Καινουργια αρχη η οχι?

Γεια σε όλους. Η αληθεια ειναι οτι εχω καιρο να μπω στην σελιδα αυτη λογω του οτι το προβλημα μου ειχε μπει σε ελεγχο. Αλλα τωρα υπαρχει το εξης θεμα! θα αλλαξω μερος διαμονης και δουλεια. Θα εχουμε καλυτερη ποιοτητα ζωης αφου θα παμε σε μια πιο πρασινη περιοχη που με ενθουσιαζει πολυ. θα μου πειτε ποιο ειναι το προβλημα τωρα?.... Εδω και τρια χρονια εχουν σταματησει οι κρισεις πανικου αλλα δεν εχω ξαναμπει σε λεωφορειο η μετρο... Στη δουλεια μου πηγαινα με τα ποδια αφου ηταν πολυ κοντα. Και τωρα φοβαμαι τρομερα.. μονο στην ιδεα οτι θα χρειαστει να παιρνω τα μεσα μεταφορας, με πιανει το στομαχι μου. Νιωθω μεγαλη απογοητευση που το νιωθω ακομα αυτο και δεν θελω να μπει εμποδιο στο μελλον μου ουτε να με καθοριζει. Σας εχει τυχει κατι αναλογο και πως το αντιμετωπισατε? Δεν θελω να κανω πισω..:(

Quote:

---

Originally posted by margo44
Γεια σε όλους. Η αληθεια ειναι οτι εχω καιρο να μπω στην σελιδα αυτη λογω του οτι το προβλημα μου ειχε μπει σε ελεγχο. Αλλα τωρα υπαρχει το εξης θεμα! θα αλλαξω μερος διαμονης και δουλεια. Θα εχουμε καλυτερη ποιοτητα ζωης αφου θα παμε σε μια πιο πρασινη περιοχη που με ενθουσιαζει πολυ. θα μου πειτε ποιο ειναι το προβλημα τωρα?.... Εδω και τρια χρονια εχουν σταματησει οι κρισεις πανικου αλλα δεν εχω ξαναμπει σε λεωφορειο η μετρο... Στη δουλεια μου πηγαινα με τα ποδια αφου ηταν πολυ κοντα. Και τωρα φοβαμαι τρομερα.. μονο στην ιδεα οτι θα χρειαστει να παιρνω τα μεσα μεταφορας, με πιανει το στομαχι μου. Νιωθω μεγαλη απογοητευση που το νιωθω ακομα αυτο και δεν θελω να μπει εμποδιο στο μελλον μου ουτε να με καθοριζει. Σας εχει τυχει κατι αναλογο και πως το αντιμετωπισατε? Δεν θελω να κανω πισω..:(

---

Είχα κρίσεις πανικού και άγχους.
Δεν μπορούσα να πάω σε κινηματογράφο. Για εστιατόρια και καφέ ούτε συζήτηση.
Και φυσικά στο μετρό δεν μπορούσα να αντέξω περισσότερες από τρεις στάσεις και αυτό με πολύ κόπο.
Μαζί με την ψυχοθεραπεία ακολούθησα και φαρμακευτική αγωγή. Ήρθα σε ένα πολύ καλό επίπεδο έτσι ώστε πλέων όλα αυτά να μου φαίνονται παρελθόν.
Μέχρι όμως να φτάσω εκεί προσπάθησα να αντιμετωπίσω τους φόβους μου.
Δεν σταμάτησα να πηγαίνω σε εστιατόρια και καφέ, έστω και εάν στην μισή ώρα έφευγα. Φορά με την φορά η ώρα παραμονής ήταν και περισσότερη.
Το ίδιο συνέβη και με τον κινηματογράφο. Μου πήρε περίπου 6 – 7 φορές μέχρι να καταφέρω να δω μια ταινία ολόκληρη.
Εν ολίγοις θα σου πω ότι εγώ το ξεπέρασα αντιμετωπίζοντας τους φόβους μου.
Εάν ήμουν στην θέση σου θα δοκίμαζα να μπω στο μετρό ένα Σάββατο ή μια Κυριακή και να δω μέχρι που αντέχω. Μετά θα προσπαθούσα να πάω και μια στάση παραπάνω. Μέχρι που να καταφέρω να πάω από τον έναν τερματικό σταθμό στον άλλο.

