ΣΩΜΑΤΙΚΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΑΓΧΟΥΣ...

:) ΓΕΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!

ΕΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΠΑΡΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ! ΛΟΙΠΟΝ, ΣΥΝΟΠΤΙΚΑ Η ΑΝΥΣΗΧΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΕΞΗΣ.. ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΒΙΩΝΩ ΤΙΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ "ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΑΓΧΟΥΣ" ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΑΝΙΚΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ 3 ΜΗΝΕΣ.. ΤΑ ΣΩΜΑΤΙΚΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΜΕΜΟΝΟΜΕΝΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΕΔΩ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΟΥΝΤΑΝ ΑΛΛΑ ΠΛΕΟΝ ΣΥΝΗΘΩΣ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΜΑΖΙ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΥΣΚΟΛΟ.. ΘΑ ΘΕΛΑ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΘΕΣΩ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΑΝ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ ΟΝΤΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΧΟΣ.. ΚΡΑΤΗΘΗΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΤΡΕΞΑ ΣΕ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΕ ΑΙΜΑΤΟΓΟΓΙΚΕΣ ΑΝΑΛΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΥΡΩΝ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΒΓΗΚΑΝ ΚΑΛΕΣ..
ΛΟΙΠΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΕΜΕ... ΠΟΝΟΚΕΦΑΛΟΥΣ, ΖΑΛΑΔΕΣ(ΣΚΑΜΠΑΝΕΒΑΣΜΑΤΑ), ΣΤΟΧΑΜΙ (ΚΑΟΥΡΕΣ ΚΑΙ ΠΡΗΞΙΜΟ), ΤΑΧΥΚΑΡΔΙΕΣ, ΜΟΥΔΙΑΣΜΑΤΑ-ΜΥΡΜΗΓΙΑΣΜΑΤΑ (ΣΕ ΧΕΡΙΑ, ΑΓΚΩΝΕΣ ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΙ), ΠΙΕΣΗ ΣΕ ΛΑΙΜΟ, ΤΡΑΒΗΓΜΑ ΝΕΥΡΩΝ ΣΤΟ ΠΙΣΩ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΙΟΥ, ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΟΣ ΦΟΒΟΣ, ΑΓΧΟΣ ΟΤΙ ΑΠΟ ΚΑΤΙ ΠΑΣΧΩ Η' ΘΑ ΠΑΘΩ ΤΕΛΙΚΑ, ΠΟΝΟΙ ΣΕ ΠΛΕΥΡΑ, ΤΣΙΜΠΗΜΑΤΑ ΣΕ ΣΤΗΘΟΣ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ, ΚΟΥΡΑΣΗ, ΥΠΝΗΛΙΑ, ΑΙΣΘΗΜΑ ΤΡΕΜΟΥΛΙΑΣΜΑΤΟΣ ΣΕ ΚΕΦΑΛΙ, ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΟΡΑΣΗΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΚΑΙ ΣΕ ΧΑΜΗΛΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΦΩΤΙΣΜΟΥ..:(
ΤΟ ΞΕΡΩ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΔΥΣΚΟΛΑ, ΑΛΛΑ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΥΘΕΝΑ ΚΑΙ ΓΕΝΙΚΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕ ΣΥΝΟΔΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΜΕΡΕΣ.. ΟΣΟ ΔΥΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΛΥΓΙΖΕΙΣ! ΘΑ ΘΕΛΑ ΑΠΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΑΝ ΚΑΙ ΕΣΕΙΣ ΛΟΓΩ ΑΓΧΟΥΣ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ ΕΧΕΤΕ ΑΙΣΘΑΝΘΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΚΑΙ ΑΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΚΥΚΛΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΠΕΡΝΑΝΕ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΟΠΩΣ ΜΟΥ ΕΧΟΥΝ ΠΕΙ ΚΑΠΟΙΟΙ..
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ, ΚΑΛΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ "ΑΝΘΡΩΠΟΙ" ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΛΥΣΕΙΣ... ΣΠΥΡΟΣ - 31 ΕΤΩΝ ΚΑΙ ΝΗΣΙΩΤΗΣ(ΕΥΤΥΧΩΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Η ΘΑΛΑΣΣΑ;))

