οταν η πορτα κλεινει

καλησπερα σας!Ειμαι νεο μελος και βρηκα το θαρρος να μιλησω και εγω μετα απο πολυ πιεση για το προβλημα που με απασχολει εδω και αρκετους μηνες.Ειμαι 36 χρονων παντρεμενη με ενα παιδακι!Εδω και 6 μηνες ο αντρας μου μου συμπεριφερεται πολυ βιαια,οποτε πω κατι που δεν του αρεσει ή όποτε πω τη γνώμη μου για κάτι που κάνει λάθος με χτυπάει..Είναι πολύ νευρικός και θυμώνει εύκολα με το παραμικρό και αυτο εχει σαν αποτελεσμα το τελευταιο καιρο να μην μπορω να βγω καν εξω απο το σπιτι!Εχω κλειστει υπερβολικα στον εαυτο μου αμελω το παιδι μου.. καθε φορα που αποφασιζα να φυγω εβγαζε τον καλο του εαυτο και με παρακαλουσε να μην το κανω και να σκεφτω το παιδι μας! ΚΙ εγω δε νεφευγα φυσικα. Εχω φτασει ομως σε σημειο που ΔΕΝ ΕΧΩ ΑΛΛΗ ΥΠΟΜΟΝΗ..Σκεφτηκα να παω να τον καταγκειλω αλλα και παλι κανω πισω λογο του παιδου μας!δεν ξερω πραγματια τι να κανω!

Η μόνη λύση Sol_luna είναι να φύγεις, αλλά από την άλλη, μπορεί να είναι και επικίνδυνος. Δυστυχώς ξέρεις πόσοι πάνε και σκοτώνουν τις γυναίκες τους όταν τους εγκαταλείπουν; Δύσκολο πρόβλημα πολυ. Ίσως άμα τον καταγγείλεις να γλιτώσεις; Και το παιδί είναι τελευταίο μπροστά στη ζωή σου.

αν μπορεις να φυγεις, φυγε!!!!

οικονομικη ανεξαρτησια εχεις?

θα διαφωνησω εδω Lou μαζι σου.Και οικονομικη ανεξαρτησια να μην εχεις υπαρχουν το ξαναλεω,γ αλλη μια φορα οργανωσεις του κρατους που κανουν σοβαρη δουλεια
θα μπορουσα να αναφερθω,και να το αναλυσω λιγο πιο πολυ
αλλα αυτο που καταλαβα ηταν οτι οι περισσοτεροι νομιζουν οτι δεν προσφερουν εργο,η οτι δεν γινεται σωστη δουλεια μεσα σε αυτες ,γιατι επαναλαμβανονται τα ιδια .
Το μονο που θα πω ζωντας το για λιγο απο κοντα ,ειναι οτι εκει τις περισσοτερες φορες καταφευγουν γυναικες που κινδυνευει αμεσα η σωματικης τους ακεραιοτητα .Οταν περνα ο κινδυνος για τους λογους τους δικουσ τους ο καθενας ξαναγυρνα σε αυτες τις κακοποιητικε ς συμπεριφορες.Και αν δεν ειναι διατεθειμενος ο αλλος να παει λιγο ποιο βαθια και να ψαξει την αναγκη και την ανεκτικοτητα του στη βια ,κανενα ς τοτε δεν μπορει να κανει τιποτα .Πρεπει να ερθει αποφασισμενη για τις αλλαγες ,με λιγα λογια

Soul
κραταω καποια απο αυτα που ειπες ,και αν θες τα συζηταμε

"τους τελευταιους 6 μηνες "

οχι οτι θα δικαιολογησω μια τετοια συμπεριφορα ,αν ειναι πριν εναν πριν 2 μηνες ,η πριν 10 χρονια η μια μερα
Αλλα εστισες στο χρονο ,και μου εκανε εντυπωση ,πριν απ αυτο δεν ειχε δειξει ποτε οτι ηταν ενας ανθρωπος που θυμωνε ,οταν ελεγες την γνωμη σου ?

