προβληματα με τον πατερα μου....

ειμαι 17 χρονων..ο πατερας μου ειναι πολυ καταπιεστικος μαζι μου.δεν με αφηνε ποτε ουτε με τις φιλες μου να παω για καφε,ουτε να βγω,ουτε τιποτα.μεχρι περσυ εκανα οτι μου ελεγε.δεν πηγαινα πουθενα για να μη τσακωνομαι μαζι του..και ετσι εχασα ολες μου τις φιλες.ημουν τελειως μονη μου..ουτε αγορι ειχα ποτε.ημουν στα προθυρα να παθω καταθλιψη.ολη μερα κλεισμενη μεσα στο σπιτι,το κινητο μου δεν χτυπαγε ποτε..δεν εβλεπα κανεναν...και τωρα ,καταφερα να αποκτησω κ φιλες,κ πρωτη φορα να εχω αγορι.και ο πατερας μου κανει το παν για να μου τα χαλασει ολα!!!απηλει τις περισσοτερες φιλες μου πως αν με ξαναενοχλησουν θα γινει χαμος διοτι ειμαι ανηλικη κ μπορει να κανει οτιδηποτε..τωρα το καλοκαιρι κ πιο πριν προσπαθουσα να πηγαινω εστω για ενα καφε με τις φιλες μου για να μη τις χασω παλυ κ για να μη νιωθω αυτη τη μοναξια που ενιωθα παντα...με αφηνει το αργοτερο μεχρι της 10 κ με το ζορι..με παιρνει καθε 5 λεπτα τηλεφωνο να δει που ειμαι,να μου πει οτι θα περασει κ απο εκει για να ελεγξει αν οντως ειμαι εκει...δεν αντεχω αλλο!!!τωρα που εχω κ αγορι,αναγκαζομουν κ του ελεγα ψεμματα.μας ειδε μια μερα ο αδερφος μου μαζι κ αρχιζε να μας βριζει κ τους δυο κ να μας βαραει.και ο πατερας μου τον υποστηριζε κ του ελεγε οτι καλα εκανε που του φερθηκε ετσι..ο πατερας του αγοριου μου γνωριζε τον πατερα μου κ πηγε να του μιλησει.ο πατερας μου αρχιζε να τον απηλει κ να του λεει να μη τολμησει ο γιος του να μου ξαναμιλησει κ ουτε αν ξανακανει παρεα μαζι μου,και πως αν συνεχισει να ειναι μαζι μου,θα παει στην αστυνομια κ θα του κανει μυνηση επειδη ειμαι ανηλικη...κ ολα αυτα να μη τα μαθω εγω..τελεικα μου τα ειπε το αγορι μου κ εγω κανω λες κ δεν ξερω τιποτα..ειπαμε να ειμαστε κρυφα μαζι με το αγορι μου..αλλα ειναι δυσκολο.οπου κ να παμε,ολο κ καποιος με γνωριζει κ γνωριζει κ τον πατερα μου κ του λεει οτι με ειδε με καποιον...δεν αντεχω τοση καταπιεση!!!!θελω να εχω φιλους κ να ειμαι με το αγορι μου..δεν θα αντεξω να περασω παλυ τα ιδια με περσυ...δεν θελω με τιποτα!!!τι να κανωω???γιατι ειναι ετσι γαμωτο ???γιατιιι??? το αγορι μου στενοχωριεται που γινονται ολα αυτα..θελει να ειναι μαζι μου,οπως κ εγω θελω να ειμαι μαζι του...τον αγαπαω πολυ!!!γιατι ειναι ολα τοσο αναποδα?γιατι εχω αυτον τον πατερα να μου χαλαει ολη τη ζωη??!!! :/

μαρια καλως ήρθες καταρχήν...:)

Δεν θέλω καν στη διαδικασία να πω την άποψη μου για τον πατέρα σου, είναι ξεκάθαρο πως είναι άξεστος και σόρι για το χαρακτηρισμό.
Σε ένα χρόνο ενηλικιώνεσαι, τι κάνεις με το σχολείο?
Θα δώσεις πανελλήνιες? Υπάρχει περίπτωση να περάσεις σε κάποια σχολή μακριά από το σπίτι σου?
Ας ξεκινήσουμε από κει μήπως και βρούμε κάποια άκρη.

