηρια κρασι για να χαλαρωσω, κατι που ποτε δεν εχω ξανακανει για να αντιμετωπισω μια δυσκολη κατασταση... Ευτυχως το κρασι με επιασε (καθως σπανια πεινω) και χαλαρωσα απο τη κριση που με ειχε πιασει...
Σας παρακαλω πειτε μου την αποψη σας.. Γιατι νιωθω ολα αυτα? Γιατι με χει τρελανει τοσο ενα ατομο? Ειλικρινα βρισκομαι σε συγχυση.. Σκεφτειτε οτι συμπεριφερομασταν σαν απολυτα ερωτευμενοι χωρις καν να εχουμε δει ο ενας τον αλλον.. Τωρα ακομα ειναι νωρις για να κρινω τη συνεχεια.. Σε καθε περιπτωση νιωθω ηδη καλυτερα που τα εγραψα ολα αυτα καπου.. Ευχαριστω για την υπομονη σας.

---

Καλησπέρα και καλώς ηρθες.Καταρχας να σου πω ενα μπραβο που δε βλεπεις τους ανθρωπους επιφανειακά και μπορεις να νιωσεις ετσι για καποιον μονο και μονο απο την προσωπικοτητα του.Δε μπορω να πω οτι καταλαβα απολυτα αυτο που ειπες:¨Παρ\' ολα αυτα υπηρχαν καποια προσωπικα θεματα στη μεση που φανηκε να παρενεβαιναν και η συναντηση αυτη αν και ηταν ευχαριστη δεν ηταν το καλυτερο δυνατο.¨ Δεν αντιλαμβάνομαι δηλαδη τι εννοεις μετα προσωπικά θεματα.
Σιγουρα ειναι ερωτας αυτο που νιώθεις.Δεν ξερω τι εχεις ζησει στο παρελθόν αλλα φενεται αυτο το ατομο σου εδοσε πραγματα που σου ειχαν λειψει.Γιαυτο και σου βγηκε τοσο δυνατο συναίσθημα.Ο χρονος θα δειξει πιστευω για το τι ακριβως νιωθει και το αλλο προσωπο για σενα.Κοντος ψαλμος... Γνωμη μου ειναι να ηρεμήσεις οσο μπορεις για να μη νιώσει κι εκεινός ή εκείνη πιεσμένη (ακομα καλα καλα δεν ειστε μαζι επισημα σα ζευγάρι).Ελπιζω συντομα να ειστε μαζι και ολες οι αμφιβολίες σου να διαλυθουν.Καλη τυχη.:)

Καλημερα,

Εγω πιστευω πως μπορει και να φοβηθηκε απο το τοσο αποτομο και βαθυ δεσιμο που εχεις απεναντι του. Μερικες φορες δεν ειναι ευκολο να πιστεψουμε πως καποιος μπορει να μας ερωτευτει τοσο ξαφνικα και αποτομα, και το βαζουμε στα ποδια.

Εγω θα σου προτεινα να ηρεμησεις και να σκεφτεις, πως οσο περισσοτερο καποιον εξειδανικευουμε με το μυαλο μας τοσο πιο ανωμαλη ειναι και η προσγειωση.

Εχετε ξανασυναντηθει καθολου??? Δεν ειναι μοναχα ο ερωτας ο οποιος οδηγησε στην εξιδανικευση, ειναι και η παθητικη ομιλια χωρις να εχεις τον αλλον μπροστα σου....πιστεψε με βοηθαει παρα πολυ στο να εξιδανικευσουμε τον αλλον. Παρολα αυτα, ειναι ωραιο να εισαι ερωτευμενη και για να καταλαβεις τι συμβαινει, φροντισε να πεις αυτο που σκεφτεσαι και να τον κοιτας στα ματια...
αν του πεις να συναντηθειτε και μετα απο τη 2η φορα σου πει οτι εχει δουλεια...τοτε κανε πισω οσο και αν πονας καλη μου.
Αν εχετε ξανασυναντηθει και περνατε ομορφα τοτε δεν νομιζω οτι χρειαζεται να πω κατι.

Quote:

---

Originally posted by Ananta

Σιγουρα ειναι ερωτας αυτο που νιώθεις.Δεν ξερω τι εχεις ζησει στο παρελθόν αλλα φενεται αυτο το ατομο σου εδοσε πραγματα που σου ειχαν λειψει.

