Μηπως ζουμε σε παραισθησεις?Μηπως αυτα που νιωθουμε για τους αλλους αγαπη μισος λυπη χαρα ειναι μια παραισθηση?γιατι ειναι κατι προσορινο...Μηπως τελικα δεν πρεπει να αισθανομαστε τιποτα για να ειμαστε καλα?
Printable View
Μηπως ζουμε σε παραισθησεις?Μηπως αυτα που νιωθουμε για τους αλλους αγαπη μισος λυπη χαρα ειναι μια παραισθηση?γιατι ειναι κατι προσορινο...Μηπως τελικα δεν πρεπει να αισθανομαστε τιποτα για να ειμαστε καλα?
Καλοστο παιδι.Τι κανεις εισαι καλυτερα?ελπιζω.Τα αισθηματα που νιωθουμε για τους αλλους δεν ειναι παραισθησεις αλλα βγαινουν μεσα απο την ψυχη.Αν δεν αισθανομασταν τιποτα θα ημασταν αψυχα πραγματα.Ολοι οι ανθρωποι εχουν αισθηματα(αγαπη,μισος,θλιψ� �,συμπονια,στοργη κτλπ)τι στο καλο σας μαθαινουν στα σχολεια τωρα
μηπως καλυτερα να μασταν αψυχα?
Οχι γιατι να ημασταν αψυχα ολοι οι ανθρωποι ανεξαιρετως εχουν ψυχη.Εσυ εισαι καλα τι ερωτησεις ειναι αυτεςQuote:
Originally Posted by simetra
Βασικα οχι δεν ειμαι...αλλα.σκεφτομαι οτι ολα τα προβληματα μας προερχονται απο τα συναισθηματα μας δηλ. αντι για την λογικη λειτουργουμε με τα συναισθηματα για αυτο τα τοσα προβληματα
εχωντας χασει τη ψυχη μου (τη πουλησα στο Διαβολο) κι οντας Κενος πλεον, πρεπει να πω οτι τα συναισθηματα ειναι κατι μεταβλητο, δλδ δε μπορεις να τα ξεφορτοθεις τοσο ευκολα. οσο υπαρχουν σκεψεις στο μυαλο μας, τοσο θα βασανιζομαστε. τα παντα εξαλλου αλλαζουν τοσο γρηγορα, σαν το τρεχουμενο νερο. το θεμα ειναι να ψαξεις γιατι σε βασανιζει αυτο το συναισθημα που νιωθεις τωρα πχ, και τι προκαλεσε τη σκεψη...Quote:
Originally Posted by simetra
Πουλησες την ψυχη σου στον αντιχριστο?πως εγινε αυτο?Απλα εχω προβλημα νομιζω πως στο σπιτι οταν ειμαι μονη με κυνηγαει δαιμονας...για αυτο πες μου σε παρακαλω...
γεια σου..
ξερεισ εχω σκεφτει παμπολλεσ φωρεσ αν ολα αυτα που ζουμε εινια μια ψευδαισθηση.. ενα σκηνικο.. ενα ψεμα.. ενα ματριξ...
νομιζω πωσ ολοι οι ανθρωποι νιωθουν ετσι καποια στιγμη στην ζωη τουσ..
οσο για το απο πανω.. ναι .. εχεισ δικιο.. ολα τα ασχημα ολα τα προβληματα δημιουργουνται λογο των συναισθηματων..αλλα αντιστιχα οοοοοοολα τα θετικα τα ομορφα τα υπεροχα..τα ανακουφιστικα.. εκεινα που μασ γεμιζουν.. εκεινα που μασ κανουν ευτυχισμενουσ... εκεινα που μασ κανουν να πιστεψουμε καμια φωρα πωσ ζουμε στον παραδεισσο... συμβαινουν και τα νιωθουμε λογο των συναισθηματων.. γενικα βρε παιδι μου ολη η ζωη μασ..
δεν υπαρχει κακο χωρισ καλο και καλο χωρισ κακο...
το παν ειναι να βρισκουμε εμεισ την ισσοποπεια... και να εξαλειψουμε τουσ παραγοντεσ που μασ δημιουργοτυν ασχημα συναισθηματα... σαφωσ δεν μπορουμε να αποφυγουμε τα ασχημα συναισθηματα εντελωσ..εξαλου κατι τετοιο θα ηταν κακο για εμασ και παραλογο..
αλλα σιγουρα ειναι στο χερι μασ μεχρι καποιο σημειο
...εγω οταν περναω μια φαση που συμβαινουν ανεξελεγκτα ασχημα πραγματα στην ζωη μου..κανω ενα ταιμ αουτ.. και για λιγεσ ωρεσ η μερεσ προσπαθω να κανω μοναχα πραγματα που με ευχαριστουν και μου δημιουργουν μονο θετικα συναισθηματα..ετσι μπορω να ειμαι πιο δυνατη και να αντιμετοπισω ολα τα υπολυπα...
