Δεν θέλω να ζήσω...

Γειά σας παιδιά,
το πρόβλημα που αντιμετωπίζω είναι η κατάθλιψή. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, από 4 χρονών, ήμουν ένα πολύ ευαίσθητο και στενάχωρο παιδί. Στην εφηβεία η κατάσταση χειροτέρεψε, ένιωθα πως δεν είχα κανέναν να με καταλάβει και αυτοτραυματιζόμουν κρυφά (έκοβα τα χέρια μου με γυαλιά και άλλα αιχμηρά αντικείμενα). Ευτιχώς μετά από κάποια χρόνια σταμάτησα αλλά ποτέ δεν ένιωσα πραγματικά καλά. Υπήρχαν λίγες στιγμές ευτιχίας και μετά ξαναέπεφτα σε βαριά κατάθλιψη χωρίς ποτέ να μιλήσω σε κανέναν για αυτό. Τα τελευταία χρόνια έχω μια σχέση και συζούμε. Το θέμα είναι ότι δεν είμαι ευτιχισμένη σε αυτή τη σχέση και θέλω να τη τερματίσω αλλά δεν μπορώ. Η κατάθλιψη μου μέσα από αυτή τη σχέση επιδεινώθηκε, ειδικά τους τελευταίους μήνες. Κλαίω συνέχεια, νιώθω ότι βρίσκομαι σε αδιέξοδο και κάνω διαρκώς σκέψεις αυτοκτονίας. Ο άνθρωπος που έχω σχέση μαζί του δεν με καταλαβαίνει, αντί να μου συμπαρασταθεί, όποτε με βλέπει σε αυτή τη κατάσταση γελάει και με ειρωνεύεται. Δεν το αντέχω άλλο... μου δημιουργεί παραπάνω στρες και κάνει την επιθυμία μου να πεθάνω πιο έντονη... το μόνο που θα ήθελα από αυτόν είναι να με βοηθήσει να βγω από αυτή τη κατάσταση και αυτός με σπρώχνει πιο πολύ στον πάτο... δεν έχω σε ποιον να μιλήσω, δεν ξέρω τι να κάνω.... θέλω να πάω σε ειδικό αλλά νιώθω ότι μόνη μου δεν έχω τη δύναμη... δεν ξέρω τι να κάνω....

Kαταρχην να πας σε ψυχολογο και κατα δευτερον να χωρισεις. Κακο σου κανει οχι καλο που εχεις αυτον τον συγκεκριμενο ανθρωπο διπλα σου

Ms_Snowhite,

γεια σου κ απο μενα...

αυτο που ζητας απο εναν ανθρωπο με τον οποιο συζεις μα νιωθεις οτι δεν σε καταλαβαινει, ειναι παρα πολυ. Ειναι σχεδον αδυνατο απο εναν ανθρωπο που σε ειρωνευεται κ γελαει να σε βοηθησει να πας παρακατω. Να σηκωθεις. Μπορεις να αναζητησεις βοηθεια απο καπου, οπου κατι τετοιο μπορει να γινει πραγματικοτητα. Δλδ απο εναν ειδικο που ειναι η δουλεια του ακριβως αυτη. Να σε βοηθησει να δεις τι γινεται μεσα σου κ ετσι να προχωρησεις.Ευχομαι να βρεις ολη τη δυναμη που θα χρειαστεις για να το κανεις!

