καλημερα.
παρακαλω θα ηθελα πολυ να με βοηθησετε οσων αφορα σε ενα προβλημα που παρουσιαζει ο αντρας μου τους τελευταιους μηνες.
Εχουμε 2 παιδακια ( ενα αγορακι 6 1/2 ετων και ενα κοριτσακι 1 1/2 ετους). Ο αντρας μου ειναι 38 ετων και εγω 35 αντιστοιχα.
Απο τον Φεβρουαριο του τρεχοντος ετους ξεκινησε να εχει κατι σαν καταθλιψη. Η εικονα που παρουσιαζε ηταν εικονα ενος τεμπελη. Δεν μπορουσε να σηκωθει απο τον καναπε, χρειαζοταν παρα πολυ υπνο, δεν μπορουσε να παρει καμια πρωτοβουλια,δεν ειχε διαθεση για τιποτα ακομα και για τα παιδια μας με τα οποια περναμε ολο τον χρονο μας. Σε παραινεσεις δικες μου ηταν ειτε αδιαφορος ειτε εκνευρισμενος. Περναει επισης παρα πολλες ημερες απλυτος. Σε ολη αυτη του την εικονα αντιδρουσα εντονα εκνευρισμενη, μεχρι που σκεφτηκα να παει σε καποιον ψυχιατρο.
Τελικα επισκεφθηκε καποιον γιατρο για 2 φορες και τελικα σταματησε γιατι δεν ειχε χρονο να τον επισκεπτεται. Η διαθεση του ταυτοχρονα βελτιωθηκε κατα πολυ. Στους επομενους μηνες ομως αρχισε να γινεται εξαιρετικα οξυθυμος, εκνευρισμενος και γενικοτερα μιλουσε ξανα για την φοβερη συγχυση που υπαρχει στο μυαλο του - που ειναι οπως μου λεει σαν σουπα -, για τις εργασιες στο σπιτι που δεν μπορει να αναλαβει να οργανωσει κλπ.
Σταδιακα αρχισα να καταλαβαινω, ειδικα απο τον Σεπτεμβριο και μετα οτι ζουσαμε 2 διαφορετικες πραγματικοτητες. Για τον αντρα μου ολα ειναι δυσκολα μαυρα δυστυχισμενα ενω για εμενα ανθρωπινα και καλα. Εκεινος αρχισε να γινεται ολο και περισσοτερο οξυθυμος, να αλλαζει τελειως μεχρι που αρχισε σε καυγαδες μας να απειλει οτι θα με σαπισει στο ξυλο, γιατι εγω του σπαω τα νευρα, κατι το οποιο δεν εχει σχεση με την πραγματικοτητα, και οταν του ζητουσα να απαντησει δεν μπορουσε ποτε- δεν ειχε καποιο επιχειρημα. Το ιδιο συνεβαινε και παρουσια συγγενων μας. Ξαφνικα στην δινη της διενεξης μεταστρεφοταν και αρχιζε να μαλακωνει και να λεει ποσο πολυ με αγαπαει. Δεν μπορουσε να ελεγξει καθολου τις κινησεις του και αρχισε να γινεται και νευρικος με τα παιδια (να διευκρινησω πως ειμαστε κατα οποιασδηποτε μορφης βιας και οτι ο ιδιος ειναι ενας πολυ πραος ανθρωπος και οτι εχουμε τρομακτικη αγαπη για τα παιδια, ποσο μαλλον τα δικα μας).
Αρχισε ταυτοχρονα να ισχυριζεται οτι φοβαται πως θα κανω κακο στα παιδια με τον τροπο μου, ενας ανθρωπος που γνωριζει και διαδιδει το ποσο στοργικη μητερα ειμαι. Κατι εντελως μη πραγματικο. Ενα βραδυ καθως ετοιμαζα την κορουλα μας για υπνο και εκεινη εκλαιγε γιατι νυσταζε πολυ, μπηκε στο δωματιο ο μεγαλος μας γιος για να την παιξει - το κανει οταν κλαει η μικρουλα ετσι ωστε να σταματησει το κλαμα και να αρχισει να γελαει. Η μικρη δεν μπορουσε να σταματησει καθως την αλλαζα και εκεινη την στιγμη μπηκε τρεχοντας στην κρεβατοκαμαρα ο αντρας μου αρπαζει τον μικρο με βια κατω απο τις μασχαλες - το παιδι τρομαζει γιατι δεν τον ειχε δει και σηκωνω το χερι μου για να τον σταματησω χτυποντας τον στον ωμο. Ο αντρας μου παγωνει και μου ζηταει συγνωμμη και φευγει. Εκ των ισχυριζοταν με μενος οτι ο μεγαλος θελει να κανει κακο στην μικρη. Απιστευτη αντιληψη. Ακολουθει ενας καυγας - χωρις ουρλιαχτα κλπ - οταν κοιμηθηκαν τα παιδια, στον οποιο του παρεθεσα την ζωη μας και ολα τα καλα που εχουμε, διευκρινιζοντας του ομως οτι εαν δεν συμμορφωθει θα χωρισουμε γιατι δεν αντεχα αλλο. Εκεινος δεν μιλησε καθολου και συμφωνησε με εξαιρετικα ηττοπαθες υφος και απο την επομενη ημερα εβλεπα εναν αγγελο, εναν ανθρωπο ετσι οπως ακριβως τον γνωρισα. 6 ημερες μετα επιστρεφοντας απο την δουλεια του ηταν και παλι πολυ νευρικος με καμια διαθεση για τα παιδια η για εμενα ενω δειχνει και ισχυριζεται διαφορετικα πραγματα. Αυτην την στιγμη ειναι απλυτος 5 ημερες κοιμαται ολο αυτο το διαστημα στο καναπε με τα ρουχα, ειναι σε γενικοτερη προσωπικη παραιτηση και ειναι εμφανες οτι προσπαθει παρα πολυ να συγκατηθει (η νευρικοτητα οταν του παρουσιαζεται). Επισης να διευκρινησω πως εχει παντελη απωλεια διαθεσης για να κανουμε ερωτα- δεν ειναι καν στην σφαιρα του πραγματικου για εκεινον.
Παρακαλω πολυ, μην σκεφτητε οτι μπορει να συνηπαρχει καποια παραλληλη σχεση, δεν υφισταται κατι τετοιο, σας διαβεβαιω.
Το προβλημα μου ειναι οτι συμπεριφερεται παρα πολυ παραξενα
βλεπω εναν ανθρωπο που δεν ειναι καλα. Αλλα δεν εχει αμιγως καταθλιψη ουτε φοβερη υπερδιεγερση. Εχει εντονα στοιχεια και απο τα δυο, καμια απο τις συμπεριφορες του δεν εχει λογικη ανταποκριση στην πραγματικοτητα και ταυτοχρονα τρομακτικο αγχος και συγχηση στο μυαλο του. Επισης μου δινει πολυ εντονα την εντυπωση - δεν ηθελα να το δω νωριτερα - οτι μου κρυβει πραγματα πχ σκεψεις, συναισθηματα. Γενικοτερα δεν μπορει να ανταποκριθει σε ΚΑΜΙΑ απαιτηση οσο απλη κι αν ειναι αυτη.
Θα εκτιμουσα πολυ το να απαντησετε στο mail μου, γιατι εχω απελπιστει και χρειαζομαι βοηθεια. Αν εχετε την δυνατοτητα παρακαλω πειτε μου τι θα μπορουσε να του συμβαινει.
Επισης ειμαι προθυμη να σας κανω οποιαδηποτε διευκρινηση θα θελατε.
Σας ευχαριστω εκ των προτερων
