Οταν ξερεις που πρεπει να πας αλλα δε μπορεις

το θεμα το ανοιξα λογο της ερωτησης της RainAndWind αλλα νομιζω αφορα κι αλλους...

η Ελλαδα εχει καταντησει ανυποφορη, οι πιο πολλοι φευγουν απο εδω, ειδικα οι φοιτητες οι κωλοφαρδοι που τους δεχονται παντου. οσοι εχουμε μεινει πισω προσπαθουμε κι ελπιζουμε, ή απλα το βουλωνουμε και σαπιζουμε μεχρι οσο αντεξουμε.

οταν καποιος λοιπον ξερει κι εχει βρει σε ποια χωρα θελει να παει για να ειναι ευτυχισμενος, αλλα λογο καποιου γελοιου -για μενα προσωπικα- λογου μαζι και των συνηθισμενων προβληματων, δε μπορει να μετακομισει μονιμα εκει που θελει... τοτε τι κανει ?

ο γελοιος αυτος λογος ειναι τα χαρτια! βιζα, διαβατηρια, δικαιολογητικα, κι ενα σωρο αλλα αχρηστα κωλοχαρτα που δυσκολα βγαινουν, και στην ουσια λενε το αυτονοητο, οτι εισαι εσυ και θελεις να γινεις μονιμος κατοικος της χωρας.

γραφω για βιζα γιατι εκτος Ευρωπης απαιτειται. σε ορισμενες χωρες σου τη δινουν για να μεινεις ΜΟΝΟ αν δουλευεις, για να βρεις δουλεια ομως και να εισαι εκει πρεπει να εχεις βιζα. αλλου θελουν μεχρι και 3 χρονια για να σε δεχτουν...

φυσικα εγω δεν εχω ουτε εδω σιγουρη δουλεια, θα εχω εκει περα ? βεβαια απο τα 19 μου που το σκεφτομαι να φυγω, εκανα οικονομια, εχω καμποσα λεφτα στην ακρη. αλλα και παλι εδω ειμαστε φτωχοι, αυτα που εχω εκει θα μοιαζουν με ψιχουλα, δε θα φτανουν ουτε σπιτι να βρεις.

αλλο μεγαλο προβλημα η γλωσσα. εγω γνωριζω μονο αγγλικα. με σκατενια προφορα (λογο Ελλαδας) αλλα λιγακι μπορω να συνενοηθω. εαν εκει δε μιλανε αγγλικα, αναγκαστικα θα πρεπει να ξερεις τη γλωσσα, αλλιως σιγα μη σε παρουν σε καμια δουλεια...

ειναι λες και βλεπω ενα σωρο τεραστια προβληματα, και τελικα νιωθω οτι δε θα μπορεσω ποτε να μετακομισω εξωτερικο.

υποστηριξη δεν υπαρχει απο κανεναν απολυτως, μεχρι και οι γονεις μου ειναι αντιθετοι σ'αυτην την ιδεα.

σ'αυτες τις περιπτωσεις τι κανεις?

παραμενεις εδω στην αρρωστημενη ζωη που εχεις μεχρι να αυτοκτονησεις ή να τρελαθεις τελειως και να σκοτωσεις?

ή ανοιγεις τη πορτα και φευγεις χωρις να ετοιμασεις τπτ, ελπιζωντας να μπεις αλλα και να παραμεινεις παρανομα εκει που θελεις, βρισκωντας τα ολα ετοιμα?

αλλος κανεις που να σκεφτεται παρομοια και να θελει να φυγει δεν υπαρχει?
εστω καποιος που να δουλευει σε πρεσβεια ή αλλο σχετικο, μπας και μας δωσει καμια πιο ευκολη λυση?

φιλε αμα εισαι σωματικα κ πνευματικα ικανοσ για να δουλεψεισ μη φοβασαι τιποτα ο κολλητοσ μου πηγε στην αγγλια για να δει την κοπελα του καποια στιγμη εψαξε δουλεια κ βρηκεσ σε 2 εβδομαδεσ οτι να ναι βεβαια αλλα δεν εχει σημασια!!!

