Εξωσυζυγική σχέση

Καλημέρα σε όλους!Το πρόβλημα μου έχει ως εξής: Παντρεύτηκα με τον άνθρωπο που είμαι μαζί εδώ και έξι χρόνια.Παντρευτηκαμε με πολιτικό γάμο πέρυσι τον Ιανουάριο μετά από μια εγκυμοσύνη που δεν επιδιώκαμε και παρόλο που δεν είχαμε ελεύθερες σχέσεις πάντα προσεχαμε.Τον Μάιο του 2019 εγώ γνώρισα έναν φίλο του πατέρα μου με τον οποίο υπάρχει μια διαφορά 15 ετων.Κατάλαβα από την αρχή ότι και από την δική του μεριά υπήρχε ερωτικό ενδιαφέρον και έτσι αποφάσισα ενώ ήμουν σε σχέση να τον πλησιάσω και αυτός έχει οικογένεια.Μιλουσαμε από τότε στο τηλέφωνο και κανονίζαμε τις ημέρες που ήμουν στην δουλειά του μπαμπά μου να περνάει από εκεί για να βλεπομαστε να πίνουμε έναν καφέ μαζί χωρίς να δίνουμε στόχο μιας και η πολη μας είναι μικρή.Μεσα σε αυτό το διάστημα των έξι μηνών δεν βρεθήκαμε καθόλου μόνοι ως που μου ανακοινώνει πως όχι μόνο δεν θα βρεθούμε αλλά και πως δεν θέλει να μιλάμε γιατί φοβάται μην μαθευτει.Με αυτόν τον άνθρωπο μου βγήκαν περίεργα συναισθήματα που δεν είχα ξανανιώσει παρά το γεγονός ότι δεν έγινε ποτέ τίποτα.Επισης τον ίδιο μήνα εγώ έμαθα για την εγκυμοσύνη και έτσι πράγματι δεν τον ξαναενοχλησα αλλά τον σκεφτόμουν σε όλο το διάστημα της εγκυμοσύνης και με τον άντρα μου δεν είχα καμία επαφη.Απο εκεί και πέρα αυτός δεν ξαναπέρασε από την δουλειά του μπαμπά μου και δεν είχε και πολλά πολλά οπότε δεν έμαθε για την εγκυμοσύνη.Τον 5ο μήνα της εγκυμοσύνης με συνάντησε και με χαιρέτησε με πείραζε αλλά δεν έμαθε ούτε και κατάλαβε κάτι γιατί δεν φαινόταν.Εδώ και ενα μήνα με παίρνει στο τηλέφωνο και μου λέει πως θέλει να βρεθούμε και ότι ήταν λάθος που μου είπε ότι δεν θέλει να βρεθούμε.Ο άνθρωπος αυτός έχει την οικογένεια του όπως και εγώ την δική μου πλέον,όμως το μυαλό μου δεν έχει φύγει από αυτόν από τη στιγμή που τον γνώρισα χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως δεν αγαπώ το παιδί μου.Ο άνδρας μου είναι πολύ καλό παιδί και με αγαπάει όμως από τη στιγμή που ήρθε το παιδί η σχέση μας περνάει μια κρίση και υπάρχουν διάφορες σε πολύ βασικά ζητήματα.Να βρεθώ με τον άνθρωπο αυτό που μου έχει μείνει απωθημένο ή να μην συναντηθώ γιατί αν βρεθούμε ερωτικά ίσως κολλήσω;Και δεν θα ήθελα να χαλάσει την οικογένεια του δεν είχα ποτέ αυτό στο μυαλό μου.Και επίσης αν βρεθούμε να του πω για το παιδί και πως παντρεύτηκα; Γιατί δεν το γνωρίζει.

Τον ευατο σου πως τον βλεπεις μεσα σε αυτό τον γάμο?

Εισαι καλα με τον αντρα σου και το παιδακι σου?Άσε ολα τα υπόλοιπα προς το παρον και φυικα καποια προβληματα που προκυπτουν με τον ερχομό ενος παδιου...
Ειναι συνηθισμένα στην αρχη γιατι ανατρέπονται πολλά ...

εχεις την δυναμη και την διαθεση να τα αντιμετωπισεις?

Quote:

