ποιος ο λόγος να κάνεις τελικά; που βασίζεται, αν όχι σε μια ψεύτικη σχέση που δημιουργείς με τον θεραπευτή; τι περιμένεις, τι ζητάς απ αυτή, αν όχι ψεύτικες ελπίδες που τρέφεις ότι θα ανακουφιστείς;
ελεεινά ψέματα στα χαπάκια που καταπίνεις καθημερινά, ότι σε στηρίζουν, σε συντηρούν, σε βοηθάνε.
εε μπούχτισα πια με όλες τις ιδιότητες των ειδικών που τελικά δεν ξέρω κατά πόσο βοηθάνε.
ωρίμασα μέσα απ αυτές τις διαδικασίες τόσο καιρό, ξέφυγα απ τον καταναγκασμό κ έπεσα στην αδράνεια. εχω ενα σωμα που το κουβαλώ κ το περιφέρω με δυσκολία σε ότι κ αν χρειάζεται να κάνω. βαρεθηκα να συνεχίζω να είμαι καραγκιόζης του εαυτού μου, το μόνο που μου έμεινε να κάνω είναι ξάπλα σ ενα κρεββάτι με αγκαλιά το μαξιλάρι. δεν λέω κάποιες ώρες πηγαίνω στη δουλειά, αλλά σύντομα απολύομαι κ δεν μου μενει τπτ για να με σύρει πέρα απ το κρεββάτι. Διάθεση για να ψάξω δουλειά, ούτε έχω, ούτε ξέρω αν μπορώ. Κ εκεί απάνω πιάνω κ αμφιβάλλω για τη ψυχοθεραπεία, τα φάρμακα κ θέλω να τελειώνω μαζί τους πριν μεινω άνεργη κ δεν εχω την οικονομική άνεση να τα βγάλω πέρα. Μπρός μου γκρεμίζεται ο κόσμος που είχα φτιάξει για να προσπαθώ κ δεν μένει τπτ άλλο.
