ΕΙΜΑΙ ΠΙΕΣΜΕΝΗ

Μπήκα αρχικα στο φορουμ,μη ξέροντας τι μου συμβαίνει..
Με τελευταια σκέψη οτι πάντα ημουν ετσι,απο μικρο παιδι,ξεκίνησα στο φορουμ..αφορμή ηταν το θεμα με τους γονείς μου και η σταση τους απεναντι μου.
Αναρωτιέμαι ακόμα για καποια πραγματα..
Πάντα εψαχνα τον εαυτό μου,απο οσο θυμαμαι επιδίωκα παντα σχέσεις βαρέου τυπου,περα απο τις αναλαφρες συζητησεις ηθελα αυτος/αυτη που θα ειχα απεναντι μου να ειναι επίσης "ανησυχος/η".
Αυτο μπορω να σας πω οτι το εβλεπα σαν κουσουρι..
Η αληθεια ειναι οτι δεν εχω κατασταλάξει,η ερωτηση μεσα μου εξακολουθει να πλαναται.
Ημουν ετσι "χαλασμενο παιχνιδι" απο παντα ή κάθε φορά που ΠΙΕΖΟΜΑΙ μου βγαίνουν τα ψυχολογικά μου?

Εχω μεγαλο θεμα με την πιεση.Οχι την αρτηριακη.
Πιεζομαι πολυ ευκολα απο τις απαιτησεις των αλλων.Ωρες ωρες θέλω να εξαφανιστώ και επειδή δεν μπορώ,νιωθω σαν να ειμαι σε κουτι και δεν μπορω να τρεξω.
Τις περισσοτερες φορες σκεφτομαι οτι ειναι αναμενομενο καποιος οταν αναλαμβανει περισσοτερα απο οσα μπορει να αντεξει,να ρετάρει..αλλα αυτες ειναι υποχρεωσεις που δεν μπορω να αποφύγω.
Αλλα εκεινες τις στιγμές,δεν καταφέρνω να πω στους τριτους να με αφησουν ησυχη και το κακο ειναι πως επειδη με βλεπουν πιεσμενη με πιεζουν περισσοτερο..
Ξερω ξερω τι καλο περιγυρο που εχω!!
Ελπιζω να μη σας τα ζαλισα πρωινιατικο..

δεν βλεπω κατι χαλασμενο,
βελπω οτι εχεις θεμα με το να διεκδικησεις το χωρο και το χρονο σου
και αυτο να το διαπραγματευτεις με τους γυρω σου....

Φτανουν οσα ειπα?

φτανουν Κρίνο.

:)

ΣΚΕΦΤΗΚΕΣ ΠΟΤΕ ΟΤΙ ΑΝ ΕΠΑΥΕ ΑΥΤΗ Η ΠΙΕΣΗ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΝΙΩΘΕΣ ΚΕΝΟ?ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙΣ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΣΟΥ ΑΥΤΗ ΤΗ ΠΙΕΣΗ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΕΙΣ ΣΤΟΠ ΣΕ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΣΕ ΠΙΕΖΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ, ΙΣΩΣ ΒΑΘΥΑ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΑΥΤΟ ΝΑ ΣΕ ΚΡΑΤΑΕΙ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΣΟΥ, ΙΣΩΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΝΙΩΘΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΓΙΑ΄ΣΕΝΑ ΤΕΛΙΚΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΣΟΥ...ΜΗΠΩΣ ΑΝΤΙ ΝΑ ΒΑΣΑΝΙΖΕΣΕ ΜΕ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΕ ΠΙΕΖΟΥΝ ΠΡΕΠΕΙ ΑΠΛΑ ΝΑ ΤΑ ΒΑΛΕΙΣ ΣΕ ΜΙΑ ΣΕΙΡΑ?ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙΣ ΝΑ ΑΠΑΙΤΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ?

