ΕΓΚΛΩΒΙΣΜΕΝΗ!!!

Δεν είμαι καλά νομίζω οτι θα πάθω νευρικό κλονισμό. Σας έχει τύχει ποτέ να μιλάτε και να μην σας ακούν? να έχετε δίκαιο και να μην ξέρετε τι άλλο να κάνετε για να το αποδείξετε? το μόνο που μου περνάει απ'το μυαλό αυτή τη στιγμή είναι να κάνω κακό στον εαυτό μου μήπως κι ακουστώ γιατί η φωνή απο μόνη της δεν κάνει τίποτα.
Για να τα πάρω απ'την αρχή, εδώ και 10 αναθεματισμένα χρόνια δουλεύω στην επιχείρηση του πατέρα μου, μη βιαστεί κανείς να με πει τυχερή, υποφέρω!!!!! Κάθε μέρα ακούω μόνο βλαστήμιες μέχρι και το χέρι του έχει σηκώσει απειλητικά. Νιώθω απίστευτα χαζή, ηλίθια και ζώον. Οσο κι αν προσπαθώ οτι κι αν κάνω ειμαι λάθος πάντα θα βρει κάτι που επρεπε να ειχα σκεφτει πριν απο εκεινον. Ολοι γυρω του λένε πάντα για την κόρη του που κραταει την εταιρεια και θα επρεπε να ειναι περηφανος απο εκεινον όμως μονο καντηλια ακουω. Τον μισώ. Μερικες φορές στέκομαι στην άκρη του παραθύρου και όσο φωνάζει φαντασιώνομαι να πηδάω στο κενό. Να το εχει κρίμα σε όλη του τη ζωη, να τον εκδικηθω.
Λέει πως δεν πέρνω πρωτοβουλείες και ότι ειμαι άβουλο ζώον και οταν κάνω κάτι μόνη μου ωρύεται "γαυγίζει" γιατί δεν τον ρώτησα πρώτα. Θα με τρελλάνει αν και πολύ φοβάμαι οτι το έχει ήδη κάνει. Του μιλάω και δεν μ'ακούει, αν κόψω τις φλέβες μου μπροστά του ίσως μπει στον κόπο να ακούσει.
Η ειρωνία είναι πως όλοι έξω απ'την δουλειά τον λένε αρνάκι και πως είναι ο πιο γλυκός άνθρωπος!!! χαχαχαχχαχαχαχαχχαχαχαχχα χα
Αν πω κάτι εναντίον του πέφτουν να με φάνε (ακόμα και η μάνα μου) πως ειμαι υπερβολική. Πως εκείνος μια ζωή για μας παλεύει και πρέπει να τον καταλαβαίνω, έχει τα άγχη του, ενώ εγώ σιγά τα προβλήματα που έχω. Δεν μ'αναγνωρίζει κανείς......σκέφτομαι τελικά μήπως έχουν δίκαιο και είμαι τόσο άχρηστη. Γιατί λοιπον να αναπνέω απο τον αέρα άλλων χρήσιμων ανθρώπων. Να τον απαλλάξω απ΄την παρουσία της ηλίθιας κόρης του.
Κουράστηκα, βαρέθηκα πνίγομαι και δεν το βλέπει κανείς. Είμαι μόνο αχάριστη γιατί μου είχε απο μικρή ότι υλικό αγαθό ήθελα κι εγω δεν ανέχομαι τις βρισιές και τον εξευτελισμό που μου κάνει καθημερινά ακομα και μπροστά σε πελατες.
Ο ψυχολόγος μου είχε πει να μένω ήρεμη και να του απαντάω σίγουρη για τον εαυτό μου, το προσπάθησα και για λίγο καιρο οτι κι αν ελεγε δεν με άγγιζε, εκεινος βέβαια γινόταν όλο και πιο μανιακός μπροστά στην ηρεμία μου, ούρλιαζε και χτύπαγε ότι έβρισκε μπροστά του. Πόσο να το αντέξω όμως......δεν μπορώ άλλο, είμαι στο γραφείο και τρέμω νομίζω οτι θα σταματήσει η καρδιά μου.
Δεν μπορεί να είναι αυτός ο πατέρας μου, δεν γίνεται. Ηταν απο μικρή το πρώτυπο μου, έλεγα πως όταν μεγαλώσω θέλω να παντρευτώ κάποιον σαν τον μπαμπά μου κι αυτος δεν ξέρει τιποτα άλλο απ'το να με ταπεινώνει. Συγνώμη για την πολυλογία μου το χρειαζόμουν για να ήρεμήσω (λίγο).

