Γεια σας

Παιρνω το θαρρος να σας μιλησω για μενα, μιας και πιστευω οτι ισως να με βοηθουσατε περισσοτερο απο το ψυχιατρο που επισκεφτηκα προ ολιγου για πρωτη μου φορα.
Το προβλημα μου ειναι οτι εχω πολλα προβληματα χεεχε ..αυτο που θελω να ξεπερασω ομως ειναι οτι εχω αναπτυξει το τελευταιο χρονο διαταραχη πανικου με αγοραφοβια, εχω εντονο ανχος(αδικαιολογητο), νευρικοτητα.. δεν μπορω να μπω στο μετρο, πνιγομαι, με πιανει δυσπνοια, ζαλαδα, ταχυκαρδια κτλ με τρελαινει ολη αυτη η φαση... καθως τα ελεγα αυτα στο ψυχιατρο και του ανεφερα επισης οτι δεν παω στην σχολη μου, αρχισε να με πιεζει λεγοντας μου οτι πρεπει να την τελειωσω, μετα με εκραξε(για τα μαλλια μου και επειδη αντεδρασα το καλυψε οτι κ καλα ειμαι πολυ αδυνατη... ρε παιδια με ειπε νεκροκεφαλι..δηλαδη αυτο γιατι μου το πε ? για να δει πως θα αντιδρασω..? ) και οκει εκει ηταν που λεω πραγματικα αυτος ειναι ψυχιατρος ...και μου λεει τετοιες μαλακιες .. δηλαδη αμα του πω οτι ειμαι ομοφυλοφιλη τι θα κανει ? θα δωσει εντολη να με κλεισουν πουθενα.. με φρικαρε πραγματικα.. ρε παιδια ετσι λειτουργουν οι ψυχιατροι ? δηλαδη αυτος σε τι μπορει να με βοηθησει ? ηθελα να ρωτησω και κατι αλλο μου εδωσε ενα dogmatyl, ξερετε τιποτα για αυτο ? μου ειπε οτι ειναι για να μου φυγει το αγχος και να μπορω να μπαινω στο μετρο κτλ.. και θελω πραγματικα να το ξεπερασω.. επειδη ειμαι κατα το φαρμακων πειτε μου αν μπορει να με βοηθησει σε τιποτα αυτο το φαρμακο γιατι σκεφτομαι οτι μαλλον δεν θα το παρω..

Για σου.Λοιπον δεν ειναι ετσι οι ψυχιατροι.Και μενα με ειχε πει πρεζακι επειδη επαιζα παιχνιδια στο pc.Τωρα οι διαταραχες πανικου μπορουν να αντιμετωπιστον και με φυσικο τροπο.Οπως πχ με ασκηση και αεροβια γυμναστικη 3 φορες την εβδομαδα.Επισης ερευνες εχουν δειξει οτι το βαλσαμοχορτο ειναι ευεργετικο στο αγχος παντα με την καθοδηγηση του ειδικου το σημειωνω αυτο!

Σ'ευχαριστω.. ελεγα να αρχισω γιογκα..

ξερεις αλλο να μου πει για τον χαρακτηρα μου και αλλο να σχολιασει την εμφανιση μου..ελεος δηλαδη μεχρι και οι γιατροι να ειναι τοσο κομπλεξαρες..τοσο επιφανειακα ατομα.. πραγματικα τοση ηλιθιοτητα εδω στην Ελλαδα..τρομακτικη..

Quote:

---

Originally Posted by Vous et Nous

Σ'ευχαριστω.. ελεγα να αρχισω γιογκα..

ξερεις αλλο να μου πει για τον χαρακτηρα μου και αλλο να σχολιασει την εμφανιση μου..ελεος δηλαδη μεχρι και οι γιατροι να ειναι τοσο κομπλεξαρες..τοσο επιφανειακα ατομα.. πραγματικα τοση ηλιθιοτητα εδω στην Ελλαδα..τρομακτικη..