σπυρο μου καλωσορησες στο φορουμ...εχω ο λ α α υ τ α που ειπες επι μια δεκαετια....τωρα ειμαι μολις 23...ανεξηγητα φαινομενα.εγω κυριως εχω μονιμο αισθημα ασταθεις και μια εσωτερικη τρεμουλα.νιωθω παντα τα νευρα μου να συσπωντα.εσυ πως ακριβως το νιωθεις αυτο?φιλια και μην αγχωνεσαι..ολοι τα ιδια ημαστε σχεδον...

Σπύρο καλώς ήρθες και από εμένα στο forum!!!:)
Όλα τα συμπτώματα που αναφέρεις πότε άρχισαν? Πρόσφατα.....ή σε ακολουθούν χρόνια τώρα?

Φίλε μου το καλύτερο είναι να δεις καταρχάς αν είναι κάτι το παθολογικό. Αν μετά τις εξετάσεις δεις ότι δεν πρόκειται για κάτι το παθολογικό, μπορείς να δεις μήπως είναι καλύτερο να ζητήσεις τη γνώμη ενός ψυχολόγου ή ψυχιάτρου. Το να κάνεις αυτοδιάγνωση δεν ξέρω κατά πόσο μπορεί να σε βοηθήσει καθώς μπορεί να οδηγηθείς σε λανθασμένα συμπερασμάτα σχετικά με το τι έχεις και να σου δημιουργήσει αυτό επιπλέον άγχος. Η επαφή με τον γιατρό δε μπορεί να υποκατασταθεί ούτε από το τηλέφωνο, ούτε από το ίντερνετ. Σκέψου ότι ακόμα και από κοντά όταν επισκέπτεσαι έναν γιατρό υπάρχει η πιθανότητα μια λανθασμένης διάγνωσης. Πόσο παραπάνω όταν αναζητάς τις αιτίες μόνος. Σε θέματα υγείας προσωπικά πρώτα κοιτώ τι έχω απευθυνόμενος στον κατάλληλο γιατρό και έπειτα ψάχνω επιπλέον πληροφορίες σε αυτό που έχει ο γιατρός διαγνώσει. Μήπως εσύ ξεκινάς ανάποδα;
Φιλικά
Αλέξης

gia oλα αυτα τα συμπτωματα ρε παιδια τι εξετασεις θα κανατε?

Quote:

---

Originally posted by zoe_23
gia oλα αυτα τα συμπτωματα ρε παιδια τι εξετασεις θα κανατε?

---

Koitaxe zwh. Apo oso gnwrizw pleon pas se pa8ologo kai afou tou peis ti exeis se parapempei stis analoges eidikothtes giatrwn.
Filika
Alexhs
Sorry gia to greeklish alla to pc mallon exei kata8lipsh kai kanei ta dika toy!!

ΠΑΙΔΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ, ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΝΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΕΙΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΟΣ.. ΕΧΩ ΠΑΕΙ ΣΕ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΜΕΜΟΝΟΜΕΝΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΕΡΧΟΜΑΙ ΑΠΟ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΓΟΝΑΤΟΥ ΤΟΝ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑΝ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΚΑΡΔΙΟΓΡΑΦΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΑ ΣΧΕΤΙΚΑ.. ΠΑΝΤΩΣ Η ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΔΕΝ ΠΗΓΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΥΟΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΛΙΓΟ ΚΑΙ ΙΣΩΣ Ο ΦΟΒΟΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΞΑΝΑ ΝΑ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΕ ΤΟΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΑΓΧΟΥΣ... ΟLGA SOUL ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΜΑΖΕΜΕΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΦΕΤΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ, ΠΡΙΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΜΕΜΟΝΟΜΕΝΕΣ ΕΝΟΧΛΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΔΙΝΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΣΗΜΑΣΙΑ, ΑΛΛΑ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΓΕΝΙΚΩΣ ΚΑΝΩ.. Α! ΝΑ ΠΡΟΣΘΕΣΩ ΣΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΝΤΟΝΟ ΒΟΥΗΤΟ ΣΤΑ ΑΥΤΙΑ, ΜΕ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ ΟΛΟ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΞΕΧΝΑΣ:mad: ΠΑΝΤΩΣ ΠΑΙΔΙΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑ ΚΑΠΟΙΟ ΤΡΟΠΟ ΟΜΑΔΙΚΗ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΤΙ ΚΑΛΟ ΘΑ ΒΓΕΙ, ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΜΑΣ...