---

Originally Posted by Kallisti27

Καλημέρα σε όλους!Το πρόβλημα μου έχει ως εξής: Παντρεύτηκα με τον άνθρωπο που είμαι μαζί εδώ και έξι χρόνια.Παντρευτηκαμε με πολιτικό γάμο πέρυσι τον Ιανουάριο μετά από μια εγκυμοσύνη που δεν επιδιώκαμε και παρόλο που δεν είχαμε ελεύθερες σχέσεις πάντα προσεχαμε.Τον Μάιο του 2019 εγώ γνώρισα έναν φίλο του πατέρα μου με τον οποίο υπάρχει μια διαφορά 15 ετων.Κατάλαβα από την αρχή ότι και από την δική του μεριά υπήρχε ερωτικό ενδιαφέρον και έτσι αποφάσισα ενώ ήμουν σε σχέση να τον πλησιάσω και αυτός έχει οικογένεια.Μιλουσαμε από τότε στο τηλέφωνο και κανονίζαμε τις ημέρες που ήμουν στην δουλειά του μπαμπά μου να περνάει από εκεί για να βλεπομαστε να πίνουμε έναν καφέ μαζί χωρίς να δίνουμε στόχο μιας και η πολη μας είναι μικρή.Μεσα σε αυτό το διάστημα των έξι μηνών δεν βρεθήκαμε καθόλου μόνοι ως που μου ανακοινώνει πως όχι μόνο δεν θα βρεθούμε αλλά και πως δεν θέλει να μιλάμε γιατί φοβάται μην μαθευτει.Με αυτόν τον άνθρωπο μου βγήκαν περίεργα συναισθήματα που δεν είχα ξανανιώσει παρά το γεγονός ότι δεν έγινε ποτέ τίποτα.Επισης τον ίδιο μήνα εγώ έμαθα για την εγκυμοσύνη και έτσι πράγματι δεν τον ξαναενοχλησα αλλά τον σκεφτόμουν σε όλο το διάστημα της εγκυμοσύνης και με τον άντρα μου δεν είχα καμία επαφη.Απο εκεί και πέρα αυτός δεν ξαναπέρασε από την δουλειά του μπαμπά μου και δεν είχε και πολλά πολλά οπότε δεν έμαθε για την εγκυμοσύνη.Τον 5ο μήνα της εγκυμοσύνης με συνάντησε και με χαιρέτησε με πείραζε αλλά δεν έμαθε ούτε και κατάλαβε κάτι γιατί δεν φαινόταν.Εδώ και ενα μήνα με παίρνει στο τηλέφωνο και μου λέει πως θέλει να βρεθούμε και ότι ήταν λάθος που μου είπε ότι δεν θέλει να βρεθούμε.Ο άνθρωπος αυτός έχει την οικογένεια του όπως και εγώ την δική μου πλέον,όμως το μυαλό μου δεν έχει φύγει από αυτόν από τη στιγμή που τον γνώρισα χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως δεν αγαπώ το παιδί μου.Ο άνδρας μου είναι πολύ καλό παιδί και με αγαπάει όμως από τη στιγμή που ήρθε το παιδί η σχέση μας περνάει μια κρίση και υπάρχουν διάφορες σε πολύ βασικά ζητήματα.Να βρεθώ με τον άνθρωπο αυτό που μου έχει μείνει απωθημένο ή να μην συναντηθώ γιατί αν βρεθούμε ερωτικά ίσως κολλήσω;Και δεν θα ήθελα να χαλάσει την οικογένεια του δεν είχα ποτέ αυτό στο μυαλό μου.Και επίσης αν βρεθούμε να του πω για το παιδί και πως παντρεύτηκα; Γιατί δεν το γνωρίζει.

---

συγνωμη, μενετε σε μια μικρη περιοχη, ειναι φιλος του μπαμπα σου και δεν εχει μαθει η δεν θα μαθει ΕΥΚΟΛΑ οτι παντρευτηκες και εχεις και παιδι;
ποια ειναι αυτη η μικρη περιοχη; το λος αντζελες;

ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι αν αποφασισεις να επικοινωνησεις μαζι του, θα του πεις οτι εχεις παιδι και συζυγο!!!
προφανως και θα κανεις ο,τι θελησεις εσυ. αλλα αν αποφασισεις να ξεκινησεις επικοινωνια, μονο περισσοτερο θα τα μπερδεψεις ΟΛΑ. αλλα, ΟΛΑ.
κατσ εκαι σκεψου αν θελεις να συνεχισεις με τον γαμο σου, παρε τις αποφασεις σου αν δεν θες και παντρευτηκες μονο επειδη ηρθε το παιδι, και μετα κανε οτι θελεις ειτε με τον μπαρμπα, ειτε με οποιονδηποτε.
αν δεν ηθελες να χωθεις σε μια οικογενεια, θα το ειχες αποφυγει απο τηνα ρχη, και βεβαια τωρα που απομακρυνθηκατε δεν θα το σκεφτοοσυν να ξεκινησεις επαφες. επομενως μην λες τετοιες δικαιολογιες στον εαυτο σου.

θεματοθετρια εισαι ψυχικα ανωριμη και εχεις πολλα ψυχολογικα.
αυτο δεν διορθωνετε.
παντα θα βρισκεις διαφορες αφορμες για να την κανεις απο εδω και απο εκει.
μπορεις να κανεις οτι θελεις. οσο και να λες στον εαυτο σου οτι αγαπας το παιδι σου, θα ερθει η στιγμη που θα το ζημιωσεις

Quote:

---

Originally Posted by nikos2

θεματοθετρια εισαι ψυχικα ανωριμη και εχεις πολλα ψυχολογικα.
αυτο δεν διορθωνετε.
παντα θα βρισκεις διαφορες αφορμες για να την κανεις απο εδω και απο εκει.
μπορεις να κανεις οτι θελεις. οσο και να λες στον εαυτο σου οτι αγαπας το παιδι σου, θα ερθει η στιγμη που θα το ζημιωσεις

