Printable View
Κατα ποσο πιστευεται οτι υπαρχει η περιπτωση να θεωρητε μια ψυχωση συμτωμα της <<τιμωριας>> ας το πω του Θεου.Δεν λεω οτι δεν ειναι και νευρωση.Αλλα κατα ποσο πιστευεται αυτην την περιπτωση.Ενας γνωστομος νομιζε οτι εινα ο σατανας και πηγε 17 μηνες στο Αγιο Ορος κια του φυγαν ολα σχεδον
Ο Θεος δεν τιμωρει μονο παιδαγωγει.Υπαρχει και αυτη η περιπτωση αλλα τι σχεση εχει με τον χριστιανισμο.Δηλαδη οι ισλαμιστες με επιθεσεις αυτοκτονιας δεν σας πειραξαν ε?Εαν φανατιζεται ο αλλος και λεει θα σε καψει ο Θεος και τα λοιπα ε αυτο θα το ελεγα ψυχωση.Υπαρχουν μερικοι που λενε οτι εγω δεν εχω βλαψει κανεναν ή κατι αλλο εκει παει στον εγω'ι'σμο το πραγμα
Εγώ δεν κατάλαβα την ερώτηση. Να τιμωρεί ο θεός, ή επειδή πιστεύουμε ότι τιμωρεί ο θεός να παθαίνουμε ψύχωση;
δεν εχω καταλαβει ακριβως πως το λες αλλα κ γω νομιζω πως ισως οταν απομακρυνομαστε απ το θεο νιωθουμε οτι νιωθουμε ισως για να ξανα ρθουμε κοντα του,μακαρι να ναι ετσι κ σε μοναστηρι θα παω να κλειστω αν ειναι να γειανω..΄-)
Το μοναστηριο δεν ειναι ο τοπος αλλα ο τροπος οπως ειχε πει και ενας Αγιος
...πρεπει να μας βοηθησει ολους ο Θεος. ποιος Θεος ειναι το θεμα...
(το μηνυμα αυτο μπορει να φαινεται χωρις ουσια, κι ομως εχει τεραστια, αρκει να το καταλαβει καποιος)
Φιλε δεν θελω να σε τρομαξω αλλα υπαρχουν και δαιμονια.Για αυτο και η εκκλησια εχει και τον εξορκισμο.Ο γεροντας πορφυριος ειχε πει οτι ολες οι ψυχικες αρρωστιες ειναι δαιμονια.Η καταθλιψη δεν ειναι τιποτα αλλο απο την ακηδια ΑκηδίαQuote:
Originally Posted by Skiaxtro
Η λέξη προέρχεται από το ρήμα κήδομαι, που σημαίνει φροντίζω. Κηδεία, λοιπόν, είναι η φροντίδα (προς τους νεκρούς συνήθως) και α-κηδεία η έλλειψη φροντίδας.
Σαν πνευματικός όρος η ακηδεία σημαίνει έλλειψη πνευματικής εγρήγορσης (νήψις), πνευματική τεμπελιά δηλαδή.
Η ακηδία είναι επικίνδυνη πνευματική ασθένεια, γιατί το μικρόβιο της πνευματικής τεμπελιάς, όταν προσβάλει το νου, τον παραλύει και τον κάνει ανίκανο να σκεφτεί ή να κάνει οτιδήποτε καλό. Όποιος έχει ακηδία βαριέται να προσευχηθεί, ν΄απευθύνει ένα καλό λόγο, να συμμετάσχει στη μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας, να κάνει οποιαδήποτε πνευματική ή σωματική άσκηση.
Κι επειδή "αργία μήτηρ πάσης κακίας", όταν ο νους δεν ασχολείται με τα θεάρεστα αρχίζει να υποκύπτει σταδιακά στους πειρασμούς. Αρχίζει, δηλαδή, να επιθυμεί και να ωραιοποιεί καταστάσεις που πριν είχε απορρίψει, ως αντίθετες στο θέλημα του Θεού, όπως σαρκικές ηδονές, ανθρώπινη δόξα, πλούτο κλπ.