Ετσι ξαφνικα αρχισε να σε αμφισβητει?

Να νευριαζει ?

Να σε χτυπα?

Τωρα παμε σε αυτο που ειπες

"δεν φευγω λογο του παιδιου "

Σ αυτο πανω εχω να σου πω ,λιγα πραγματα ,και να σε ρωτησω
Εχεις την εντυπωση οτι κανεις καλο στο παιδι σου με το να μην παιρνεις μια αποφαση ,αφου εισαι υπευθυνη γ αυτο .Οχι μονο εσυ αλλα και ο συζυγος σου
Η ιδια ειπες οτι το αμελεις .Κι οτι δεν μπορεις ,δεν αντεχεις αλλο,δεν εχεις υπομονη αλλη.
Η νομιζεις οτι το παιδι δεν καταλαβαινει δεν αντιλαμβανεται την κακοποιηση τη βιαιοτητα ,το ολο κλιμα γενικα ?
Με το προσχημα του παιδιου και για το καλο του, εγω προσωπικα πιστευω οτι πισω απο αυτο κρυβονται πιο βαθια αιτια δικα μας ,
που καποιος μενει, δεχεται μια κακοποιητικη συμπεριφορα ,και πετα το μπαλακι δεξια και αριστερα ,αντι να δει τι πραγματικα τον κρατα σε τετοιες σχεσεις.....

Quote:

---

Originally Posted by soft

θα διαφωνησω εδω Lou μαζι σου.Και οικονομικη ανεξαρτησια να μην εχεις υπαρχουν το ξαναλεω,γ αλλη μια φορα οργανωσεις του κρατους που κανουν σοβαρη δουλεια
θα μπορουσα να αναφερθω,και να το αναλυσω λιγο πιο πολυ
αλλα αυτο που καταλαβα ηταν οτι οι περισσοτεροι νομιζουν οτι δεν προσφερουν εργο,η οτι δεν γινεται σωστη δουλεια μεσα σε αυτες ,γιατι επαναλαμβανονται τα ιδια .
Το μονο που θα πω ζωντας το για λιγο απο κοντα ,ειναι οτι εκει τις περισσοτερες φορες καταφευγουν γυναικες που κινδυνευει αμεσα η σωματικης τους ακεραιοτητα .Οταν περνα ο κινδυνος για τους λογους τους δικουσ τους ο καθενας ξαναγυρνα σε αυτες τις κακοποιητικε ς συμπεριφορες.Και αν δεν ειναι διατεθειμενος ο αλλος να παει λιγο ποιο βαθια και να ψαξει την αναγκη και την ανεκτικοτητα του στη βια ,κανενα ς τοτε δεν μπορει να κανει τιποτα .Πρεπει να ερθει αποφασισμενη για τις αλλαγες ,με λιγα λογια

Soul
κραταω καποια απο αυτα που ειπες ,και αν θες τα συζηταμε

"τους τελευταιους 6 μηνες "

οχι οτι θα δικαιολογησω μια τετοια συμπεριφορα ,αν ειναι πριν εναν πριν 2 μηνες ,η πριν 10 χρονια η μια μερα
Αλλα εστισες στο χρονο ,και μου εκανε εντυπωση ,πριν απ αυτο δεν ειχε δειξει ποτε οτι ηταν ενας ανθρωπος που θυμωνε ,οταν ελεγες την γνωμη σου ?

Ετσι ξαφνικα αρχισε να σε αμφισβητει?

Να νευριαζει ?

Να σε χτυπα?

