"Xαμένη"

Σήμερα "πλήρωσα"το φιλί που είχα δώσει στον πατέρα μου.Με αποκάλεσε χαμένη.Μάιστα.Όχι ότι δεν ήξερα πως θα το πληρώσω,να δείχνεις και το απλούστατο ανθρώπινο ενδιαφέρον είναι απαγορευτικό σε τέτοιου είδους σχέσεις,κακοποιητικές στη βάση τους.Αυτό που με αποκάλεσε δεν είναι διαφορετικό από αυτά που ακούγαμε τα παιδιά σε όλη μας τη ζωή,η υποτίμηση είναι συνδεδεμένη με την έκφραση και καλά του"ενδιαφέροντος".Η διαφορά είναι πως τώρα του είπα πως χαμένος είναι αυτός και σαν γονιός και σαν άνθρωπος.:P
Πολύ το χάρηκα.Και μάλιστα είχε την απαίτηση να μείνω εκεί για να συνεχίσει,όταν πήρα την τσάντα μου και σηκώθηκα να φύγω με ρώτησε γιατί φεύγω.Του είπα γιατί δε γουστάρω να αυτοτιμωρούμαι.
Πικρό ξεπικρό,το μάθημα το πήρα,δεν κάνουμε πίσω σε σχέσεις κακοποιητικές,όταν μπαίνουμε στο τριπάκι να δειχτούμε αληθινοί και καλοί,ο θύτης παίρνει τη δικαίωση που τον συμφέρει,δηλαδή να περάσει σε περαιτέρω κακοποίηση.

Όχι,δε μένω μαζί τους,απλά είμαι αναγκασμένη σε κάποιες περιπτώσεις να έχω κάποιου είδους επαφή,λόγω του ενός αδερφού μου.Αλλά καλό θα είναι να απέχω,δε με βοηθά αυτό,όσο και να επιθυμώ την επαφή,είναι άρρωστη,δεν έχει ίχνος ισορροπημένης και υγιούς μορφής επικοινωνία.Kgana,τα κακοποιημένα παιδιά πάντα επιθυμούν,πρέπει να ξεχωρίζουμε αν η επιθυμία μας για επαφή περνάει σε αυτοτιμωρίες.Απέκτησα τη δυνατότητα να μπορώ να το δω,πότε αλλάζει,αλλά βλέπεις πως κι εγώ ακόμη κάνω λάθη...Nevermind,όσο τραγικά και να βλέπω τα πράγματα τώρα,μπορώ να τροποποιήσω,να πάρω απόσταση και να χειριστώ με ικανότερο τρόπο.Πρέπει.Δεν αλλάζει τίποτε,άρα αλλάζω εγώ.Μου έχω εμπιστοσύνη,δεν την παίρνουνε αυτή μου την ικανότητα να βλέπω τον εαυτό μου όπως εγώ τον γουστάρω να είναι,no cry babies here.:P

Quote:

---

Originally posted by RainAndWind
Πικρό ξεπικρό,το μάθημα το πήρα,δεν κάνουμε πίσω σε σχέσεις κακοποιητικές,όταν μπαίνουμε στο τριπάκι να δειχτούμε αληθινοί και καλοί,ο θύτης παίρνει τη δικαίωση που τον συμφέρει,δηλαδή να περάσει σε περαιτέρω κακοποίηση.

---

Καλά τώρα το κατάλαβες ;)
Το no retreat no surrender γιατί το βγάλανε? :P

Rain, έχεις σκεφτεί ότι έχουν το ακαταλόγιστο?
Το ότι είναι γονείς ξέρεις πολύ καλά ότι δεν τους απαλλάσσει από αυτό.
Πώς μπορείς να περιμένεις καλή, υγιή και λογική γονεϊκή συμπεριφορά από αυτούς, που σου έχουν αποδείξει τόσα χρόνια ότι δεν τη διαθέτουν?
Αν δεχτείς ότι έχουν το ακαταλόγιστο, θα μπορείς ακόμα και αν βρίσκεστε στον ίδιο χώρο κάποιες φορές, να μην σε αγγίζουν οι μ@@κίες τους.
Αν είχαν αλτσχάϊμερ, τι θα έκανες?

