Printable View
Φωτεινή...καταρχήν καλως ήρθες.
Έχω την αίσθηση πως θες να τα πεις όλα πολύ γρήγορα, σα να μη θες να τα θυμηθείς και να φτάσεις στο προκείμενο: \"ελπίζω να μη μου ξανασυμβεί, δεν θέλω να μου ξανασυμβει\".
Συμβαίνουν πράγματα στη ζωή σου που σε κάνουν να νιώθεις πως θα ξαναζήσεις τα ίδια?
Αφωτεινή αφού καταβάθος ξέρεις τι σου συμβαίνει έτσι δεν είναι?
Έχεις περάσει βιώματα που σε γυρίζουν με πόνο πίσω στο νηπιαγωγείο ακόμα κ τώρα που έκανες τα δικά σου παιδιά.Υπάρχουν θέματα μέσα σου που ίσως δεν ξεπέρασες ποτέ.
Επίσης πέρασες κατάθλιψη(παράξενο έγινες καλά σε 1 μήνα!!!!) η θεραπεία κόπηκε απότομα χωρίς καν περίοδο σταθεροποίησης κ ....άραγε δεν ξέρεις τι σου συμβαίνει?Πιστεύω πως ξέρεις.
Γνώμη μου είναι πως χρειάζεται να δεις ειδικό,καλύτερα ψυχολόγο θα έλεγα για να δεις τη ζωή σου από \'πάνω\',να γυρίσεις πίσω αλλά αυτή τη φορά να επαναπροσδιορίσεις τον εαυτό σου,τους δικούς σου,τη ζωή σου την ίδια για να μπορέσεις να βρεις τον εαυτό σου.
Η ιστορία μου μιάζει με τη δική σου σε πολλά σημεία,χωρίς το πακέτο του γάμου όμως.
Δεν αξίζει να μας γυρίζουν πίσω πληγές.Κάποια στιγμή χρειάζεται να τις δούμε κατάματα κ να τις γιατρέψουμε.
Εύχομαι σύντομα να κάνεις κάτι κ να μην το αφήσεις να σε πάρει από κάτω.Όσο περνάει ο καιρός τόσο χειροτερεύουν τα πράγματα παρά καλυτερεύουν......
Κ αυτό που λέει η Θεοφανία είναι πολύ σημαντικό.Συνήθως μας γυρίζουν πίσω καταστάσεις που μιάζουν,που μας αναγκάζουν να ξαναζούμε τα περασμένα κατά κάποιον τρόπο.Quote:
Originally posted by Θεοφανία
Συμβαίνουν πράγματα στη ζωή σου που σε κάνουν να νιώθεις πως θα ξαναζήσεις τα ίδια?
Να επαναλαμβάνουμε βιώματα με άλλον,διαστρεβλωμένο τρόπο μπας κ τα λύσουμε....ή και να απελευθερώσουμε καταπιεσμένα συναισθήματα.
Αλλά άσχετο με το φιλοσοφικό του θέματος για να νιώθεις έτσι τώρα πρέπει να υπάρχει αφορμή.Πως είναι η ζωή σου???
ΟΟΟπς Sorry για το ατοπημα..
Αυτοι ηταν κακοι η εγω υπερευαισθητη οπως λενε?
Στη γιατρο δεν προλαβα να πω πολλα..Την ειδα δυο τρεισ φορες και με πιεζε να παρω το παιδι να παω βολτα ,να κανω σεξ ,να ειμαι δυνατη..Ολα αυτα που δεν μπορουσα τοτε.
Φωτεινή...πήγες σε ψυχολόγο, ή σε καμιά φίλη σου? Ένας ειδικός δεν θα σου έλεγε να κάνεις βολτα με το παιδί σου για να λύσεις θέματα.Quote:
Originally posted by Αφωτεινή
ΟΟΟπς Sorry για το ατοπημα..
Αυτοι ηταν κακοι η εγω υπερευαισθητη οπως λενε?
Στη γιατρο δεν προλαβα να πω πολλα..Την ειδα δυο τρεισ φορες και με πιεζε να παρω το παιδι να παω βολτα ,να κανω σεξ ,να ειμαι δυνατη..Ολα αυτα που δεν μπορουσα τοτε.Ομως εκανα ελεγχο για θυρεοειδη και στρεπτοκοκκο ειναι κι αυτο κατι ε?
