Άρχισαν τα όργανα...(του γάμου)
Η κολλητή μου έμεινε έγκυος μετά από σχεδόν ενός χρόνου σχέση με τον φίλο της.
Όλα καλά, χαρές και πανηγύρια από τις δυο οικογένειες, τους φίλους και τα σόγια, κανένα απολύτως προβλημα.
Είναι και οι δυο αποκατεστημένοι οικονομικά, θέλουν πολύ το παιδί, κάνουν σχέδια, και γενικότερα είναι κάτι που μας έχει κάνει όλους πολύ χαρούμενους.
Τα όργανα ξεκίνησαν όταν ο γαμπρός ανακοίνωσε στη φίλη μου πως δεν θέλει να παντρευτούν με πολιτικό, γιατί οι γονείς του είναι βαθιά θρησκευόμενοι και θα τους κακοφανεί κλπ.
Στην αρχή λοιπόν, είπαμε, (οι κολλητες), μη σε νοιάζει πιτσιποπάκι, εμείς θα τρέξουμε για το γάμο, για τις προετοιμασίες, εσύ μόνο εντολές θα δίνεις, (γιατί εκτός των άλλων η φίλη μου έχει δική της επιχείρηση και δουλεύει όλη μέρα).
Δυστυχώς η φίλη μου έχει ένα ινομυωμα που καθιστά την εγκυμοσύνη δύσκολη και ο γιατρός της είπε πως μέχρι να γεννήσει πρέπει να είναι πολύ προσεκτική και ίσως χρειαστεί να μείνει και στο κρεββάτι για ένα διάστημα.
Λέει λοιπόν στο γαμπρό, ας κάνουμε ένα πολιτικό για το τυπικό του πράγματος και μόλις με το καλό γεννήσω κάνουμε ότι όλοι: γάμο και βαφτισια μαζί.
Πέρα από το θέμα της επικινδυνότητας, θεωρώ πως με το δίκιο της λέει ότι δεν έχει νόημα να πάει με την κοιλιά στο στόμα να παντρευτεί όταν στο γάμο δεν θα μπορεί να κάνει απολύτως τίποτα, παρά μόνο να φορέσει νυφικό και να παρακολουθεί τους άλλους να διασκεδάζουν.
Κάπου εκεί άρχισαν τα όργανα.
Η πεθερά λέει πως αυτός ο γάμος δεν θα είναι ευλογημένος αν είναι πολιτικός, πως όταν γίνει θα είναι βαφτίσια και όχι γάμος και όλα τα σχετικά.
Να σημειώσω εδώ, πως η φίλη μου έχει κάνει ήδη πίσω σε πολλά θέματα τύπου: θα παντρευτείτε σε αυτή την ενορία γιατί είναι η δική μας, ο γάμος θα γίνει κυριακή γιατί μόνο έτσι θα είναι ευλογημένος, κουμπάρος θα είναι ο πνευματικός μας κλπ.
Όλο αυτό έχει φέρει σε ρήξη το ζευγάρι, καθώς ο γαμπρός επιμένει στα της μητέρας και η φιλη μου στα δικά της.
Θα χαρώ να διαβάσω τη γνώμη σας...:)