καλησπερα. ειμαι ενα νεο αγορι που λογω ελειψης παρεας εχω αρχισει και κανω παρεα με ηλικιωμενους. επισης ζω με ηλικιομενο εδω και δεκα χρονια περιπου λιγο παραπανω ισως.
ειμαι ανυπαντρος και ατεκνος, νιωθω πως εχω γινει ενα γεροντοπαλικαρο πλεον και οτι οι κοπελες που θα αξιζουν στηνηλικια μου θα εχουν κανει ηδη οικογενεια. help. τι να κανω; εχετε καμια καλη ιδεα; το προβλημα της οικογενειας αρχισε να με απασχολει απο τοτε που ο συνομιλικος κυκλος μου αρχισε να κανει παιδια. μηπως να παω να γραφτω σε τραπεζα σπερματος κι εγω η ειναι ανηθικο, ασυνειδητο και επιπολεο; σκεφτομαι δηλαδη οτι ο καλος θεουλης η φυση αλλα και οι καλοι μου συνανθρωποι θα ειχαν τους λογους τους για τους οποιους κατεντησα σε τετοιο ραφι.