---

Καταλαβαίνω το ψυχικά ανώριμη αλλά γιατί θεωρεις ότι έχω πολλά ψυχολογικά;Επειδή μου αρέσει ένας άνθρωπος μεγαλύτερος;Λόγω της οικογενειακής του κατάστασης; Ποιος ο λόγος;Θα ήθελα να μου το τεκμηριώσεις.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

συγνωμη, μενετε σε μια μικρη περιοχη, ειναι φιλος του μπαμπα σου και δεν εχει μαθει η δεν θα μαθει ΕΥΚΟΛΑ οτι παντρευτηκες και εχεις και παιδι;
ποια ειναι αυτη η μικρη περιοχη; το λος αντζελες;

ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι αν αποφασισεις να επικοινωνησεις μαζι του, θα του πεις οτι εχεις παιδι και συζυγο!!!
προφανως και θα κανεις ο,τι θελησεις εσυ. αλλα αν αποφασισεις να ξεκινησεις επικοινωνια, μονο περισσοτερο θα τα μπερδεψεις ΟΛΑ. αλλα, ΟΛΑ.
κατσ εκαι σκεψου αν θελεις να συνεχισεις με τον γαμο σου, παρε τις αποφασεις σου αν δεν θες και παντρευτηκες μονο επειδη ηρθε το παιδι, και μετα κανε οτι θελεις ειτε με τον μπαρμπα, ειτε με οποιονδηποτε.
αν δεν ηθελες να χωθεις σε μια οικογενεια, θα το ειχες αποφυγει απο τηνα ρχη, και βεβαια τωρα που απομακρυνθηκατε δεν θα το σκεφτοοσυν να ξεκινησεις επαφες. επομενως μην λες τετοιες δικαιολογιες στον εαυτο σου.

---

Δεν διαφωνώ σε αυτά που λες παραπάνω όμως στον καθένα δεν θα μπορούσε να τύχει κάτι στο οποίο να μην μπορεί να αντισταθεί;Και να μην μπορεί να το ελέγξει;Αυτά συνήθως προκύπτουν δεν μπορείς να το ελέγξεις με τη λογική.

Quote:

---

Originally Posted by Kallisti27

Καταλαβαίνω το ψυχικά ανώριμη αλλά γιατί θεωρεις ότι έχω πολλά ψυχολογικά;Επειδή μου αρέσει ένας άνθρωπος μεγαλύτερος;Λόγω της οικογενειακής του κατάστασης; Ποιος ο λόγος;Θα ήθελα να μου το τεκμηριώσεις.

---

καλησπερα,το εγραψα γιατι δεν προσαρμοζεσε στην ιδιοτητα σου ως μητερα και συζυγος.
σε ολους και ολες αρεσουν διαφοροι ανθρωποι ακομα και οταν ειναι παντρεμενοι κτλ αλλα λιγοι δοκιμαζουν να ολοκρηρωσουν τις φαντασιωσεις τους για να μην διαλυσουν την ζωη τους στον πραγματικο κοσμο.

Nαι πιστεύω οτι πρεπει να βρεθείτε, να δεις τι θα σου πει για αρχή.

Quote:

---

Originally Posted by Kallisti27

Καλημέρα σε όλους!Το πρόβλημα μου έχει ως εξής: Παντρεύτηκα με τον άνθρωπο που είμαι μαζί εδώ και έξι χρόνια.Παντρευτηκαμε με πολιτικό γάμο πέρυσι τον Ιανουάριο μετά από μια εγκυμοσύνη που δεν επιδιώκαμε και παρόλο που δεν είχαμε ελεύθερες σχέσεις πάντα προσεχαμε.Τον Μάιο του 2019 εγώ γνώρισα έναν φίλο του πατέρα μου με τον οποίο υπάρχει μια διαφορά 15 ετων.Κατάλαβα από την αρχή ότι και από την δική του μεριά υπήρχε ερωτικό ενδιαφέρον και έτσι αποφάσισα ενώ ήμουν σε σχέση να τον πλησιάσω και αυτός έχει οικογένεια.Μιλουσαμε από τότε στο τηλέφωνο και κανονίζαμε τις ημέρες που ήμουν στην δουλειά του μπαμπά μου να περνάει από εκεί για να βλεπομαστε να πίνουμε έναν καφέ μαζί χωρίς να δίνουμε στόχο μιας και η πολη μας είναι μικρή.Μεσα σε αυτό το διάστημα των έξι μηνών δεν βρεθήκαμε καθόλου μόνοι ως που μου ανακοινώνει πως όχι μόνο δεν θα βρεθούμε αλλά και πως δεν θέλει να μιλάμε γιατί φοβάται μην μαθευτει.Με αυτόν τον άνθρωπο μου βγήκαν περίεργα συναισθήματα που δεν είχα ξανανιώσει παρά το γεγονός ότι δεν έγινε ποτέ τίποτα.Επισης τον ίδιο μήνα εγώ έμαθα για την εγκυμοσύνη και έτσι πράγματι δεν τον ξαναενοχλησα αλλά τον σκεφτόμουν σε όλο το διάστημα της εγκυμοσύνης και με τον άντρα μου δεν είχα καμία επαφη.Απο εκεί και πέρα αυτός δεν ξαναπέρασε από την δουλειά του μπαμπά μου και δεν είχε και πολλά πολλά οπότε δεν έμαθε για την εγκυμοσύνη.Τον 5ο μήνα της εγκυμοσύνης με συνάντησε και με χαιρέτησε με πείραζε αλλά δεν έμαθε ούτε και κατάλαβε κάτι γιατί δεν φαινόταν.Εδώ και ενα μήνα με παίρνει στο τηλέφωνο και μου λέει πως θέλει να βρεθούμε και ότι ήταν λάθος που μου είπε ότι δεν θέλει να βρεθούμε.Ο άνθρωπος αυτός έχει την οικογένεια του όπως και εγώ την δική μου πλέον,όμως το μυαλό μου δεν έχει φύγει από αυτόν από τη στιγμή που τον γνώρισα χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως δεν αγαπώ το παιδί μου.Ο άνδρας μου είναι πολύ καλό παιδί και με αγαπάει όμως από τη στιγμή που ήρθε το παιδί η σχέση μας περνάει μια κρίση και υπάρχουν διάφορες σε πολύ βασικά ζητήματα.Να βρεθώ με τον άνθρωπο αυτό που μου έχει μείνει απωθημένο ή να μην συναντηθώ γιατί αν βρεθούμε ερωτικά ίσως κολλήσω;Και δεν θα ήθελα να χαλάσει την οικογένεια του δεν είχα ποτέ αυτό στο μυαλό μου.Και επίσης αν βρεθούμε να του πω για το παιδί και πως παντρεύτηκα; Γιατί δεν το γνωρίζει.

