ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ

ΓΕΙΑ ΣΑΣ!
ΕΞΕΤΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ, ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΣΤΡΕΣΣ. ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ ΓΡΑΨΩ ΞΕΚΙΝΑΝ ΤΑΧΥΚΑΡΔΙΕΣ, ΤΟΣΟ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΘΑ ΜΟΥ ΦΥΓΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΕΡΝΟ, ΚΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΚΑΝΩ ΕΜΕΤΟ, ΜΕ ΠΙΑΝΕΙ ΤΡΕΜΟΥΛΟ, ΜΟΥΔΙΑΣΜΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΡΥΘΜΙΣΩ ΤΗΝ ΑΝΑΠΝΟΗ ΜΟΥ...ΤΟ ΚΑΚΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΕΛΕΓΞΩ, ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΟΔΙΔΩ ΟΣΟ ΜΠΟΡΩ. ΕΣΕΙΣ ΠΩΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΕΣΤΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ?
ΕΧΩ ΠΑΕΙ ΣΕ ΨΥΧΟΛΟΓΟ, ΜΟΥ ΔΕΙΞΕ ΠΩΣ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΠΝΟΗ ΜΟΥ ΣΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ, ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΟ ΚΑΝΩ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ..
ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΙΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΩ?

asimenia22, αντί να διαχειρίζεσαι τα συμπτώματα γιατί να μην εξαλείψεις τις αιτίες τους;
Κατ' εμε οι αιτιες ειναι ψυχολογικης φυσης και εχουν να κανουν με την προσπαθεια σου να κυνηγησεις την επιτυχια , με το φοβο της αποτυχιας - συμπλεγματα που εγκαθιστανται στο υποσυνειδητο κατα την ανατροφη .

Οριστικη αντιμετωπιση - αυτογνωσια
Προσωρινη αντιμετωπιση- φαρμακα.

Asimenia,

Αυτό που περιγράφεις δεν είιναι κρίσεις πανικού απλά πολύ ανχος. Οι κρίσεις πανικού είναι κάτι πολύ πιο σοβαρό....

γνωριζω τη διαφορα πιστεψε με, εχω νοσηλευτει σε νοσοκομειο λογω τετοιων κρισεων στις πανελλαδικες. Οκ παντως μια γνωμη ζητησα.

esoteriki_dinami εχεισ δικαιο, αυτο πιστευω οτι ειναι, αλλα επειδη μια ζωη ετσι ημουν σε οποια εξεταση και αν εδινα, δυσκολευομαι πολυ να το αποβαλλω. Προσπαθω να σκεφτω λογικα οτι και αν κοπω θα το ξαναδωσω αλλα δεν εχει αποτελεσμα. Οσο για τα φαρμακα και εγω τα εχω σκεφτει,αλλα και αν με πιασει υπνηλια? οσες φορες στο παρελθον δοκιμασα (οχι σε εξετασεις) μου φερναν τρομερη υπνηλια.

ασημενια καλησπερα!καταρχην οσοι δεν εχουν βιωσει κρισεις πανικου καλο θα ειναι να μην συμβουλευουν!ακου αυτο που βιωνει δεν ειναι κρισεις πανικου(αναφερομαι στην gingertania1985)δλδ τι ειναι η κριση πανικου για εσενα?ελεος..
ασημενια τωρα σε εσενα,ναι αυτο που βιωνεις εκεινη την στιγμη ειναι μια κριση πανικου,τα συμπτωματα που ανεφερες ειναι ακριβως αυτο!αν ολο αυτο συνοδευετε απο φοβο,που ειμαι σιγουρη οτι θα φοβασαι,οτι μην τυχον παθεις κατι τοτε απλα θα σου πω οτι ΔΕΝ ΠΑΘΑΙΝΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ!στο λεω αυτο για να το σκεφτεις εκεινη την στιγμη,θα βαζεις την λογικη μπροστα και θα σκεφτεσαι οτι δεν προκειται να παθω τιποτα..ειναι μια εκρηξη αγχους!ξερω πολυ καλα ποσο βασανιστηκες ειναι!αλλα λυνονται μην τους δινουμε και υπεραξια!
οσο αφορα τις αναπνοες σου,νιωθεις οτι δεν μπορεις να παρεις ανασα επειδη οι ανασες σου ειναι πολλες και γρηγορες!αυτο που θα κανεις εκεινη την στιγμη ειναι αν εχεις ενα χαρτινο σακουλακι να ειπνεεις και να εκπνεεις μεσα!θα παρεις το χαμενο σου διοξειδιο και θα ζαλιζεσαι και λιγοτερο :) αν δεν εχεις σακουλακι ολο αυτο μπορεις να το κανεις κλεινοντας τις παλαμες σου..μονο την διαθεση μας χαλανε οι κρισεις πανικου δεν μπορουν να μας κανουν τιποτε αλλο!
eswteriki_dynami δεν εισαι στα καλα σου!η κοπελα δλδ κατα την γνωμη σου θα πρεπει να μην μαθει να διαχειριζεται τα συμπτωματα της,αλλα να κατσει να ψυχαναλυσει την μιση της ζωη για να δει απο που ηρθαν οι κρισεις πανικου?????καταρχην ειναι χρονοβορο και βαρετο!2ον ακομα και οι ψυχολογοι επιλεγουν την γνωσιακη προσεγγιση και οχι την ψυχαναλυση για τους πανικους!3ον οι πανικοι δεν εχουν παντα βαθιες αιτιες στην ψυχη μας ριζωμενες και μπλα μπλα!μπορει να σε επισκεφτει στην ζωη σου για χιλιους λογους που δεν θα κατσω να τους αναλυσω!