Τωρα παμε σε αυτο που ειπες

"δεν φευγω λογο του παιδιου "

Σ αυτο πανω εχω να σου πω ,λιγα πραγματα ,και να σε ρωτησω
Εχεις την εντυπωση οτι κανεις καλο στο παιδι σου με το να μην παιρνεις μια αποφαση ,αφου εισαι υπευθυνη γ αυτο .Οχι μονο εσυ αλλα και ο συζυγος σου
Η ιδια ειπες οτι το αμελεις .Κι οτι δεν μπορεις ,δεν αντεχεις αλλο,δεν εχεις υπομονη αλλη.
Η νομιζεις οτι το παιδι δεν καταλαβαινει δεν αντιλαμβανεται την κακοποιηση τη βιαιοτητα ,το ολο κλιμα γενικα ?
Με το προσχημα του παιδιου και για το καλο του, εγω προσωπικα πιστευω οτι πισω απο αυτο κρυβονται πιο βαθια αιτια δικα μας ,
που καποιος μενει, δεχεται μια κακοποιητικη συμπεριφορα ,και πετα το μπαλακι δεξια και αριστερα ,αντι να δει τι πραγματικα τον κρατα σε τετοιες σχεσεις.....

---

Συμφωνώ απόλυτα!
Μάλιστα, τώρα τελευταία αντιμετωπίζω το ίδιο με μια φίλη μου. Την κακοποιεί λεκτικά ο άντρας της και εκείνη ζει με το παραμύθι "του να μη κάνω ζημιά στο παιδί άμα χωρίσω".
Ένα βράδυ τελευταία τσακωνόντουσαν τόσο πολύ, εγώ προσπαθούσα να τους χωρίσω και το παιδί έκλαιγε. Του έλεγα πως παίζουν ένα παιχνίδι η μαμα με το μπαμπά και θα κερδίσει όποιος φωνάξει περισσότερο.
Τι να του έλεγα;
Το παιδί άρχισε να ουρλιάζει παίρνοντας μέρος στο παιχνίδι όπως πίστευε.
Παράνοια.
Μετά αναρωτιούνται οι γονείς πως έπεσε ένα παιδί στην κατάθλιψη, πως έγινε πρεζάκι κλπ.
Αν αγαπάς το παιδί σου και σου χει μείνει η παραμικρή αγάπη για σένα, σήκω φύγε και σταμάτα να κοροιδεύεις τον εαυτό σου με δικαιολογίες τέτοιου τύπου.

ΦΥΓΕ. Για το παιδί σου και για εσένα. Κάνενας δεν έχει το δικαίωμα να σου φαίρεται έτσι. Δεν το αξίζεις και κυρίως το παιδί σου δεν το αξίζει. Υπάρχουν πολλές οργάνωσεις που μπορείς να απευθυνθείς...

Sol_luna, εγώ θα σου πω κάτι λίγο διαφορετικό.
τη βία δεν τη δικαιολογώ με τίποτα.
είμαι ενάντια σε κάθε μορφή της.
το καλύτερο θα ήταν ο σύζυγός σου να απομακρυνθεί για ένα διάστημα από κοντά σας.
το να είσαι βίαιος δείχνει πως έχει κάποιο πρόβλημα με τον ευατό του.
εγώ θα σου πρότεινα να τον πείσεις να δει κάποιον ειδικό γι΄αυτό το θέμα.
είναι απαραίτητο αυτό τουλάχιστον για το παιδί σου.
αν δεν δεχτεί να κάνει κάτι τέτοιο, ναι είναι απαραίτητο να φύγεις από αυτή τη σχέση.

Quote:

---

Σκεφτηκα να παω να τον καταγκειλω αλλα και παλι κανω πισω λογο του παιδου μας!δεν ξερω πραγματια τι να κανω!

---

Ποιος σου ειπε οτι με το να μεινεις μαζι του, κανεις καλο στο παιδι σου?

συγγνωμη αλλα νομιζω οτι το να λεει καποιος οτι "η μοναδικη λυση ειναι το ταδε" ή να λες "φυγε" απο ενα προβλημα ισως ειναι βιαστικο.. ηταν παντα ετσι sol_luna ? του εχεις πει να πατε σε ειδικο ?