---

Καλησπέρα. Φυσικά αν βγεις μαζί του να του πεις από την αρχή ότι έχεις παντρευτεί και έχεις παιδί.
Σε καταλαβαίνω.ο πειρασμος είναι πολλές φορές πάνω από τις δυνάμεις μας.είτε θεωρειται ανωριμοτητα είτε ψυχολογικά προβλήματα όπως λένε μερικοί είναι κάτι υπαρκτο.οποιος δεν το έχει βιωσει ίσως να μη σε καταλαβει.πραγματικά είναι πολύ βασανιστικο να είσαι με κάποιον και να σκεφτεται κάποιον αλλον.
Εσύ για να καταλάβω θες να βγεις μαζί του για μια περιπετεια?η έχεις σκοπό αν γνωρίσεις κάποιον και τον ερωτευτεις να αφήσεις τον σύζυγό σου?αν δεν υπήρχε το παιδί θα χωριζες μαζί του?

Quote:

---

Originally Posted by nikos2

καλησπερα,το εγραψα γιατι δεν προσαρμοζεσε στην ιδιοτητα σου ως μητερα και συζυγος.
σε ολους και ολες αρεσουν διαφοροι ανθρωποι ακομα και οταν ειναι παντρεμενοι κτλ αλλα λιγοι δοκιμαζουν να ολοκρηρωσουν τις φαντασιωσεις τους για να μην διαλυσουν την ζωη τους στον πραγματικο κοσμο.

---

Εσύ αν ήσουν δυσαρεστημενος από την σχέση σου και δεν μπορούσες για καποιους λόγους να χωρισεις δεν θα εβγαινες με αλλη?

Quote:

---

Originally Posted by Kallisti27

Δεν διαφωνώ σε αυτά που λες παραπάνω όμως στον καθένα δεν θα μπορούσε να τύχει κάτι στο οποίο να μην μπορεί να αντισταθεί;Και να μην μπορεί να το ελέγξει;Αυτά συνήθως προκύπτουν δεν μπορείς να το ελέγξεις με τη λογική.

---

ναι, βεβαιως μπορει να τυχει στον καθενα ειτε μια προκληση απλη και ασημαντη, ειτε ακομα και να ερωτευτει.
αυτο που μπορεις να ορισεις ειναι το τι κανεις απο εκει και περα, οχι το να μην νοιωσεις.

για παραδειγμα: παρολο που δεν σεβεσαι ουτε τον γαμο του αλλου (Ο,τι κι αν ψελισες σαν δικαιολογια), τον σχολιασες ομως τον γαμο του. ο δικος σου γαμος που ειναι;;;; δεν υπαρχει πουθενα! δεν ειπες ουτε μια φορα οτι ανησυχεις μην χαλασεις το σπιτι σου!
δεν εισαι παντρεμενη; μονο απο ατυχημα στην αντισυλληψη εισαι με αυτον τον ανθρωπο; δεν σε συνδεει τπτ εκτος απο το παιδι;
κι αν οχι, ποια ειναι η προτεραιοτητα σου; να δεις αν θελει ο μπαρμπας να συναντηθειτε;;
μπαρμπαδες θα βρεις οσους θελεις. και νεωτερους αν θελεις, και γεροντοτερους αν θελεις.
αλλα ετσι θελεις να ζησεις; να κρατας για τα ματια του κοσμου τον ανδρα σου και να ψαχνεις μπαρμπαδες;
αν τοσο δεν τον υπολογιζεις τον ανδρα σου, οκ, το παιδι σου το εκανες. αν δεν εχεις τπτ να πεις μαζι του, χωρισε και κανε οτι θελεις.
ποιος ο λογος να τα κανεις μαλλια-κουβαρια, ακομα δεν παντρευτηκες;

Quote:

---

Originally Posted by Αποστολια

Εσύ αν ήσουν δυσαρεστημενος από την σχέση σου και δεν μπορούσες για καποιους λόγους να χωρισεις δεν θα εβγαινες με αλλη?