ΚΕΝΟ,

παρακολουθω πώς γραφεις κ μου δινεις την εντυπωση πώς τα χεις βαλει με ολους τους ανθρωπους (αντρες/γυναικες) εκει εξω....

Δλδ νομιζεις οτι ολοι οσοι φευγουν απο την χωρα τους για να ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΝ να κανουν κατι καλυτερο ή ακομα ακομα κ να επιβιωσουν συντρεχουν οι ακολουθες προυποθεσεις?
α) εχουν ετοιμα χαρτια
β)τους περιμενει η τελεια,σιγουρη δουλεια
γ)οι γονεις τους και μερικοι ακομα παρατρεχαμενοι τους στηριζουν σε καθε τους βημα ανα πασα ωρα κ στιγμη
δ)μιλανε απταιστα 2-3 γλωσσες

και αν ΔΕΝ συμβαινουν ολα τα παραπανω μπουκαρουν σε οποια χωρα τους καπνισει παρανομα?

Προφανως δεν ειναι κωλοφαρδοι καποιοι, αλλα την παλευουν οπως μπορουν....

Quote:

---

Originally Posted by pad

φιλε αμα εισαι σωματικα κ πνευματικα ικανοσ για να δουλεψεισ μη φοβασαι τιποτα ο κολλητοσ μου πηγε στην αγγλια για να δει την κοπελα του καποια στιγμη εψαξε δουλεια κ βρηκεσ σε 2 εβδομαδεσ οτι να ναι βεβαια αλλα δεν εχει σημασια!!!

---

σωματικα νομιζω πως ειμαι, πνευματικα δε ξερω (ποιος θελει να δουλευει αλλωστε?)...
ο κολλητος σου ομως ειχε τη κοπελα του εκει, λογικα υπηρχε σπιτι να μεινει μεχρι να σταθει στα ποδια του και να βρει δουλεια. και παλι Αγγλια = καταθλιψη, δε νομιζω να πηγαινα ποτε εκει. γενικα η Ευρωπη πλεον μοιαζει παρωχημενη.

Quote:

---

Originally Posted by Sofia

ΚΕΝΟ,

παρακολουθω πώς γραφεις κ μου δινεις την εντυπωση πώς τα χεις βαλει με ολους τους ανθρωπους (αντρες/γυναικες) εκει εξω....

Δλδ νομιζεις οτι ολοι οσοι φευγουν απο την χωρα τους για να ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΝ να κανουν κατι καλυτερο ή ακομα ακομα κ να επιβιωσουν συντρεχουν οι ακολουθες προυποθεσεις?
α) εχουν ετοιμα χαρτια
β)τους περιμενει η τελεια,σιγουρη δουλεια
γ)οι γονεις τους και μερικοι ακομα παρατρεχαμενοι τους στηριζουν σε καθε τους βημα ανα πασα ωρα κ στιγμη
δ)μιλανε απταιστα 2-3 γλωσσες

και αν ΔΕΝ συμβαινουν ολα τα παραπανω μπουκαρουν σε οποια χωρα τους καπνισει παρανομα?

Προφανως δεν ειναι κωλοφαρδοι καποιοι, αλλα την παλευουν οπως μπορουν....

---

δε ξερω τι προβλημα εχεις και μου μιλας μ'αυτο το τροπο, ομως εγω μπαινω εδω μεσα για να εκφρασω τα ψυχολογικα μου και τις ανησυχιες μου.
μπορει να σου φαινονται τα ποστς μου επιθετικα, μα δεν χρησιμοποιω τοσο ασχημο λεξιλογιο, ουτε θυμαμαι ποτε να τσακωθηκα και να εβρισα κανενα μελος προσωπικα.
η λεξη κωλοφαρδοι ηταν για να δειξω πως ειναι τυχεροι που ακομα σπουδαζουν. πιθανον το παρεξηγησες...
ισως ανεβηκαν οι τονοι στο τοπικ που λεω για τη γυναικεια απογοητευση μου, ισως οντως εχω ενα θεμα με τη συμπεριφορα μου προς ολους εκει εξω και τους βλεπω αρνητικα, μα γι'αυτο μου το θεμα ειμαι εδω. αμα θελεις να με βοηθησεις λοιπον να διορθωσω αυτη τη συμπεριφορα, ακομα και να μου την πεις ή να με κοροϊδεψεις γι'αυτο μου το ελαττωμα, καντο στο αλλο τοπικ.

