Printable View
Απασχολώ τον εαυτό μου με διάφορα.Ομως με το που ηρεμώ για λίγο χωρίς να κάνω κάτι συγκεκριμένω σκέφτομαι τον Φ. (βλέπε post "βοήθεια σε χρήστη-απορία" και "είναι περίπλοκο"). Νιώθω οτι δεν μπορώ να απολαύσω τίποτα πραγματικά όσο δεν είναι καλά. υπάρχει άραγε κάποιος τρόπος να ξεφύγω από αυτό;
ναι
ειναι πιο ευκολο να ζουμε τη ζωη των αλλων και οχι την δικη μας
και γω λιγο καιρο εχει που το καταλαβα
ρε συ ακομα και ενα τζνκυ στ youtube να δω με πιανει το παραπονο και γιατι και μηπως ακομα και μηπως φταιω αρχιζω και αισθανομαι
χαμος σου λεω
οχι με το να εχω και φιλο τζανκυ
εκει δεν θα την εβγαζα καθαρη στανταρ
και ερχομαι στο θεμα παρε διαβασε το βιβλιο
συνεξαρτηση τελος της melodie beatie
μιλαμε εχω παθει
ειναι τελειο
ελπιζω να σε διαφωτισα
θα τα λεμε
παντως να ξερεις δηλωνω συν -παθουσα
ευχαριστώ για το μήνυμα και την πρόταση...Το έψαξα ήδη στην δημοτική βιβλιοθήκη και είναι διαθέσιμο, αύριο πρωί πρωί θα πάω να το δανειστώ να το διαβάσω. Μ αρέσει πολύ να διαβάζω..οπότε το μηνυμα σου ήταν παραπάνω από ευστοχο :). Για να δούμε...θα σου γράψω εντυπώσεις μόλις το διαβάσω..
"ναι,ειναι πιο ευκολο να ζουμε τη ζωη των αλλων και οχι την δικη μας"
πιστεύεις ότι αυτό είναι που κάνουμε; απλά συμβαίνουν τόσα πολλά γύρω μας, πως γίνεται να μην σε επηρεάζουν;(εντάξει στο σημείο αυτό παραδέχομαι οτι ενδεχομένως να με επηεράζουν περισσότερο από όσο θα έπερεπε..αλλά από την άλλη ποιος ορίζει τον βαθμό στον οποίο θα έπρεπε να με επηρεάζουν; )ελπίζω το βιβλίο να μου λύσει απορίες και να με βοηθήσει..
συμβαινουν παρα πολα γυρω μας
συμφωνω
αλλα ειναι επιλογη του Φ. να πινει
και επιλογη δικη σου να πινεις...σε εισαγωγικα ..... το γεγονος οτι ο Φ πινει
καταλαβες?
ενας επιλεγει να πινει
και ο αλλος επιλεγει να ασχολειται ολη μερα και ολη νυχτα με τον αλλον που επιλεγει να πινει
αρα ο ενας πινει ηρωινη
και ο αλλος πινει τον αλλον που πινει
αρα εχουμε
εναν που πινει και ζει για να πινει
και αυτο ειναι λυπηρο γιατι
(ενω ειναι αξιολογο ατομο. εχει τοσα χαρισματα , ειναι τοοοσο ερωτευσιμο, εντουτοις δεν χαιρεται , καταστρεφει τον εαυτο του, δεν εργαζεται δεν ζει δεν αναπνεει ελευθερα, δεν χαμογελα , και κριμα και κριμα και κριμα καιει τη ζωη του, δεν τη ζει)
και τωρα εχουμε στον αλλον
που πινει αυτον που πινει
και ειναι κριμα γιατι (ενω ειναι αξιολογο ατομο. εχει τοσα χαρισματα , ειναι τοοοσο ερωτευσιμο, εντουτοις δεν χαιρεται , καταστρεφει τον εαυτο του, δεν εργαζεται δεν ζει δεν αναπνεει ελευθερα, δεν χαμογελα , και κριμα και κριμα και κριμα καιει τη ζωη του, δεν τη ζει)
καταλαβες?
εγω αυτο εχω καταλαβει
δεν το λεω απολυταγια σενα και για μενα
αλλα στο βαθμο που γινεται
ενω δηλαδη υποτιθεται οτι εισαι ο υγιης και ο νορμαλ
στην ουσια
αρχιζεις και δεν ζεις με υγεια θυσιαζοντας (ποιος σου το ζητησε) τη ζωη σου
το ζητουμενο
που ειναι να χαρεις την ζωη
δεν επιτυγχανεται σε κανεναν απο τους δυο
οταν και αν συμβαινει
δεν λεω οτι με το ζορι συμβαινει
σου λεω το σκεπτικο απλα
ο ενας δηλαδη επιλεγει να καταστρεφει τη ζωη του πινοντας
και ο αλλος
εγω καλη ωρα
να καταστρεφω τη ζωη μου λυπουμενη για τον αλλον
μα γιατιιιιιιιι πινει?
μα γιατιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι πινει?
μα γιατιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι ιιιιιιιιιιιιιιι πνει?
μα δεεεεεεεεεεεεεεεεεεν το βλεπει ποσο κακο ειναι?
μα γιατιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι ιιι δεν το βλεπει?