---

οχι, θα προσπαθουσα να βελτιωσω την υπαρχουσα σχεση γιατι θα ειχα και παιδι.
εξαιρεση αποτελει η χρηση βιας απο τον την συζυγο

Quote:

---

Originally Posted by Αποστολια

Καλησπέρα. Φυσικά αν βγεις μαζί του να του πεις από την αρχή ότι έχεις παντρευτεί και έχεις παιδί.
Σε καταλαβαίνω.ο πειρασμος είναι πολλές φορές πάνω από τις δυνάμεις μας.είτε θεωρειται ανωριμοτητα είτε ψυχολογικά προβλήματα όπως λένε μερικοί είναι κάτι υπαρκτο.οποιος δεν το έχει βιωσει ίσως να μη σε καταλαβει.πραγματικά είναι πολύ βασανιστικο να είσαι με κάποιον και να σκεφτεται κάποιον αλλον.
Εσύ για να καταλάβω θες να βγεις μαζί του για μια περιπετεια?η έχεις σκοπό αν γνωρίσεις κάποιον και τον ερωτευτεις να αφήσεις τον σύζυγό σου?αν δεν υπήρχε το παιδί θα χωριζες μαζί του?

---

Δεν ξέρω δεν μπορώ να πάρω από τώρα την απόφαση αν είναι για μια περιπέτεια ή όχι..και δεν ειναι κάτι που εξαρτάται αποκλειστικα από εμένα.. αυτό που ξέρω είναι ότι τον σκέφτομαι και τον σκεφτόμουν.Αν δεν υπήρχε το παιδί θα χώριζα με τον σύζυγό μου γιατί υπάρχουν διάφορες μεγάλες σε πολύ βασικά ζητήματα στα οποία κυρίως τον ενδιαφέρει να περνάει το δικό του αδιαφορώντας για εμένα..Επίσης μετά την γέννηση του παιδιού παραμέλησε πάρα πολύ τον εαυτό του.Θελω να καταλήξω στο ότι δεν θα χώριζα με αφορμή κάποιον που μου αρέσει αποκλειστικά απλώς επειδή τον τελευταίο καιρό μαλώνουμε συνέχεια και ο ίδιος ο άντρας μου μου είπε πως αν δεν υπήρχε το παιδί και ειχαμε προχωρήσει απλά σε γάμο χωρίς παιδιά θα χωρίζαμε πριν ολοκληρωθεί η οικογένεια.

Quote:

---

Originally Posted by Kallisti27

Δεν ξέρω δεν μπορώ να πάρω από τώρα την απόφαση αν είναι για μια περιπέτεια ή όχι..και δεν ειναι κάτι που εξαρτάται αποκλειστικα από εμένα.. αυτό που ξέρω είναι ότι τον σκέφτομαι και τον σκεφτόμουν.Αν δεν υπήρχε το παιδί θα χώριζα με τον σύζυγό μου γιατί υπάρχουν διάφορες μεγάλες σε πολύ βασικά ζητήματα στα οποία κυρίως τον ενδιαφέρει να περνάει το δικό του αδιαφορώντας για εμένα..Επίσης μετά την γέννηση του παιδιού παραμέλησε πάρα πολύ τον εαυτό του.Θελω να καταλήξω στο ότι δεν θα χώριζα με αφορμή κάποιον που μου αρέσει αποκλειστικά απλώς επειδή τον τελευταίο καιρό μαλώνουμε συνέχεια και ο ίδιος ο άντρας μου μου είπε πως αν δεν υπήρχε το παιδί και ειχαμε προχωρήσει απλά σε γάμο χωρίς παιδιά θα χωρίζαμε πριν ολοκληρωθεί η οικογένεια.

---

Καλησπέρα
Άσχετα με το τι θα κάνεις με τον άλλον, πρώτα πρέπει να λύσεις τα θέματα που αφορούν το γάμο σου. Και απ ότι φαίνεται αυτά τα θέματα θα υπήρχαν και χωρίς να υπάρχει ο άλλος. Αφού και οι δυο συμφωνείτε ότι αν δεν υπήρχε το παιδί θα χωριζατε τότε είναι καιρός να το συζητήσετε και να δείτε τι θέλετε.
Μετά ο άλλος είναι άλλο θέμα.

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

ναι, βεβαιως μπορει να τυχει στον καθενα ειτε μια προκληση απλη και ασημαντη, ειτε ακομα και να ερωτευτει.
αυτο που μπορεις να ορισεις ειναι το τι κανεις απο εκει και περα, οχι το να μην νοιωσεις.

