Σημερα θα σας μιλησω για την κολαση...
που εχω ζησει.
Μοναξια απεριγραπτη...να προσπαθω να ειμαι ευγενικος , να σκιζομαι κυριολεκτικα για τους αλλους και να παιρνω φτυσιμο.
Να κερναω ποτο τη μια μερα μπας και ρθουν και πουν καμμια κουβεντα και την αλλη να μη μου λενε ουτε καλημερα.
Να προσπαθω και να προσπαθω και να σε φτυνουν καταπροσωπο.
Νε εχεις πιστεψει οτι εισαι καθυστερημενος , οτι εισαι βλαμμενος , οτι κατι εχουν οι εκφρασεις του προσωπου σου και να μη παιρνεις ουτε μια δευτερη προταση απο εναν σερβιτορο...πανω απο τρεις λεξεις που λεει ο λογος να μην τους εχω αποσπασει.
Και η μοναξια , τοση μοναξια που εχω γινει αγριο παιδι πλεον.
Κοντευουν οι ανθρωποι να γινουν αφηρημενα συμβολα και τα ονοματα χωρις νοημα...να μην υπαρχουν καν για μενα.
Κολαση...αυτο εζησα οσο και αν προσπαθησα με ολες μου τις δυναμεις.
Εγω μπορει να μην ειμαι αρκετα καλος , ισως να εχω κανει καποιο βαναυσο εγκλημα δεν ξερω ( α ο φοβος λολ) , χρειαστηκε να καταλαβω οτι δεν φταιω εγω...οχι δεν φταιω σε τιποτα , εχω ζησει σχεδον αμεμπτα , εχω παλεψει για την κουβεντα που θα αποσπασω απο τον αλλο.
Και μην τολμησεις και λυγισεις , γιατι οι αλλοι θα προσπαθησουν να σε τσακισουν στην κυριολεξια.
Εμεινα αρκετα μονος , εχω γινει ναι σχεδον αγριο παιδι , δεν υπαρχουν συζητησεις , δεν υπαρχουν πολλα αλλα εγω απο αυτη την κολαση θα φυγω.
Βοηθεια? ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΤΗΝ ΖΗΤΑΩ.
Αει σιχτηρ...μπορει να γεννηθηκα στραβα , η ζωη δεν ηταν γεματη ροδοπεταλα για μενα αλλα κανεις δεν με προετοιμασε για αυτην την κοινωνικη κολαση.
Καποιος μου ειπε αυτα ειναι τα πραγματικα προβληματα?
Χαχαχα κανε μια συζητηση την εβδομαδα...και εκεινη ουσιαστικα να σε φτυνουν και ελα να μου μιλησεις εμενα μετα για κολαση.
Ελα να μου μιλησεις για το πως νοιωθεις και τι ιδεα αποκτας για τον εαυτο σου.
Ειναι περα απο καθε φαντασια , τι στιγμα και τι παπαριες , εδω μιλαμε για αδιανοητες καταστασεις.
Ο θεος να με κανει να ξεφυγω και να μην εχω αλλιωθει υπερβολικα , να πιστεψω στον εαυτο μου οτι κατι αξιζω....οτι μου αξιζει τουλαχιστον να ζησω.Υπο σκεψη.