Printable View
Είμαι σε μαύρα χάλια. Απο το πρωί δεν είχα όρεξη και κατάλαβα πως κατι δεν πήγαινε καλά. Το μεσημέρι στις 3 πήρα ένα xanax 0.5 και πριν απο μισή ώρα με έπιασε πανικός. Ταχυπαλμία, αίσθημα φόβου γενικά να μην ξέρω τι θέλω!!!! Ηπια και άλλο xanax γιατί φοβήθηκα πολύ. Νόμιζα πως θα πάθω εμφραγμα αν και η αναπνοή μου είναι καλή, πόνους δεν έχω παρα μόνο μια ταχυπαλμια. Τι άλλο να κάνω; Χρειάζομαι λίγο την βοήθεια σας τώρα για να νοιώσω καλύτερα....
εδω ειμαι!!η προσωποποιηση του πανικου!εγω θα ελεγα να σκεφτεις λογικα..τι μπορει να σου κανει ο πανικος?τιποτα!μπορεις να σταματησεις να τον φοβασαι?η εστω να μειωσεις τον φοβο σου?θα δεις που θα το βαλει στα ποδια!εμεις τον συντηρουμε με τον φοβο!ξερω μπορει να σου ακουγονται χαζα αυτα που σου λεω,αλλα ετσι ειναι..και εγω στην προσπαθεια ειμαι μην νομιζεις!
Πράγματι μετά απο 4 χρονια έχω μάθει πως δεν μου κάνει τίποτα και όμως φοβάμαι. Είναι που είχα και σχεδόν δύο χρόνια να το πάθω.Χωρίς αγχολυτικά και μόνο με αντικαταθλιπτικό. Το xanax το έπαιρνα μόνο σε δύσκολες στιγμές. Αλλά τον τελευταίο καιρό δεν συμβαίνουν και τα καλύτερα. Εχασα τον μπαμπά μου, είμαι χωρίς δουλειά, και χώρισα πριν απο λίγο καιρό... Δικαιολογήτε αυτό....
ναι σαφως και δικαιολογειται..ολα μαζι βρε κοριτσακι?να μου πεις ενος κακου μυρια επονται! κουραγιο..
να ξερεις παντως οτι οι πανικοι θελουν δουλεια,δεν λυνονται με ενα χαπι essie μου δυστυχως!εχεις κανει καποια ψυχοθεραπευτικη προσεγγιση?
Ναι. Κάνω ψυχοθεραπεία εδώ και δύο χρόνια και φαρμακευτική αγωγή. Ημουν αρκετά καλά και μαλιστα σκεφτόμουν να αρχίσω να τα μειώνω αλλά μετά το συμβάν με τον μπαμπά μου (που ήταν ξαφνικό) άρχισαν πάλι τα συμφέροντα.
ξεπλωσε ή καθησε καπου χαλαρα. παρε αργες αναπνοες απο την μυτη φουσκωνοντας την κοιλια σου (οχι θωρακικες) και βγαλε τον αερα απο τη μυτη παλι προσπαθοντας η εκπνοη να διαρκει περισσοτερο απο την εισπνοη. αυτο καντο 10 λεπτα . αργη εισπνοη - αργη εκπνοη.
θα φυγει η ταπυπαλμια και θα ηρεμισεις λιγακι
Σε ευχαριστώ πολύ....είναι πολύ χρήσιμο....
Εγω οταν με πιανει σηκωνομαι πανω κανω 300 γυρους γυρω απο τον εαυτο μου και σκεφτομαι τις φορες που εχω παει στον νοσοκομειο και εχω γινει ρεζιλι γιατι δεν εχω τιποτα..μετα μπαινω εδω διαβαζω οτι και αλλοι εχουν κατι που εχω και εγω και δεν ειναι τιποτα και μου περναει..
Σε καταλαβαινω απολυτα πως ειναι ν το εχεις αυτον τον σατανα...ειναι σαρακι...απλα ηρεμησε οσο μπορεις και κανε καμια δουλεια ελαφρια..η διαβασε κατι στο φορουμ..η παρε καποιον τηλ ..η λυση ειναι εκεινη την ωρα να ξεκολησεις το μυαλο οτι πεθαινεις...
αυτο με τις ανασες εμενα δεν με βοηθαει πολυ αλλα με βοηθαει να βγαινω στο μπαλκονι να παιρνω κρυο αερα...ετσι παγωνεις απο το κρυο και αποκτας παλι τις παγωμενες απο τον πανικο αισθησεις σου..
Δεν εχεις κανα φιλο να σε βοηθαει κανα κολλητο παιρνε τον τηλ η κανα συγγενη σου..χρησημευει..καποιον που να σε καταλαβαινει ομως και οχι καποιον που να μην πιστευει σε αυτο που εχεις...