προσωπικη μου αποψη ,αλλα ενας που αμφισβητει την γνωμη του αλλου,τον ακυρωνει , και σηκωνει το χερι του ,δεν νομιζω οτι θα ειναι ευκολο να τον πεισεις να παει σε εναν ειδικο

Quote:

---

Originally Posted by soft

προσωπικη μου αποψη ,αλλα ενας που αμφισβητει την γνωμη του αλλου,τον ακυρωνει , και σηκωνει το χερι του ,δεν νομιζω οτι θα ειναι ευκολο να τον πεισεις να παει σε εναν ειδικο

---

soft, μπορεί να είναι δύσκολο ή εύκολο, αλλά στην συγκερκριμένη περίπτωση νομίζω πως επιβάλλεται κάτι τέτοιο.
εκτός αν κάποιος δεν ενδιαφέρεται για τον σύντροφο του.
τότε κάνει μηνύσεις και περιμένει τα πράγματα να πάρουν το δρόμο της δικαιοσύνης.
γιατί αυτή η συμπεριφορά κάνει κακό πρωταρχικά στο παιδί και ύστερα στη μητέρα.

Θα πω και εγω οπως οι αλλοι να φυγεις! Πρεπει ομως να το κανεις με σχεδιο και μεθοδευμενα.. Δηλαδη, να μαζεψεις ολα τα εγγραφα και τα χαρτια που μπορει να χρειαστεις μεσα σε μια τσαντα με λιγα ρουχα, να εχεις κανονισει με καποια φιλη σου ή με καποιον συγγενη να σε φιλοξενησει οσο χρειαστει, και να φυγεις σε ανυποπτο χρονο, να μην το ξερει ο αντρας σου δηλαδη.
Και φυσικα, να κανεις καταγγελια! Θα βοηθουσε παρα πολυ αργοτερα για τα δικαστηρια αν εχεις αποδειξεις της κακοποιησεις με χαρτια γιατρων ή φωτογραφιες, και ενα "ημερολογιο" με καταγεγραμενη καθε φορα που σε χτυπησε και την ημερομηνια.
Καλη τυχη σου ευχομαι!

Ω ναι!

Μαλλον σου αξιζει μια καλυτερη ζωη απο μια που να σε χτυπανε και να σε ταπεινωνουν , δε νομιζεις?

Θα συμφωνήσω με τον/ην ARKTOS. Αν έχεις αισθήματα ακόμη για τον άντρα σου και θεωρείς ότι αξίζει, προσπάθησε να τον προσεγγίσεις και να πάτε σε έναν ειδικό. Αν δεν δεχτεί και συνεχίζεται η κατάσταση αυτή ΑΜΕΣΑ νομίζω ότι πρέπει να πάρεις τα μέτρα σου με ψυχραιμία και αποφασιστηκότητα.
Δεν είμαι η πλέον ειδική να σου δίνω συμβουλές καθώς και εγώ αντιμετωπίζω προβλήματα στον γάμο μου (ευτυχώς όχι τέτοιου είδους) αλλά νομίζω ότι το συγκεκριμένο πρόβλημα σου αφαιρεί αξιοπρέπεια και οι σκηνές βίας δεν βοηθούν καθόλου το παιδί σου...

Σημείωση: θεωρώ ότι όποιος χτυπάει την γυναίκα του για οποιοδηποτε λόγο είναι το λιγοτερο για λυπηση



Γεια σου αγαπητή Σολουνα…

Από ότι βλέπεις όλοι σου λένε μαζέψετε και φυγε
Σου προτεινουν την πιο ευκολη λυση για αυτούς φυσικα…
Εσυ πως το βλεπεις?
Θεωρεις τον εαυτο σου θυμα?
Θεωρεις ότι σε χτυπαει γιατι είναι γαιδουρι?
Θεωρεις ότι εχεις να κανεις με ένα ζωο?
Θεωρεις ότι εκανες λαθος επιλογή τελικα?
Θεωρεις ότι εσυ εισαι η Αγια Παρθένα Μαρία?