Quote:

---

Originally posted by margo44
Γεια σε όλους. Η αληθεια ειναι οτι εχω καιρο να μπω στην σελιδα αυτη λογω του οτι το προβλημα μου ειχε μπει σε ελεγχο. Αλλα τωρα υπαρχει το εξης θεμα! θα αλλαξω μερος διαμονης και δουλεια. Θα εχουμε καλυτερη ποιοτητα ζωης αφου θα παμε σε μια πιο πρασινη περιοχη που με ενθουσιαζει πολυ. θα μου πειτε ποιο ειναι το προβλημα τωρα?.... Εδω και τρια χρονια εχουν σταματησει οι κρισεις πανικου αλλα δεν εχω ξαναμπει σε λεωφορειο η μετρο... Στη δουλεια μου πηγαινα με τα ποδια αφου ηταν πολυ κοντα. Και τωρα φοβαμαι τρομερα.. μονο στην ιδεα οτι θα χρειαστει να παιρνω τα μεσα μεταφορας, με πιανει το στομαχι μου. Νιωθω μεγαλη απογοητευση που το νιωθω ακομα αυτο και δεν θελω να μπει εμποδιο στο μελλον μου ουτε να με καθοριζει. Σας εχει τυχει κατι αναλογο και πως το αντιμετωπισατε? Δεν θελω να κανω πισω..:(

---

Πήρες αυτο το τιτλο θεματος μεσα απο τα χερια μου κυριολεκτικα.

Κανω μια νεα αρχη τον τελευταιο καιρο κανοντας πραγματα που απεφευγα για καιρο. Ηθελα να πιστευω οτι αφησα πισω τις κρισεις πανικου και ολα καλα. Ομως τις τελευταιες μερες ειχα συνολικα 4 κρισεις πανικου. Και σκεφτομαι μηπως αυτη η νεα μου προσπαθεια για καινουργια αρχη είναι επι της ουσίας ματαιη. :( Δεν θελω να ξαναπεσω κατω και να γινω οπως ημουν πριν αλλα αυτες οι κρισεις με γυρνανε πίσω. Όπως και να χει ο δρομος ειναι μονοδρομος και για μενα και για σενα αγαπητη φιλη. Δεν υπάρχει εναλλακτικη. Ο αλλος δρομος οδηγει σε αδιεξοδο αρα πρεπει να προχωρησουμε θελουμε δε θελουμε. ;) Πρεπει να \"σφιξουμε τα δοντια\" και να προσπαθησουμε περισσοτερο. Και αν δεν μπορουμε μονοι μας τοτε με τη συνδρομη καποιου ειδικου και γιατι οχι καποιας αγωγης. Εμενα με βοηθησε παρα πολυ. :)

γειασου κ απο εμενα...μπορεις να μας πεις πως ξεπερασες τις κρισεις πανικου?πηρες φαρμακα?η μονο ψυχοθεραπεια.συνεχιζεις να περνεις φαρμακα αν παιρνεις ακομα?για διατηρηση?παλαιυω εδω κ 3χρονια κ δεν μπορω να γινω καλα

ΟΔΗΓΑ ΜΟΝΗ ΣΟΥ .

Ευχαριστω για τις απαντησεις σας.
Winston man μην σκεφτεσαι οτι δεν εχεις κανει βηματα μπροστα επειδη ετυχε κατι παλι. απλα ετυχε και δεν εχει καμια παραπανω σημασια. Ειδικα αν δεν το κανεις μεγαλο στο μυαλο σου.. Οπως ξερουμε ολα εκει ειναι..
και εγω ειχα μια κριση πανικου τελευταια που ειχε να μου συμβει 2 χρονια. Το καταπληκτικο ηταν οτι την αλλη μερα ειπα \"δεν θα το σκεφτω αλλο\" και περιεργως το πετυχα. Σιγουρα ειμαι καλυτερα απο παλια. Δεν τιθεται θεμα. Αλλα να πω οτι εχω ξεπερασει εντελως τον φοβο... Δεν νομιζω.

