πως να τον φερω πιο κοντα μου παλι?????

γεια σας , χριστος ανεστη... θελω την βοηθεια σας, μετα απο μια παρεξηγηση χωρισα με το αγορι μου χωρις να το θελω, εγω ημουν παρα πολυ χαλια, ηταν κακη περιοδος και εγιναν ολα αυτα ,ειμασταν παρα πολυ ερωτευμενοι κ το χαλασα. δεν χωρισαμε ουτε για προδοσια, ουτε για ψεματα, τον χωρισα πανω σε ξεσπασμα, ειχα εγω τα δικα μου, τελος παντων απομακρυνθηκε αλλα ηθελε να ειναι διπλα μου.

Περασε ενας μηνας,,, με συζητηση απο εδω και απο εκει, σημερα μου εδωσε δευτερη ευκαιρια... αλλα μου ειπε οτι φοβαται, οτι φοβαται πως θα ειναι αλλιως και δεν θα μου αφιερωνει χρονο οπως παλια γιατι δουλευει τωρα και θα βγαινει με τους φιλους του, τι να κανω να τον φερω παλι κοντα μου, να ζεσταθει ολο αυτο παλι, να με εμπιστευτει παλι, εχω ηρεμησει απο τοτε και εχω ξεπερασει αυτο που ειχα τοτε, κανω πραγματα και ειμαι ενταξει, αλλα τον αγαπαω και πραγματικα θελω να ξαναπαει καλα η σχεση μας, και εκεινος ειπε οτι θα προσπαθησει να παει καλα. πως θα παει καλα ομως αν δεν μου αφιερωνει χρονο? για αυτο ειμαι εδω και θελω συμβουλη.

Τεσπα πολυ λιγο ειμασταν μαζι, 3 μηνες, οι φιλες μου ειπαν να μην τον πιεσω καθολου εξαλου ειμαστε λιγο μαζι και ακομα γνωριζουμε ο ενας τον αλλον, αλλοι μου λενε να μην ακουσω κανεναν, παρα μονο την καρδια μου, αλλο προβλημα ειναι τα γλυκολογα, πως να ξεκινησω αυτη την ερωτικη ιστορια παλι? απο κωστα να τον πω μωρακι μου? εννοειται νιωθω πραγματα,αλλα φοβαμαι μηπως και αυτο το πιεσει και νιωσει αμηχανα η κανει πισω... πειτε μου κατι και εσεις... αμ το αλλο με το θεμα του σεξ? μηπως μου πει δεν νιωθω το ιδιο και ελα στοπ κτλ,?? τι να κανω η τι να μην κανω να μην μετανιωσει οτι τα βρηκε μαζι μου.?πως να το σωσω ολο αυτο, αν σωζεται...ευχαριστω πολυ.

Γεια σου la_luna,
γιατί τόσες ενοχές και διάθεση να 'πληρώσεις' γι'αυτές?

Καταρχάς αν θες λες,τι έγινε και χωρίσατε?
Το ότι τα ξαναβρήκατε δε σημαίνει πως εσύ κουβαλάς το βάρος να ξαναφτιάξεις την κατάσταση. Ή κολάει ή δεν κολάει το θέμα.
Σιγά μην προσέξεις την κάθε σου λέξη, το πως θα φερθείς, να προβληματιστείς τόσο ώστε να 'επανορθώσεις'.

Το θέμα είναι να νιώθεις άνετα, χαλαρή, ευχάριστα, ο εαυτός σου σε μια σχέση κι όχι να αγωνιάς τόσο για την έκβαση.

χωρισαμε γιατι ειχα τα δικα μου ειχα κατι σαν καταθλιψη, αυτος ηταν ηρεμος και εγω να φωναζω,,,

Quote:

---

Originally Posted by la_luna

χωρισαμε γιατι ειχα τα δικα μου ειχα κατι σαν καταθλιψη, αυτος ηταν ηρεμος και εγω να φωναζω,,,

---

Υποθέτω δεν έχεις πολύ όρεξη για κουβέντα ε? :p
Τέλος πάντων υποθέτω πάλι, πως γινόταν καυγάδες χωρίς λόγο ουσιαστικό και σε κάποιο ξέσπασμά σου του είπες να χωρίσετε (?)
Όντως όμως δεν υπήρχε λόγος? Γιατί έχω την αίσθηση πως νιώθεις πολύ ανασφαλής μαζί του (για το αν σε θέλει,αν τον ξανακερδίσεις κλπ)

Πάντως γενικά πιστεύω πως όταν δίνουμε 2η ευκαιρία σε μια σχέση, σημαντικό ρόλο παίζει να αντιμετωπίσουμε τις αιτίες που μας χώρισαν την 1η φορά.

