δεν με πιστευει οτι και να κανω

γεια σας.ημουν με μια κοπελα για 8 χρονια.τα τεσσερα πρωτα τα πραγματα ηταν υπεροχα μα το 2006 θελησα να χωρισουμε γιατι δεν μπορουσα να της δωσω γαμο και παιδια που τοσο ηθελε.δεν ηταν σωστο για αυτη να μεινει σε μια σχεση που τοτε δεν θα ειχε μελλον.εκλαψε,παρακαλεσε και μειναμε μαζι.απο τοτε εγω αλλαξα.καθε καλοκαιρι χωριζαμε και το σεπτεμβριο ημασταν και παλι μαζι.το ιδιο και αυτο το καλοκαιρι.δυστυχως ο σεπτεμβρης ηταν διαφορετικος αυτη την φορα.ηταν απομακρη,πιο ψυχρη οταν βγαιναμε.τον νοεμβρη μου ειπε τι θα κανουμε και γω βλεποντας την ετσι ειπα δεν μπορουμε να ειμαστε μαζι.παρ'ολα αυτα δεν χαθηκαμε βρισκομασταν οχι σεξουαλικα μα εξω,μιλουσαμε στο τηλεφωνο.30 δεκεμβριου εμαθα οτι εχει σχεση με αλλον απο τον οκτωβριο.τρελλαθηκα.αρχισα να επικοινωνω μαζι της απεγνωσμενα μα αυτη ηταν καθετη."τι εκανες τοσα χρονια?"τελη ιανουαριου αποφασισα οτι δεν μπορω αλλο αυτο.αυτη μου ειπε οχι,δεν ειναι η τελευταια φορα που βρισκομαστε...και μεχρι σημερα παει ετσι η κατασταση.την ρωτησα χθες...αφησε τον και ελα να ειμαστε μαζι.απαντησε οτι προς το παρον οχι , ειναι με αυτον.(καθε σαββατο ερχεται σπιτι μου και...απλα οχι σεξ,μιλαμε καθε πρωι στο τηλεφωνο,βγαινουμε με κοινους φιλους δυο φορες την εβδομαδα).μου ειπε οτι το προβλημα ειναι οτι αν γυρισει θα κανω και παλι τα ιδια ειμαι ετσι σαν ανθρωπος.και τι θα συμβει αν ενεργησω ετσι και αργοτερα αν εχουμε οικογενεια και παιδια?σκεφτηκα λοιπον ειτε να χαθω τελειως και να σκεφτει τι θελει(αν με θελει θα με ψαξει,αν οχι απλα ολα ειχαν τελειωσει) ειτε να μεινουμε φιλοι και να το παλεψω οσο μπορω(παρ'ολο που οσο ο καιρος παιρνα θα δενεται με τον αλλο ανθρωπο-ειναι εκτος της πολης μας,βρισκονται ενα σ/κ το μηνα).αποφασισα να χαθω ...μεχρι που την πηρα χθες αγκαλια και με κοιταξε οπως παλια,με αγαπη.δεν μπορεσα να το κανω και ειπα φιλοι και βλεπουμε...θα ηθελα την γνωμη σας.

Τόσα χρόνια είχες και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Τώρα κάνει κι αυτή το ίδιο. Ποιο είναι το θέμα σου, πέρα από τον εγωισμό?

την αγαπαω απλα.

Quote:

---

Originally Posted by kerbousar

την αγαπαω απλα.

---

9 μήνες το χρόνο.

οχι.την εκανα να κλαιει με την συμπεριφορα μου και δεν μπορουσα να το αντεξω αυτο.δεν ηταν σωστο για αυτη,της αξιζε κατι καλυτερο.ειναι ενας υπεροχος ανθρωπος μια κοπελα φτιαγμενη να γινει μανα και γω δεν μπορουσα να της το δωσω αυτο.και τα χρονια περνουν.της ελεγα φυγε βρες καποιον αλλο.δεν σε κανω ευτυχισμενη.τελικα εγινε μα...

Τελικά έγινε και μάλλον θα πρέπει να το πάρεις απόφαση. Αφού της άξιζε κάτι καλύτερο. Τι χτυπιέσαι τώρα?
Απλά, τα έλεγες για να τα λες, όσο την θεωρούσες δεδομένη.
Ας την στην ησυχία της θα έλεγα και βρες καμιά που θα θέλετε τα ίδια.