για παραδειγμα: παρολο που δεν σεβεσαι ουτε τον γαμο του αλλου (Ο,τι κι αν ψελισες σαν δικαιολογια), τον σχολιασες ομως τον γαμο του. ο δικος σου γαμος που ειναι;;;; δεν υπαρχει πουθενα! δεν ειπες ουτε μια φορα οτι ανησυχεις μην χαλασεις το σπιτι σου!
δεν εισαι παντρεμενη; μονο απο ατυχημα στην αντισυλληψη εισαι με αυτον τον ανθρωπο; δεν σε συνδεει τπτ εκτος απο το παιδι;
κι αν οχι, ποια ειναι η προτεραιοτητα σου; να δεις αν θελει ο μπαρμπας να συναντηθειτε;;
μπαρμπαδες θα βρεις οσους θελεις. και νεωτερους αν θελεις, και γεροντοτερους αν θελεις.
αλλα ετσι θελεις να ζησεις; να κρατας για τα ματια του κοσμου τον ανδρα σου και να ψαχνεις μπαρμπαδες;
αν τοσο δεν τον υπολογιζεις τον ανδρα σου, οκ, το παιδι σου το εκανες. αν δεν εχεις τπτ να πεις μαζι του, χωρισε και κανε οτι θελεις.
ποιος ο λογος να τα κανεις μαλλια-κουβαρια, ακομα δεν παντρευτηκες;

---

Ίσως να μην έχεις άδικο σε αυτά που λες δεν ανέφερα τον γάμο μου καθολου.Η αλήθεια είναι ότι δεν αισθάνομαι σαν μια παντρεμένη ευτυχισμένη γυναίκα.Με τον σύζυγό μου προέκυψαν θέματα που μας έχουν κάνει να πάρουμε αποστάσεις ο ένας από τον άλλον νιώθω σαν να είμαστε εγώ και το παιδί και αυτός με το παιδί.Ωστοσο και πριν από αυτά τα θέματα όπως ξαναειπα είχε δημιουργηθεί αυτό το φλερτ με αυτόν τον άνθρωπο.Δεν απολογουμαι για αυτό απλά είμαι σε έναν γάμο και νιώθω μόνη δεν έχω μιλήσει για όλα αυτά σε κανέναν και όταν δεν το μοιράζεσαι είναι ακόμη πιο δυσκολο.

Quote:

---

Originally Posted by Αλεξία10

Καλησπέρα
Άσχετα με το τι θα κάνεις με τον άλλον, πρώτα πρέπει να λύσεις τα θέματα που αφορούν το γάμο σου. Και απ ότι φαίνεται αυτά τα θέματα θα υπήρχαν και χωρίς να υπάρχει ο άλλος. Αφού και οι δυο συμφωνείτε ότι αν δεν υπήρχε το παιδί θα χωριζατε τότε είναι καιρός να το συζητήσετε και να δείτε τι θέλετε.
Μετά ο άλλος είναι άλλο θέμα.

---

Εννοείς να μιλήσω με τον άντρα μου πρωτα και μετά να δω οτιδήποτε άλλο;

Quote:

---

Originally Posted by Kallisti27

Εννοείς να μιλήσω με τον άντρα μου πρωτα και μετά να δω οτιδήποτε άλλο;

---

Δεν το θεωρείς ποιο έντιμο?
Δεν θα είναι πιο καλά να μιλήσετε πρώτα με τον άντρα σου και αν δεν τα βρείτε να προχωρήσεις με τον άλλον?

Αν προχωρήσεις ενώ είσαι ακόμα μέσα σε ένα γάμο θα είναι πολύ πιο δύσκολα μετά ...

Quote:

---

Originally Posted by Kallisti27

Εννοείς να μιλήσω με τον άντρα μου πρωτα και μετά να δω οτιδήποτε άλλο;

---

Ναι. Γιατί αν προχωρήσεις πριν ξεκαθαρίσεις με τον άντρα σου, όλα μα ΌΛΑ μέσα στο γάμο σου θα σου φανούν χειρότερα απ ότι σου φαίνονται τώρα. Και να φτιάχνεται αυτός ο γαμος, δεν θα μπορείς να τον φτιάξεις πια γιατί θα είσαι "αλλού"..
Και εννοείται είναι πιο έντιμο προς τον άντρα σου αλλά και προς τον εαυτό σου.