ναι χωρισαμε επειδη ημουν γκρινιαρα... ολα μου ξυνιζαν και δεν ειχα ορεξη, θα εκανα μια εγχειρηση και ειχα κλειστει. και εμπαινε μεσα σε αυτο αυτος...ειχαμε δεθει παρα πολυ, ηξερα οτι με ηθελε... τωρα ειμαι ανασφαλης,,, συζητησαμε τις αιτιες που μας χωρισαν... και ειπε τις διεγραψε τις κακες στιγμες... ελπιζω να το λεει αληθεια, αλλα τωρα τι γινεται... ποτε δεν εχω κανει επανασυνδεση... ουτε εκεινος ποτε του,.. και φοβομαστε

Είναι πολύ νωρίς ακόμη για να σου δοθούν απαντήσεις σε ερωτήματα που μόνο ο χρόνος μπορεί να ξεδιαλύνει.
Όσο για την έκφρασή σου, όπως αισθάνεσαι. Αν αισθάνεσαι το Κώστα, τότε Κώστα, αν αισθάνεσαι το μωράκι μου, μωράκι μου it is.
Οι ανησυχίες σου μου έκαναν ένα κλικ, πρόσεξε την υπερβολική προσπάθεια, σκοτώνει τον αυθορμητισμό. Αν σε παρακολουθείς τόσο στενά και κάθε λίγο σκύβεις πάνω από κάθε σου λόγο, άγγιγμα, ματιά, πράξη, θα χάσει κάθε νοστιμάδα. Γίνεται αγώνας, όχι σχέση πια.

δεν πρεπει να γινει αγωνας ομως, να πετυχει η επανασυνδεση και να ειιναι παλι καλα? να λειτουργει καλα η σχεση?πως θα γινει... ? επειδη εγω φταιω πιο πολυ, ξερω τι εκανα και τα εχω παραδεχτει ειπα θα δειξω το καλο μου εαυτο, αλλα δεν θελω να μετανιωσει

Φυσικότητα. Γνησιότητα. Αυθορμητισμός. Αυθεντικότητα και αρμονία, συμφωνία των συναισθημάτων σου με τη συμπεριφορά σου. Ξέρω πως δε σου είναι εύκολο. Για κανέναν δεν είναι εύκολο να περάσει από το λάθος στο σωστό, όμως δε χρειάζεται αγώνας, έτσι πιστεύω, μάλλον θέλει αυθόρμητη αντίδραση, να είσαι σύμφωνη με τη στιγμή, μια ροή του μέσα σε συνάρτηση με το έξω μας, δεν ξέρω αν μπορώ να στο μεταδώσω όπως το έχω στο νου μου ακριβώς, ένα σχήμα του μόνο μπορώ να σου μεταδώσω.

Ξέρω πως τώρα κρατάς ως σημαία την επανόρθωση, αλλά αν η κίνηση της επανόρθωσης αυτής είναι πιεστική, αγχώδης, αν δεν της δοθεί χρόνος να σιτέψει, χώρος ν'απλωθεί και ν'ανασάνει, θα είναι καθήκον και όχι μεγάλωμα εσωτερικό. Θα σε κάνει σφιχτή και αφύσικη, θα δώσει χαρακτηριστικά του πρέπει, όχι του θέλω στις πρωτοβουλίες σου. Και δεν θα πείσει, γιατί πείθει ό,τι είναι φυσικό και αβίαστο, έτσι λέω. Ο άλλος έχει τη δυνατότητα να το διακρίνει αυτό, θα δει την αλλαγή στη συμπεριφορά σου, αρκεί να του δώσεις κι εκείνου το χώρο του. Μη σε φοβίζει που τώρα θέλει να ασχοληθεί με τον εαυτό του και τα ξέχωρά του ενδιαφέροντα και σχέσεις. Μη φοβάσαι την αυτονομία των ανθρώπων. Να την αγκαλιάσεις, να τον παρακινείς να είστε μαζί αλλά όχι πάντα και παντού, κάνει μεγάλο καλό τέτοιος διαχωρισμός στις σχέσεις. Πεθυμά ο ένας τον άλλον, του λείπει, ανοίγει η όρεξη, πεινάς γι αυτόν κι αυτός για σένα, διψάς να τον δεις ξανά, διψά να σε αγκαλιάσει, πράγμα που ξεθυμαίνει όταν όλο αυτό αλλάζει σε υποχρέωση και σε συμβόλαια ωρών και επενδύσεων σε "πολύ κι ακόμη πιο πολύ μαζί".

