Όλο και χειρότερα... Καμία ελπίδα...

Να μαι πάλι και εγώ...
Ναι εδώ είμαι ακόμη, δε χάθηκα, δεν έχω γίνει καλά για να χαθώ, και από ό,τι φαίνεται απέχω πολύ από το να καταφέρω κάτι τέτοιο...

Θα σας πως λοιπόν την όλη εξέλιξη της υπόθεσης και της κατάστασης μου...
Όπως θα ξέρετε αν έχετε διαβάσει προηγούμενα τοπίκ μου, έχω κατάθλιψη -και οριακή διαταραχή χωρίς όλα τα συμπτώματα- και μετά το χωρισμό μου από ένα τύπο που ήμουν μαζί 3 χρόνια και που παρόλο που είχε σκατά μυαλά εγώ τον λάτρευα, εγώ έγινα πολύ πολύ χειρότερα...

Υπήρχα πολλά άσχημα σ αυτή τη σχέση, αλλά εγώ τον λάτρευα και ανεχόμουν κ δεχόμουν τα πάντα, ώσπου ξαφνικά έγινα τράγος και με άφησε κάνοντας σχέση με την επόμενη που βρήκε.

Αρχικά ήθελα να πέσω από το παράθυρο κλπ, είπα όχι όμως και πήγα στο γιατρό και είπα ΒΟΗΘΕΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ, ΘΑ ΠΑΘΩ ΚΑΚΟ!... Έτσι το 1 Cymbalta των 60 έγιναν 2, και για κάποιο διάστημα έπαιρνα και Tavor, χθες το έκοψα... Βέβαια μάλλον θα μου δώσουν και κάποιο "σταθεροποιητή διάθεσης", αλλά θα δούμε...

Μετά από τη φάση του "Θα Πέσω Από το Παράθυρο" , ήρθε η φάση του "Κάνω Τα Πάντα Για Να Ξεχάσω", και έτσι άρχισα λίγο να τα βλέπω αλλιώς και να ψάχνομαι να κάνω σεξ με όποιον να 'ναι... Δυο φορές το έκανα αυτό και άλλες πολλές το επιδίωξα. Πρώτη φορά σε μια άλλη πόλη που πήγα να δω μια φίλη έβαλα στο μάτι κάποιον και του την έπεσα στεγνά σε ένα κλαμπ, και δεύτερη την Κυριακή με έναν άσχετο που γνώρισα σε chat και απλά τον συνάντησα για να το κάνω μαζί του.
Για λίγο τους είδα σαν "τρόπαιο" , σύντομα όμως κατάλαβα πως δεν κατάφερα κάτι με όλα αυτά... Ο πρώτος την επόμενη μέρα έκανε πως δε με ξέρει, και ο δεύτερος μου ζήτησε να κάνουμε παρτούζα με ένα φίλο του... Το γελοίο είναι πως έβγαζα φώτο και τις έστελνα στον πρώην για να κάνω την έξυπνη. Νόμιζα πως ζήλευε... Αμ δε! Μετά έκανα φάκελο στο pc με τίτλο "η συλλογή μου" , δήθεν για να μαζεύω εκεί φωτογραφίες από τα τρόπαια και γελούσα η ηλίθια.

Η φάση ανάμεσα στη πρώτη και τη δεύτερη και που συνεχίζεται ακόμη και τώρα λέγεται "Δεν Πειράζει που Δεν Έχουμε Σχέση. Δεν Πειράζει που Φέρθηκες Έτσι. Σε Ικετεύω Να Είσαι Φίλος Μου"... Φυσικά σύντομα άρχισα να του μιλάω στο facebook και να του λέω πως θέλω να είμαστε φίλοι και να δίνουμε ο ένας στον άλλο αγνή φιλική αγάπη, και πως τα συναισθήματα και η αγάπη δεν έχουν να κάνουν με το σεξ και πως τον θέλω δίπλα μου να μπορώ να τον αγαπάω σαν φίλο, σαν μεγάλο αδερφό... Και πως θέλω να τον δώ ξανά και να τον βλέπω, και πως τον χρειάζομαι και τον αγαπάω και δεν μπορώ να βγάζω ανθρώπους από τη ζωή μου, και πως δεν μπορώ να χάνω ανθρώπους, δεν το αντέχω, και δεν μπορώ να ξεχάσω... Και ας κάνει ο,τι θέλει αρκεί να είναι ευτυχισμένος , εγώ απλά τον θέλω σαν άνθρωπο στη ζωή μου και δε θα δημιουργήσω κανένα πρόβλημα. Μάλιστα χθες ηχογράφησα ένα μήνυμά γύρω στα 7 λεπτά που τα έλεγα όλα αυτά κ με πήραν τα κλάματα, ου το έστειλα με μειλ και δεν έχω ιδέα αν το έχει ακούσει...