Το πρόβλημα σου είναι ότι δεν έχεις αρχές κ δε σέβεσαι αξίες. Αν είχες δε θα είχες μπει καν σε αυτό το τρυπακι

Να μην κάνεις τη συνάντηση θα φας τα μούτρα σου σε θέλει καθαρά για σεξακι την πρώτη φορά αν θυμάσαι την έκανε με ελαφρά θα το ξανακάνει και πάλι δεν τον εμποδίζει κάτι άσε που θα είσαι πάντα δεύτερη σε σχέση με την οικογένειά του ενώ εσύ τον έχεις βάλει από τώρα στο βάθρο απομακρυνσου θα πάθεις μεγάλη ζημιά

------------double post----------

Αυτό το χιλιοειπωμένο επιχείρημα "θα χώριζα ΑΝ δεν υπήρχε το παιδί" πραγματικά με ξεπερνάει. Δηλαδή, για να μην γίνει, και καλά, ένα παιδί δυστυχισμένο, πρέπει να υποχρεωθούν σε συμβίωση δυο άνθρωποι που διαφορετικά θα χώριζαν! Λες και το παιδί μεγαλώνοντας δεν θα καταλάβει τίποτα από τις εντάσεις, τους καυγάδες ή (στην καλύτερη περίπτωση) την αποξένωση και την παγερή αδιαφορία που θα νιώθει ο ένας γονιός για τον άλλο. Η κοινωνία μας αποδέχεται όλο και περισσότερο τις μονογονεϊκές οικογένειες. Το τραύμα που θα αποκτήσει το παιδί από την όποια κοροϊδία των συμμαθητών του επειδή δεν έχει μπαμπά δε συγκρίνεται με το τραύμα που θα του προκληθεί όταν αντιμετωπίζει καθημερινά δύο γονείς που σιχαίνονται ο ένας τον άλλο.

Καλλίστη, κοίτα να ξεκαθαρίσεις την κατάσταση με τον άντρα σου, κι αφού τον χωρίσεις και αναλάβεις τις ευθύνες του παιδιού, μπορείς να ξαναφτιάξεις τη ζωή σου με κάποιον ελεύθερο. Όταν δεν σου κάνει κάποιος, τον χωρίζεις και φεύγεις. Διαφορετικά θα ζείς μια ζωή πατώντας σε δυό βάρκες. Ξέρεις πόσο δύσκολο και ψυχοφθόρο είναι αυτό;

Quote:

---

Originally Posted by proteus

Αυτό το χιλιοειπωμένο επιχείρημα "θα χώριζα ΑΝ δεν υπήρχε το παιδί" πραγματικά με ξεπερνάει. Δηλαδή, για να μην γίνει, και καλά, ένα παιδί δυστυχισμένο, πρέπει να υποχρεωθούν σε συμβίωση δυο άνθρωποι που διαφορετικά θα χώριζαν! Λες και το παιδί μεγαλώνοντας δεν θα καταλάβει τίποτα από τις εντάσεις, τους καυγάδες ή (στην καλύτερη περίπτωση) την αποξένωση και την παγερή αδιαφορία που θα νιώθει ο ένας γονιός για τον άλλο. Η κοινωνία μας αποδέχεται όλο και περισσότερο τις μονογονεϊκές οικογένειες. Το τραύμα που θα αποκτήσει το παιδί από την όποια κοροϊδία των συμμαθητών του επειδή δεν έχει μπαμπά δε συγκρίνεται με το τραύμα που θα του προκληθεί όταν αντιμετωπίζει καθημερινά δύο γονείς που σιχαίνονται ο ένας τον άλλο.

Καλλίστη, κοίτα να ξεκαθαρίσεις την κατάσταση με τον άντρα σου, κι αφού τον χωρίσεις και αναλάβεις τις ευθύνες του παιδιού, μπορείς να ξαναφτιάξεις τη ζωή σου με κάποιον ελεύθερο. Όταν δεν σου κάνει κάποιος, τον χωρίζεις και φεύγεις. Διαφορετικά θα ζείς μια ζωή πατώντας σε δυό βάρκες. Ξέρεις πόσο δύσκολο και ψυχοφθόρο είναι αυτό;

---

Συμφωνώ στο να μην μείνει σε έναν γαμο μόνο για το παιδί.Είναι σίγουρα χειρότερο για το μωρό γιατί και εγώ ζω μια παρόμοια κατάσταση όχι τρίτο πρόσωπο αλλά έχουμε προβλήματα.Τα μωρά καταλαβαίνουν τα πάντα να είσαι σίγουρη!Παρολο αυτά εγώ δεν θα ηθελα να φουσκώσω τα μυαλά σου.Αν αποφασίσεις να χωρίσεις πολύ καλά θα κανείς αλλά θα μείνει σίγουρα πολύ καιρό μόνη σου με το μωρό.Δεν είναι τόσο εύκολο για μια γυναίκα με ένα μωρό να ξανακάνει σοβαρή σχέση.

Αφου δεν ξερετε τι θελετε στην ζωη σας, γιατι παντρεύεστε και κανετε και παιδια κιολας? Δηλαδη σσν νεα μητερα αντι να κοιτας την οικογενεια σου και να ξαναερθετε κοντα με τον αντρα σου, που λες οτι ειναι και καλο παιδι κιολας, αρα δεν σου εχει φερθει σκαρτα, εσυ κοιτας να παιξεις μπαλα με τον φιλο του μπαμπα σου? Δεν θελω να σε κρινω, και συγγνωμη για το υφος, αλλα αυτα βλεπω και απογοητευομαι.

Ολο αυτο μου θυμιζει αφου εδεσα τον γαιδαρο μου κανω αυτο που ηθελα παντα! Να ,κοιταχτε με ειμαι με βερα και παιδι!