Πόσο μέσα πέφτεις σε αυτό... Μάλλον αυτό φταίει για το γεγονός ότι τα συναισθήματα μου είναι τόσο ασυνήθιστα έντονα..

Γιαυτο και σου βγηκε τοσο δυνατο συναίσθημα.Ο χρονος θα δειξει πιστευω για το τι ακριβως νιωθει και το αλλο προσωπο για σενα.Κοντος ψαλμος... Γνωμη μου ειναι να ηρεμήσεις οσο μπορεις για να μη νιώσει κι εκεινός ή εκείνη πιεσμένη (ακομα καλα καλα δεν ειστε μαζι επισημα σα ζευγάρι).Ελπιζω συντομα να ειστε μαζι και ολες οι αμφιβολίες σου να διαλυθουν.Καλη τυχη.:)

---

Έχεις πολύ δίκιο.. Σε ευχαριστώ για την απάντηση σου.

Quote:

---

Originally posted by Triella
Εχετε ξανασυναντηθει καθολου??? Δεν ειναι μοναχα ο ερωτας ο οποιος οδηγησε στην εξιδανικευση, ειναι και η παθητικη ομιλια χωρις να εχεις τον αλλον μπροστα σου....πιστεψε με βοηθαει παρα πολυ στο να εξιδανικευσουμε τον αλλον. Παρολα αυτα, ειναι ωραιο να εισαι ερωτευμενη και για να καταλαβεις τι συμβαινει, φροντισε να πεις αυτο που σκεφτεσαι και να τον κοιτας στα ματια...
αν του πεις να συναντηθειτε και μετα απο τη 2η φορα σου πει οτι εχει δουλεια...τοτε κανε πισω οσο και αν πονας καλη μου.
Αν εχετε ξανασυναντηθει και περνατε ομορφα τοτε δεν νομιζω οτι χρειαζεται να πω κατι.

---

Φρίκη αυτή η εξιδανίκευση.. Και αυτό που έγραψες για τη παθητική ομιλία δεν το είχα σκεφτεί.. Πολύ πιθανόν είναι και αυτό.. Γνωρίζεις μεν τη προσωπικότητα του άλλου (λίγο-πολύ) χωρίς κόλλημα στην εμφάνιση, αλλά είναι δίκοπο μαχαίρι..

Γιαπ....με πιανεις..λολ..παρολα αυτα μην απελπιζεσαι για τπτ...οπως ειπε και αναντα ασε το χρονο να κυλησει...αν ανταποκριθει σημαινει πως σε εχει ερωτευθει και αυτος/αυτη πραγματικα και θελει να ειστε μαζι. Αν κανει πισω σημαινει πως ηταν ενας ακρατος ενθουσιασμος ο οποιος κρατησε πολυ λιγο...δεν ειναι η πρωτη φορα και δεν θα ειναι η τελευταια που θα σου συμβει...για αυτο Keep your head up...

Quote:

---

Originally posted by Moi

Πόσο μέσα πέφτεις σε αυτό... Μάλλον αυτό φταίει για το γεγονός ότι τα συναισθήματα μου είναι τόσο ασυνήθιστα έντονα..


Έχεις πολύ δίκιο.. Σε ευχαριστώ για την απάντηση σου.

---

Να εισαι καλα.Και αμα εχεις νεα (ελπιζω ευχάριστα) πες μας.:)

να μην κανεις τα στραβα ματια σε αυτα που σε ενοχλουν πανω του ακομα και αν ειναι επιφανειακα (εμφανιση). και ναι μπορει να μη γουσταρει οσο \"γουσταρεις\" εσυ, εντος εισαγωγικων γιατι γουσταρεις την εξιδανικευμενη εικονα του.

Μοι...καταρχην δεν καταλαβαίνω γιατι δεν προσδιορίζεις τα φυλλα σας. Αυτο από μονο του μου βγαζει ενα φοβο για τις επιλογες σου, ή την ...επιλογη του.
Εδω ειμαστε αγνωστοι μεταξυ μας άνθρωποι, οπότε δεν εχεις λογο να κρυβεσαι. Κανεις δεν θα σε κρίνει.
Πιο πολυ θα κανει καλο σε σενα να διαβασεις κατι όσο πιο πολυ αντικειμενικο γίνεται, παρα εικασίες για σχεσεις που δεν υφιστανται.
Παντα φιλικα.