ΟΤΑΝ ΗΜΑΣΤΑΝ ΠΑΙΔΙΑ......................

ΘΥΜΑστε τον εαυτο σας οταν ητανε παιδι? πως σκεφτοσασταν?πως βλεπατε τα πραγματα? λενε πως η σκεψη του καθε παιδιου και τα πιστευω του οταν ειναι μικρα, τροφοδοτουν τον χαρακτηρα και τα συναισθηματα. λαμβανουν ομως και τις γαλουχιες των γονιων του. παρ ολα αυτα καθε παιδι ειναι ενας ξεχωριστος πυρινας σκεψεων και συναισθηματων,.

κατα την διαρκεια της κυησης παραγονται στο βρεφος 250.000 νευρωνες ανα λεπτο, η παραγωγη σταματαει 30 μερες πριν απο τον τοκετο και ξεκιναει η συνδεση τους με τον εγκεφαλο. οσοι δεν συνδεονται παυουν να λειτουργουν και αχρηστευουν! απο την γεννηση και μετα οι νευρωνες πεθαινουν με ρυθμο 100.000 την μερα οσο μεγαλωνουμε, και βρισκονται σε πνευματικη εξαρση στην ηλικια των 30-40 ετων!!!!

πως ηταν οι μνημες και ο χαρακτηρας σας, ακομα και περιεργες σκεψεις οταν ησασταν παιδακια???

εγώ πραγματοποιούσα τις περίεργες σκέψεις...
ζούσαμε αυστραλία κ οι γονείς μου για να μας δίνουν φρέσκα αυγουλάκια είχνα κότες.
εγώ πήγα κ τους έβαψα τα ματάκια τους με μαρκαδόρο...
κ οι κότες πέθαναν.
όταν με ρώτησαν γιατί...
τους απαντάω ...ήθελα να τις κάνω ωραίες πεπέλες ( κοπέλες )


ωστόσο με έπιαναν κ τα καθαρά σαδιστικά...
με το που έβγαιναν από το κοτέτσι έκλεινα την πόρτα για να τις πιάσω εκεί.
το ξέρω
ένα τέρας ήμουν

πιστευω ολοι μας εχουμε κανει κατα λαθος κακο σε ζωακια. ειχα πνιξει 2 παπακια επειδη εβλεπα τον νταφι ντακ να κανει βουτιες και ηθελα και εγω να κολυμπανε τα δικα μ οποτε τα βουταγα στην μπανιερα.

παρ ολα αυτα οι μονες περιεργες σκεψεις π ειχα ηταν οταν ηθελα να φυγω απ το σχολειο και χαραζα τα χερια μ με το ξυραφακι απ τις ξυστρες και με τα αιματα πηγαινα στην δασκαλα κ ελεγα ''κυρια ειμαι αρρωστη μπορω να παω σπιτι?'' ε κ φρικαρε εκεινη και φωναζε τους δικους μ. και το αλλο που μ χει μεινει ειναι οτι ''ερεθιζομουνα'' βλεποντας ντοκιμαντερ με ζωα να σκοτωνουν το ενα το αλλο.

ενα αλλο γεγονος που θυμαμαι ειναι οτι σκεφτομουν καθαρα πως θελω να ειμαι οταν μεγαλωσω και ειχα διαρκη αγωνια πως δεν θα προλαβω να γινω μεγαλη και να ζησω πραματα. και μαλιστα ειχα περιεργες σκεψεις πως ο πατερας μ ειναι ερωτευμενος μαζι μ επειδη μ λεγε συχνα ''τι ομορφη κορη εχω!!!'' κ θυμαμαι φοβομουνα