---

Για το γιογκα δεν ξερω αλλα μαλλον θα βοηθαει και αυτο γυμναστικη ειναι.Ειναι μεγαλη η ευθυνη του ψυχιατρου και πρεπει να ξερει τι κανει και τι λεει.Μερικοι δεν μπορουν να γιατρεψουν τις ψυχικες ασθενειες πως να το κανουμε

Quote:

---

Originally Posted by Vous et Nous

Παιρνω το θαρρος να σας μιλησω για μενα, μιας και πιστευω οτι ισως να με βοηθουσατε περισσοτερο απο το ψυχιατρο που επισκεφτηκα προ ολιγου για πρωτη μου φορα.
Το προβλημα μου ειναι οτι εχω πολλα προβληματα χεεχε ..αυτο που θελω να ξεπερασω ομως ειναι οτι εχω αναπτυξει το τελευταιο χρονο διαταραχη πανικου με αγοραφοβια, εχω εντονο ανχος(αδικαιολογητο), νευρικοτητα.. δεν μπορω να μπω στο μετρο, πνιγομαι, με πιανει δυσπνοια, ζαλαδα, ταχυκαρδια κτλ με τρελαινει ολη αυτη η φαση... καθως τα ελεγα αυτα στο ψυχιατρο και του ανεφερα επισης οτι δεν παω στην σχολη μου, αρχισε να με πιεζει λεγοντας μου οτι πρεπει να την τελειωσω, μετα με εκραξε(για τα μαλλια μου και επειδη αντεδρασα το καλυψε οτι κ καλα ειμαι πολυ αδυνατη... ρε παιδια με ειπε νεκροκεφαλι..δηλαδη αυτο γιατι μου το πε ? για να δει πως θα αντιδρασω..? ) και οκει εκει ηταν που λεω πραγματικα αυτος ειναι ψυχιατρος ...και μου λεει τετοιες μαλακιες .. δηλαδη αμα του πω οτι ειμαι ομοφυλοφιλη τι θα κανει ? θα δωσει εντολη να με κλεισουν πουθενα.. με φρικαρε πραγματικα.. ρε παιδια ετσι λειτουργουν οι ψυχιατροι ? δηλαδη αυτος σε τι μπορει να με βοηθησει ? ηθελα να ρωτησω και κατι αλλο μου εδωσε ενα dogmatyl, ξερετε τιποτα για αυτο ? μου ειπε οτι ειναι για να μου φυγει το αγχος και να μπορω να μπαινω στο μετρο κτλ.. και θελω πραγματικα να το ξεπερασω.. επειδη ειμαι κατα το φαρμακων πειτε μου αν μπορει να με βοηθησει σε τιποτα αυτο το φαρμακο γιατι σκεφτομαι οτι μαλλον δεν θα το παρω..

---

Ένας ψυχίατρος συνήθως συνταγογραφεί και δεν ψυχαναλύει. Η ψυχανάλυση γίνεται από ψυχοθεραπευτή (ψυχαναλυτικη ψυχοθεραπεια). Εκεί να εστιάσεις στην επόμενη προσπάθειά σου.

Να έχεις υπόψιν σου ότι τα φάρμακα θα μειώσουν τα συμπτώματα αλλά δε θα τα εξαφανίσουν. Άρα θα χρειαστεί να αλλάξεις τον τρόπο που σκέφτεσαι υποσυνείδητα. Δηλαδή η λογική σου μπορεί να ειναι 'οκ' αλλά τι γίνεται με τον 'αυτοματο' τρόπο σκέψης(αυτό που λέμε υποσυνείδητο)?

Μείνε αισιόδοξη καθώς ο δρόμος προς την ευτυχία ξεκινά πρώτα με την επιλογή ενός ειδικού με τον οποίο θα έχεις επικοινωνία.
Η επιμονή είναι αυτή που θα κάνει τη διαφορά.

Μαλιστα.. σωστα, εχεις δικιο.. ψυχαναλυτη χρειαζομαι :) ψυχοθεραπευτη δηλαδη .. μηπως γνωριζεις αν χορηγει φαρμευτικες θεραπειες ?
Το σκεφτομουνα βασικα,να το ψαξω και να ψαξω για ψυχαναλυτη αλλα απογοητευτηκα απο τον συγκεκριμενο ψυχιατρο, και ελεγα να το παρω παλι απο την αρχη, μονη μου .. πιο σωστα αυτη τη φορα.. βεβαια ανα φασεις, εχω φοβερη νευρικοτητα, νευρα που ισως να εχουν αφορμη αλλα να ειναι αδικαιολογητη η ενταση .. και ισως να πρεπει να παρω φαρμακα για να χαλαρωσει ο οργανισμος μου γιατι το ανχος αυτο που με εχει καταλαβει..μου προκαλει ψυχοπαθολογικους πονους.. στο στομαχι για παραδειγμα.. τι να πω..