Περνάς δύσκολα, αυτό είναι σίγουρο. Πόσο χρονών είναι ο πατέρας σου; Η εταιρεία πάει καλά; Έχει κάποιο άλλο πρόβλημα; Προς Θεού, δεν τον δικαιολογώ, απλά προσπαθω να καταλάβω την ιστορία σου και τον τρόπο που σου μιλάει. Ετσι ήταν κι όταν ήσουν παιδί; Τι να πω, σε αυτες τις περιπτώσεις ή μένεις και με το παράδειγμά σου αναιρείς τα όσα λέει ή φεύγεις, όχι όμως από τη ζωή, ναι; ΑΠό την εταιρεία. Αν και φαντάζομαι ότι και αυτό μερες που είναι, είναι δύσκολο.Ελπίζω μόνο αυτά περί αυτοκτονίας να τα λες πάνω στο θυμό σου.

Κάνε όσο μπορείς αυτό που σου λέει ο ψυχολόγος και προσπάθησε να ηρεμήσεις. Είναι βέβαιο ότι ο πατέρας σου και ικανή σε θεωρεί, και σε εμπιστεύεται, αλλά είσαι η ...εύκολη λύση και ξεσπάει τα νεύρα του πάνω σου.

καπως ετσι ειναι κ ο δικος μ πατερας αλλα ευτυχως δεν ειμαι ακομα σε υπευθυνη θεση,
αλλα εδω ειναι το αοσβιτσ κ ο πατερας ο χιτλερ π κανει πειραματα κ βασανιστηρια πανω στους υπαλληλους
κ μην τυχον κανεις λαθος σε περιμενει η ηλεκτρικη καρεκλα

δεν ξερω εαν εχεις δικια σου οικογενεια ή τι υποχρεωσεις γενικα εχεις αλλα απο αυτα που λες φαίνεσαι ικανη κοπελα, εχεις σκεφτει καθολου να φυγεις απο τη δουλεια του πατερα σου και να ψαξεις κατι αλλο, το ξερω ειναι δυσκολοι καιροι αλλα θα μπορουσες να ψαξεις κ κατι ασχετο απο αυτο που κανεις π.χ πωλητρια , μπορεις να ζητησεις απο γνωστους να σου βρουν κατι.. μπορει με λιγοτερα λευτα αλλα τουλαχιστον θα εχεις μια πολυ πιο ηρεμη καθημερινοτητα.. μια ιδεα ριχνω..μπορει να μην ειναι η καταλληλοτερη εσυ ξερεις τις υποχρεωσεις σου.. θα σου ελεγα να του μιλησεις αλλα ξερω απο εμπειρια οτι δυσκολα θα σε καταλαβει ακομη και με μια ηρεμη συζητηση... απο μικρη ο μονος τροπος για να με προσεξουν οι δικοι μου ηταν οταν με εβλεπαν στον πατο... ακομη εστι ειναι... δυσκολα αλλαζουν αυτοι οι ανθρωποι

Ειναι 55 νεότατος και τα έχει καταφέρει μια χαρα στη ζωη του. Κι αν εκεινος έχει άγχος ΄τωρα που τα πραγματα έιναι πιο δύσκολα εγω γερνάω κοντά του τα τελευταια 10χρόνια.
Εχω δουλέψει και σε άλλες δουλειές αλλά θεώρησα καλύτερο να έρθω εδώ και να χρησιμοποιήσω τις γνώσεις μου στη δικη μας επιχειρηση, πιστευα οτι θα εκτιμηθει περισσοτερο. Μ'αυτο το πλευρό κοιμάμαι ακόμα. Φαντασιώνομαι να ακούω για μια και μοναδικη φορα απ'το στόμα του ενα μπράβο και ξεσπάω σε κλάμματα.
Εχω προσπαθήσει να φύγω απο δω μέσα ΄και ενω μου λέει να ξεκουμπηστώ αν δεν μ'αρεσει, αγριεύει και θυμώνει περισσοτερο. Πριν 2 μήνες αρρώστησα και στην κυριολεξία με έφερε σηκωτή. Πληκτρολογούσα και έκανα εμέτους, εννοείται δεν ανησύχησε καθόλου. Ουτε άκουσα ευχαριστώ. Ειναι υποχρεωση μου λέει. Θα σκάσω, αν δεν αυτοκτονήσω σίγουρα θα πεθάνω πολυ νεα.