πιστευω πωσ το συναισθημα ειναι εμεισ.. ειναι .. η ψυχη μασ.. οι 5 αισθησεισ μασ σε συνδιασμο με τα θελω και την καρδια μασ...
η λογικη ειναι ενα εργαλειο επιβιωσησ και ασφαλειασ...ειναι μια ζωνη ασφαλειασ..
σκεψου αυτο που λεσ... αν χρησιμοποιουσαμε μονο την λογικη... θα ημασταν δυστυχισμενοι... θα καναμε σχεσεισ και γαμουσ για λογικουσ λογουσ...και θα ζουσαμε λογικα.. σωστα με λογικα ορια.Κατ αρχασ πιστευω πωσ κατι τετοιο δεν θα μπορουσε ποτε να συμβει διοτι 1τον δεν υπαρχει λογικη σε οτι συμβαινει...και 2ρον.. η ιδια η φυση δεν ειναι παντα λογικη..
ειναι φυσικο να μην ζουμε μονο λογικα.Το αντιθετο θα ηταν αφυσικο φιλε μου...
τωρα .. φανταζομαι πωσ αυτο αντιλαμβανεσαι πωσ δεν ειναι και πολυ νορμαλ... ο δαιμονασ που λεσ.. αν οντωσ νιωθεισ πωσ σε κυνηγαει τοτε πρεπι να σου πω πωσ ειναι παραισθηση.. και ισωσ αυτο πρεπει να το πεισ σε εναν γιατρο..να σε βοηθησει για να ηρεμησει και η ψυχη και το κεφαλι σου απο τοσο ασχημεσ σκεψεισ και φαντασιεσ..
Μικρή όταν με πόναγε το περιβάλλον μου,η θέαση τόσων αδικιών, τόσων ψεμάτων, τόσων χειρισμών, ονειρευόμουν ότι δεν ήμουν άνθρωπος, αλλά βάτραχος που ονειρευόταν πως ήταν άνθρωπος. Μη ρωτάτε γιατί βάτραχος, λολ. Έτσι έπαιρνα μία απόσταση από ό,τι με πόναγε, αμφισβητούσα μέσα μου την πραγματική του διάσταση, και μου γινόταν πιο υποφερτό. Μεγάλωσα και έμαθα πως αυτό ήταν μία άμυνα, απαραίτητη μάλιστα ίσως για την επιβίωσή μου τη συναισθηματική. Μήπως πρόκειται για κάτι ανάλογο αυτό σου το ερώτημα simetra?
Όμως δίχως τα συναισθήματα ο κόσμος μας θα ήταν τόσο λιγότερος, τόσο πιο κρύος και οι κοινωνίες μας δε θα είχαν τρόπο να συνεχίσουν να υπάρχουν.
Καλο αυτο που λες.... λες να φανταστω και εγω οτι ειμαι κατι εξωπραγματικο για να ξεφευγω απο την πραγματικοτητα?
Και εσυ που το ξερεις οτι εχεις χασει την ψυχη σου.Μονο ο Θεος το ξερει αυτοQuote:
Originally Posted by KENO
Οταν φοβασαι να κανεις το σταυρο σου με πιστηQuote:
Originally Posted by simetra
cause I made the pact in 2004. ηταν καλοκαιρι, σε χωριο εκτος Αθηνων, μεσα σε εγκαταλελημενο νεκροταφειο. απο τοτε μοιαζω σαν ενας ησυχος ανθρωπακος, ψοφιος, χωρις ψυχη, ανικανος για οτιδηποτε. ΑΛΛΑ μεσα μου βραζω, το μισος και το πεισμα μου πολλαπλασιαστηκαν, με συχνες εκρηξεις οργης, και τα οποια αλλα συναισθηματα εχω σχεδον παντα ειναι αρνητικα. seriously, ποιον θεο ρε φιλε ? το θεο μου, το θεο σου, το θεο του... ολες οι θρησκειες ανθρωπινα δημιουργηματα ειναι, προσπαθωντας να εξηγησουν ορισμενα ανεξηγητα φαινομενα και φοβιες σαν τον θανατο και τι υπαρχει μετα. ασε δε τη συνεχιζω αυτη τη κουβεντα γιατι παιζει να μας πιασει κανα θρησκευτικο παραληρημα εδω μεσα, και μας διαβαζουν κι ανηλικοι...Quote:
Originally Posted by WeakbutPowerfull
δεν με λεσ κενο μου.. και τι ελεγε το συμβολαιο??? παρε μου την ψυχη και αφησε μου ενα κενο? κατ αρχασ.. για να νιωσεισ οτιδηποτε.. πρεπει να εχεισ ψυχη...
εσενα σου αρεσει που εισαι ετσι οπωσ λεσ?...κενοσ?