Αυτα κανω και γω ελπιζω να σε βοηθησουν και σενα...
Crisgr,ειναι σαν ν ακουω εμενα....οταν με ειχαν πιασει(γιατι παει πολυς καιρος)ειχε πολυ κρυο & ηταν αργα το βραδυ αλλα εγω εφερνα πανω κατω στο μπαλκονι ισα μ εκατο φορες!!Παγωσα αλλα τελικα περασε....φρικτο!!Και αυτο που ειπες για το ποιος ειναι ο καταλληλος για να μιλησεις,δυστυχως δεν υπαρχουν τετοια ατομα στο περιβαλλον σου η τελος παντων δεν ξερεις ποια ειναι,παιζει μεγαααλο ρολο να μπορει να καταλαβει ο αλλος ΤΙ ειναι αυτο που του λες & οχι να λεει απο μεσα του...."τι μα.....ιες μου λεει τωρα??"Εδω παντως παιδια,ειναι ανακουφιστικο που υπαρχουν ανθρωποι που μπορουν να σου πουν καποια πραγματα τα οποια τα χουν νιωσει στο πετσι τους!!!!!!!!!
Ένας ακόμη στη λίστα...Απαίσιο πράγμα!
Σας ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σας. Πράγματι όταν είμαι σε κρίση θέλω αέρα. Οσο για φίλους έχω πολλούς και μόλις με πιάνει αρχίζω τα τηλέφωνα και ξεχνιέμαι. Αλλά η αλήθεια είναι με το φορουμ ανακουφίζομαι καλύτερα γιατί πράγματι μου απαντάτε εσείς που με καταλαβαίνεται καλύτερα. Επίσης μου αρέσει να μαθαίνω τρόπους αντιμετώπισης απο εσάς γίατί ίσως ένα απο αυτά μου ταιριάζει κι εμένα. Αυτό που όμως θα ήθελα να καταφέρω είναι να μη μου ξανασυμβεί!!! Είναι αδύνατο το ξέρω αλλά η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία.
essie,κι εγω νιωθω καλυτερα οταν διαβαζω κατι παρομοιο με το δικο μου γιατι οπως εχω ξαναπει,δεν χαιρομαι που καποιος αλλος βασανιζεται αλλα ανακουφιζομαι που τουλαχιστον υπαρχουν καποιοι που καταλαβαινουν ΑΚΡΙΒΩΣ αυτα που λεω!Ελπιζω να μπορουμε να δινουμε βοηθεια ο ενας στον αλλον,το χρειαζομαστε!!
Μην στεναχωριεστε κριση ειναι θα περασει χε χε χε... Τελικα ειμαστε πολλοι με τα ιδια συναισθηματα...πιστευω καποια στιγμη θα μας περασουν ολα δεν μπορει..πιστευω ειναι και ο τροπος ζωης μας...πρεπει να ειμαστε λιγο ποιο χαρουμενοι να πηγαινουμε λιγο εξω στην φυση να αναπνευουμε καθαρο αερα...
Χαιρομαι που μεσα στην ατυχια μου εχω την τυχη να γνωρισω ατομα με το ιδιο προβλημα..το καλο ειναι οτι δεν ειμαστε μονοι :)
Συμφωνώ πως πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο ζωή μας και να είμαστε λίγο πιο χαρούμενοι αλλά καμιά φορά δεν βοηθούν και οι συνθήκες....Οταν νοιώθω χάλια προσπαθώ να σκέφτομαι όμορφα πράγματα αλλά μέχρι στιγμής δεν έχω καταφέρει να υπερισχύσουν απέναντι στα άσχημα. Θα τον βρώ τον τρόπο όμως που θα μου πάει....Το σίγουρο είναι πως θα τα καταφέρουμε όλοι γιατί έχουμε θέληση. Αν δεν είχαμε δεν θα ψάχναμε σε forum και δεν θα λέγαμε πως θέλουμε να ξεφύγουμε. Θα καθόμασταν στην ακρούλα μας και θα περιμέναμε να έρθει το τέλος.... Κουράγιο, λοιπόν, δύναμη και θέληση...
και κατι ασχετο το Xanax μην το παιρνεις ειναι παμπαλαιο ξεπερασμενο φαρμακο που μετα απο λιγο καιρο το συνηθηζεις και δεν σου κανει τιποτα + οτι παθαινεις εθισμο σε αυτο...
Το καλυτερο για μενα σε θεραπεια ειναι το Σεροξατ..Παλι σου φερνει εθισμο αλλα κανει δουλεια... Γενικα προσπαθησε να μην παιρνεις τιποτα αν δεν στο πει ο ψυχιατρος..δηλαδη να κανεις μια και καλη την αγωγη και οχι οποτε σε πιανει πανικος να πλακωνεσε στο χαπι .
Δεν βοηθαει δηλαδη..