Aυτο και αν θελει \"guts\" και κουραγιο για να γινει.

nice!!

Μπραβο για την αποφασιστηκοτητα σου...! ;)

Το ακαταλόγιστο για τη μητέρα μου,ναι.Πάσχει από ψυχική νόσο από τα νιάτα της,πολύ πριν κάνει οικογένεια.Αλλά ο πατέρας μου,παρόλο που αντιμετωπίζει προβλήματα,δεν έχει το ακαταλόγιστο.Είναι ένας πανέξυπνος άνθρωπος,ικανότατος επιχειρηματίας αλλά εντελώς ανίδεος στο πώς να χειρίζεται τις άλλου είδους σχέσεις,τις ουσιαστικότερες,τις απαραίτητες.Nature,ο πατέρας μου με πονάει,πάντα εκεί πόναγα,αυτή είναι η σχέση που με προβλημάτιζε μια ζωή.Τον δικαιολογούσα πάντα(τι κοινότυπο,να εφευρίσκεις πατήματα για να συνεχίσεις να αυτοτιμωρείσαι,να βρίσκεις λόγους να συνεχίσεις να κακοποιείσαι)...Χεμ.Προτιμο� �σα το altzheimer nature.Ενώ δίχως τους βαρβάρους,λολ,πώς το καταπίνεις το καταπότι πως απλά δεν θα το έχεις αυτό το ρημάδι το μπράβο,ό,τι κι αν έχεις πετύχει,όσο κι αν πάλεψες.Θα μου πεις,το μπράβο το έχεις για σένα την ίδια,ναι,το έχω,αυτή την επιθυμία να το βρω εκεί που ποτέ δε θα υπάρξει είναι που πρέπει να αντιπαλεύω μια ζωή.Μπράβο για τίποτε,ποτέ,όλο βρισιές,όλο υποβιβασμούς,πώς διάολο γεννιέται τόσο δηλητήριο σε αυτούς τους ανθρώπους,που αισθάνονται τόσο μεγάλη την ανάγκη να πληγώνουν ανεξέλεγκτα για να παίρνουν ένα είδος αρρωστημένης ικανοποίησης,ένα ψεύτικο μεγαλείο δύναμης που τους είναι αναγκαίο για να μην εκμηδενιστούν.

Quote:

---

Originally posted by Boltseed
Aυτο και αν θελει \"guts\" και κουραγιο για να γινει.

nice!!

Μπραβο για την αποφασιστηκοτητα σου...! ;)

---

Boltseed,θα σου φανεί εντελώς άκυρο,αλλά θα ήθελα να ήταν αχρείαστο.:P
Παλεύω όλη μου τη ζωή απέναντι στους ίδιους και τους ίδιους ανθρώπους,κάποιες φορές θα ήθελα να μην τους ξαναδώ ποτέ και δεν πιστεύω πως έχω άδικο,ειλικρινά.Πολύς ο πόνος.

Αυτά τα γενικά που σκιαγραφείς για τον πατέρα σου, ισχύουν και για τη μητέρα μου.
Πιστεύω πως το ότι δεν έχουν διαγνωστεί με κάτι που να δικαιολογεί τη συμπεριφορά τους, δεν σημαίνει ότι αυτό δεν υπάρχει.
Μπορεί απλά να μην δέχτηκαν ποτέ να πάνε στον ψυχίατρο......

Αρα, η διάγνωση εναποτίθεται στα δικά μας ερασιτεχνικά χέρια. Εδώ ταιριάζει αυτό που είπε η Σοφία (στο θέμα του ιντερνετ): actions speak louder than words.....
Οπότε, καταλήγω: Εχουν το ακαταλόγιστο, απλά χωρίς την επίσημη σφραγίδα του \"ειδικού\".
Αυτό το ακαταλόγιστο είναι και πιο δύσκολο, γιατί πρέπει να το διαχειριστούμε αυτοσχέδια και ερασιτεχνικά.