Ευχαριστώ, δεν είναι εύκολο να χωρίσω γιατί μένουμε μαζί αρκετά χρόνια και εξαιτίας της κατάθλιψης νιώθω πως δεν έχω τη δύναμη, πως δεν θα μπορέσω να σταθώ μόνη μου στα πόδια μου, νιώθω αδύναμη... Από την άλλη αυτός με κάνει με τα λόγια του να νιώθω πως δεν θα πάω πουθενά αν φύγω, πως θα δεν θα βρω κανέναν να με αγαπήσει κλπ. Έχω φτάσει στα όρια μου, σκέφτομαι συνέχεια την αυτοκτονία ως μοναδική λύση... Τους τελευταίους μήνες γνώρισα κάποιον άνθρωπο στο ίντερνετ, είναι ο πιο υπέροχος άνθρωπος που έχω γνωρίσει, με έκανε να χαμογελάσω και να ελπίζω ξανά σε κάτι καλύτερο, άρχισα να νιώθω και πάλι όμορφη και δυνατή και έκανα θετικές σκέψεις, σταμάτησα το κάπνισμα και άρχισα και πάλι να γυμνάζομαι. Όμως η κατάθλιψη επανήλθε σε χειρότερο βαθμό. Άρχισα να έχω αμφιβολίες γιατί με αυτό το άτομο δεν έχουμε γνωριστεί από κοντά, άρχισα να σκέφτομαι τι θα γίνει αν τελικά γνωριστούμε και εκείνος δεν νιώθει το ίδιο για εμένα... Αυτό με έκανε να νιώσω απαίσια, ξανάρχισα το κάπνισμα και οι σκέψεις αυτοκτονίας επανήρθαν χειρότερα από ποτέ...

Αγαπητη χιονατη... εχουν δικιο τα παιδια.. ενα κακο περιβαλλον ..μπορει να μασ κανει να γινουμε καλητερα μα και χειροτερα..στην περιπτωση σου οπωσ καταλαβαινεισ συμβαινει το δευτερο.. πρεπει οποσδηποτε να ζητησεισ βοηθεια απο ψυχολογο η ψυχιατρο..απορω γιατι αφηνεισ τοσα χρονια τον εαυτο σου αβοηθητο..
σου αξιζει οπωσ σε ολουσ να εισαι αποδεκτη απο τον αλλον..να σε σεβονται και να εισαι ευτυχισμενη..

πρεπει να νιωσεισ καλα πρωτα.. καπωσ υγιεισ.. και ολα θα καλητερευσουν θα δεισ... να σου πω επισεισ πωσ εγω για χρονια ενιωθα και ζουσα οπωσ μασ περιγραφεισ.. η ψυχοθεραπεια. μαζι με αντικαταθλιπτικα μου αλλαξε την ζωη.. μην φοβηθεισ να πασ στον γιατρο και να ζητησεισ βοηθεια.. να ξερεισ πωσ οποιοσ δεν σου σταθει στα δυσκολα και δεν προσπαθησει τουλαχιστον να σε καταλαβει η να σε αγκαλιασει.. οπωσ εισαι.. στηριζοντασ σε δεν του αξιζεισ..και ουτε αξιζει να βρισκεται στην ζωη σου..!!!!

συμφωνω με την καρη.υποτιθεται εχεις μια σχεση για να σε ανεβαζει και οχι να σε κανει χειροτερα.δεν σου προσφερει τιποτα αυτη η σχεση απ οτι καταλαβα...οποτε πρεπει να χωρισεις.καλο θα ηταν να συμβουλευτεις εναν ψυχολογο και να σου πει αυτος τι πρεπει να κανεις,σιγουρα θα σε βοηθησει.και εγω εχω περασει βαρεια καταθλιψη και σου λεω οτι θεραπευεται.οποτε 1ον χωριζεις και 2ον πας γρηγορα σε ψυχολογο.και οταν θα εισαι καλυτερα θα αναρωτιεσαι γιατι δεν τα εκανες αυτα νωριτερα.

γλυκια μου.. να βρεθειτε με τον υπεροχο νεαρο.. δεν εχετε να χασετε τιποτα..αλλα να κερδισετε εχετε πολλα...

ακου εκει η αυτοκτονια σαν μονη λυση.. η λυση ειναι να δυναμωσεισ και να μπορεισ σιγα σιγα να ζεισ μονη σου.. ελπιζω να εισαι ανεξαρτητη οικονομικα ειναι μεγαλο θεμα αυτο..

