Μ'ΑΡΕΣΕΙ, ΑΛΛΑ ΜΕ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙ
καλησπερα,
θα μπω γρηγοιρα στο θεμα, γιατι δεν μ'αρεσει να γραφω πολλα.
εδω και λιγες μερες κανω κταχρηση αλκοολ, που κανονικα δεν συνισταται γιατι παιρνω φαρμακα και ειναι πολυ κακος συνδιασμος, αλλα με κανει να ξεχναω, να ξεχναω οτι αγαπω εναν ανθρωπο με το ιδιο προβλημα με εμενα (ΙΨΔ) και σε βαρυτερη μορφη, ομως ΤΑΙΡΙΑΖΟΥΜΕ ΑΠΟΛΥΤΑ ειναι ακριβως το κομματι πουν μου ελειπε να συμπληρωσω το υπολοιπο της ζωης μου, ειμαι σιγουρος γιαυτο, μεχρι που σκεφτηκα κατι και με τσακισε εντελως, τα ΠΑΙΔΙΑ, πως αν αποφασισουμε να τεκνοποιησουμε, τα παιδια μας θα κληρονομησουν την ασθενεια μας, ειτε παρουν τα δικα μου γονιδια, ειτε τα δικα της.. απο τη αλλη δεν θελω να την αφησω, την ποναω πολυ, την υπεραγαπω, και δεν θελω να τη χασω.. παιδια θελω τα φωτα σας, οποισαδηποτε γνωμη, ειναι δεκτη. νιωθω εντελως χαμενος, και απελπισμενος!