αυτο το τοπικ το εκανα απλα για να εκφρασω τις ανησυχιες μου σε οτι εχει να κανει με το εξωτερικο.
προφανως δεν ειμαι φοιτητης.
προφανως δεν εχω την ιδια ηλικια με αυτους (αρα δε μπορω να μαθω μια ξενη γλωσσα ευκολα πλεον).
προφανως εχω κι εγω προβληματα.
προφανως λογο αυτων των προβληματων δε μπορω να κανω καποια πραγματα (πχ δε μπορω να περιμενω 3 χρονια γιατι ηδη ειμαι στα προθυρα αυτοκτονιας και χρειαζομαι αμεση αλλαγη περιβαλλοντος).

θεωρεις οτι παω να σε κοροιδεψω? δεν εχω καμια τετοια προθεση παντως, ουτε την διαθεση αυτη.
μοιαζει ομως να λες, αυτο: πως ολοι οι αλλοι τα χουν ολα ευκολα κ καπως στο πιατο. κ πώς δυσκολευεσαι μονο εσυ.
καταλαβαινω πώς καποια πραγματα τα βρισκεις δυσκολα, πώς εχεις ενα θεμα με τη συμπεριφορα σου οπως εσυ λες, μα δεν εισαι ο μονος.
πιστεψε με πολλοι ανθρωποι με προβληματα συμπεριφορας κανουν πραγματα.

στο τοπικ αυτο περα απο τις ανησυχιες σου, την λες κ σε ολο τον υπολοιπο κοσμο. εγω τουλαχιστον αυτο καταλαβα. το οτι εχεις προβληματα δεν σε απαλλασει απο το να μπορεις να σκεφτεις οτι και αλλοι ανθρωποι προσπαθουν εκτος απο σενα ή οτι εχουν προβληματα κι αυτοι.

κ κατι ακομα: κατα τη γνωμη μου, για να αποφυγεις την αυτοκτονια χρειαζεται να δεις καποια πραγματα αλλιως πρωτα πρωτα. η αλλαγη περιβαλλοντος δεν ξερω αν μπορει να στο εξασφαλισει αυτο.

Είσαι σίγουρος ότι εξάντλησες όλα τα περιθώρια για να βρεις δουλειά στην Ελλάδα, και γι αυτό σκέφτεσαι τώρα να φύγεις;
Είσαι σίγουρος ότι αξιοποίησες το άπαν των δυνάμεων σου για να βρεις δουλειά και εντούτοις δε γίνεται τίποτα;

Τουλάχιστον, όποια κι αν είναι η απάντηση σου βγάλε από μέσα σου ότι θετικό κρυμμένο υπάρχει και βάλε το στην προσπάθεια. Και μην περιμένεις από τους άλλους, αν δε κινηθείς εσύ όπως πρέπει τίποτα δε γίνεται. Ακόμα και μέσα στην κρίση να ξέρεις ότι υπάρχουν ευκαιρίες.

Έχω την εντύπωση ότι το μοτίβο που ακολουθεί η σκέψη σου είναι προσανατολισμένο σε όσους εξωτερικούς παράγοντες σου φαίνονται έξω από τον έλεγχό σου.Αυτός εμένα μου φαίνεται ένας άγονος τρόπος σκέψης,καθώς στρεσάρει αδιάκοπα,δίχως να σου προσφέρει ουσιαστικές διεξόδους.Για παράδειγμα,θα σε ρωτήσω ό,τι περίπου και άλλοι πριν.Ξέρεις τον πραγματικό λόγο για τον οποίο θες να φύγεις;Ποιος είναι αυτός ο λόγος που ενώ στο εξωτερικό θα τον πετύχαινες δεν γίνεται να τον κυνηγήσεις εδώ?Περιγράφοντας τους εξωτερικούς παράγοντες ως αίτιους για την παραμονή στη στασιμότητα,δεν είναι σα να σε "τοποθετείς"στη θέση του θύματος?Ίσως αν δούλευες στο να αλλάξουν τέτοια σχήματα άγονα,να κατόρθωνες την εσωτερική αλλαγή,που θα έφερνε και την εξωτερική,καθώς όταν εσωτερικά βρισκόμαστε στη θέση "θύμα",αισθανόμαστε ανήμποροι να δράσουμε και ακινητοποιούμαστε αρκετές φορές.