ευκολο να το λες μα δυσκολο να γινει...εδω και δυομιση μηνες αισθανομαι τελειως αδειος.λιωνω που ειμαι μακρυα της,μια λαθος κουβεντα της με σκοτωνει.ξημερωνει και δεν μπορω να σηκωθω απ'το κρεββατι μου,ολα μου φαινονται μαυρα,ματαια.την βλεπω,την αγκαλιαζω,μου χαμογελα και ερχεται η ελπιδα στη ζωη μου.μα οτι και να της πω θυμαται τα παλια..."τι εκανες τοσα χρονια?".τι εκανα αληθεια?δεν πιστευω οτι υπαρχει καποιος που θα μου δωσει δικιο,που θα με καταλαβει.ποσο μαλλον αυτη που με ξερει τοσο καλα.και την ξερω και γω.ξερω,νιωθω οτι μ'αγαπα μα δεν με πιστευει πια.

Τόσα χρόνια βολευόσουνα κι εσύ κι αυτή. Τόσα χρόνια δεν χρειαζόταν να πάρεις μια απόφαση και ν' αναλάβεις τις ευθύνες σου. Τώρα φαίνεται πως ήρθε αυτή η στιγμή. Ποιος είπε ότι είναι εύκολο, αν ήταν εύκολο θα το είχατε κάνει εδώ και χρόνια.
Αυτή, ή σε θέλει ακόμα και βρήκε τρόπο να σε κάνει να πάρεις μια απόφαση και να δεσμευτείς, ή της έχεις τελειώσει και βγάζει το άχτι της με το να σε βασανίζει.
Όλα εδώ πληρώνονται.

δεν ειναι τετοιος ανθρωπος.να δεχθω οτι ηθελε να με πληγωσει στην αρχη μα δεν θα το εκανε για τοσο καιρο,οχι.αν ειναι ο τροπος της για να δεσμευθω δεν ειναι λαθος της ενας τριτος ανθρωπος?δεν θα μπορουσε απλα να φυγει και να δει αν θα την αναζητησω?αν οτι ειχαμε υπαρχει αληθινα ή αν εχει τελειωσει?

Εγώ ξέρω ότι συνήθως, όποιος έχει πάρει απόφαση να φύγει, φεύγει. Δε βγαίνει για καφέδες, δε μιλάει στα τηλέφωνα, δεν κάνει αγκαλίτσες.
Η γνώμη μου είναι ότι παίζετε παιχνίδια και οι δύο τόσα χρόνια. Απλά, μέχρι τώρα φαίνεται ότι εσύ διάλεγες το παιχνίδι. Τώρα ήρθε η σειρά της.
Αλλά δεν κατάλαβα ακόμη τι ακριβώς θέλεις εσύ από αυτή τη σχέση. Ό,τι ήθελες και παλιά? Ή αποφάσισες τελικά να την παντρευτείς και να κάνετε παιδιά?

αποφασισα να την παντρευτω και να ειμαστε μαζι για παντα.

Αν δεν ηταν με αλλον?αν εξακολουθουσε να σε παρακαλαει?
Μηπως εχεις απλως εναν πληγωμενο εγωισμο?
Θα ειναι κριμα ΚΑΙ για σενα ΚΑΙ για εκεινη...

για κεινη.αν αυτος ειναι ο σωστος?αν αυτος την κανει ευτυχισμενη ενω εγω οχι?οχι γιατι δεν θελω απλα γιατι ισω ετσι ειμαι σαν ανθρωπος.αν αυτος ειναι το τυχερο της και γω μπινοντας αναμεσα τους το χαλασω?

Quote:

---

Originally Posted by kerbousar

για κεινη.αν αυτος ειναι ο σωστος?αν αυτος την κανει ευτυχισμενη ενω εγω οχι?οχι γιατι δεν θελω απλα γιατι ισω ετσι ειμαι σαν ανθρωπος.αν αυτος ειναι το τυχερο της και γω μπινοντας αναμεσα τους το χαλασω?

---

μπραβο. γι αυτό σταμάτα να της κάνεις ψυχολογικό πόλεμο και αστην να αποφασίσει μόνη της.
Οκτώ χρόνια δεν έβλεπες όλα αυτά τα προτερήματα, τώρα που σε χαιρετησε, (κριμα που δεν την ξέρω να την κεράσω κάτι), τα θυμήθηκες όλα?
Είσαι από τα παραδείγματα που επιβεβαιώνουν ότι έχω γράψει κατά καιρούς εδώ μέσα.
Πως η ανοχή δημιουργεί τυραννους....

Κι έπειτα, δεν είναι λίγο επιπόλαιο από την πλευρά σου να αποφασίζεις γάμο, χωρίς να έχει προηγηθεί μια full-time σχέση στο πρόσφατο παρελθόν? Με την απόρριψη, δεν γινόμαστε ως δια μαγείας άλλοι άνθρωποι, αντιθέτως γινόμαστε πιο ευάλωτοι στις κάθε είδους ανασφάλειες και συμπλέγματα που κουβαλάμε. Οπότε, η απόφαση (για γάμο στην προκειμένη περίπτωση) πόσο καλές βάσεις (και για τους δυο σας) θα μπορούσε να έχει?