Εχω κανει 8 σχεσεις που εχουν διαρκεσει στη ζωη μου, εχω ερωτευτει τρελα, εχω κλαψει πολυ για αντρα αλλα ακομα και οταν ειμαι φουλ ερωτευμενη τον αγαπημένο μου τον απαταω, νιωθω οτι μου προκαλουν μισος καποιοι αντρες και σαν να το εχω γενικεύσει και να τους εχω βαλει ολους σε ενα καλούπι οι αντρες που το μονο που τους ενδιαφερει ειναι να κανουν σεξ, ειναι γουρουνια, εκμεταλευονται καταστασεις για να ικανοποιηθουν η εγω ειμαι αντρας και μπορω να τα κανω αυτα ενω εσυ εισαι γυναικα και πρεπει να σαι χαμηλων τόνων σεξουαλικα..κατι τετοια στερεοτυπα που ναι και πραγματικότητα με τρελαίνουν..η το αλλο στο σεξουαλικό τομέα πρεπει να τα κανουμε ολα και να εχουμε ορεξη οποτε εκεινοι θελουν...μα ρωτησαν ομως οταν εκεινοι σταματανε αν εμεις ικανοποιηθήκαμε η αν μας αρεσουν τα δικα τους βιτσια? εχω πολυ οργη για τους αντρες, η κοινωνια ειναι φουλ σεξιστική και εχει περασει στερεοτυπα για τα δύο φύλλα τοσο ισχυρα που ουτε σε 10 γεννιες δεν θα χουν αλλαξει..εχει κανεις νιωσει παρομοια συναισθήματα?πως θα γίνω καλο κορίτσι γιατί οντως καποιοι ειναι διαφορετικοί και δεν τους αξίζει κάτι τετοιο νομιζω οτι μου χει γινει συνηθεια πλεον...