Σ'ευχαριστω πολυ πραγματικα.. εχω πολυ αναγκη απο συμβουλες, μιας και νιωθω οτι το περναω μονη μου , οτι κανεις δεν με καταλαβαινει..εδω μεσα (στο σπιτι μου :)

Quote:

---

Originally Posted by Vous et Nous

Μαλιστα.. σωστα, εχεις δικιο.. ψυχαναλυτη χρειαζομαι :) ψυχοθεραπευτη δηλαδη .. μηπως γνωριζεις αν χορηγει φαρμευτικες θεραπειες ?
Το σκεφτομουνα βασικα,να το ψαξω και να ψαξω για ψυχαναλυτη αλλα απογοητευτηκα απο τον συγκεκριμενο ψυχιατρο, και ελεγα να το παρω παλι απο την αρχη, μονη μου .. πιο σωστα αυτη τη φορα.. βεβαια ανα φασεις, εχω φοβερη νευρικοτητα, νευρα που ισως να εχουν αφορμη αλλα να ειναι αδικαιολογητη η ενταση .. και ισως να πρεπει να παρω φαρμακα για να χαλαρωσει ο οργανισμος μου γιατι το ανχος αυτο που με εχει καταλαβει..μου προκαλει ψυχοπαθολογικους πονους.. στο στομαχι για παραδειγμα.. τι να πω..

Σ'ευχαριστω πολυ πραγματικα.. εχω πολυ αναγκη απο συμβουλες, μιας και νιωθω οτι το περναω μονη μου , οτι κανεις δεν με καταλαβαινει..εδω μεσα (στο σπιτι μου :)

---

Είναι δύσκολο να βρεις ανθρώπους να σε καταλαβαίνουν διότι οι άνθρωποι δεν έχουν εκπαιδευτεί να χειρίζονται θέματα ψυχαναλυτικής φύσης. Συγκεκριμένα, οι φίλοι σου μπορούν να σου παρέχουν αποδοχή και θετικά συναισθήματα , αλλά δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να γίνουν θεραπευτές σου γιατί δεν ξέρουν πώς να χειριστούν την κατασταση.

Στην προκειμένη περίπτωση χρειάζεται να καταλάβεις η ίδια τον εαυτό σου. Διότι ο πόνος είναι μήνυμα. Όταν ο εγκέφαλος συναντά κάποια δυσκολία, προσπαθεί να την επιλύσει. Αν δεν μπορεί, τότε στέλνει μήνυμα δυσαρέσκειας. Εσύ το βιώνεις, και αυτό ονομάζεται συναίσθημα.

Για να καταλάβεις όμως ακριβώς πιο συναίσθημα είναι, και τι εκφράζει, είναι χρήσιμο να δεις τις αντιλήψεις σου. Αυτές κυρίως χαράκτηκαν στον εγκέφαλο (και είναι η πηγή των περισσότερων συναισθημάτων) στην παιδική/εφηβική ηλικία , και έπειτα διαμορφώθηκαν (χωρίς να αποκλίνουν αρκετά από την αρχική τους μορφή).

αγαπητη φιλη μου, καλησπερα.

καταρχας δεν μπορουμε απο το πισι (και εκτος) να σε βοηθησουμε περισοτερο απο τον ψυχιατρο. αυτος ειναι γιατρος, αυτος ξερει καλυτερα τη δουλεια αυτη, και ο καθε γιατρος (ψυχιατρος) εχει διαφορετικο τροπο προσεγγισης στο καθε πελατη/ασθενη. η αγοραφοβια δεν ειναι κατι το σοβαρο, ειναι προιον αγχους, και αγχος εχουμε ολοι.. το οτι εισαι ομοφυλοφιλη δεν τον αφορα το γιατρο, δεν ειναι αρρωστια αυτο. το φαρμακο που αναφερεις, για να ειμαι ειληκρινης δεν το γνωριζω, αλλα γνωριζω οτι σε τετοιες περιπτωσεις θεματων χορηγουν αγχολυτικα, θα σε βοηθησει το φαρμακο.