Για να βρούμε όμως τη θεραπεία της ακηδίας, πρέπει πρώτα να καταλάβουμε από τι προκαλείται. Η ακηδία πορκαλείται από δυο εντελώς αντίθετες καταστάσεις:
1. Την υπερβολική και αδιάκριτη πνευματική άσκηση, που κουράζει και οδηγεί αναπόφευκτα στην τεμπελιά.
2. Από πνευματική αμέλεια. Δηλαδή από σταδιακή εγκατάλειψη της πνευματικής προσπάθειας και απομάκρυνση από τη μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας.
Δεν είναι παράξενο πως δυο τόσο αντίθετες καταστάσεις φέρνουν το ίδιο αποτέλεσμα; Όχι, γιατί στην πνευματική προσπάθεια χρειάζεται συνέπεια και διάκριση. Δηλαδή, χρειάζεται αρμονία και ισορροπία, που μόνο οι ασκημένοι αθλητές του Χριστού γνωρίζουν, κι εμείς πρέπει να τη βρούμε με τη βοήθεια του Πνευματικού μας.
Όπως ο αθλητής γυμνάζεται από τον προπονητή του με βάση τη σωματική του κατάσταση και τις δυνατότητες, ώστε να αποδόσει τα μέγιστα, χωρίς όμως να τραυματιστεί ή να κουραστεί, έτσι και ο αθλητής του Χριστού γυμνάζεται πνευματικά με ισορροπία και διάκριση ώστε να έχει ουσιαστική και μόνιμη βελτίωση χωρίς να κουραστεί ή να σκανδαλίσει το άμεσο περιβάλλον του.
Όταν επομένως διαπιστώσουμε από τα συμπτώματα, ότι μας κατέλαβε ακηδία πρέπει άμεσα να καταφύγουμε στον Πνευματικό μας για θεραπεία. Μαζί του θα διαγνώσουμε ποια είναι η αιτία που την προκάλεσε και θα βρούμε την κατάλληλη αγωγή.
Αν η ακηδία προκλήθηκε από υπερβολική προσπάθεια ή σύγκρουση με το περιβάλλον από την αδιακρισία μας, θα χαλαρώσουμε λίγο την άσκηση, ώστε να βρούμε την ισορροπία μας.
Αν η ακηδία προκλήθηκε από έλλειψη συστηματικής προσπάθειας και αμέλεια, τότε θα εντείνουμε και θα οργανώσουμε καλύτερα την πνευματική μας προσπάθεια, ώστε να επανακτήσουμε και να βελτιώσουμε σταδιακά την πνευματική μας υγεία.
Ας δούμε τώρα τις ...ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού. Βασίκά όλοι κινδυνεύουμε να προσβληθούμε από ακηδία, κάποιοι όμως κινδυνεύουν περισσότερο. Περισσότερο κινδυνεύουν οι "νεοφώτιστοι", που καταλαμβάνονται από ενθουσιασμό και κάνουν υπερβολές και αδιακρισίες (ποιον μου θυμίζει), και απ' την άλλη πλευρά όσοι περάσουν το στάδιο του πρώτου ενθουσιασμού (την περίοδο της Χάριτος) και πέσουν ξανά στα δύσκολα ή έχουν στην πλάτη τους πολλά χρόνια αγώνα κι αισθάνονται "πνευματική σιγουριά".
Με την ακηδία επίσης παλεύουν συνεχώς οι ασκητές μοναχοί, αλλά εμείς δεν βρισκόμαστε σε τέτοια κατάσταση για να χρειάζεται να μιλήσουμε γι αυτό.
Με λίγα λόγια, η ακηδία ή πνευματική τεμπελιά είναι μια επικίνδυνη πνευματική κατάσταση, που χρειάζεται άμεση θεραπεία με τη βοήθεια του Πνευματικού μας, αλλιώς κινδυνεύουμε να καταστρέψει ότι καλό έχουμε πετύχει με τον πνευματικό μας αγώνα.