Το \"κακοί\" περιέχει πολλή ουσία. Απαίδευτοι/ανέτοιμοι γονείς που κάνουν παιδια για να κάνουν και όχι γιατί θέλουν.
Από κει και πέρα, φαίνεται πως δεν έχεις δουλέψει με τονε αυτό σου. Έχεις σκεφτεί να ξεκινήσεις, να πάρεις την απόφαση να δεις εσένα?
Κι ομως ηταν ψυχιατρος..Και διακεκριμενη μαλιστα.
Το μεγαλο μου θεμα ειναι πως με δυο μικρα παιδια και τον αντρα μου να λειπει all the time εχω μεγαλη δυσκολια να το οργανωσω..Θα το κανω ομως..
Οι γονείς μας μπορεί να μας αγαπούσαν και ταυτόχρονα να μας κακοποιούσαν.Μη σου φαίνεται ασύνδετο αυτό.Δεν φτάνει η αγάπη ποτέ,πρέπει η αγάπη να έχει γνώση των τρόπων,δίχως γνώση και η αγάπη μπορεί να είναι σφαίρα.Ο καθένας γύρω μας μπορεί να μας πει πως αυτό που κάνει είναι για το καλό μας.Αυτό το καλό μας,έδωσε τόσο χώρο για το κακό μας,που οι έννοιες έχασαν το νόημά τους.Το καλό έγινε κακό,ενώ το κακό βαφτίστηκε ως καλό.Και εκεί γεννήθηκαν συγκρούσεις,μάχες,βομβαρδι σμοί.
Ήξερα άτομο που για να φάει το αβγό του,ο γονιός του το τσίμπαγε με βελόνα στο χέρι πριν κάθε μπουκιά.Το καλό του,η βιταμίνη ήταν τόσο σημαντική ή ο έλεγχος λες;;)
καλα τα λες ρειν αλλα τωρα με το αβγο που ειπες θα θελα ενα βραστο λολ.χαχαχ
Quote:
Originally posted by RainAndWind
Οι γονείς μας μπορεί να μας αγαπούσαν και ταυτόχρονα να μας κακοποιούσαν.Μη σου φαίνεται ασύνδετο αυτό.Δεν φτάνει η αγάπη ποτέ,πρέπει η αγάπη να έχει γνώση των τρόπων,δίχως γνώση και η αγάπη μπορεί να είναι σφαίρα.Ο καθένας γύρω μας μπορεί να μας πει πως αυτό που κάνει είναι για το καλό μας.Αυτό το καλό μας,έδωσε τόσο χώρο για το κακό μας,που οι έννοιες έχασαν το νόημά τους.Το καλό έγινε κακό,ενώ το κακό βαφτίστηκε ως καλό.Και εκεί γεννήθηκαν συγκρούσεις,μάχες,βομβαρδι σμοί.
Ήξερα άτομο που για να φάει το αβγό του,ο γονιός του το τσίμπαγε με βελόνα στο χέρι πριν κάθε μπουκιά.Το καλό του,η βιταμίνη ήταν τόσο σημαντική ή ο έλεγχος λες;;)
βρωμοαυγά! :(
sorry για το off-topic
Το παραδειγμα με το αυγο ειναι πραγματι μια αποδειξη οτι ο καθενας εχει διαφορετικη αποψη για το τι σημαινει ενδιαφερον!!
Φωτεινή...για να αποδίδεις ευθύνες στονε αυτό σου, δυο τινά υπάρχουν: ή πραγματικά, (λίγο δύσκολο βέβαια), δεν είχες κώδικες επικοινωνίας με τους γονείς σου λόγω χαρακτήρα, ή έδειχναν παραπάνω αδυναμία σε άλλο παιδί και λόγω ευαισθησίας ανέπτυξες τις συγκεκριμένες ενοχές, ή απλά οι γονείς σου δεν ήταν καλοί γονείς, (μεγάλο ποσοστό γενικότερα).Quote:
Originally posted by Αφωτεινή
Το παραδειγμα με το αυγο ειναι πραγματι μια αποδειξη οτι ο καθενας εχει διαφορετικη αποψη για το τι σημαινει ενδιαφερον!!Το να βλεπεις ομως τα παιδια σου αλλιως ,να τα ξεχωριζεις,αλλα να τα θες κι αλλα να μη τους μιλας καν ειναι πιο συγκεκριμενη ιστορια.Εγω ξερω με ποιο τροπο οι δικοι μου δειχνουν την αγαπη τους...Απλα σε εμενα δεν τους εβγαινε.Επρεπε εγω να ειμαι παντα σε κατασταση εγρηγορσης να προσπαθω για κατι που αλλου το εβλεπα να δινεται απλοχερα!!Σιγουρα ρε παιδια κατι πολυ κακο εχω εγω...