εναν ανθρωπος ο οποιοσ ειναι διμαγογοσ και σε ''καβαλαει'' πατωντασ στισ αδυναμιεσ και τουσ φοβουσ σου εκβιαστικα και τοσο ανανδρα δεν σου αξιζει.. και σιγουρα δεν αξιζει να χαλασ την νιοτη σου μαζι του.. αυτοσ ο ανθρωποσ εχει περισσοτερουσ φοβουσ και ανασφαλιεσ απο εσενα...

υ.γ κι εγω τον αντρα μου στο ιντερνετ τον γνωρισα..!!:P

Σας ευχαριστώ τόσο πολύ, ειλικρίνα δάκρυσα με τα μυνήματα σας...
Adzik, σε ευχαριστώ. Μέσα στην απελπισία μου βρέθηκε ξαφνικά αυτός ο άνθρωπος στο ίντερνετ σαν άγγελος στη ζωή μου, έστω και με αυτόν τον τρόπο... όμως φοβάμαι τόσο πολύ... αν τελικά μόλις με γνωρίσει δεν νιώθει πια το ίδιο??? Νιώθω σαν μικρό παιδί με ανασφάλειες. Ποτέ δεν έχω νιώσει έτσι, παλιά είχα αυτοπεποίθηση, όμως η κατάθλιψη σε κάνει να τα βλέπεις όλα μαύρα... θέλω να ζήσω, να ερωτευτώ ξανά, να νιώσω και πάλι όμορφη και να διεκδικίσω τη ζωή... το θέλω τόσο πολύ και από την άλλη φοβάμαι... δεν θέλω να κλωτσήσω και αυτή την ευκαιρία από τη ζωή μου... θέλω να ζήσω. Επίσης, αυτός ο άνθρωπος μου πρότεινε να επισκεφτώ κάποιον ειδικό για να με βοηθήσει αλλά ειλικρινά δεν ξέρω σε ποιον να απευθυνθώ... θέλω να το κάνω μέσα σε αυτή την εβδομάδα, να μην αφήσω να περάσει καιρός γιατί φοβάμαι μήπως μετά είναι πολύ αργά...

Παιδιά κι εγώ πιστεύω πως αν είναι σε κατάθλιψη, μένει και χρόνια μαζί με έναν άνθρωπο δεν είναι τόσο εύκολο να φύγει αυτή τη στιγμή. Ειδικά αν δεν έχει κάπου αλλού να μείνει. Εγώ πιστεύω οτι οπωσδήποτε πρέπει να πας σε έναν καλό ψυχίατρο γιατί αν σου δώσει φαρμακευτική αγωγή σε λίγο καιρό θα μπορέσεις να πατήσεις στα πόδια σου και θα φύγεις σίγουρα απ' αυτόν τον άνθρωπο. Το περιβάλλον γύρω πρέπει να είναι καλό για να βοηθηθείς και να γίνεις καλά πιο γρήγορα. Γι' αυτό ή μετακομίζεις σε έναν δικό σου άνθρωπο που σε καταλαβαίνει και δεν σε πρήζει τουλάχιστον, ή μένεις εκεί και μη δίνεις σημασία σε αυτά που λέει αυτός, ώσπου να βρεις τη δύναμη όταν γίνεις πιο καλά και φεύγεις με φόρα! Αλλά όπως και να έχει, πρέπει να πας σε γιατρό! Μη το καθυστερείς άλλο! Ο γιατρός που θα σε ακούσει και θα δει τι εναλλακτικές έχεις θα σου προτείνει το σωστό!

Συγνώμη, ξέχασα να πω ότι εξαιτίας της κατάθλιψης και της αδυναμίας που νιώθω δεν είμαι ανεξάρτητη οικονομικά. Το άγχος μιας εξωτερικής εργασίας συνεπάγεται και συναναστροφή με άλλο κόσμο και αυτό είναι κάτι που με φοβίζει. Νιώθω αδύναμη να σταθώ στα πόδια μου κι ας το θέλω τόσο πολύ... Ο άντρας που έχω σχέση όποτε με βλέπει χάλια ψυχολογικά φωνάζει και νευριάζει ή γελάει μαζί μου. Δεν το άντεχω άλλο. Μακάρι να βρω τη δύναμη να φύγω. έχω κάνει απόπειρες να φύγω πολλές φορές και έχω ξαναγυρίσει πίσω... θέλω κάτι να πιαστώ.