ZOE_23 ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΣΟΥ.. ΓΕΝΙΚΑ ΞΕΚΙΝΑ ΑΠΟ ΒΟΥΗΤΟ ΣΤΑ ΑΥΤΙΑ, ΖΑΛΑΔΑ ΤΥΠΟΥ ΠΑΝΩ-ΚΑΤΩ ΣΕ ΚΑΡΑΒΙ ΚΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΑΝΑΤΑΡΑΧΗ, ΟΠΩΣ ΟΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ.. ΕΝΤΑΞΕΙ, ΓΕΝΙΚΩΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΑΠΟΓΝΩΣΗΣ ΚΑΙ ΦΟΒΙΕΣ ΣΕ ΚΑΤΑΚΛΥΖΟΥΝ ΚΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΣ ΜΕ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΕΙ ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ ΣΩΜΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ΚΑΤΙ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙ... ΠΑΙΔΙΑ, ΠΑΡΟΛΗ ΤΗΝ ΕΞΑΝΤΛΗΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΠΟΝΑΚΙΑ ΚΑΙ ΜΟΥΔΙΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΥΩΝ ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ ΟΤΙ Η ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ? SORRY ΑΝ ΣΑΣ ΚΟΥΡΑΖΩ ΑΛΛΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΨΑΞΩ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΟΣΟ ΜΠΟΡΩ ΚΑΙ ΠΟΛΛΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ \"ΚΡΥΜΜΕΝΟΙ\".. ΕΓΩ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΘΕΩΡΗΣΑ ΩΣ ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΚΡΥΨΩ ΚΑΙ ΑΠΕΔΕΙΧΘΕΙ ΟΤΙ ΑΝΟΙΓΟΜΕΝΟΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΑΜΦΙΔΡΟΜΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΜΕ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΤΟΥΣ ΑΝΑΚΟΥΦΙΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΕΣΕΝΑ ΠΟΥ ΤΑ ΠΕΡΝΑΣ, ΟΣΟ ΤΡΑΓΙΚΟ ΚΑΙ ΑΝ ΑΚΟΥΓΕΤΑΙ ΑΥΤΟ.. ΑΝΤΕ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΜΑΣ ΠΑΛΙ!

Ολα όσα λες τα έχω κι εγω εξαιτιας ενος προβλήματος που έχω με τον αυχένα μου εδω και μήνες και κυριολεκτικά μου άλλαξε τη ζωη. Οι γιατροί λένε πως δεν έχω κάτι παθολογικό, αμέτρητες εξετασεις όλες καλές.
Προσπαθώ να το παλέψω αλλά δε με αφήνει. όλα τα συμπτωματα που είπες χτυπάνε αιφνιδιαστικά. Ξέρω πως είναι και θέμα σκέψης αλλά δεν είναι πάντα εύκολο.
Καλησπέρα σε όλους παιδιά και ελπίζω να μοιραζόμαστε τις εμπειρίες μας για να παίρνουμε δύναμη και θάρρος.

jim ki egv exv ola ta symptvmata τι προβλημα με τον αυχενα εχεις?νιωθεις συσπασεις?και εσωτερικη τρεμουλα?