Τελικα είπα τρία τινα...
Για μενα και τα τρια ειναι το ιδιο πιθανα...Ειναι πολυ δυσκολο να πω οτι φταινε μονο εκεινοι(βιοπαλαστες απαιδευτοι ,τους δικαιολογω για πολλα),ειναι αδυνατον για μια εφηβο να μην επαναστατησει οταν νιωθει παραγκωνισμενη και της ζητουν τα ρεστα,ειναι αβασταχτο ΠΙΑ για μενα να αντεχω το φορτιο της απολυτης ενοχης.Τουλαχιστον πώς φταιω αν μου ελεγαν ...Θα με βοηθουσε να βελτιωθω!
Αν διαβάσεις καλά το ποστ σου, θα καταλάβεις πως έδωσες μόνη σου την απάντηση. Ξέρεις, περνώντας τα χρόνια, αυτό που πρέπει να κάνουμε για τα λάθη των γονιών μας ξέρεις ποιο είναι? Να τους καταλάβουμε και αν μπορούμε, μέσα από αυτή τη γνώση να τους συγχωρήσουμε αν φυσικά μιλάμε για λάθη όπως έλλειψη επικοινωνίας και προσέγγισης.Quote:
Originally posted by Αφωτεινή
Για μενα και τα τρια ειναι το ιδιο πιθανα...Ειναι πολυ δυσκολο να πω οτι φταινε μονο εκεινοι(βιοπαλαστες απαιδευτοι ,τους δικαιολογω για πολλα),ειναι αδυνατον για μια εφηβο να μην επαναστατησει οταν νιωθει παραγκωνισμενη και της ζητουν τα ρεστα,ειναι αβασταχτο ΠΙΑ για μενα να αντεχω το φορτιο της απολυτης ενοχης.Τουλαχιστον σε τι φταιω αν μου ελεγαν ...Θα με βοηθουσε να βελτιωθω!
Στο κάθε παιδί βέβαια λειτουργεί διαφορετικά και έχει να κάνει περισσότερο με το βαθμό ευαισθησίας στον καθένα μας.
Έχεις ανναρωτηθεί όμως που θα βγάλει αυτό?
Περιμένεις απαντήσεις τύπου \"συγνώμη\"?
Δεν θα τις πάρεις ποτέ. Τα χρόνια δε γυρνούν πίσω και κανένας μας δεν είναι σε θέση να αλλάξει το μυαλό ενός μεαλου ανθρώπου και να του \"δείξει\" τα λάθη του.
Εγώ θα σου έλεγα να προσπαθήσεις με κάποια μορφή ψυχανάλυσης να πετάξεις αυτά τα βάρη από πάνω σου. Τα φάρμακα συνήθως κουκουλώνουν το πρόβλημα, δεν το λύνουν.
Την εβδομαδα αυτη νιωθω οτι το να δεις μια αληθεια καταματα,οσο δυσκολη κι αν ειναι,τελικα αυτο σε λυτρωνει!!Αναρωτιεμαι ομως ,θα τα καταφερω χωρις αυτους?Μπορει ενας ανθρωπος να επιβιωσει συναισθηματικα χωρις ακομα και τα σαθρα θεμελια της οικογενειας του?
Γιατι βάζεις στον εαυτο σου τέτοιου είδους διλημματα?Quote:
Originally posted by Αφωτεινή
Την εβδομαδα αυτη νιωθω οτι το να δεις μια αληθεια καταματα,οσο δυσκολη κι αν ειναι,τελικα αυτο σε λυτρωνει!!Αναρωτιεμαι ομως ,θα τα καταφερω χωρις αυτους?Μπορει ενας ανθρωπος να επιβιωσει συναισθηματικα χωρις ακομα και τα σαθρα θεμελια της οικογενειας του?
Μπορείς να είσαι κοντά και μακριά, να παίρνεις από εκείνους τις δόσεις που χρειάζεσαι και δεν σε κάνουν να ξεπερνάς τα όρια σου.