Σ'ευχαριστω πολυ εσωτερικη δυναμη για τις απαντησεις σου.
Μιλησες για το υποσυνειδητο..να αλλαξω λες τον τροπο που σκεφτομαι υποσυνειδητα..πως γινεται αυτο, μπορω να ελεγξω ή να αλλαξω τον τροπο που δρα το υποσυνειδητο ? απο μονη μου ?
Τα τελευταια χρονια εχω παρατηρησει οτι εχει μειωθει η μνημη μου..πολλες φορες νιωθω ενα κενο..ξεκιναει σαν ενα κενο στην μνημη και εκτυλισσεται σ'ολο μου το ειναι..ετσι με πιανουν φοβιες..οχι για κατι συγκεκριμενο..

Επισης η ψυχολογια μου ειναι ψιλοπεσμενη οταν ξυπναω, ενω προς το βραδυ ειμαι πολυ πιο αισιοδοξη..
Ειχα την εντυπωση οτι συνηθως γινεται το αντιθετο.


Seleios σ'ευχαριστω για την απαντηση σου ! ανεφερα το συγκεκριμενο ψυχιατρο, γιατι η προσεγγιση του ηταν πολυ λανθασμενη..τελειως ακυρη και αγενεστατη συμπεριφορα..το ανεφερα γιατι δεν το περιμενα οτι ενας ψυχιατρος θα ηταν τοσο στενομυαλος. anyway δεν ειναι ολοι γιατροι και ας δηλωνουν αυτην την ιδιοτητα..αυτο το ξερω..

Vous et Nous,

To υποσυνείδητο στην ουσία είναι η αντανακλαστική δράση του νευρικού συστήματος.
Όταν γεννηθήκαμε, αυτό εκπαιδεύτηκε από το περιβάλλον του - που ως επι το πλείστον ήταν οι γονείς. Δηλαδή ό,τι του μάθαιναν οι γονείς, το έκανε.
Συγκεκριμένοι τρόποι συμπεριφοράς αποθηκεύτηκαν στο νευρικό σύστημα και όταν εμφανίζεται μια συγκεκριμένη κατάσταση ανακαλούνται αυτόματα και γίνονται πράξεις.

Το πρόβλημα υπάρχει όταν οι πράξεις αυτές προκαλούν δυσάρεστα συναισθήματα. Εδώ τίθεται θέμα αλλαγής των πράξεων αυτών. Για να αλλάξουν όμως , πρέπει να αναγνωρισθεί η λογική τους - δηλαδή γιατί γίνονται; Αν λοιπόν αναγνωρισθούν και απομονωθούν , τότε όταν τείνουν να επανεμφανιστούν θα τις καταλαβαίνεις (αυτό που λέμε 'συνειδητό') και θα αποφεύγεις την επανάληψή τους.

Αυτό θα γίνεται στην αρχή συνειδητά, μέχρι την εκμάθηση του νευρικού συστήματος στις νέες πράξεις.
Έτσι αλλάζει το 'υποσυνείδητο'. Αυτό επιτυγχάνεται ταχύτερα και αποτελεσματικότερα με κάποιον ειδικό που γνωρίζει επειδή έχει ασχοληθεί με δεκάδες ασθενείς.

Η μείωση της μνήμης είναι αμυντικός μηχανισμός απώθησης. Όταν ο εγκέφαλος γεμίζει με αρνητικά συναισθήματα, που δεν λύνονται σε σχετικά λογικό διάστημα, τείνει να τα 'θάψει' , δηλαδή να πιστέψει ότι δεν υπάρχουν.
Τα συναισθήματα αυτά επανέρχονται μέσω της ψυχαναλυτικής διαδικασίας όταν σπάσουν οι άμυνες που τα προστατεύουν.

Ένας λόγος που η ψυχολογία είναι πεσμένη μπορεί να είναι και ότι το πρωί είναι ο φόβος αποτυχίας ('πώς θα κυλήσει η μέρα μου; μήπως μου συμβεί κάτι; τόσα ακούω γύρω μου...') ενώ στο τέλος της μέρας (που έχει κυλήσει καλά) δεν υπάρχει ιδιαίτερος λόγος ανησυχίας αφού το μόνο που μένει είναι ο ύπνος.