Είμαι εξπέρ στα ερασιτεχνικά,λολ,δίνω και μαθήματα αν θέτε.χαχα:D

Υπομονή,θα περάσει και αυτό και τ\'άλλο.Απόσταση.Μάθαμε να μετράμε αποστάσεις εκεί που ήταν απαραίτητο αντί για απόσταση να έχουμε εγγύτητα.

Ρειν ,υπομονή..
Καλά για το \"χαμενη\" τα λόγια ειναι περιττά..
Το θυμάμαι οταν έγραψες για το φιλί στο μάγουλο..πόσο χαρούμενη ησουν..
Ξέεεερω αααακριβώς πως νιώθεις,αλλα τι να κάνω?Να σου στείλω ενα φιλί ηλεκτρονικό?Μάκια..

παντα το φοβάμαι αυτό.Το σκηνικό που γεμίζω ελπίδα απο τυχαίες διαλείψεις αγάπης και (ακόμα και αυτο μου έφτανε κάποτε) καλής συμπεριφοράς..Μετά έρχεται η πραγματικότητα..Η ερώτηση παντα η ιδια : \"Γιατι αφήνω να με τουμπάρουν,γιατι με \"χειρίζονται ακόμα,γιατι ενω ξέρω πως οσες φορές και να \"ξεχασω\" αυτοι θα μου \"θυμίσουν\" και στο τέλος θα ειμαι στο ιδιο ακριβώς σημείο?????Και εσύ μου το απάντησες αυτο!
Εγω ακόμα ειμαι μακριά,την μόνη υποχώρηση που έκανα (και εγω σήμερα) ειναι να τους μιλήσω στο τηλέφωνο.Μεσολάβησαν δυο αποπειρες εκβιασμού απο μέρους τους αλλα το έπαιξα αδιάφορη..Οι αδερφές μου απούσες,βλέπεις στεναχωρω τους \"κριμα\" γονείς.Σε αυτες τι εκανα?Δεν πρόκειται να κάνω πίσω.Απλα δεν πιστεύω σε αλλαγές απο μέρους τους και αποδέχομαι πως δεν εχω άδικο.

Rain,

η σχεση μου με τον πατερα μου, ειναι πλεον ανυπαρκτη. Καταλαβαινω τις προσπαθειες σου για επικοινωνια, την ελπιδα που μπορει να τρεφεις μεσα σου για καποια στιγμη αληθινης επικοινωνιας και απο την πλευρα του.

Αληθεια νομιζω πώς ακομα και αυτο το \"δεν γουσταρω να αυτοτιμωρουμαι\" που ειπες στον ιδιο, εχει κομματια μιας τετοιας αναγκης. Το να το αναγνωριζεις στον εαυτο σου, πιστευω πώς μονο κακο δεν ειναι.

Στο γραφω μονο γιατι αισθανομαι - μπορει εσφαλμενα- οτι γινεσαι αυστηρη με τον εαυτο σου. Και ισως να βλεπω πανω σου κ δικες μου συμπεριφορες.

Να σαι καλα...καλη συνεχεια:)

Quote:

---

Originally posted by nature
Πιστεύω πως το ότι δεν έχουν διαγνωστεί με κάτι που να δικαιολογεί τη συμπεριφορά τους, δεν σημαίνει ότι αυτό δεν υπάρχει.
Μπορεί απλά να μην δέχτηκαν ποτέ να πάνε στον ψυχίατρο......

---

Δεν μπορω να ξερω για τους γονεις της Rain, μιλωντας ομως γενικα ειναι απολυτα εφικτο και πολυ συνηθισμενο ενας ανθρωπος να ειναι απλως βλαμμενος η και σ\' ορισμενους τομεις ελαττωματικος ακομη, χωρις απαραιτητα να πασχει απο κατι. Ας μην το ριχνουμε στην παθολογια τοσο ευκολα, δεν δικαιολογει κανεναν.

ουφ ασ\'το