Quote:

---

Originally Posted by Θεοφανία

μαρια καλως ήρθες καταρχήν...:)

Δεν θέλω καν στη διαδικασία να πω την άποψη μου για τον πατέρα σου, είναι ξεκάθαρο πως είναι άξεστος και σόρι για το χαρακτηρισμό.
Σε ένα χρόνο ενηλικιώνεσαι, τι κάνεις με το σχολείο?
Θα δώσεις πανελλήνιες? Υπάρχει περίπτωση να περάσεις σε κάποια σχολή μακριά από το σπίτι σου?
Ας ξεκινήσουμε από κει μήπως και βρούμε κάποια άκρη.

---

θα δωσω πανελληνιες φετος.θελω να περασω στην αθηνα αλλα χρειαζετε 15χιλιαδες κατι μορια για να περασω στη σχολη που θελω..μακαρη να μπορεσω...αλλα ειναι τοσο χαλια η ψυχολογια μου δεν εχω καμοια ορεξη να διαβασω:( εμεις μενουμε ζακυνθο.ειναι μακρια απο αθηνα ευτιχως..

Quote:

---

Originally Posted by Maria99

θα δωσω πανελληνιες φετος.θελω να περασω στην αθηνα αλλα χρειαζετε 15χιλιαδες κατι μορια για να περασω στη σχολη που θελω..μακαρη να μπορεσω...αλλα ειναι τοσο χαλια η ψυχολογια μου δεν εχω καμοια ορεξη να διαβασω:( εμεις μενουμε ζακυνθο.ειναι μακρια απο αθηνα ευτιχως..

---

δεν θέλω να σε τρομάξω, αλλά είναι η μόνη περίπτωση να γλιτώσεις από όλο αυτό.
Ο πατέρας σου δεν πρόκειται να αλλάξει ούτε με λοβοτομή, να είσαι σίγουρη.
Πέσε με τα μούτρα στο διάβασμα, κυνήγα το όνειρο σου, προσπάθησε να βλέπεις όσο πιο κρυφά και λιγότερο γίνεται τον φίλο σου και βάλε στόχο. Σκέψου πως αυτοί οι εννιά μήνες θα σου καθορίσουν όλη σου τη ζωή, θα σου ανοίξουν το δρόμο προς την ανεξαρτησία σου.
Αν ο φίλος σου σ αγαπάει θα κάνει υπομονή. Η Αθήνα δεν είναι μακριά αν με το καλό περάσεις εκεί, άσε που μετά δεν θα μπορούν να σε καταπιέζουν όσο και αν το θέλουν.
Σκέψου έξυπνα και μη πελαγοδρομείς.

Ο πατερας σου ειναι αξεστος οπως ειπε και η Θεοφανια.. Αν ειναι δυνατον να επιβραβευει τον αδερφο σου να εχει τετοιες συμπεριφορες. ΕΛΕΟΣ! Τετοια μαθαινει στο παιδι του? Αυριο μεθαυριο τι θα κανει? Θα χτυπα και τις κοπελες του η την γυναικα του? Επισης ελεεινο η συμπεριφορα του προς εσενα. Λοιπον, ή θα του μιλησεις και θα του πεις οτι σου δημιουργει και τον λογο που το κανει και να του πεις αυτα που λες σε εμας ΑΛΛΙΩΣ κανε αυτο που ειπε η Θεοφανια. Διαβασε και περασε καπου μακρια...

Και προς θεού μην τυχόν και πάνω στα νεύρα σου πετάξεις τίποτα του στιλ "καλά, θα περάσω, θα φύγω, και θα κάνω ό,τι γουστάρω"... δεν ξέρω τι παίζει και πόσο μπορεί να το τραβήξει, και φαντάζομαι ότι σαν φοιτήτρια θα χρειάζεσαι οικονομική στήριξη από το σπίτι σου, οπότε μην πας με γροθιά στο μαχαίρι και αρχίσει να βλέπει τις σπουδές σου σαν απειλή ότι το κοριτσάκι του θα πάρει το στραβό το δρόμο αν φύγει μακριά και μείνει μόνη της...

Ο πατέρας σου μπρεί να είναι όπως είναι, αλλά φταίς και εσύ λιγάκι. Μήπως είσαι λιγο χαλαρή? οκ κανει οτι κάνει...εσύ όμως τι κάνεις? Θέλεις την ελευθερία σου?ποσο πολύ την θέλεις, και κατά ποσο εισαι διαθέσιμη να την αποκτήσεις?
Αν σήκωσε χέρι ο αδερφός σου...του τραβάς μια μυνηση..επισης επειδεί έχουμε θέμα με ψυχολογική καταπίεση..υπαρχουν αρμόδιοι φορείς που μπορεί να βάλουν μια τάξη στο πράγμα.