νομιζω απο τα 5 και μετα αρχιζουμε να θυμομαστε πραματα. οι πρωτες μου αναμνησεις ειναι ξυπνηματα πριν καν ξημερωσει λογο των γονιων μου που επρεπε να πανε στη δουλεια κι αναγκαστικα με κρατουσε η γιαγια μου ολη μερα. τη πρωτη γνωριμια με τη βια στο νηπιαγωγειο για δυο τρεις καραμελες (αν κι εγω ημουν τοσο διαολος που θυμαμαι οτι ειχα πεταξει τις τσαντες αλλων παιδιων επανω σε κατι ντουλαπες με σκονη). επισης φανταζομουν τον εαυτο μου μεγαλυτερο σαν τον μπατμαν με μια υπηρετρια που θα εκανε τα παντα! εβαζα το ποδηλατο μου διπλα απ'το αυτοκινητο της οικογενειας γιαυτο, και ειχα διαφορα "gadgets". θυμαμαι απο μικρος που ακουγα Jordy γιατι ηταν επιτυχια τοτε. αλλα το χειροτερο ολων ηταν οταν ειχαμε παει στο χωριο σε σπιτι συγγενων, οπου εξερευνουσα και ανοιξα κατα λαθος ενα βαρελι και ηπια πετρελαιο νομιζωντας οτι ηταν κρασι!!!!!!!! τελος θυμαμαι το μισος που βγαζα στα βλαχακια εκει και γενικα οτιδηποτε ξενο ερχοταν στη περιοχη μου, παντα ζητωντας αφορμη να αναλαβω δραση. θυμαμαι κι αλλα αλλα δεν εχει σημασια να τα γραψω γιατι μοιαζουν χαζα...

ουπς...με έκανες κ θυμήθηκα κ άλλα...
μαζεύαμε κάτι κάρτες κ εγώ ειχα πολλές ιδιες κ οταν ανακάυψα πως ένα παιδί έχει μία σπάνια τον ξεγέλασα κ καλα κ την πήρα.
όταν το κατάλαβε ήρθε κ με δάγκωσε στο μάγουλο κ είχε φάει αυγό!
ετρεξα πανικόβλητη στη δασκάλα γιατί σιχαινόμουν το αυγό.

axaxaaxaxa δεν σαρεσει το αυγο???????!!!!!!!!!!!χαχαχαχαχαχα !

μα τα χαζα θελω να ακουσω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!λοοοο� �οοοοοοοολ

εγω προσπαθουσα να κατουραω ορθια επειδη ζηλευα τα αγορια!χαχαααχα

να δεις τί άλλο έκανα...
τα αυγά κ τις μπανάνες σιχαινόμουν
αλλά ντε κ καλά να φάω
οπότε πετούσα το μισό...κ μετά κυκλοφορούσα για να με δει η μαμά ώστε να μν υποψιαστεί οτι τα πετάω.

τα πετούσα σε μια μικρή τρύπα στο ξύλινο πάτωμα κ κάποια στιγμή βρώμισε όλο το σπίτι!

εγω ετρωγα ολο μ το φαι δν ειχα θεμα..............ημουνα στρουμπουλο μωρο .................με μεγαλα μαγουλα και μαυρο απ τον ηλιο με σχιστα ματια σαν βιετναμεζακι

Το πρωτο πραγμα που θυμαμαι ειναι οταν ειπαν παιδι ειναι δεν θα θυμαται...αυριο θα το εχει ξεχασει.

Και βιωσα μες τον παιδοτοπο μου τον φοβο (δεν μιλαγα ακομα νομιζω). Θυμαμαι ...θυμαμαι...και εαν εχουν δικιο και ξεχναω ...τοτε πως θα ξερω οτι ξεχασα? Και βιωσα τον φοβο και σταματησα να παιζω λολ.

Την αλλη μερα μπουσουλωντας το σκεφτηκα και λεω θυμαμαι , αρα δεν υπαρχει λογος ανησυχιας λολ...και ακομα θυμαμαι την πρωτη μου σκεψη:)

AAAAAA ποια ηταν η 1η σου σκεψη?!!!!!!