Καλά μη λέμε και ότι θέλουμε εδώ. Πως το ξέρουμε ότι υπάρχει θεός;
Ο Θεος ειναι πανταχου παρων ειναι αναρχος δηλαδη υπηρχε παντα.Ειναι ολα θεμα πιστης.Αν δεν υπηρχε Θεος δεν θα υπηρχε και ο ανθρωπος σημερα δεν θα υπηρχε το συμπαν.Μηπως ταχα ολα φτιαχτηκαν απο το bing-bang.Και Θεος και διαβολος υπαρχει
το περιεχομενο της πιστης σου, ειναι καθαρα προσωπικο σου θεμα και δικαιωμα σου, οπως ειναι και δικαιωμα του καθενα να πιστευει οτι οι ψυχωσεις οφειλονται στην συλλογη παπαρουνοσπορου, αν αυτο τον καλυπτει.Quote:
Originally Posted by WeakbutPowerfull
η απορια μου ομως ειναι, εφοσον εχεις τοσο ισχυρες βεβαιοτητες για την προελευση των ψυχικων παθησεων και των ψυχολογικων προβληματων, γιατι χανεις τον χρονο σου σε ενα φορουμ ψυχολογιας και δεν πας στον πνευματικο σου να ανταλλαξετε αποψεις, αλλα και να σου λυσει τα προβληματα ολα, αν τυχον εχεις?
ο δρομος της επιστημης, δεν βλεπω να εχει καμια σχεση με τις σκληροπυρηνικες σου αποψεις περι δαιμονιων και αλλων συναφων.... βλεπεις εσυ?
επίσης θα έπρεπε να είμασταν πιο προσεκτικοί σε ένα φόρουμ ψυχολογίας όπου άτομα ταλαιπωρούνται απο χρόνιες παθήσεις που πάνω στην απελπισία τους θα μπορούσαν ακόμη και να διακόψουν την αγωγή τους, ακολουθώντας παπάδες και πετραχείλια προκειμένου να γίνουν καλά.
Από μόνο του αυτό ίσως να ήταν ακόμη και μοιραίο. Οπότε θα σε συμβούλευα να είσαι πιο προσεκτικός/η εδώ μέσα.
Και γω πιστεύω στο Θεό, αλλά δεν έχει πλυθεί τόσο ο εγκεφαλός μου από τους παπάδες ώστε να τους δω και σα γιατρούς.
να πας να το πεις αυτο στα διψασμενα αφρικανακια που πεθαινουν σαν τις μυγες, κατω απο το αγρυπνο βλεμμα του....Quote:
Originally Posted by WeakbutPowerfull
σκιαχτρο....οι ψυχώσεις είναι αρρώστια γι αυτό καταπραύνονται με τα φάρμακα και όχι με τρισάγια.Quote:
Originally Posted by Skiaxtro
Το ότι κόλλησε αυτό στο φίλο σου, δεν σημαίνει πως απαραίτητα ήταν άρρωστος, ίσως έψαχνε την εσωτερική του γαλήνη και το Αγ. Όρος ήταν ο κατάλληλος χώρος για να τη βρει.
Ο κάθε άνθρωπος έχει τη δική του πορεια/προβλημα, οπότε μη συγχεεις ανόμια πράγματα...:)
αυτο που περιγραφεις λεγεται απλα Χαος κι οχι Θεος. εαν υπηρχε Θεος δε θα ηταν αναρχος. εαν ηταν οντως αναρχος, δε θα εφτιαχνε τιποτα απολυτως, οποτε το συμπαν κι εμεις μεσα σε αυτο, δε θα υπηρχαμε...Quote:
Originally Posted by WeakbutPowerfull
Δεν ευθυνεται ο Θεος για αυτο αλλα η κακια των ανθρωπων η πληρης ελλειψη αγαπης προς τον συνανθρωπο οπου νοιαζονται μονο πως θα γινουν διασημοι πως θα κλεψουν και τις σχετικες ανομιες.Quote:
Originally Posted by Remedy