Quote:

---

Originally Posted by Iridanos

Ο πατέρας σου μπρεί να είναι όπως είναι, αλλά φταίς και εσύ λιγάκι. Μήπως είσαι λιγο χαλαρή? οκ κανει οτι κάνει...εσύ όμως τι κάνεις? Θέλεις την ελευθερία σου?ποσο πολύ την θέλεις, και κατά ποσο εισαι διαθέσιμη να την αποκτήσεις?
Αν σήκωσε χέρι ο αδερφός σου...του τραβάς μια μυνηση..επισης επειδεί έχουμε θέμα με ψυχολογική καταπίεση..υπαρχουν αρμόδιοι φορείς που μπορεί να βάλουν μια τάξη στο πράγμα.

---

Πολυ σωστα τα λες και πολυ σωστη κατευθυνση.. εγκρινω!

Quote:

---

Originally Posted by Iridanos

Ο πατέρας σου μπρεί να είναι όπως είναι, αλλά φταίς και εσύ λιγάκι. Μήπως είσαι λιγο χαλαρή? οκ κανει οτι κάνει...εσύ όμως τι κάνεις? Θέλεις την ελευθερία σου?ποσο πολύ την θέλεις, και κατά ποσο εισαι διαθέσιμη να την αποκτήσεις?
Αν σήκωσε χέρι ο αδερφός σου...του τραβάς μια μυνηση..επισης επειδεί έχουμε θέμα με ψυχολογική καταπίεση..υπαρχουν αρμόδιοι φορείς που μπορεί να βάλουν μια τάξη στο πράγμα.

---

εχω προσπαθησει παρα πολυ για να αποκτησω εστω κ λιγη ελευθερια...αλλα τσακωνομαι συνεχεια μαζι του,λεω στη μανα μου να βοηθησει κ να του μιλησει για ολα αυτα.εκατσα την προιγουμενη φορα που εγινε αυτο με τον αδερφο μου,και του μιλησα.και του ειπα σοβαρα πως δεν ειναι σωστα πραγματα αυτα.κ πως αντι να τον βρισει για τη συμπεριφορα του,τον επαινει κ ολας..κ του ειπα πως αν δεν κανει κατι,και το αφησει ετσι,δεν θα λεγεται πατερας τοτε. κ τελεικα,την επομενη μερα,εμαθα τι εκατσε κ ειπε στον πατερα του φιλου μου.η συμπεριφορα του ειναι απεσια.αλλα δεν το αντεχω να το τραβηξω τοσο πολυ..και να ειναι τοσο σοβαρα τα πραγματα.κ εκτος αυτου,ειμαι ανηλικη...δεν ξερω αν εχω πολλα δικαιωματα για να μπορω να κανω κατι..

γεια σου maria99!δεν συμφωνω με τον iridano οτι φταις εσυ σε ολο αυτο που συμβαινει.αμα ητανε να καναμε μυνηση σε ατομα της οικογενειας μας(και οι χειροτεροι να ειναι, δεν εχει σημασια αυτο )αστα να πανε.θα συμφωνησω κι εγω λοιπον με την θεοφανια.η λυση ειναι να περασεις στις πανελλαδικες και να φυγεις απο τη ζακυνθο.οπλισσου λοιπον με υπομονη μεχρι τοτε και να σκεφτεσαι το μετα για να σου ερχεται το κεφι για διαβασμα.ευχομαι καλο κουραγιο!

κ αν περασει στις πανελλαδικες και δεν την αφησει να παει στην αθηνα;εδω δε την αφηνει να παει για καφε θα την αφησει να μεινει μονη της;.αρα το παν δεν ειναι να περασει στις πανελληνιες μην της φορτωνεται κ αλλο αγχος.το παν ειναι να γινει ανεξαρτητη μολις κλεισει τα 18 και να ριξει μαυρη πετρα πισω της.μεχρι τοτε μονο υπομονη μπορεις να κανεις Μαρια μου

Quote:

---

Originally Posted by aleg

κ αν περασει στις πανελλαδικες και δεν την αφησει να παει στην αθηνα;εδω δε την αφηνει να παει για καφε θα την αφησει να μεινει μονη της;.αρα το παν δεν ειναι να περασει στις πανελληνιες μην της φορτωνεται κ αλλο αγχος.το παν ειναι να γινει ανεξαρτητη μολις κλεισει τα 18 και να ριξει μαυρη πετρα πισω της.μεχρι τοτε μονο υπομονη μπορεις να κανεις Μαρια μου

---

..δεν κερδίζονται όμως έτσι οι μάχες στη ζωή.
Κερδίζονται με εξυπνάδα, πυγμή και αποφασιστικότητα και όχι περιμένοντας να κλείσει τα 18.
Και μετα?
Αντε και την έριξε την πέτρα. Θα φύγει χωρίς ένα εφόδιο στα χέρια της, χωρίς να έχει περάσει πανεπιστήμιο, θα βρει δουλειά σερβιτόρα και μόλις φτάσει 30 θα βαράει το κεφάλι της στον τοίχο.
Πολύ ώριμο.