zoe εκανα μια κινηση του κεφαλιου προς τα πισω και με ταλαιπωρει από την Ανοιξη. Μια βδομαδα μετα παρουσιασα μια ταση λιποθυμιας εντελως ξαφνικά έχασα τον κόσμο που λέμε. Σε δευτερόλεπτα επανήλθα αλλά τρόμαξα για τα καλά. Από τότε αρχίζει το \"μαρτύριο\", να τρέχω σε 100 γιατρούς, εξετάσεις επί εξετάσεων. Δεν έδειξαν κάτι.
Ωστόσο, από τότε όταν ξαπλώνω να κοιμηθώ, νίωθω την καρδιά μου και το σώμα μου να τρέμει εσωτερικα (αν με δεις δηλαδή δεν πρόκειται να με δεις να τρέμω), απλώς το νιώθω. Σιγά σιγά προσπάθησα να το κοντρολάρω \"ε αφού δεν δείχνουν κάτι οι εξετάσεις και οι γιατροί λένε πως είμαι καλά, δεν είναι ανάγκη να το παίρνω τόσο σοβαρά\"... Έτσι προσπάθησα να το αγνοήσω και η αλήθεια είναι πως δεν είχα συνέχεια ενοχλήσεις. Υπήρχαν μέρες που ξυπνούσα ευχάριστα και μέρες που ένιωθα άσχημα.
Το πιο εκνευριστικό ήταν ότι κάποια από τα συμπτώματα με έπιαναν στο εντελώς ξαφνικό. Δηλαδή ακόμη και σε στιγμές που δεν \"τρωγομουν\" (= τωρα θα ζαλιστώ; .. τώρα θα με πιάσει πάλι;...κτλ), από την άλλη όμως τίποτε δεν έδειχναν οι εξετάσεις.
Το μόνο που μου είπαν για τον αυχένα είναι μια στενωση Α5-Α6 και ένας ευθειασμός, αλλά δεν ξέρω κατά πόσο δικαιολογούν αυτά τα συμπτώματα τόσο καιρό...Νιώθω έντονη αστάθεια ορισμένες φορές και άλλες φορές, λες και σβήνω τελειώς απο την κούραση, λες και θα λιποθυμήσω, λες και δεν προκειται να ξαναανασανω στην επόμενη ανασα κτλ...
Ο καρδιολόγος μου όταν πήγα για την καρδιά, με καθησύχασε λέγοντας πως στον αυχένα έχω πάθει κάτι σαν θλάση και να μην ανησυχώ. Εύκολο είναι;.....Ουφ...
Το πιο άσχημο είναι ότι δεν με αφήνει αυτή η κατάσταση να \"λειτουργήσω\" ομαλά. Βγαίνω διασκεδάζω όσο μπορώ αλλά τα συμπτώματα παραμένουν, άλλοτε έντονα άλλοτε όχι. Δεν μπορώ να πιεστώ όμως πολύ με διάφορα πράγματα, με αποτέλεσμα και η δουλειά μου να έχει μείνει πίσω και φυσικά πολλά άλλα. Παλεύω όσο μπορώ να το ξεπεράσω. Ορισμένες φορές πιάνω τον εαυτό μου να είναι πολύ ευερέθιστος σε διάφορα πράγματα ακόμη και σε φάρμακα ανώδυνα που παλιότερα αν τα χρειαζόμουν π.χ για κάτι δεν το πολυσκεφτόμουν. Τώρα π.χ. έπαιρνα mesulid και διάβαζα τις παρενέργειες, φοβούμενος πως θα ζαλιστώ θα πάθω το ένα θα πάθω το άλλο...κοινως νιώθω πως πρέπει να έχω τρομάξει αρκετά. Είναι και η πρώτη φορά που μου συμβαίνει κάτι τέτοιο. Δεν έχω αγοραφοβία, έχω ταξιδέψει με αεροπλάνο αν και πάντα το απεφευγα, και ενταξει πολύ κόσμος το φοβάται, δε σημαίνει πως όλοι έχουμε πρόβλημα.
Αυτά, συγχωρέστε μου την πολυλογία. Όποιος θέλει περισσότερες πληροφορίες μπορεί να επικοινωνησει στο mail μου [email protected].

