Ξύπνησα απο τα γαβγίσματα , έριξα μια ματιά να δώ τι συμβαίνει , και τότε κατάλαβα πως ήρθαν ξανά αυτά τα αδέσποτα να μου χαλάσουν την ησυχία μου
Παράλληλα όμως σκέφτηκα πως τι είχε συμβεί και δικά μου σκυλιά δεν αντιδρούσαν καθόλου , κατέβηκα στην αυλή και τα είδα να είναι εξασθενισμένα σχεδόν κοιμισμένα , τότε συνειδητοποίησα πως είχα αμελήσει να τα φροντίσω και για αυτό τα φουκαριάρικα ήταν έτσι
Όσο και να έτρεχα πανικόβλητος να αναπληρώσω το λάθος μου αυτό γνώριζα πως θα χρειαστεί κάποιο διάστημα μέχρι να πάρουν τα ίσα τους , και η τιμωρία μου γνωστή και αυτή , να ακούω τα ουρλιαχτά απο τα αδέσποτα
Και δεν μπορούσα να έκανα τίποτα για να σταματήσουν μιας και στο παρελθών τι με πέτρες τα είχα πάρει τι τα κατάβρεχα τι στο κυνήγι τα έπαιρνα , τίποτα , μόνο η αδιαφορία , η τα σκυλιά που είχα κατάφερναν να τα διώξουν και απο την στιγμή που δεν είχα την 2 λύση άρα........
Κάπου όμως δεν άντεχα και στο σπίτι να τα ακούω και κατάφερα και ξεγλίστρησα απο την πίσω μεριά και πίρα τους δρόμους μέχρι να περάσει η ώρα και να βαρεθούνε η έστω μέχρι να δυναμώσουν τα δικά μου
Ψιλοπίκρα μιάς και έβρεχε ( πήρα αδιάβροχο έστω ) και γυρνοβολούσα σαν την άδικη κατάρα
Τουλάχιστον απολάμβανα την μυρουδιά τις βροχής , τους ήσυχους δρόμους , τα σπίτια
Μέχρι που πέρασα έξω απο το σπίτι τις μοναξιάς , κοντοστάθηκα για λίγο , έκανα να φύγω , αλλά κάτι με έσπρωξε και χτύπησα το κουδούνι της
Ναι ( ακούω μια φωνή ) ποιος είναι ?
Είναι η μοναξιά επάνω ? ( λέω )
Ποιός την ζητά ?
Ο Φευγάτος πείτε της
Μισό λεπτό να ρίξει κάτι επάνω της και έρχεται ( Ποιο μισο λεπτό σε 5 δευτερόλεπτα είχε κατέβει )
Χάθηκες , που ήσουν τόσο καιρό ? με παρέα φαντάζομαι ε ? και ποιος καλός άνεμος σε έφερε εδώ ? και ...
Μοναξιά μην με ζαλίζεις ακόμα δεν ήρθες , πάω μια βόλτα γιατί ξαναήρθαν τα αδέσποτα και μέχρι να φύγουν ήθελα παρέα , έρχεσε η να πάω να βρώ παρέα ?
Οχι όχι μην βρεις αφού το ξέρεις πως δεν μπορώ τις παρέες , να θα σου κάνω συντροφιά χωρίς να λέω τίποτα , μόνο άμα με ρωτάς εντάξει ?
Εντάξει , θα σου έλεγα να μου κρατήσεις το χέρι αλλά είσαι πάγος βρε κορίτσι μου , έλος πάντων , θές κάτι να σε κεράσω ?
Τα γνωστά , λίγο απογοήτευση με λίγη πίκρα απο επάνω για αρχή είναι καλά , ααα και το αγαπημένο μου ποτό για το τέλος
Δάκρυ ? καλά βρε μοναξιά τι σου αρέσει τέλος πάντων σε αυτό που αποκαλείς ποτό και κάνεις σαν παλαβή ? όσες φορές το έχω δοκιμάσει είναι αλμυρό πέραν του ότι μέχρι να φτάσει στα χείλη καίει
Στο έχω πεί και άλλες φορές πως είναι κάτι σαν τις πρωτεΐνες τις δικές σου με τρέφουν καλέ αυτά τα αλμυρά χαχαχα
Σπαστικό γέλιο που έχεις , τι σόι άνθρωπος είμαι και σε κάνω παρέα ήθελα ήξερα , αλλά ας 'όψεται η ανάγκη
Καλά καλά άστα αυτά και πές μου τι σε έφερε στην πόρτα μου ? γιατί μόνο όταν θέλεις να μου μοιάσεις έρχεσαι και μπορώ να πω πω κάνεις καλή παρέα μαζί μου , όταν είμαστε μαζί εννοώ , δεν είσαι σαν κάποιους άλλους στριμμένους που μας αποκαλούν με ακατονόμαστες εκφράσεις αλλά χωρίς εμάς δεν μπορούν όσο και αν μας κατηγορούν η δεν μας θέλουν εσύ τουλάχιστον με κερνάς πάντα ένα ποτήρι όταν είμαστε μαζί και ξέρεις πολύ καλά πως δεν πίνω ποτέ , τι το θυμήθηκα τώρα εκτός απο το δάκρυ σου που για μένα είναι το απόσταγμα όλων όσων βράζεις μέσα σου
...........................................
Τι έχεις γιατί δεν μιλάς ?
Θέλω να πάω στο στέκι τις ρεμ να πω ένα γεια στα παιδιά και......
ααααα τα έχουμε πεί αυτά έτσι όχι θα ήμαστε μαζί και μετά θα κολλήσεις με παρέες ? εντάξει ?
Ενα γεία θα πω και φύγαμε......................( μετά 5 λεπτά περπατάγαμε μέσα στην βροχή )
Πόσο πολύ μου αρέσει η ηρεμία μοναξιά μου δεν λέγεται αυτή η γαλήνη , όπως τώρα , πόσο όμορφοι κήποι σε αυτά τα σπίτια που σε κάνουν να ζηλεύεις , δεν συμφωνείς ? και όλες αυτές οι μυρουδιές , τις βροχής , των λουλουδιών , ακόμα και ο καπνός απο τα τζάκια είναι το κάτι άλλο
10 γραμμάρια απλού νου αρκούν για να καταλάβουμε πόσα και πως τα απλά πράγματα μας κάνουν ευτυχισμένους , ότι μας αγγίζει απο τότε που ήμασταν παιδιά
Θυμάμαι πως βιαζόμασταν να μεγαλώσουμε και τώρα που μεγαλώσαμε να ευχόμαστε να ήμασταν παιδιά ....
ΤΕΛΟΣ ΠΡΩΤΟΥ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΥ
ΣΥΝΕΧΊΖΕΤΕ