Κι εγώ θυμάμαι πράγματα από πολύ μικρή ηλικία και μου φαίνεται πολύ περίεργο. Οι γονείς μου χώρισαν όταν ήμουν 3 ετών και εγώ και η μητέρα μου μετακομίσαμε σε καινούργιο σπίτι έτσι είναι σίγουρο ότι οι αναμνήσεις που έχω και μας θυμάμαι όλους μαζί σαν οικογένεια είναι από πριν τα 3 έτη. Θυμάμαι τη μητέρα μου να κοιμάται ένα βράδυ μαζί μου στο κρεββάτι μου και το πρωί να πηγαίνει στο δικό της όσο κοιμόμουν, κι εγώ μετά να πηγαίνω και να της γκρινιάζω ότι μου είπε ψέμματα και ότι δεν κοιμήθηκε το βράδυ μαζί μου αλλά με τον μπαμπά μου. Επίσης, θυμάμαι ένα οικογενειακό τραπέζι στο οποίο είχα πάρει τη φρατζόλα, είχα βάλει το χέρι μου μέσα και είχα φάει όόόόλη την ψίχα. Το ανακαλύψανε τη στιγμή που τρώγαμε και δεν είχαμε ψωμί παρά μόνο την κόρα! Μάλλον αυτές οι δυο αξιολογήθηκαν από το μυαλό μου ως οι σημαντικότερες αναμνήσεις των πρώτων μου χρόνων και τις θυμάμαι μέχρι και σήμερα!

τελικα θυμομαστε σχεδον τα παντα αλλα μερικα περιστατικα μενουν που μπορει να ναι χαζα η να μην εχουν νοημα. οπως αυτο με την ψυχα που ειπες!

γενικα αναλογα με το τι κανει καθε παιδι και την αντιδραση του ενος γονεα σε αυτο το κατι, σηματοδοτει αναλογα περιεργεια,φετιχ ακομα κ ανωμαλιες στο παιδι. κατι πχ που θεωρουμε εμεις ακακο μικρα, που μπορει κ να ειναι, μετα απο μια υπερβολικη αντιδραση των γονιων σκεφτομαστε μονιμως ασυνειδητα αυτο το πραγμα.

για παραδειγμα ενας κατα συρροη δολοφονος (δεν αναφερω ονομα) οταν ηταν μικρος ειχε βρει ενα ζευγαρι γυναικειες γοβες στα σκουπιδια κ τις πηρε σπιτι του. η μανα τ με το που τις ειδε του φωναξε τον εδειρε κ τις πεταξε. ο μικρος δν καταλαβε τι εκανε λαθος. η μανα τ δν του εξηγησε τπτ οποτε το παιδι θεωρησε μπερδεμενο πως κατι τρεχει με τα παπουτσια αυτα. μεγαλωνοντας αρχισε να αυξανεται το φετιχ με τα υποδηματα..............δεν θα συνεχιζω τι εκανε μετα γτ δεν θα σας αρεσει

τεσπα ειναι πολλες φορες ενα παιδι κ ενας γονεας που σχηματιζουν ενα χαρακτηρα δεν ειναι μονο ο γονεας που το διαμορφωνει. δλδ πολλα παιδια ειχαν δυσκολα παιδικα χρονια και μεγαλωσαν τελειως νορμαλ.

λενε πως περισσοτερο προβλ και καθολου αναμνησεις εχουν τα υοθετιμενα παιδια. γιατι αμα εισαι νεογνο και δεν νιωσεις συγκεκριμενα πραγματα απο την μητερα σου, πχ θυλασμο-δεσμο μανας-παιδιου, - αγκαλια - λογια, μεγαλωνεις καπως ανωμαλα. σαν πχ να σου λειπει κατι. η αισθηση που εχει καποιος που του λειπει το ποδι

Quote:

---

ενας κατα συρροη δολοφονος (δεν αναφερω ονομα)

---

Για να μην το θιξεις? λολ.

Αντε παλι με τους κατα συρροην δολοφονους...

Quote:

---

Originally Posted by BrokeN_DoLL

AAAAAA ποια ηταν η 1η σου σκεψη?!!!!!!

---

H πρωτη σκεψη που θυμαμε ηταν αυτη...δεν ξερω σε τι αναφερονταν οταν ελεγαν θα ξεχασει...αλλα ο συλλογισμος οτι δεν ξεχναω...αλλα αν οντως ξεχναω πως θα το ξερω οτι ξεχασα?

εεεεε τι να κανω ρε συ κηπ ειναι αδυναμιες αυτα εχω κανει ολοκλιρη μελετη γμτ!!!!!!

βασικα πιστευω αμα θυμασαι πως ειχες πει πως δεν θα ξεχασεις υπαρχει περιπτωση να ξεχασεις τι θυμοσουνα να μην ξεχασεις