Εγώ θα σου πρότεινα κάτι πιο δραστικό, ξεκίνα ηχητική καταγραφή στο κινητό μόλις βλέπεις ότι έρχεται καταιγίδα, να δούμε τι θα έχουν να πουν μετά αυτοί που σε βγάζουν τρελή όταν τους τα περιγράφεις, πατώντας το play...

Quote:

---

Originally Posted by ME&I

δεν ξερω εαν εχεις δικια σου οικογενεια ή τι υποχρεωσεις γενικα εχεις αλλα απο αυτα που λες φαίνεσαι ικανη κοπελα, εχεις σκεφτει καθολου να φυγεις απο τη δουλεια του πατερα σου και να ψαξεις κατι αλλο, το ξερω ειναι δυσκολοι καιροι αλλα θα μπορουσες να ψαξεις κ κατι ασχετο απο αυτο που κανεις π.χ πωλητρια , μπορεις να ζητησεις απο γνωστους να σου βρουν κατι.. μπορει με λιγοτερα λευτα αλλα τουλαχιστον θα εχεις μια πολυ πιο ηρεμη καθημερινοτητα.. μια ιδεα ριχνω..μπορει να μην ειναι η καταλληλοτερη εσυ ξερεις τις υποχρεωσεις σου.. θα σου ελεγα να του μιλησεις αλλα ξερω απο εμπειρια οτι δυσκολα θα σε καταλαβει ακομη και με μια ηρεμη συζητηση... απο μικρη ο μονος τροπος για να με προσεξουν οι δικοι μου ηταν οταν με εβλεπαν στον πατο... ακομη εστι ειναι... δυσκολα αλλαζουν αυτοι οι ανθρωποι

---

εγω νομίζω καμια φορά οτι τους περναω τοσο απαρατηρητη που φοβαμαι μηπως κατσουν επανω μου.
Δεν εχω οικογενεια, ενω η μικρη μου αδερφη εχει, άλλος ενας λόγος για τον οποίο ειμαι αχρηστη.

Quote:

---

Originally Posted by ζάφυ

Εγώ θα σου πρότεινα κάτι πιο δραστικό, ξεκίνα ηχητική καταγραφή στο κινητό μόλις βλέπεις ότι έρχεται καταιγίδα, να δούμε τι θα έχουν να πουν μετά αυτοί που σε βγάζουν τρελή όταν τους τα περιγράφεις, πατώντας το play...

---

ζαφυ μου το έχω κάνει....... πάλι η μανα μου λεει να αφησω τις βλακειες και να καταλαβαινω τον πατερα μου. και αλλες φορες δεν μου εδιναν καμια απολυτως σημασια οταν πατουσα το μαγικο play.

φλερ...να σε ρωτήσω μερικά πράγματα?
πόσο χρονών είσαι?
Σχέσεις/φίλους, έχεις?

επειδη μ συμβαινει κατι παρομοιο φαντασου σημερα θυμηθηκαν μια εφημεριδα απο τον κυπρο π μ την ειχαν δωσει σε συναντηση κ εγω την 3εχασα καπου κ χαθηκε κ εγινε χαμος..ε στα αρχιδια μ κ μενα
κ καθε φορα π γινεται κατι στα αρχιδια μ πειτε οτι θελετε, εσυ πατερα επειδη εχεις διεστραμμενο μυαλο κ α3ιζει μονο αυτος π λεει ναι κ δεν κανει λαθη κ εχει λεφτα επειδη εσυ στα ματια σου εχει ευρω αντι δολαρια οπως ο σκρουτζ στα αρχιδια μ στα αρχιδια μ
μενω για να χω δουλεια κ να παρω μεριδιο απτην εταιρεια στα αρχιδια μ ολα ταλλα να απωληθω αποκλειεται κ ναι ανθρωπος ειμαι κ μλκιες θα γινουν κ λαθη θα κανω κ γκαριζε οσο θες..
ετσι κ εσυ γραψτον οταν φωναζει κλεινε ταυτια σου, οταν σε προσβαλει το ιδιο αλλαζε αιουσα πες του δεν θελω νακουσω..