Μέσα σε όλα τα άλλα ζω σε μια οθόνη... Αν εξαιρέσουμε το ταξίδι που έκανα 3 μέρες, ζω μπροστά σε μια οθόνη υπολογιστή... Δεν κάνω κάτι άλλο, δεν έχω εδώ που μένω παρέες, οι παρέα μου είναι ο υπολογιστής!
Μάλιστα μένω στο σπίτι για μέρες χωρίς να βγω καθόλου έξω. Περνάνε οι μέρες, περνάνε οι εποχές , περνάνε όλα και εγώ δεν παίρνω χαμπάρι... Νιώθω απόλυτη μοναξιά και αυτό με τσακίζει... Και σήμερα άλλη μια τέτοια μέρα θα είναι... και αύριο.. και γενικά....

Αυτά προς το παρόν, έχω και άλλα να πω θα τα γράψω παρακάτω...

Θα εκτιμούσα πάρα πολύ να απαντούσε και κάποιος, δεν αρκεί μόνο να διαβάζετε το τόπικ μου.
Ευχαριστώ πολύ
Donald Girl!

...τι θα ήθελες να σου απαντήσουμε donald_girl; Εσύ η ίδια είπες ότι ζεις μέσα από την οθόνη του υπολογιστή σου, το οποιο και μονη σου ξέρεις ότι είναι simply pathetic. Το μονο που έχω προσωπικά να σου προτείνω είναι, αντί να περιμένεις κάποια απάντηση από εδώ μέσα, να ντυθείς, να βαφτείς, να γίνεις μια κούκλα, και να βγείς έξω μια βόλτα για καφέ, να γραφτείς σε κάποιον σύλλογο, να εμπλακείς με κάτι που θα σε φέρει σε επαφή με αλλα άτομα. Έτσι και θα ξεφύγεις λίγο από το net, και πιθανόν να βρείς κάποιον που θα ταιριάξετε ώστε να γίνετε φίλοι (το οποιο θα δώσει και μια λύση στο πρόβλημα σου) (το οποιο btw εγώ προς το παρόν δεν έχω καταλάβει ποιο είναι)...

Ανεχόμουν,δεχόμουν,ικετεύω .Δε σου κάνει κάπως όμοιο το μοτίβο αυτό;Έναν με σκατά μυαλά τι τον θες στη ζωή σου;Δημιουργείς σχέσης εξάρτησης,όχι βασισμένες σε αλληλοσεβασμό.Eπίσης η χρησιμοποίηση της συνταγής\"σεξ για να ξεχάσω\"δε λειτουργεί,γιατί δίνουμε στο σεξ μία ποιότητα που δεν έχει,δεν είναι υποκατάστατο αμνησίας το σεξ,οπότε τι να ξεχάσεις,πως έχεις προβλήματα,no-can-do-recipe.Γιατί έχεις σε τόσο χαμηλή θέση τον εαυτό σου και σε βάζεις συνεχώς σε διαδικασίες αυτοτιμωρίας;Έχεις καμιά ιδέα από πού μπορεί να προέρχεται αυτό;

Αμέ ξέρω... Μικρή έτρωγα πολύ ξύλο και πάντα ήμουν το παιδάκι που κοροιδευαν όλοι, και που κανείς δεν ήθελε... Κ που έτρωγε ροχάλες ξύλο, δούλεμα, βρίσιμο και στο σπίτι πάλι ξανα ξύλο...

Πολλά ξέρω, δεν βγαίνει τίποτα έτσι όμως...

Γιατί δε βγαίνει λες;Μήπως γιατί ακόμη δεν έχεις βρει τον τρόπο να πετάξεις από μέσα σου την ιδέα πως έφταιγες εσύ για ότι έζησες;Να αλλάξεις τον τρόπο που βλέπεις τον εαυτό σου,ως ένα άτομο μη ικανό να αγαπηθεί ακριβώς γι αυτό που είναι;

Μπορεί να είναι και έτσι.
Οι γιατροί μου λέγαν πάντα πως η πιο βαθια μου πεποίθηση είναι πως είμαι άχρηστη... Ε ναι! Το ξέρω.. Είπαμε, όλα τα ξέρω , όλα τα καταλαβαίνω, όλα τα αναλύω... Αλλά δε βλέπω φως...

Φοβάμαι πως η περίπτωση μου είναι ανίατη... Η θα κάνω 2η και αυτη τη φορά επιτυχημένη απόπειρα, ή θα με πάνε μέσα σε κάνενα ψυχιατρείο....

Ανίατη ε;Αν σε βαφτίζεις έτσι,τότε ναι,είναι ανίατη.Αν βαφτίσεις όμως όσους πρέπει να βαφτίσεις άτομα που δεν ήξεραν τον τρόπο να φερθούν σε ένα παιδί και σένα άτομο άξιο ν\'αγαπηθεί,τότε πίστεψέ με,δεν είσαι ανίατη περίπτωση.;)
Είμαστε ό,τι πιστεύουμε για μας donald girl.