Μια χαρά νορμάλ είσαι Φωτεινούλι και μια χαρά αντιδράς,καθόλου ως χαλασμένο παιχνίδι δε σε κόβω.Το παρελθόν σου και τα βιώματα που κουβαλάς μπορεί να σε φόρτωσαν με κάποιες ευαισθησίες,αλλά αυτό δε σημαίνει πως σπας ευκολότερα από άλλους κάτω από ορισμένες συνθήκες,αντίθετα,αν το δουλέψεις,έχεις τη δυνατότητα να το τουμπάρεις τόσο,που να φτάσεις να θεωρείς πλεονέκτημα τις γνώσεις για τα τρωτά σου.Κάποιοι άνθρωποι μένουν εγκλωβισμένοι σε καταστάσεις που εσύ πολεμάς,δίχως ποτέ να μπορέσουν να δουν καθαρά πως θα τις ανατρέψουν και θα αλλάξουν τις αναλογίες.Να είσαι αισιόδοξη και σταθερή.Πιστεύω πολύ σε σένα.:):)

και εμενα μια χαρα μου φαινεσαι με φυσιολογικη αντιδραση σε καταστασεις πιεσης.
γινε λιγο πιο δυναμικη οσον αφορα την διεκδικησεις σου οπως προειπωθηκε
και μην προσπαθεις να τους ευχαριστησεις ολους πιεζοντας και στεναχωροντας εσενα
να σαι καλα και αισιοδοξη:)

Οταν με πιεζουν ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ οταν προσπαθουν να με στεναχωρησουν χωρις να προκαλω,τα παιρνω,γινομαι κοφτη και αποτομη,θυμωνω με εμενα γιατι δεν ειμαι ετσι γιατι δεν νιωθω οτι δεν με σεβονται.Κι αυτο τους ευχαριστει..εχω υπαρξει πολυ αφελης.δεν πιστευα οτι οι ανθρωποι αντλουν ευχαριστηση απο κατι τετοιο.επειδη ομως απο χαρακτηρα δεν ειμαι μνησικακη,μετα απο λιγο καιρο στον παγο,τους συγχωρω και τους δεχομαι πισω .Και φυσικά κάνω ΛΑΘΟΣ προφανώς.
Η λυση ειναι σε κατι που μου ειπε ενας φιλος μου,αλλα ακομα δεν εχω καταφέρει..\"Μη φοβάσαι να διαγράψεις ανθρώπους\".

ακριβως μη φοβασαι να βαλεις χ σε ανθρωπους και σχεσεις που εχουν αποδειξει οτι δεν αξιζουν...

Quote:

---

Originally posted by Αφωτεινή
Ημουν ετσι \"χαλασμενο παιχνιδι\" απο παντα ή κάθε φορά που ΠΙΕΖΟΜΑΙ μου βγαίνουν τα ψυχολογικά μου?

Εχω μεγαλο θεμα με την πιεση.Οχι την αρτηριακη.
Πιεζομαι πολυ ευκολα απο τις απαιτησεις των αλλων.

---

H πιεση που περιγραφεις, εγω την βλεπω ως εξης: σαν να ερχεται απο καποιους τριτους, εξω απο σενα, εσυ την αφηνεις να επιδρα πανω σου κ επιπλεον βοηθας κ εσυ πιεζοντας τον εαυτο σου μαζι με τους αλλους, στο πολλαπλασιο.

Υποχωρηση δλδ κ παιχνιδι στα χερια των άλλων. Καθολου χαλασμενο, αλλα ετοιμο να εξυπηρετησει τις αναγκες των αλλων. Αυτο καταλαβαινω, μπορει κ λαθος βεβαια.

Αν εχουν καποια βαση, αυτα που γραφω, το ερωτημα ειναι πώς εχεις την αναγκη εσυ η ιδια να τρεχεις στις αναγκες των αλλων, αγνοωντας τους δικους σου ρυθμους κ τα δικα σου ορια?