Οι ψυχιατροι ειναι πολυ περιεργη υποθεση.. Ενας ταξιτζης μια φορα μου ελεγε οτι ειχε παρει τον διευθυντη της ψυχιατρικης ενος ποlυ μεγαλου νοσκομειου των Αθηνων και ειχε τρομαξει :P εχω γνωρισει και αλλους κανοντας πρακτικη κ εθελοντισμο απο δω κ απο κει... Σε ενα αλλο νοσοκομειο που ημουν τρεις μηνες μου εκανε μια μερα εξομολογηση ο διυεθυντης επισης της κλινικης ποσο μετανιωσε που χωρισε με την πρωτη γυναικα του και οτι τη δευτερη δεν την αγαπαει κ θελει να γυρισει στην πρωτη κ ιστοριες για αγριους. Οι ψυχιατροι δεν πανε καλα σε μεγαλα ποσοστα :P Oχι οτι οι ψυχολογοι ειναι πολυ καλυτεροι, καταρχας οι περισσοτεροι ειναι λιγο εως πολυ ψωνισμενοι, αυτο να φανταστεις το λενε κ οι ψυχιατροι :P το τι γινεται στους χωρους δημοσιων νοσοκομειων τι θαψιμο κ κραξιμο πεφτει δε φανταζεστε χοχο

Γειά σου και απο εμένα. Καταρχήν επειδή εδώ και 4 χρόνια έχω προβλημα κατάθλιψης, άγχους, κρίσεων πανικού και φοβίες (όλο το σετάκι) τα έχω ψάξει αρκετά. Ενας ψυχίατρος είναι και ψυχοθεραπευτής δηλαδή μπορεί να συζητήσει και να βοηθήσει. Πρέπει να τονίσω πως άλλο ψυχοθεραπεία, άλλο ψυχανάλυση, άλλο γνωσιακή συμπεριφορά κλπ. Κάθε ένα είναι διαφορετικος τρόπος προσέγγισης και απο ότι έχω καταλάβει ο κάθε ένας γιατρός ή έχει ειδικευτει σε ένα τρόπο ή διαλέγει ανάλογα με την περίσταση. Το ότι σου μίλησε με αυτό τον τρόπο ίσως ήταν και ένας τρόπος για να δει πως αντιδράς όταν του λες πως έχεις νέυρα. Μπορεί να ήθελα να δει πως το αντιμετωπίζεις. Το φάρμακο που σου έδωσε δεν το γνωρίζω ούτε το έχω ξανακούσει και δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη. Αυτό που θα σε συμβούλευα είναι να αρχίσεις να το παίρνεις πρίν επιδινωθεί η κατάσταση. Ετσί την είχα πατησει κι εγώ. Λένε πως και μόνο με ψυχοθεραπεία, ψυχανάλυση κλπ μπορούν να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα αυτά αλλά χρειάζεται πολλάπλάσιος χρόνος απο ότι τα φάρμακα που σε βοηθάν να έλέγξεις τα συναισθήματα σου, να συνέλθεις λίγο και να σκεφτείς που μπορεί να γίνει είτε με την βοήθεια του ειδικού είτε με κάποιον τρόπο που νομίζεις πως θα σε βοηθήσει όπως διάβασμα σχετικών βιβλίων ή συζήτηση με φίλους ή οτιδήποτε άλλο μπορείς να σκεφτείς. Αν έχει λοιπον υπομονή βρες έναν καλό ψυχολόγο-ψυχοθεραπευτή ή ψυχολόγο-ψυχαναλύτή (οι ψυχολόγοι δεν συνταγογραφούν) ή κάνε συνδοιασμό και των δύο ( που στο συνιστώ ανεπιφύλαχτα)

Η δική σου προσπάθεια να ξέρεις είναι πάνω απ όλα. Μην τα περιμένεις έτοιμα από τους άλλους. Από τη δική μου εμπειρία, αυτό κατάλβα, από μόνος του κανείς. Η βοήθεια του ειδικού είναι μόνο κάποιο ηρεμιστικό για να μπορεσεις αφού ηρεμήσεις να προχωρήσεις και πάλι με τη δική σου προσπάθεια. Επίσης η συμπαράσταση, ενθάρρυνση κάποιων πολύ κοντινών σου ανθρώπων και κάποια μέθοδος ψυχολογική από κάποιο ψυχολόγο για να μάθεις να χειρίζεσαι τη σκέψη και τη συμπεριφορά σου.
Το υποσυνείδητο να ξέρεις ότι επαναπρογραμματίζεται μέσα από τη συνεχή προσπάθεια για βελτίωση και μέσα από επιτυχιες εκεί που κάτι φάνταζε πριν ως ακατόρθωτο. Και από την άλλη να μην κομπλάρεις να εκτίθεσαι στις καταστάσεις που υποτίθεται σε φοβίζουν πχ αγοραφοβία, η έκθεση είναι το μόνο ίσως μέσο για να ξεπεράσεις τέτοιες καταστάσεις.
Πρέπει να ψάξεις μέσα σου να βρεις τις δυνάμεις υπάρχουν και βρες τον τρόπο μέσα από τα πιο πάνω που γραφω με πολλή πείσμα και θέληση να τα βγάλεις στην επιφάνεια.
Ο δικός μας δρόμος εδώ είναι πιο δύσκολος σε σχέση με άλλους έξω....