καλη δυναμη ασημενια..

Πες τα doraki! Για τον φοβο που λες εχεις δικαιο. Σου λεω, η καρδια μου παει τοσο γρηγορα που νομιζω οτι θα βγει η θα παθω καμια ανακοπη. Για τις αναπνοες, νομιζω οτι θα πνιγω, και θα σταματησω να αναπνεω. Προσπαθω να βαλω την λογικη μπροστα λεγοντας πανω απο ολα υγεια αλλα μαλλον δεν με πειθω. Ετσι μου ρχεται εκεινη την στιγμη να σηκωθω και να αρχισω να τρεχω εκει μεσα, αλλα οπως καταλαβαινεις δεν γινεται.
Σημερα παντως πηγα σε ενα μαθημα που δεν ειχα διαβασει και δεν το χα βαλει σκοπο να περασω, απλα για να παρω τα θεματα αλλα και να δοκιμασω τον εαυτο μου. Το πραγμα ηταν προδεδικασμενο, θα κοβομουν εις γνωση μου αφου δεν ειχα διαβασει. Ε κι ομως τι να σας πω, με το που αρχισε η συνηθης διαδικασια, αρχισα παλι τα ιδια.... Τι να με κανω αλλο πια δεν ξερω.. Οι περναει απο το χερι μου παντως το κανω....

αχ doraki μου παντως τα ειπες πολυ ωραια, σε ευχαριστω πολυ!!!!

asimenia22, πολυ δυσκολα θα αποβαλεις κατι που δεν ξερεις τι ειναι και πως να το αποβαλλεις.

dora-agxos, πιστευω οτι το καλο πραγμα αργει να γινει...
Εσυ ελυσες οριστικα τους πανικους με βραχυπροθεσμες προσπαθειες;

μου αρεσει αυτο που κανεις!που δοκιμαζεις τον εαυτο σου!ετσι πρεπει!μην τις φοβασαι ασημενια!δεν μπορουν να σου κανουν τιποτα..σωματοποιημενο αγχος ειναι τιποτα περισσοτερο!δειξε τους τα δοντια σου(στους πανικους)και θα δεις αν ξαναρθει!ο φοβος και η συνεχομενη σκεψη γυρω απο τους πανικους ειναι τα συστατικα που τον συντηρουν!σκεψου τις σοκολατες,το σεξ κατι αλλο! :)

Quote:

---

Originally Posted by esoteriki_dynami

asimenia22, πολυ δυσκολα θα αποβαλεις κατι που δεν ξερεις τι ειναι και πως να το αποβαλλεις.

dora-agxos, πιστευω οτι το καλο πραγμα αργει να γινει...
Εσυ ελυσες οριστικα τους πανικους με βραχυπροθεσμες προσπαθειες;

---

εχεις περασει κρισεις πανικου εσυ?

esoteriki_dunami νομιζω πως ειμαι σαφης στο τι ειναι αυτο που με καταβαλλει, το θεμα ειναι πως το αποβαλλω. Αν ηξερα την λυση και δεν ηθελα μια γνωμη, δεν θα εμπαινα καν στη διαδικασια να το συζητησω.
doraki πες τα! γιατι τα λες και ωραια! θα το προσπαθησω, δικαιο εχεις παντως στο οτι ειναι απλα τα πραγματα. Που θα παει, θα τις καταπολεμησω τις ατιμες!

esoteriki_dunami νομιζω πως ειμαι σαφης στο τι ειναι αυτο που με καταβαλλει, το θεμα ειναι πως το αποβαλλω. Αν ηξερα την λυση και δεν ηθελα μια γνωμη, δεν θα εμπαινα καν στη διαδικασια να το συζητησω.
doraki πες τα! γιατι τα λες και ωραια! θα το προσπαθησω, δικαιο εχεις παντως στο οτι ειναι απλα τα πραγματα. Που θα παει, θα τις καταπολεμησω τις ατιμες!

dora-agxos συγνωμη που ρωτησα κατι προσωπικο σε δημοσια συζητηση. Θα μπορουσα να ειχα χρησιμοποιησει pm. :-)

asimenia22, σου εκανα την ερωτηση, διοτι εσυ η ιδια προσπαθεις να το αποβαλλεις απο μονη σου. Οταν ομως δεν εχουμε οι ιδιοι τις γνωσεις τοτε πολυ δυσκολα μπορουμε να αναγνωρισουμε τις αιτιες και τον τροπο να ξεπερασουμε τις δυσκολιες.