δηλαδη οσοι δεν περνανε βαρανε το κεφαλι τους;δηλαδη αμα γινει γιατρος η δικηγορος θα ειναι οκ;ακομα και να περασει σε μια σχολη καποιος θα πρεπει να πληρωνει το ενοικιο της και τα καθημερινα εξοδα της.αν αυτο το κανει ο πατερας της τοτε θα συνεχιζει να ελεγχει την ζωη της τουλαχιστον για 4-5 χρονια ακομα μεχρι να τελειωσει.αρα αν θελει να γλιτωσει απο ολο αυτο θα πρεπει να βρει μια δουλεια εστω κ σαν σερβιτορα.ξερεις δεν ειναι ντροπη....

Quote:

---

Originally Posted by aleg

δηλαδη οσοι δεν περνανε βαρανε το κεφαλι τους;δηλαδη αμα γινει γιατρος η δικηγορος θα ειναι οκ;ακομα και να περασει σε μια σχολη καποιος θα πρεπει να πληρωνει το ενοικιο της και τα καθημερινα εξοδα της.αν αυτο το κανει ο πατερας της τοτε θα συνεχιζει να ελεγχει την ζωη της τουλαχιστον για 4-5 χρονια ακομα μεχρι να τελειωσει.αρα αν θελει να γλιτωσει απο ολο αυτο θα πρεπει να βρει μια δουλεια εστω κ σαν σερβιτορα.ξερεις δεν ειναι ντροπη....

---

...όχι δεν είναι ντροπή και έχω δουλέψει βράδυ.
το θέμα είναι τι θα κάνει με τη ζωή της.
Αν περάσει Αθήνα φυσικά και θα είναι πάλι εξαρτημένη κατά κάποιο τρόπο από τον πατέρα της, αλλά δεν θα μένουν μαζί και θα έχει πολύ περισσότερ ελευθερία. Παράλληλα θα τελειώσει τη σχολή της, θα βγει στην αγορά εργασίας και θα ανεξαρτητοποιηθεί τελείως.
Το να τα παρατήσει όλα για να έχει την ελευθερία της δεν μου φαίνεται ώριμο και φυσικά πρέπει να μπει έστω σε μια σχολή.
Τι θα κάνει στη ζωή της? Καριέρα σερβιτόρας ή πωλήτριας?
Εχω φίλη 30 χρονών που στα 17 τα παράτησε και δούλευε μια ζωη πωλήτρια. Ξέρεις πόσο το έχει μετανιώσει που δεν έμαθε κάτι να έχει στα χέρια της? Δουλεύει από το πρωί μέχρι το βράδυ για να πάρει ψίχουλα και την έχουν και σούζα στη δουλειά.
Για να μη πω για το μη δημιουργικό του πράγματος.

Quote:

---

Originally Posted by aleg

δηλαδη οσοι δεν περνανε βαρανε το κεφαλι τους;δηλαδη αμα γινει γιατρος η δικηγορος θα ειναι οκ;ακομα και να περασει σε μια σχολη καποιος θα πρεπει να πληρωνει το ενοικιο της και τα καθημερινα εξοδα της.αν αυτο το κανει ο πατερας της τοτε θα συνεχιζει να ελεγχει την ζωη της τουλαχιστον για 4-5 χρονια ακομα μεχρι να τελειωσει.αρα αν θελει να γλιτωσει απο ολο αυτο θα πρεπει να βρει μια δουλεια εστω κ σαν σερβιτορα.ξερεις δεν ειναι ντροπη....

---

Καλό είναι να σπουδάσει και να κάνει αυτό που της αρέσει. Είναι πολύ επιπόλαιο να πάρει αποφάσεις για τη ζωή της που θα είναι στηριγμένες σε παρορμητικές κινήσεις. Καλό είναι να το παλέψει όσο μπορεί με τον πατέρα της, αλλά έτσι κι αλλιώς σε λίγο καιρό και για το υπόλοιπο διάστημα της ζωής της θα είναι ενήλικη και ελεύθερη. Αυτό που τώρα φαίνεται τρομερό, σε λίγα χρόνια θα της φαίνεται αστείο.
Το να θυσιάσει όμως τα όνειρά της και της σπουδές της, θα είναι κάτι που θα το μετανιώνει μια ζωή.