Παντα υπαρχει μεσα μου ειναι σαν ενα αγκαθι, που αν και δεν ποναει τωρα πια, ξερεις οτι ειναι ακομα μεσα σου.
Οι αλλαγες ομως πιστευω βοηθανε πολυ στο να εξελιχθουμε και να ξεκολλησουμε απο τον φοβο.
Υπηρχε μια εποχη που δεν μπορουσα να κανω τιποτα μονη μου. Οι μερες περνουσαν και ημουν απολυτα εξαρτημενη απο τον φιλο μου. Δεν μπορουσα να κατσω πραγματικα ουτε 10 λεπτα στο σπιτι μονη. Ηταν πραγματικη φρικη. Ενωθα καθε μερα να λυπαμαι τον εαυτο μου και περισσοτερο. Σιγα σιγα δεν ξερω πως ακριβως αρχισα να πηγαινω με τα ποδια ολο και πιο μακρια επειδη φοβομουν μεχρι και το περπατημα μονη μου. Ενιωθα απαισια αρχικα, αλλα σιγα σιγα με τον καιρο δεν το σκεφτομουν πια. θελει επιμονη και συνεχη προσπαθεια....
Εχω κανει ομοιοπαθητικη 2 χρονια και με βοηθησε αρκετα. Πηγαινα και σε ψυχολογο παραλληλα.

Τωρα ομως ειναι καιρος για τα επομενα βηματα.. Μακαρι να βρω το θαρρος εστω να προσπαθησω να μπω στο μετρο.

Ναι path το εχω σκεφτει και αυτο... αλλα δεν θυμαμαι να οδηγαω τοσα χρονια που εχω....
Και που να βρεις να παρκαρεις ρηγγιλης? :D

mipos na kano ena thema \" poioi pernoyme to metro tin idia ora kai apo poy\" gia na allilovoithiomaste?????:cool:

ΝΑ ΤΟ ΑΝΑΣΥΡΕΙς ΞΑΝΑ ΑΠ ΤΗ ΜΝΗΜΗ ΣΟΥ.,,,,,,,,,,,,,,,,ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΠΑΡΚΑΡΕΙς ΑΚΡΙΒΩς ΚΑΤΩ ΑΠ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ,,,,,,ΑΛΩΣΤΕ ΚΑΠΩς ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΑς ΚΑΙ ΛΙΓΟ,,,,ΜΗΝ ΤΟ ΚΟΨΕΙς ΤΕΛΕΙΩς, ΘΑ ΠΑΡΕΙς ΚΙΛΑ !

Quote:

---

Originally posted by path
ΟΔΗΓΑ ΜΟΝΗ ΣΟΥ .

---

Σταλήθεια βοηθαει αυτο? Σκεφτομαι να αγορασω μηχανακι συντομα. Ειναι καλή ιδέα?

Προφανως βοηθαει! εγω ειχα μηχανη και με βοηθουσε απιστευτα αφου ηταν γρηγορη δεν κολλαγε τη κινηση και γενικα με εκανε να νιωθω πολυ δυνατη. Απλα δεν μπορω να παρω μηχανη πλεον γιατι εχω ενα γυναικολογικο και δεν κανει να μου φυσαει κρυο στην κοιλια.

τελικα μαλλον οχι καινουργια αρχη. Νιωθω οτι χειροτερευω. Δεν νομιζω να τα βγαλω περα.

\'\'\'\'Το καταπληκτικο ηταν οτι την αλλη μερα ειπα \"δεν θα το σκεφτω αλλο\" και περιεργως το πετυχα.\'\'\'\',,,,,,,,,,,,,\'\'\'\'Σιγα σιγα δεν ξερω πως ακριβως αρχισα να πηγαινω με τα ποδια ολο και πιο μακρια .....\'\'\'\' ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,, ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Δικα σου λογια δεν ειναι αυτα ? τα διαβασες καπου και τα εγραψες ; ,,δεν νομιζω . Αφου ξερεις τον τροπο, και ξερεις οτι δεν μπορει να γινει διαφορετικα , μονο εσυ μπορεις να αλαξεις τα πραγματα . ,,,,,,,,,,,,,,ΕκΤος κι αν !,,,,εκτος κι αν η οποια αλαγη επιχειρησες να κανεις ηταν απλως ενας πλεονασμος ,,,,,ε τοτε δεν εχεις παρα να επαναφερεις τα πραγματα οσο μπορεις ποιο κοντα στην προτερα κατασταση .

απλα ειχα μια πολυ κακη μερα οταν ειχα γραψει το τελευταιο μηνυμα. Δεν νομιζω να μην τα καταφερω. Δεν θελω να το αφησω να μου διαλυσει την ζωη. Ειδικα τωρα που ολα μπαινουν σε μια σειρα. Οχι δεν ηταν πλεονασμος η αλλαγη. ειναι πολυ κοντα...

ok. κυκλοθυμικη margo...........