Κάποιες μου σκέψεις οι παραπάνω.

Επίσης,αν κάποιος σου ζήταγε να βάλεις σε σειρά προτεραιότητας τα εξής:

Σχέση με τον εαυτό μου,αυτογνωσία.

Σχέση με το άλλο φύλο,συναισθηματική και σεξουαλική επαφή,ασφάλεια.

Επαγγελματική ανέλιξη.

Αυτονομία,πορεία ανεξαρτητοποίησης.

Καλλιέργεια άλλων ανθρώπινων σχέσεων(φιλία,συγγένεια,συ� �μετοχή σε ομάδες,κοινωνικοποίηση)

Σε ποια σειρά θα έβαζες κάθε ένα απ'αυτά?
Ποιο θα έβαζες ως ένα(ως πρώτο σημαντικό?),ποιο δεύτερο και ούτω καθ'εξής?
Νομίζω πως ένας καλός τρόπος να "διαβάσει"κάποιος τις ανάγκες του είναι αυτός,να τις τοποθετήσει ιεραρχικά από το πιο σημαντικό προς το λιγότερο σημαντικό.Και θυμήσου πως,ανάλογα σε ποια φάση ζωής βρισκόμαστε,η ιεράρχηση των αναγκών μας αλλάζει.Μπορεί δλδ να βρίσκεσαι στη φάση ενός περάσματος προς το μέσα σου(ανάγκες αυτοπραγμάτωσης),ενώ άλλες προς το έξω σου(ανάγκες επαφής,στοργής,ασφάλειας,δ� �σίματος με τον κόσμο που σε περιβάλλει).
Ελπίζω να μη σε μπέρδεψα περισσότερο,λολ.

Μου το έκοψε πάλι.Λοιπόν,είχα γράψει φιλία,συγγένεια,συμμετοχή σε ομάδες,κοινωνικοποίηση,αυτ ά στο καλλιέργεια ανθρώπινων σχέσεων.
Οι ανάγκες μας αυτές ανά εποχή,ή μάλλον ανά φάση ζωής αλλάζουν,άρα μία τέτοια ιεράρχηση από το πρώτο σημαντικό προς το λιγότερο θα σε βοηθήσει να "διαβάσεις"τις πραγματικές σου τωρινές ανάγκες.

αν είσαι στα πρόθυρα αυτοκτονίας, το να πας στο εξωτερικό δεν θα σε σώσει. μπορεί να σου φαίνεται ανήκουστο, αλλά το πρόβλημα το έχεις εσύ μέσα σου, και όπου και να πας θα το κουβαλάς μαζί σου.

κατά τη γνώμη μου αν ήθελες πραγματικά να φύγεις, θα το είχες κάνει! συμφωνώ με τη ρέιν ότι έχεις θυματοποιήσει τον εαυτό σου.

πάντως τσέκαρε για αυστραλία, νομίζω είναι πιο έυκολο να πας απ'ότι αμερική.

επίσης η ευρώπη δεν είναι παρωχημένη, μπορείς να πας ελβετία-σουηδία-ολλανδία. εκεί μιλάνε ΌΛΟΙ αγγλικά. αν έχεις πτυχίο σχετικό με τεχνολογία (πχ αν είσαι μηχανικός υπολογιστών+μάστερ) θα βρεις δουλειά. στη δουειά, δεν τους πειράζει να μιλάς αγγλικά.

Quote:

---

Originally Posted by Sofia

μοιαζει ομως να λες, αυτο: πως ολοι οι αλλοι τα χουν ολα ευκολα κ καπως στο πιατο. κ πώς δυσκολευεσαι μονο εσυ.