ασημένια σε ποιό τμήμα είσαι αν επιτρέπεται?εγω είμαι αρχαιολογικό και αρχίζω εξεταστική και νοιώθω κάπως έτσι.Ομως έχω μάθει πως όταν δίνεις δεν πρόκειται να πάθεις τίποτα γιατί η αδρεναλίνη είναι στα ύψη απο το άγχος και το σώμα στη τσίτα οπότε δεν μπορεί να σου συμβεί κάτι(πχ λιποθυμία,εμετός κτλπ)Ομως νοιώθεις ψυλοχάλια.Εσυ που κάθεσαι συνήθως στα αμφιθέατρα?Παίζει ρόλο και αυτό.Μην στεναχωρίεσαι.Ολα γίνονται.Εγψ πήγα σε ψυχολόγο της σχολής και με βοήθησε στο να μου εξηγήσει κάποια βασικά πράγματα.

Quote:

---

Originally Posted by dora-agxos

ναι αυτο που βιωνεις εκεινη την στιγμη ειναι μια κριση πανικου,τα συμπτωματα που ανεφερες ειναι ακριβως αυτο!αν ολο αυτο συνοδευετε απο φοβο,που ειμαι σιγουρη οτι θα φοβασαι,οτι μην τυχον παθεις κατι τοτε απλα θα σου πω οτι ΔΕΝ ΠΑΘΑΙΝΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ!στο λεω αυτο για να το σκεφτεις εκεινη την στιγμη,θα βαζεις την λογικη μπροστα και θα σκεφτεσαι οτι δεν προκειται να παθω τιποτα..ειναι μια εκρηξη αγχους!ξερω πολυ καλα ποσο βασανιστηκες ειναι!αλλα λυνονται μην τους δινουμε και υπεραξια!
οσο αφορα τις αναπνοες σου,νιωθεις οτι δεν μπορεις να παρεις ανασα επειδη οι ανασες σου ειναι πολλες και γρηγορες!αυτο που θα κανεις εκεινη την στιγμη ειναι αν εχεις ενα χαρτινο σακουλακι να ειπνεεις και να εκπνεεις μεσα!θα παρεις το χαμενο σου διοξειδιο και θα ζαλιζεσαι και λιγοτερο :) αν δεν εχεις σακουλακι ολο αυτο μπορεις να το κανεις κλεινοντας τις παλαμες σου..μονο την διαθεση μας χαλανε οι κρισεις πανικου δεν μπορουν να μας κανουν τιποτε αλλο!

---

dora γεια :)

Σχετικά με τη λογική που μπαίνει μπροστά, στη δική μου περίπτωση λειτουργεί,
έχει λειτουργήσει μάλλον, αλλά περισσότερο στην αρχή,
μόλις δηλαδή καταλάβω ότι με πιάνει και ναι, οι αναπνοές βοηθάνε και επειδή, όταν τύχει, μου συμβαίνει ενώ βρίσκομαι έξω, ιδίως σε πολυκαταστήματα,
ή μες την πολυκοσμία (τα ένδοξα αγοραφοβικά μου) με βοηθάει πολύ και η μουσική.
Μόλις χτυπήσει το πρώτο καμπανάκι βάζω τα ακουστικά-ψείρες μου.

Άλλες φορές η λογική δεν έκανε καθόλου καλή δουλειά.
Ευτυχώς τώρα έχει γυρίσει κάποιος μυστήριος διακόπτης και με πιάνουν κρίσεις πανικού σπανιότερα από παλιά.

Αυτό όμως που θέλω να αναφέρω είναι πως σε δύο πολύ κρίσιμες φάσεις η κρίση σταμάτησε όχι επειδή σκεφτόμουν, αλλά επειδή.. θύμωσα!
Και θύμωσα πολύ. Επειδή μου συμβαίνει. Επειδή δεν το ελέγχω. Επειδή 'κινδυνεύω' από αυτό.
Σα να προσπάθησε το σύστημά μου από μόνο του να σώσει την κατάσταση.
Το καταθέτω εδώ απλά ως μια παρατήρηση που έκανα σχετικά με τη δική μου περίπτωση.


asimenia22 γεια και σε σένα :)

Το καταλαβαίνω αυτό που περιγράφεις. Αν δε θέλεις εκείνη τη στιγμή ''να σηκωθείς και να αρχίσεις να τρέχεις'', δώσε ωστόσο χώρο στον εαυτό σου.
Βγες έξω. Όχι τρέχοντας. Πήγαινε, όμως, κάπου όπου θα νιώθεις πως έχεις αέρα, κάπου όπου μπορείς να αναπνεύσεις.

Καλή δύναμη και καλή επιτυχία στις εξετάσεις.