Κι αν μετανιώσει, εσύ θα έχεις τη συνείδησή σου καθαρή, όπως έχει γράψει κι ένας μεγάλος ποιητής, στη συνείδησή μου έσταξα λεμόνι. Θα έχεις προσπαθήσει γιατί κατανόησες. Αν θα το δεχτεί ο άλλος είναι δική του δουλειά, δε μπορείς να προδιαγράψεις τη θέλησή του, ούτε να εκβιάσεις τη συγχώρεση που έχεις ανάγκη. Κάνε το κομμάτι σου, που εξαρτάται από σένα κι ας κάνει το δικό του, που ΔΕΝ εξαρτάται από σένα.

εχεις δικιο... δεν τον πιεζω και τον αφηνω να δει την αλλαγη... θα του αφησω χωρο οπως θελει... αλλα ειναι ατομο που δεν θελει γραψιμο και αδιαφορια... δεν θελω να του κανω τα ιδια!φοβαμαι, τον εχω πληγωσει πολυ. οχι μονο εγω... εφυγε απο μια σχεση αποτυχημενη που την ξεπερασε με εμενα, και μετα εγω του εκανα βλακειες... ενταξει μου εδωσε την ευκαιρια... αλλα νιωθω οτι η σχεση μας κρεμεται απο μια κλωστη. ειναι σαν να μην παει αλλο... κριμα ειναι. εγω νομιζω πως παει. και θα παει οπως πρωτα. αλλα αυτος δεν με εμπιστευεται και φοβαται λεει, ειδικα στο ερωτικα δεν κανει καμια κινηση... σαν να ξενερωσε μαζι μου, και δεν το λεει!

Μα δεν είναι αδιαφορία, σου έχει δηλώσει την επιθυμία του και αυτή είναι πιο χαλαρά, όχι σφιχτότερα.
Κοίτα, μην ερμηνεύεις τα πάντα σύμφωνα με τις ανασφάλειες που σου βγαίνουν. Όταν σου λέει φοβάμαι, φοβάμαι εννοεί.
Ε, για να επαναθερμανθεί θέλει να δει πράξεις, όχι λόγια (ούτε ανησυχίες όμως). Αλλά όχι βεβιασμένα, άστον και θα σε ξαναεμπιστευτεί. Μη βιάζεσαι λέμε.

μακαρι να πανε ολα καλα... ασε τα κανω ολα τραγικα! ελαττωμα που το χω χρονια και πρεπει να το ξεπερασω... αν και μου συμβαινει μονο οταν κατι με ενδιαφερει τρελα. με πιανει αγχος, ιδρωνω, πανικοβαλλομαι, και χαλαω και την καρδια μου, και των αλλων... μου ειπε οτι θα δεις δεν θα παει καλα... ειναι και απαισιοδοξος και αυτο δεν βοηθαει καθολου. θελω πολυ να του αποδειξω το αντιθετο!!!

Συμβαίνει σε πολλούς ανθρώπους. Έχεις ποτέ απευθυνθεί σε κάποιον ψυχολόγο να σε βοηθήσει με του άγχους και των άλλων συνοδών?
Αν είναι και απαισιόδοξος μπορεί να του πάρει περισσότερο χρόνο. ω, αγχώδης με απαισιόδοξο ε? Συνδυασμός για κουτουλιές, λολ.

δεν εχω απευθυνθει, γιατι προς το παρον μπορω να το ελεγξω... δλδ δεν ξερει κανεις οτι ειμαι τετοιος τυπος, νομιζουν ολοι οτι ειμαι χαρουμενη, τρελη, αναισθητη:p, κτλ κτλ, παλια μιλουσαμε συνεχεια, μαζι ειμασταν επισης το ιδιο... τωρα το χαλασα λογο της συμπεριφορας μου, αλλα να! γυρισε, σημαινει οτι με αγαπαει, αλλα μαλλον δεν ειναι αρκετο αυτο να κρατησει τελικα , δεν ξερω,,, να του στελνω, να μην του στελνω,., να κανω εγω την κινηση τωρα? να το αφηνω πανω του? τι?

la_luna, ποσο καιρο εχετε που τα ξαναβρηκατε? μηπως βιαζεσαι να βγαλεις συμπερασματα?
παντως για το ερωτικο κομματι που λες οτι δεν κανει κινηση, απο τα οσα εγραψες, φαινεται σα να εχει ξενερωσει λιγο..

Quote:

---

Originally Posted by la_luna

να του στελνω, να μην του στελνω,., να κανω εγω την κινηση τωρα? να το αφηνω πανω του? τι?

---

κανε αυτο που νιωθεις, αν κανεις κατι προγραμματισμενα δε θα ειναι τιποτα αληθινό.
αμα ειναι να ειστε μαζι θα ειστε, αμα ειναι να χωρισετε θα χωρισετε, δε θα σωθει η σχεση αμα προγραματισεις τις κινησεις σου. (γνωμη μου)