---

οριστε ? χρησιμοποιησα επιτηδες πληθυντικο στην αρχη, γιατι κι αλλοι ανθρωποι παραμενουν εδω και δυσκολευονται. ομως επειδη εγω ανοιξα το τοπικ, πρεπει να πω κατι που να αφορα εμενα προσωπικα.

Quote:

---

Originally Posted by Sofia

στο τοπικ αυτο περα απο τις ανησυχιες σου, την λες κ σε ολο τον υπολοιπο κοσμο.

---

σε ποια προταση ακριβως το κανω αυτο ? μηπως τα παιρνεις εσυ ετσι επειδη σχηματισες αρνητικη εντυπωση για μενα, λογο της συμπεριφορας μου ?

Quote:

---

Originally Posted by Sofia

κ κατι ακομα: κατα τη γνωμη μου, για να αποφυγεις την αυτοκτονια χρειαζεται να δεις καποια πραγματα αλλιως πρωτα πρωτα. η αλλαγη περιβαλλοντος δεν ξερω αν μπορει να στο εξασφαλισει αυτο.

---

επειδη το δοκιμασα και πετυχε, οταν αλλαζω περιβαλλον, νιωθω σαν να αλλαζω ζωη, σαν να ξεκιναω απ'την αρχη. οσο μενω εδω δε προκειται ν'αλλαξει τπτ.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Είσαι σίγουρος ότι εξάντλησες όλα τα περιθώρια για να βρεις δουλειά στην Ελλάδα, και γι αυτό σκέφτεσαι τώρα να φύγεις;
Είσαι σίγουρος ότι αξιοποίησες το άπαν των δυνάμεων σου για να βρεις δουλειά και εντούτοις δε γίνεται τίποτα;

---

ξαναδιαβασε το θεμα λιγο πιο προσεκτικα αν θελεις. δε θελω να φυγω μονο λογο εργασιας, αλλα λογο ζωης!
η ζωη γενικα στην Αθηνα λοιπον για μενα ειναι αρρωστη, τελειως αδεια. το θεμα δουλεια ειναι πρωτευων, αλλα οσο εχω λεφτα στην ακρη, δε με πολυαπασχολει, δλδ να σκεφτομαι μονο αυτο και τπτ αλλο. ουτως ή αλλως και δουλεια να καταφερω να βρω εδω, με τους μισθους που δινουν δε προκειται να αλλαξει κατι στη ζωη μου. με ενδιαφερει μια καλυτερη ζωη σαν συνολο, σε ολους τους τομεις!

RainAndWind δε διαφωνω οτι οντως εχω τετοιο τροπο σκεψης, σχεδον παντα νιωθω θυμα, οποτε καταληγω να γενικευω και να στρεφομαι εναντιων ολων ακομα κι αν δε μου φταινε, απλα για να νιωσω κι εγω για λιγο θυτης.
ο τροπος σκεψης αυτος, μου δημιουργηθηκε φυσικα απο την επαφη μου με τη κοινωνια. ειδικα η ζωη στην Ελλαδα νιωθω οτι σου εκμηδενιζει τη προσωπικοτητα, αφου σε κοροϊδευουν μεστα μουτρα και σε αναγκαζουν να ζεις πλεον με λιγα, σχεδον απανθρωπα. ετσι ο λογος που θελω να μετακομισω στο εξωτερικο, ειναι ακριβως αυτος! καλυτερες συνθηκες ζωης, πιο πολλες ευκαιριες να βρω δουλεια, πιο πολλα λεφτα, και γενικα θα ζω πιο ανθρωπινα. το εξωτερικο γενικα παντοτε θα ειναι ενα βημα μπροστα απ'την Ελλαδα. πραγματα που εδω ειναι ακομα ταμπου, εκει εξω αντιμετωπιζονται σαν πιο φυσιολογικα. ετσι ισως υπαρχουν διαφορες και στο κοσμο, αν και παντου ειναι διαφορετικα. εδω νιωθω κι εγω σαν να εχω παρει το κοκκινο χαπι του Ματριξ. οσο κι αν ειναι αληθινο, σε κανει κομματια αφου τελικα δε μπορεις ν'αλλαξεις τπτ στη κοινωνια, και δε μπορεις να ευχαριστηθεις τα λιγα που σου προσφερει. γι'αυτο προτιμω το μπλε χαπι, να ζω καπου και να μην εχω εννοια μου ποιος κυβερναει και τι κανει, θελω απλα να εχω τη ζωη μου καλα και δε με νοιαζει τπτ για τους υπολοιπους...