τζιμ νιωθω ακριβως τα ιδια,,,ακριβως...την εσωτερικη τρεμουλα την εχω δεκα χρονια.τι σου ειπαν γιαυτο??

φιλε τζιμ 33 το ξερω το συναισθημα και ειναι ενοχλητικοτατο, ποσο μαλλον οταν ειναι 20 ωρες το 24ωρο.. οπως και την \"ευαισθησια\" πια σε πολλα πραγματα.. να ξερεις οτι ζουμε πια μια αλυσιδωτη αντιδραση συναισθηματων που πρεπει να κανουμε υπομονη να κανει τον κυκλο της.. και τι εννοω? εχοντας μιλησει απο κοντα με αρκετους που εχουν ή ζουν παραλληλες καταστασεις καταλαβα οτι το πρωτο σταδιο ειναι να το αποδεχτουμε και να μην μας αγχωνει τοσο πολυ, καθολου δεν ειναι δυνατον διοτι σωματικα ειναι, αντιδρα ο οργανισμος.. με το να αγχωνεσαι λιγοτερο λοιπον ο οργανισμος παραλληλα δημιουργει τις δικες του αμυνες στα συγκεκριμενα ερεθισματα με αποτελεσμα σταδιακα να αντιμετωπιζονται ολο και πιο περισσοτερο αποτελεσματικα.. αυτο το σταδιακο βεβαια ειναι υποκειμενικο, παιρνει χρονο και εχει τα σκαμπανεβασματα του, δηλ. πανω που αισθανεσαι καλυτερα ξαναπεφτεις και εκει ειναι το κλειδι, να κανεις την υπομονη σου.. εξαλλου οι ειδικοι το τονιζουν, ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΠΙΦΕΡΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ Ή ΖΗΜΙΑ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΟΣΟ ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΑ ΚΑΙ ΕΝΤΟΝΑ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ.. γιαυτο φιλε μου και αναφερομαι σε ολους, θελει πολυ υπομονη, και εγω σε αυτο το σταδιο βρισκομαι, θετικη σκεψη και οχι υπερβολικη και να ειστε σιγουροι οτι εδω που θα τα λεμε ολα θα πηγαινουν καλυτερα οσο χρονο και αν παρει.. να στε ολοι καλα και αν θελετε επικοινωνια και οποιαδηποτε βοηθεια στο προφιλ υπαρχουν τα email μου.. ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΟΤΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΘΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΝΑ ΖΟΥΜΕ, ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΟ....;)

εχεις δικιο lupus. υπομονή θέλει και να απασχολούμαστε με πράγματα δημιουργικά. όσο δεν το σκεφτόμαστε τόσο καλύτερα είναι. Βεβαια δεν είναι πάντα εύκολο αυτό, αλλά οκ προσπάθεια θέλει.
Και χρειάζεται να κοιτάμε και λίγο τον εαυτό μας (όχι εγωιστικα), απλώς να του δίνουμε χρόνο και να τον ακούμε και να μην συγκρίνουμε αυτό που περνάμε ο καθένας στο βαθμό του με τις άλλες καταστάσεις γύρω μας.
Η προσωπική μας ζωή ανήκει σε μας με τα σκαμπανεβασματα της. Και όπως είπες, απο την απογοητευση περνας στην χαρά χωρίς να το καταλάβεις.
Καμιά φορά εγκλωβιζόμαστε κιολας σε αυτό που περναμε και κλαιγομαστε διαρκώς. Τόσο που μας γινεται και συνήθεια και \"\"μας βολεύει\"\"\" κιολας ορισμένες φορές. Γι\'αυτό θέλει προσοχή και βασικά... χαλάρωση.
:)

jm δε μου απαντησες...για την εσωτερικη τρεμουλα τι εξετασεις εκανες?τι σου ειπαν οι γιατροι?