Σας ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας και το ενδιαφερον σας..
Essie, οταν μπηκα στο γραφειο του (εν τω μεταξυ, οταν μπηκα επεσα σε καταθλιψη, μεσα στην βρωμια, απεριποιητο, χωρις κανενα ενδιαφερον για το πως θα αισθανθουν οι ανθρωποι που τον επισκεπτονται) μαζι με την μητερα μου, ουτε που της ζητησε να περασει εξω. Και οντως θα μπορουσε να με προκαλεσει για να δει σε τι κατασταση βρισκονται τα νευρα μου..αλλα δεν χρειαζοταν γιατι ηδη ειχα τρελη νευρικοτητα, οταν του μιλαγα(οχι επειδη ηταν αυτος απλα του ελεγα για μενα και ημουν ετοιμη να ξεσπασω στα κλαμματα απο τα νευρα)μου το ελεγε ο ιδιος. Αυτος αντι να ενδιαφερθει στο να με αναλυσει, μας ελεγε ή μαλλον προσπαθουσε να περασει τις πεποιθησεις-ιδεολογιες του. Αφου μετα τον ακουγα τι ελεγε και ηρεμησα(σκεφτομουν απο μεσα μου.."ρε που επεσα")
Γιαννη οταν σε πιασει μια φοβια, που σε αλλους μπορει να φανταζει γελοιοτητα(και εγω αυτο πιστευω, βλεπω τι προβλημα εχουν παιδακια,ζωακια, πραγματικα προβληματα, αρρωστιες σοβαρες..και το μονο που σκεφτομαι ειναι το ποσο ηλιθια ειμαι που βασανιζω τον εαυτο μου με μαλακιες), δεν ελεγχεται ευκολα. Αυτο λεω και στον εαυτο μου .. την πεφτω και λεω αυριο θα παω στην σχολη,βαζω ξυπνητηρι,ξυπναω το πρωι και αυτοματα απο μονη μου τωρα, γιατι κανεις δεν με πιεζει,βρισκω ποσες δικαιολογιες για να μην παω..καμια φορα σκεφτομαι οτι η τεμπελια εχει γινει ενα με τον νευρικο μου συστημα και ψαχνω αφορμες για να μην κανω τιποτα.

Quote:

---

Originally Posted by Vous et Nous

Σας ευχαριστω πολυ για τις απαντησεις σας και το ενδιαφερον σας..
Αυτο λεω και στον εαυτο μου .. την πεφτω και λεω αυριο θα παω στην σχολη,βαζω ξυπνητηρι,ξυπναω το πρωι και αυτοματα απο μονη μου τωρα, γιατι κανεις δεν με πιεζει,βρισκω ποσες δικαιολογιες για να μην παω..καμια φορα σκεφτομαι οτι η τεμπελια εχει γινει ενα με τον νευρικο μου συστημα και ψαχνω αφορμες για να μην κανω τιποτα.

---

ΑΧ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ. Είναι κόλαση. Σε απομονώνουν από την κοινωνία χωρίς να το πάρεις είδηση. Χάνεις μοναδικές ευκαιρίες. Υποκαθιστάς αυτά που θα μπορούσες να κανες με ένα δικό σου φανταστικό κόσμο στον οποίο ζεις. Και πολλά άλλα.
Το ζήτημα είναι να κάνεις τη μεγάλη υπέρβαση και να πας. Άμα πας στο τέλος θα διαπιστώσεις πόσο ωραία πέρασες και πόσο γελοίες ήταν όλες αυτές οι δικαιολογίες. Το δύσκολο κομμάτι είναι η υπέρβαση. Κάθε φορά όμως που γίνεται είναι πάντα πιο εύκολη σε σχέση με την προηγούμενη. Εκεί είναι η λύση, εκεί θα πρέπει να βάλεις κάτω όλα τα ψυχικά αποθέματα για να βιώσεις τη χαρά στο τέλος.