βαζω σε σειρα οσα ειπες:

1. Σχέση με τον εαυτό μου,αυτογνωσία. (που πιστευω την εχω, αφου ξερω ποια ειναι τα προβληματα μου, ξερω που θελω να παω, ποιες κοπελες μου ταιριαζουν κλπ, γενικα ξερω τι ζηταω)

2. Σχέση με το άλλο φύλο,συναισθηματική και σεξουαλική επαφή,ασφάλεια. (να γινω αποδεκτος γι'αυτο που ειμαι εστω απο ενα ατομο)

3. Αυτονομία,πορεία ανεξαρτητοποίησης. (στο να ζω επιτελους μονος μου)

4. Επαγγελματική ανέλιξη. (απλα κατι σταθερο κι αξιοπρεπες)

5. Καλλιέργεια άλλων ανθρώπινων σχέσεων. (αυτο το βαλα τελευταιο γιατι μπορω να ζησω και χωρις τους αλλους, μου αρκει μονο η κοπελα μου).

Quote:

---

Originally Posted by claire

αν είσαι στα πρόθυρα αυτοκτονίας, το να πας στο εξωτερικό δεν θα σε σώσει. μπορεί να σου φαίνεται ανήκουστο, αλλά το πρόβλημα το έχεις εσύ μέσα σου, και όπου και να πας θα το κουβαλάς μαζί σου.

---

δλδ η αλλαγη περιβαλλοντος δε βοηθαει ? και μονο το οτι θα δω καινουργια πραματα, θα με κανει κι εμενα καινουργιο. αυτο ειναι κατι που το νιωθω και στις καλοκαιρινες διακοπες. εστω και μια διαφορα να υπαρχει στη ζωη εκει εξω, εμενα θα μου κανει καλο! βεβαια σωστα λες το προβλημα το εχω πλεον στο χαρακτηρα μου, οταν ομως εχεις αυτα που θες, αποκλειεται να μην αλλαξεις προς το καλυτερο...

Quote:

---

Originally Posted by claire

κατά τη γνώμη μου αν ήθελες πραγματικά να φύγεις, θα το είχες κάνει!

---

το σκεφτομαι απ'τα 19 μου, εχουν υπαρξει φορες που το ξεχασα, οπως κι απελπιστηκα οτι ποτε δε θα μπορεσω, οτι πλεον ειναι αργα. ομως και η ζωη εδω απελπισια ειναι! και να θελω να μεινω εδω, δεν εχω απολυτως τπτ που να με κραταει. η γλωσσα ισως, αλλα κι εξω υπαρχουν ελληνες...

Quote:

---

Originally Posted by claire

πάντως τσέκαρε για αυστραλία, νομίζω είναι πιο έυκολο να πας απ'ότι αμερική.

επίσης η ευρώπη δεν είναι παρωχημένη, μπορείς να πας ελβετία-σουηδία-ολλανδία. εκεί μιλάνε ΌΛΟΙ αγγλικά.

---

δε παω Αμερικη, ειμαι ρατσιστης απεναντι τους!

ναι αν ειναι να μεινω Ευρωπη, Ολλανδια - Σουηδια σκεφτομουν κι εγω...

ρειν προσπαθω να αναστησω το μνμ σου! το μνμ σου υπαρχει ολοκληρο οταν κλικαρει καποιος quote!!!!

βαζω σε bold καποιες λεξεις που το κομπιουτερ τις αντιλαμβανεται σαν μια λεξη επειδη δεν εχεις βαλει space μεταξυ λεξεων, αλλά κομματα, παρενθεσεις κλπ, που επισης ειναι χαρακτηρες για το κομπιουτερ οπως κ τα γραμματα!

