Η ΦΙΛΗ ΜΑΣ Η ΧΑΡΑ

Γεια σας και παλι παιδια,ειπα να γραψω για κατι πολυποθητο σε ολους μας αλλα οχι και απιαστο.ΧΑΡΑ μια λεξη μονο;;;η μηπως ενα απο ταπιο ομαρφα συναισθηματα που μπορει να βιωσει ανθρωπος;;;κρατατε μυστικο....υπαρχει τροπος αυτη η μικρη λεξουλα να γινει πρωταρχικο συνααισθημα για ολους μας...σιγουρα θα αναρωτιεσται το πως.η απαντηση ειναι ευγνομωσυνη φιλοι μου...βιωνοντας την ευγνομωσυνη για καθε τι απλο και δεδομενο που εχουμε,για καθε τι μικρο η μεγαλο που μας προσφερεται.πριν τις κρισεις πανικου δεν με ενοιαζε να κατσω να σχοληθω και να μοιραστω τετοια συναισθηματα και σκεψεις...τωρα και εγω μεσα στον πανικο μου εψαχνα και διαβαζα αυτα που γραφετε ολοι για να δω οτι δεν ειμαι μονη οπως ενιωθα και αλλοι ανθρωποι διπλα μου η και πολυ μακρυα μου υποφερουν και ποναει η ψυχη τους χωρις αμφανη λογο για τους αλλους ομως οχι για εμας...ολοι εδω ξερουμε πως ειναι να μην καταλαβαινουν οι αλλοι και να νιωθεις οτι πεφτεις στον τοιχο...και επειδη ολοι μας εδω ειμαστε ευαισθητοι παρα πολυ αλλα και πολυ δυνατοι μας αξιζει η χαρα δεν νομιζετε;;;περα απο την ευγνομωσυνη ομως πρεπει να σσκεφτομαστε οσο το δυνατον γινεται θετικα οτι και αν ερχεται οσο μεγαλο και αν ειναι,να μην τρεφουμε ασχημα συναισθηματα για τους αλλους με το παραμικρο να μην ασχολουμαστε με την κακια καποιων να μην επιτρεπουμε σε τιποτα κ σε κανεναν να ταραζει την εσωτερικη μας γαληνη ετσι σιγα σιγα με πολυ προσπαθεια και μικρα βηματα καθε φορα θα αλλαξουμε τον τροπο σκεψης μας και να σου η χαρα θα μας χτυπησει την πορτα...ελπιζω να συμφωνειται εστω και λιγο μαζι μου...δεν ειμαι και στα καλυτερα μου αλλα προσπαθω παρα πολυ και τα καταφερνω σιγα σιγα:p

Eγω συμφωνω παρα πολυ μαζι σου. Καταλαβαινω οτι εχεις διαβασει αρκετα βιβλια αυτοβοηθειας και εισαι ανοιχτο πνευμα :) La vita e bella!!!!

να εισαι καλα carrie προσπαθω τι να κανω αλλο....μερικες φορες φοβαμαι πολυ και ειναι χαλια αυτο το συναισθημα

Oσο συνεχιζεις προς αυτη την θετικη κατευθυνση που ακολουθεις τοσο θα μειωνεται αυτο. Θα υπαρχουν και σκαμπανεβασματα, αλλα μονο για να σε κανουν πιο δυνατη! Να επικεντρωνεσαι σα ονειρα σου και στις ομορφιες της ζωης.....

εχεις δικιο...εκτος απο την θεραπευτρια μου και τον αρραβωνιαστικο μου νομιζα κανεις δεν θα με καταλαβαινει...οι φιλοι μου παντως δεν με καταλαβαινουν και μερικες φορες νιωθω μονη...ειχες κ εσυ κρισεις πανικου και φοβιες;

Eιχα διαφορα, φοβιες ναι σιγουρα, κρισεις πανικου τις προλαβα την αρχη τους. Υπαρχουν ανθρωποι που θα σε καταλαβουν, απλα δεν ειναι τοσοι πολλοι και δεν ξεχωριζουν με καποιο τροπο! χιχιχι Κι εμενα οι φιλες μου ειναι αλλου γι αλλου, και δε μπορω να μιλαω για τετοια θεματα με αυτες, αλλα ο φιλος μου σκεφτεται σαν εμενα οπως συμβαινει με τον αρραβωνιαστικο σου! Πρεπει να μαχομαστε το σκοταδι και τους φοβους μας, και στην τελικη ο καλυτερος τροπος να το κανεις αυτο ειναι να μην το σκεφτεσαι καν, οπως λες κι εσυ!