κοπελα μου γλυκια φροντισε τον εαυτο σου πρωτα να μπορεις να σταθεις στα ποδια σου και μετα διωξε τα αποβλητα της ζωης σου!εγω δεν θα σου μιλησω για φαρμακα,πηγαινε σε εναν καλο ψυχολογο να σε βοηθησει να παρεις την ζωη σου στα χερια σου,να ενδυναμωσεις!
στην κατασταση που εισαι τωρα δεν μπορεις να κανεις και πολλα!μην σκεφτεσαι λοιπον τους τριτους που σε πληγωνουν,αλλα πρωτα εσενα!βοηθησε τον εαυτο σου!

ολα θα πανε καλα μην φοβασαι..καλη δυναμη!

Ευχαριστώ πολύ. Οι συμβουλές σας με βοηθάνε πάρα πολύ. Θα ζητήσω βοήθεια όσο πιο γρήγορα γίνεται, αν δεν το κάνω τώρα δεν θα γίνει ποτέ. Μήπως ξέρετε που πρέπει να απευθυνθώ? Δεν ξέρω τίποτα από γιατρούς. Μακάρι να βρω βοήθεια και να ξαναστείλω μήνυμα εδώ όταν θα είμαι καλύτερα. Μου δόσατε μια ελπίδα μέσα στη μαυρίλα που ζω.

Το φαντάστηκα ότι οικονομικά δεν θα είσαι και τόσο καλά, γι αυτό σου είπα ή να πας σε έναν δικό σου άνθρωπο που νιώθεις ασφάλεια, ή να καθίσεις εκεί ώσπου να αισθανθείς πιο καλά μετά απο τη φαρμακευτική αγωγή και μετά δρόμο. Αλλά αν σου φωνάζει δεν είναι για να καθίσεις εκεί! Δεν έχεις καμία αδερφή/αδερφό/φίλη?
Δεν είναι τώρα ώρα για δουλειά! Τώρα είναι ώρα για δουλειά με τον εαυτό σου! Είναι φυσιολογικό που θέλεις να πιαστείς απο κάποιον! Όλοι που είμαστε σε αυτήν την κατάσταση με κατάθλιψη και κρίσεις πανικού νιώθουμε αδυναμία, έντονη ανασφάλεια και θέλουμε να γαντζωθούμε απο κάποιον μπας και πάρουμε λίγο απο τη χαμένη μας δύναμη! Πήγαινε σε γιατρό θα σε ακούσει και θα σου δώσει εναλλακτικές.

Αφου λες οτι δεν εισαι ανεξαρτητη οικονομικα, μηπως μπορεις να πας στους γονεις σου? ΕΠισης δωρεαν ψυχοθεραπεια θα βρεις στο Κεντρο ψυχικης υγειας (ΚΨΥ) του δημου που μενεις, με ενα τηλ κλεινεις ραντεβου, το βρισκεις και στο ιντερνετ.

Εγώ ξέρεις πόσες φορές έχω νιώσει αυτή τη μαυρίλα?????
Το κλειδί όλων αυτών που λέμε, είναι αυτό που η ίδια είπες πιο πάνω: "παλιά είχα αυτοπεποίθηση, όμως η κατάθλιψη σε κάνει να τα βλέπεις όλα μαύρα... θέλω να ζήσω, να ερωτευτώ ξανά, να νιώσω και πάλι όμορφη και να διεκδικίσω τη ζωή... το θέλω τόσο πολύ"! Αυτό μου θυμίζει τόσο πολύ εμένα! Αυτό σημαίνει και είμαι σίγουρη γι΄αυτό, ότι αυτό θα γίνει, θα πάρει χρόνο αλλά θα γίνει!!!!!!!!!!!!!