Quote:

---

Originally Posted by RainAndWind

Έχω την εντύπωση ότι το μοτίβο που ακολουθεί η σκέψη σου είναι προσανατολισμένο σε όσους εξωτερικούς παράγοντες σου φαίνονται έξω από τον έλεγχό σου.Αυτός εμένα μου φαίνεται ένας άγονος τρόπος σκέψης,καθώς στρεσάρει αδιάκοπα,δίχως να σου προσφέρει ουσιαστικές διεξόδους.Για παράδειγμα,θα σε ρωτήσω ό,τι περίπου και άλλοι πριν.Ξέρεις τον πραγματικό λόγο για τον οποίο θες να φύγεις;Ποιος είναι αυτός ο λόγος που ενώ στο εξωτερικό θα τον πετύχαινες δεν γίνεται να τον κυνηγήσεις εδώ?Περιγράφοντας τους εξωτερικούς παράγοντες ως αίτιους για την παραμονή στη στασιμότητα,δεν είναι σα να σε "τοποθετείς"στη θέση του θύματος?Ίσως αν δούλευες στο να αλλάξουν τέτοια σχήματα άγονα,να κατόρθωνες την εσωτερική αλλαγή,που θα έφερνε και την εξωτερική,καθώς όταν εσωτερικά βρισκόμαστε στη θέση "θύμα",αισθανόμαστε ανήμποροι να δράσουμε και ακινητοποιούμαστε αρκετές φορές.

Κάποιες μου σκέψεις οι παραπάνω.

Επίσης,αν κάποιος σου ζήταγε να βάλεις σε σειρά προτεραιότητας τα εξής:

Σχέση με τον εαυτό μου,αυτογνωσία.

Σχέση με το άλλο φύλο,συναισθηματική και σεξουαλική επαφή,ασφάλεια.

Επαγγελματική ανέλιξη.

Αυτονομία,πορεία ανεξαρτητοποίησης.

Καλλιέργεια άλλων ανθρώπινων σχέσεων(φιλία,συγγένεια,συ� �μετοχή σε ομάδες,κοινωνικοποίηση)

Σε ποια σειρά θα έβαζες κάθε ένα απ'αυτά?
Ποιο θα έβαζες ως ένα(ως πρώτο σημαντικό?),ποιο δεύτερο και ούτω καθ'εξής?
Νομίζω πως ένας καλός τρόπος να "διαβάσει"κάποιος τις ανάγκες του είναι αυτός,να τις τοποθετήσει ιεραρχικά από το πιο σημαντικό προς το λιγότερο σημαντικό.Και θυμήσου πως,ανάλογα σε ποια φάση ζωής βρισκόμαστε,η ιεράρχηση των αναγκών μας αλλάζει.Μπορεί δλδ να βρίσκεσαι στη φάση ενός περάσματος προς το μέσα σου(ανάγκες αυτοπραγμάτωσης),ενώ άλλες προς το έξω σου(ανάγκες επαφής,στοργής,ασφάλειας,δ� �σίματος με τον κόσμο που σε περιβάλλει).
Ελπίζω να μη σε μπέρδεψα περισσότερο,λολ.

---

το μνμ ξανακοπηκε:

θα κανω 2 μικρες τροποποιησεις

ρειν, αν θελεις να δεις ολο το μνμ σου, πατας "απαντηση με παραθεση" στο ποσταρισμενο κομμενο σου μνμ κ το μνμ σου ειναι ολοκληρο μεσα στην παραθεση.

αν πατησεις μετα προεσκοπηση, θα δεις που κοβεται το μνμ, δλδ στα σημεια που εμφανιζονται 2 μαυροι ρομβοι με ερωτηματικο.

χειρουργιο πλαστικης στους ρομβους, θα προσθεσω spaces κ θα κανω προεσκοπηση μεχρι να φυγουν οι ρομβοι.

edit: ωχ τι ειναι αυτα τα μαυρα γραμματα αριστερα μου? στα στοιχεια μου? τι εκανα παλι, damn!!!