Θα σου κάνει εντύπωση εάν σου πω πως το άτομο που με βοήθησε να μην αυτοκτονήσω κάποτε,δεν ήταν ένα που με παρακάλαγε να μην το κάνω,αλλά ένα που μου είπε \"κάντο,τι βολική που θα είσαι για όλους\".Αυτό το άτομο χωρίς να το συνειδητοποιήσει,ανέτρεψε τον μέχρι τότε τρόπο σκέψης μου.Κατάλαβα πως νεκρή,δε θα ήμουν παρά βολική,πράγμα που ποτέ δε γούσταρα,λολ.:P

Είναι μέγάλο πρόβλημα να μεγαλώνεις λάθος!!!Οι γονείς μας
τους οποίους και δεν επιλέγουμε,πολλές φορές μας μαθαίνουν να μην σεβόμαστε τον ίδιο μας τον εαυτό και να αφήνουμε άλλους να μας προσβάλλουν και να μας πατάνε!!!Σήκωσε το ανάστημα σου,πρέπει να φτάσει κανείς χαμήλα για να αρχίσει να ανεβαίνει.Τι έχεις τελειώσει,με τη ασχολείσαι?Ξύπνα άυριο και πές θα γίνω όμορφη και ας μην το πιστευεις
βαψου ντύσου καλά και βγές έξω για μια βόλτα!!!

ΠΟΣΟ \"ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ\" ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΑΔΕΡΦΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΞΕΡΕΙΣ;
Έχω 3 αδερφούς από τον 1ο γάμο του πατέρα μου. Με τους 2 μεγαλύτερους έχουμε εντελώς χαθεί... Να τους δω μπροστά μου δε θα τους αναγνωρίσω , ούτε εκείνοι εμένα...
Πριν λίγες ώρες βρήκα τον 3ο τυχαία στο facebook... Είχα να του μιλήσω πολλά χρόνια... Βέβαια δε ξέρει τίποτα για μένα κ ούτε εγώ για εκείνον. Ο μπαμπάς ποτέ δε φρόντιζε, και η μάνα μ είναι στρίγκλα... Πάντα έβλεπε τα παιδιά του πατερα μ σαν απειλή και δεν μας επέτρεπε να μαστε αδέρφια... Όταν ήμουν παιδι θυμάμαι με είχε κάνει να τους μισώ και να τους διώχνω και να λέω \"δικός μου είναι ο μπαμπας, εσείς φύγετε!\"... Και σήμερα μόλις αντιλήφθηκε η μάνα μ πως τον βρήκα στο facebook μου έλεγε να μην τον κανω add... Επειδη έκανα τη μαλακία κ το είπα \"κοιτα ποιον βρήκα...\"

Οσο πιο γρήγορα καταλάβεις ότι ζείς στη σκιά της μάνας σου τόσο πιο εύκολα θα ζήσεις τη δική σου ζωή!!!Προσπάθησε να γίνεις δυναμική!!!Δεν μας είπες αν δουλευείς τι κάνεις στη ζωή σου?

καλησπέρα donald,
αν εχεις ανάγκη να επικοινωνήσεις με τον αδερφό σου,κάντο.Σκέφτεσαι τι εκανες σαν παιδάκι?Δεν εφταιγες εσυ.Κάνε κατι τωρα!

ειναι πολλα πραγματα που πρεπει να αλλαχτουν,και δεν γινεται να αλλαχτουν ολα μονομιας....σιγα σιγα αλλα πρωτα πρεπει να γινει το πρωτο βημα..σου εστειλα μεηλ

Να γνωρίσεις τ\'αδέρφια σου λοιπόν και η μαμά να μη μάθει τίποτε,δε χρειάζεται να δίνεις αναφορά.Το φαινόμενο που περιέγραψες,αυτό με την προπαγάνδα εναντίον των \"κακών\"μελών μιας πρώην οικογένειας,είτε πατέρα,είτε μάνας είτε άλλων,ονομάζεται parental alienation και είναι αρκετά συχνό,ιδιαίτερα σε χώρες σαν τις δικές μας,που τα μυαλά είναι στα κάγκελα και δεν έχουμε ξεφύγει από τον μεσαίωνα των κατιναριών.
Τι σημαίνει αυτό;Eίναι το να προβάλλεις δικούς σου φόβους(αυτό κάνει η μάνα σου),προερχόμενους από ανασφάλειες,πάνω στο μέρος αυτό που θεωρείς ότι απειλεί τη δική σου θέση στην οικογένεια(τουτέστιν στην \"αγάπη\"λέμε τώρα,του παιδιού σου).Θέλει την αποκλειστικότητα,οπότε σε αποξενώνει από όσους δε γουστάρει.Πολύ ηθικό,δε νομίζεις;:P