μα γιατιιιιιιιιιιιιι δεν το βλεπει?
μα γιατιιιιιιιιιιιιιι? δεν το βλεπει ? ε? ε? ε?
μα γιατιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι δεν βοηθιεται?
μα γιατιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι ιιιιιιι δεν βοηθιεται?
μα γιατιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι ιιιιιι δεν βοηθιεται?
γιατι γαμωτο γιατιιιιιιιιιιιιι?
γιατιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι?
ισως αν κλαψω λιγο παραπανω εκεινος να επιλεξει κατι καλυτερο!
ισως αμα του το πω με λιγο καλυτερο τροπο?
το βρηκα θα κανω πως δεν με ενδιαφερει και δεν θα του λεω τιποτα!
αχ δεν πετυχαινει..μμμ κατσε κατσε θα βαλω τον ταδε να του το πει....
μα γιατιιιιιιιιιιιιι?
γιατι δεν πιανει τιποτα?
μα γιατι πινει?
μα δεν βλεπει οτι ειναι κακο?
οοοοοοοοοο καλα ! ολη μου τη ζωη και δεν μου φτανει να ειμαι ειλικρινης!
το χω λεμε!!!!!
καταλαβαίνω νομίζω το σκεπτικό σου..
σχετικά με μένα προσπαθώ όσο μπορώ να κάνω πράγματα ( σε μια προσπάθεια να ζήσω τη ζωή μου όπως αξίζει),διαβάζω,ζωγραφίζω,δ ουλεύω καποιες ώρες,συνεχίζω τις σπουδές μου..και πολλές φορές νιώθω ευχαριστημένη με τη ζωή μου.όμως πάντα κάτι με κρατάει πίσω,μου στερεί την ανεμελειά..δεν ξέρω αν γίνεται κατανοητό αυτό που θέλω να πώ. Πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού υπάρχει ο Φ. και ενδεχομένως και άλλοι σαν τον Φ., και άνθρωποι δυστυχισμένοι, αδικημένοι (δεν ξέρω πως ακούγεται αυτό..αλλά έτι σκέφτομαι.υπάρχει δυστυχία πως μπορώ να κάνω σαν να μην υπάρχει?)και δεν λεώ ότι εγώ είμαι η ευαίσθητη που την αφορούν και ασχολείται και οι άλλοι που δεν επηρεάζονται τόσο είναι οι αδιάφοροι..Προσπαθώ πάντως όσο μπορώ να ζώ τη ζωή μου!Με τον Φ. ήμασταν πολύ δεμένοι, ήμασταν πολλά χρόνια μαζί, μέναμε μαζί ουσιαστικά μεγαλώσαμε μαζί και ο τρόπος του εχει επηρεάσει τον δικό μου και αντίστροφα με τα θετικά και τα αρνητικά που αυτό συνεπάγεται υποθέτω..
;) (για τον εσωτερικό μονόλογο)
Quote:
Originally Posted by αν?
χα χα! εμπνευση ε?
Quote:
Originally Posted by αν?
μαζι σου ρε!
οποιος ξερει ας απαντησει!!!
α στο καλο!
μα υπαρχει τοοοοοοοοοσος πονος
φευγω παω να κλαψω τωρα
ηλιθιοι εσεις ευτυχισμενοι!!!! ουρτ!
Μπορεις να τον αγαπας οσο θελεις, αλλα δε μπορεις να τον βοηθησεις αμα δε θελει να βοηθηθει, ουτε αυτον ουτε κανεναν...
τον μονο που μπορουμε να αλλαξουμε ειναι τον εαυτο μας και αυτον με περισση δυσκολια καποιες φορες
Serenity prayer:
God,
grant me the serenity to accept the things I cannot change;
Courage to change the things I can;
And wisdom to know the difference..
"δε μπορεις να τον βοηθησεις αμα δε θελει να βοηθηθει, ουτε αυτον ουτε κανεναν."
θέι να βοηθηθεί..αλλα έχουν μαζευτεί τόσα πολλά που κι εγώ που είμαι ας πούμε "απ έξω" δεν θα ξερα από που να αρχίσω
ρις, για να διαβάσω ένα ποστ σου...κατεβαίνω κατεβαίνω κατεβαίνω...
γιατί γιατί γαιτί???????
Πολλές φορές η τάση μας να μπαίνουμε μέσα στο πρόβλημα του άλλου, μέσα στη θλίψη του, ίσως να μαρτυρά αποφυγή ενασχόλησης με δικά μας θέματα. Και έτσι να μην είναι, η επιλογή "συμπάσχω και πονώ μαζί σου" δεν βοηθά την κατάσταση. Στέκεσαι δίπλα στον άλλον και ρωτάς πως μπορείς να βοηθήσεις. Προσανατολίζεις προς κάποια (ας πούμε) λύση και από εκεί και πέρα προσπαθεί να βρει τη δύναμη να προχωρήσει. Ας πούμε αν θέλει να πάει σε κάποιον ειδικό βοηθάς στην εύρεση του ειδικού. Από εκεί και πέρα άντε να έχεις το ρόλο ενός διακριτικού καθοδηγητή. Έχω την εντύπωση ότι μόνο με αυτόν τον τρόπο μιλάμε για μια ουσιαστική συνδρομή (και γι΄αυτόν αλλά και για εσένα)