Quote:

---

Originally Posted by elirene

στα αρχιδια μ στα αρχιδια μ..

---

πόσο δίκαιο έχεις!!!!!!!!!

Quote:

---

Originally Posted by Θεοφανία

φλερ...να σε ρωτήσω μερικά πράγματα?
πόσο χρονών είσαι?
Σχέσεις/φίλους, έχεις?

---

είμαι 31 Θεοφανία μου, και σχέσεις είχα και φίλους έχω και παρέες. Πάντα όμως νιώθω ενα συνεχόμενο άγχος για το πως θα κρίνει ο πατέρας μου οτι κάνω.

Quote:

---

Originally Posted by fleris

είμαι 31 Θεοφανία μου, και σχέσεις είχα και φίλους έχω και παρέες. Πάντα όμως νιώθω ενα συνεχόμενο άγχος για το πως θα κρίνει ο πατέρας μου οτι κάνω.

---

.....η άποψη μου είναι πως το πρόβλημα είναι δικό σου.
Θα σου πω τι εννοώ.
Εμείς έχουμε οικογενειακές επιχειρήσεις και ο πατέρας μου δεν παλευεται με τίποτα όταν έχει τα νεύρα του.
Πριν λίγο με κατσάδιασε για μια μλκια που εκανε ένας υπάλληλος. Τον άκουσα, του λεω, "οκ μπαμπάκα", το κλείσαμε και πραγματικά το ξέχασα.
Όταν τη λέει στον αδελφό μου, αυτός γίνεται χάλια, πέφτει στα πατώματα, μαυρίζει, νευριάζει κάνει ολόκληρη κουβέντα.
Μήπως λοιπόν παρά είσαι ευαίσθητη? Μήπως καταφέρνει να σε επηρεάζει περισσότερο απ όσο πρέπει?

Ισως να είμαι ευαίσθητη γιατί πρόκειται για τον μπαμπά μου και δεν αντέχω να μου ρίχνει συνεχώς παναγίες (οχι απλο κατσαδιασμα)!
Εχω κλάψει και του εχω εξηγησει απειρες φορές πόσο με πληγώνει αλλα το "μπαμπάκα" δεν του λέει τιποτα!
Αν ήταν ενας οποιοσδήποτε εργοδότης θα τον έγραφα κανονικά δυστυχώς όμως ειναι ο ΜΠΑΜΠΑΣ μου γαμώτο και με πονάει η συμπεριφορά του! Δεν σταματάει, δεν ξεχνάει θέλει μόνο να το βουλώνω και να μη μιλάω ακόμα κι αν εχει αδικο (έτσι ακριβώς μου λέει)!

Quote:

---

Originally Posted by fleris

Ισως να είμαι ευαίσθητη γιατί πρόκειται για τον μπαμπά μου και δεν αντέχω να μου ρίχνει συνεχώς παναγίες (οχι απλο κατσαδιασμα)!
Εχω κλάψει και του εχω εξηγησει απειρες φορές πόσο με πληγώνει αλλα το "μπαμπάκα" δεν του λέει τιποτα!
Αν ήταν ενας οποιοσδήποτε εργοδότης θα τον έγραφα κανονικά δυστυχώς όμως ειναι ο ΜΠΑΜΠΑΣ μου γαμώτο και με πονάει η συμπεριφορά του! Δεν σταματάει, δεν ξεχνάει θέλει μόνο να το βουλώνω και να μη μιλάω ακόμα κι αν εχει αδικο (έτσι ακριβώς μου λέει)!

---

τότε λυπάμαι που θα στο πω, αλλά η μόνη λύση είναι να φύγεις.
Ίσως τότε το δει και εκείνος διαφορετικά. Σκέψου το.