εσυ πηγαινεις σε καποιον θεραπευτη;δεν δουλευω κιολας για να ξεχνιεμαι οποτε το ριχνω στο διαβασμα και τον διαλογισμο...χιχιχι και εγω στην αρχη τις προλαβα τις κριαεις....

ΡΕΝΑΚΙ,

να είσαι καλά για τις όμορφες και ενθαρρυντικές νότες που μας αφήνεις εδώ :) και που δεν το βάζεις κάτω :)
Χαμόγελα πολλά, λοιπόν, επειδή έχεις τόσο μα τόσο δίκιο.. Φαίνεται τόσο μακρινή και άπιαστη η χαρά μερικές φορές,
ξεχνάμε να απλώσουμε τα χέρια προς το μέρος της ή απλά δεν την αφήνουμε να μας ακουμπήσει,
να περάσει μέσα από τις συννεφιές και τη μουντάδα μας.

Έρχεται όμως αυτή και μας βρίσκει, ναι, φορές φορές τόσο απροσδόκητα,
αρκεί να έχουμε τη διάθεση να δούμε τα πράγματα με άλλα μάτια,
με ευγνωμοσύνη για όλες τις μικρές χαρές γύρω μας..


http://www.youtube.com/watch?v=flkFW5E0XcM

..Mετα απο πολλα χρονια φετος πηγα για πρωτη φορα, που νιωθω καλυτερα.. Μονη μου τα ξεπερασα τα περισσοτερα, με διαβασμα και διαλογισμο οπως λες εσυ, και πολλη εσωτερικη αναζητηση ;)

ημουν σιγουρη οτι θα απαντουσες crazy diamond γιατι κ χθες μου απαντησες στο αφιερωμενο μια καταθεση ψυχης..και εσυ πρεπει να εισαι ανθρωπος που το παλευει σωστα;με συγκινησες και δακρυσα...

η βουτια μεσα μας ειναι το παν carrie...α και καλα εκανες και πας σε θαραπευτη...ο θεραπευτης ο καλος παντα ειναι ο καθραφτης μας...σωστα;;

Μπορουμε να ανακαλυψουμε με τη βοηθεια του πολλα πραγματακια που μονοι μας θα δυσκολευομασταν!

οντως,θα σου προτιενα να διαβασεις΄΄ τον πολεμιστη του φωτος΄΄...ειναι ενα μικρο και πολυτιμο εγχειριδιο ευτυχιας...

α ρε PENAKI αν δεν ειχαμε και εσενα να μας ξυπνας λιγο.....γραφε πιο συχνα μου δινεισ δυναμη πραγματικα...και εχεισ απολυτο δικιο στην αρχη με κανανε ολοι να νιωθω φρικιο εκτοσ απο τη μανα μου που ηξερε ακριβωσ τι περναω...με χρι που το περασαν και τα δικα τουσ παιδια...κατι σαν ροδα ειναι και γυρναει δεν ξερω...και ετσι καταλαβαν πωσ δεν ημουν τρελη....παντωσ τωρα νιωθω ανετα ..μιλαω για το προβλημα και το διακομοδω πολλεσ φορεσ...μεχρι να με ξαναπιασει το σκασμενο....:P

Quote:

---

Originally Posted by PENAKI1986

ημουν σιγουρη οτι θα απαντουσες crazy diamond γιατι κ χθες μου απαντησες στο αφιερωμενο μια καταθεση ψυχης..και εσυ πρεπει να εισαι ανθρωπος που το παλευει σωστα;με συγκινησες και δακρυσα...

---

Το παλεύω, ναι.. Όσο και όπως.
Υπάρχουν και φορές που σκέφτομαι ''οκ, δεν την παλεύω με τί-πο-τα'' και καμιά φορά σκέφτομαι και λίγο περισσότερο από
όσο αντ-έχω..
αλλά ακολουθεί η γνωστή κίνηση ''παίρνω-μυγοσκοτώστρα-και-εξολοθρεύω-το-ενοχλητικό-μυγοζουζούνισμα-που-με-ζαλίζει''.

Επειδή είναι φορές που νιώθεις ότι προχωράς, και πράγματι, βλέπεις ότι κινείσαι πραγματικά
και κάπου εκεί, έρχεται το μυαλό να σου βάλει τρικλοποδιά! Ω, ναι.. θέλει μυγοσκοτώστρα και ζζζζζζζ σατ :)

Και ναι, όταν ξεχνιέμαι κάθε τόσο, βοηθάνε και μικρές υπενθυμίσεις όπως αυτές που μας αφήνεις εδώ :)
και οι μικρές χαρές..