εχουν βαση Σοφία μου,
αλλα με μια διαφορά.
Δεν \"δινομαι\" αλλο.Δεν μπορώ.Το λέω,αρχίζω να σεβομαι περισσοτερο τον εαυτο μου, αλλα οι αλλοι εχουν δεδομενο πια ,ετσι εχουν μαθει να με βλεπουν,οτι δεν θα αρνηθω να ανεχτώ τα φορτία τους και μαλιστα να τα ξεφορτώσω ..
Εγω κλοτσαω αλλα αυτοι επιμένουν και οι ελιγμοι μου τη δινουν ,εχω αναγκη να πω ΕΞΩΩΩΩΩΩΩ ,ομως δεν το κανω.
Συνηθισα κι εγω βλεπεις να φερομαι ετσι..συνηθισα να υπολογιζω τα συναισθηματα των παντων..μη μου πεις ξερω πως λεγεται,πως να το αποτιναξω χωρις να γινω βομβα ψάχνω...

Συνηθως καθε εκρηξη δυνατη ή οχι, εχει απώλειες. Κ καμια φορα οι εκρηξεις οι προσωπικες μας, ειναι σωτηριες. Για εμας πρωτα.

Επανασταση βελουδινη, δεν ξερω πώς γινεται. Θεωρω πώς δεν γινεται, χωρις συγκρουσεις, εκρηξεις κ απώλειες. Ολα εχουν ενα κοστος αλλα και ενα κερδος. Προσωπικα θεωρω πώς η αξια της ελευθεριας, ειναι ανεκτιμητη.

φωτεινούλα, θα πρέπει ή να εξηγήσεις στους γύρω σου πως δεν πρέπει να σε πιέζουν (να τους κάνεις να αλλάξουν συμπεριφορά απεναντί σου) ή να μάθεις να αγνοείς τις απαιτήσεις τους όταν νιώθεις ότι δεν μπορείς να ανταπεξέλθεις. να σου πω την αλήθεια, πιο έυκολο μου φαίνεται το δεύτερο.

μήπως σε πιέζουν επειδή βλέπουν ότι μπορούν? εννοώ ότι αν σε βλέπει ο άλλος να γίνεσαι χαλί σε ό,τι ζητάει, ε για πιο λόγο να σταματήσει να το κάνει?

@σοφακι,
κι ομως οσο πιο πολυ εδραιώνονται μεσα μου καποιες αποφάσεις,οσο περισσοτερο καταλαβαίνω πως γινονται,τοσο αμβλυνονται οι εντασεις μεσα μου..στο λεω γιατι εχω υπάρξει και χειροτερα..θα μου πεις αυτα παίρνουν χρόνο..
Ομως με ενα ηφαιστειο που βρυχάται ακομα και εγω η ιδια φοβάμαι να τα βάλω..δεν θελω να τα παρω ολα παραμάζωμα,θέλω να ελεγχω τον εαυτό μου.Καταλαβαίνεις?

@Κλαιρη μου,
αυτο που μου λες για να αγνοησω,καποτε γίνεται καποτε οχι.Δηλαδή να σου πω π.χ αν εγω δεν αναλαβω το Ιατρειο της πεθεράς μου κανεις δεν θα το κανει,ουτε ο γιος της που δουλευει ολη μερα,ουτε ο αντρας της που την αγνοει παντελώς,ουτε καν η κορη της..δεν θέλω να παθει κατι,αλλα δεν με βοηθάει καν με την κακή συμπεριφορά της.. δηλαδη καλα αυτο ειναι το πιο αθωο παραδειγμα..

από την άλλη όμως μωρέ φωτεινή, δεν θα πάθει η πεθερά σου κάτι, θα πάθεις εσύ στο τέλος.

η κόρη της γιατί δεν βοηθάει?

μήπως να της το πεις ευθέως (της πεθεράς)? ότι σας βοηθάω, επειδή το θέλω και όχι επειδή είμαι υποχρεωμένη και θα περίμενα από εσας καλύτερη αντιμετώπιση.