Quote:

---

Originally Posted by periandros

Αφου δεν ξερετε τι θελετε στην ζωη σας, γιατι παντρεύεστε και κανετε και παιδια κιολας? Δηλαδη σσν νεα μητερα αντι να κοιτας την οικογενεια σου και να ξαναερθετε κοντα με τον αντρα σου, που λες οτι ειναι και καλο παιδι κιολας, αρα δεν σου εχει φερθει σκαρτα, εσυ κοιτας να παιξεις μπαλα με τον φιλο του μπαμπα σου? Δεν θελω να σε κρινω, και συγγνωμη για το υφος, αλλα αυτα βλεπω και απογοητευομαι.

---

Συμφωνώ κα εγώ μαζί σου, δυστυχώς όμως έτσι έχουν γίνει οι σχέσεις.

Quote:

---

Originally Posted by Kallisti27

Καλημέρα σε όλους!Το πρόβλημα μου έχει ως εξής: Παντρεύτηκα με τον άνθρωπο που είμαι μαζί εδώ και έξι χρόνια.Παντρευτηκαμε με πολιτικό γάμο πέρυσι τον Ιανουάριο μετά από μια εγκυμοσύνη που δεν επιδιώκαμε και παρόλο που δεν είχαμε ελεύθερες σχέσεις πάντα προσεχαμε.Τον Μάιο του 2019 εγώ γνώρισα έναν φίλο του πατέρα μου με τον οποίο υπάρχει μια διαφορά 15 ετων.Κατάλαβα από την αρχή ότι και από την δική του μεριά υπήρχε ερωτικό ενδιαφέρον και έτσι αποφάσισα ενώ ήμουν σε σχέση να τον πλησιάσω και αυτός έχει οικογένεια.Μιλουσαμε από τότε στο τηλέφωνο και κανονίζαμε τις ημέρες που ήμουν στην δουλειά του μπαμπά μου να περνάει από εκεί για να βλεπομαστε να πίνουμε έναν καφέ μαζί χωρίς να δίνουμε στόχο μιας και η πολη μας είναι μικρή.Μεσα σε αυτό το διάστημα των έξι μηνών δεν βρεθήκαμε καθόλου μόνοι ως που μου ανακοινώνει πως όχι μόνο δεν θα βρεθούμε αλλά και πως δεν θέλει να μιλάμε γιατί φοβάται μην μαθευτει.Με αυτόν τον άνθρωπο μου βγήκαν περίεργα συναισθήματα που δεν είχα ξανανιώσει παρά το γεγονός ότι δεν έγινε ποτέ τίποτα.Επισης τον ίδιο μήνα εγώ έμαθα για την εγκυμοσύνη και έτσι πράγματι δεν τον ξαναενοχλησα αλλά τον σκεφτόμουν σε όλο το διάστημα της εγκυμοσύνης και με τον άντρα μου δεν είχα καμία επαφη.Απο εκεί και πέρα αυτός δεν ξαναπέρασε από την δουλειά του μπαμπά μου και δεν είχε και πολλά πολλά οπότε δεν έμαθε για την εγκυμοσύνη.Τον 5ο μήνα της εγκυμοσύνης με συνάντησε και με χαιρέτησε με πείραζε αλλά δεν έμαθε ούτε και κατάλαβε κάτι γιατί δεν φαινόταν.Εδώ και ενα μήνα με παίρνει στο τηλέφωνο και μου λέει πως θέλει να βρεθούμε και ότι ήταν λάθος που μου είπε ότι δεν θέλει να βρεθούμε.Ο άνθρωπος αυτός έχει την οικογένεια του όπως και εγώ την δική μου πλέον,όμως το μυαλό μου δεν έχει φύγει από αυτόν από τη στιγμή που τον γνώρισα χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως δεν αγαπώ το παιδί μου.Ο άνδρας μου είναι πολύ καλό παιδί και με αγαπάει όμως από τη στιγμή που ήρθε το παιδί η σχέση μας περνάει μια κρίση και υπάρχουν διάφορες σε πολύ βασικά ζητήματα.Να βρεθώ με τον άνθρωπο αυτό που μου έχει μείνει απωθημένο ή να μην συναντηθώ γιατί αν βρεθούμε ερωτικά ίσως κολλήσω;Και δεν θα ήθελα να χαλάσει την οικογένεια του δεν είχα ποτέ αυτό στο μυαλό μου.Και επίσης αν βρεθούμε να του πω για το παιδί και πως παντρεύτηκα; Γιατί δεν το γνωρίζει.

---

Καλησπέρα και από μένα.
Σα νέα γυναίκα και δίχως ακόμα να έχω όσα εχεις εσυ, ένα παιδάκι και έναν αντρα έχω να σου πω τα εξής.. Κοίτα στα μάτια το μωράκι σου,ξέχνα ό,τι νιώθεις ότι σε απομακρύνει από τον άντρα σου ,που όπως καταλαβαίνω δεν είναι τόσο σημαντικό ώστε να σε κάνει να τα διαλύσεις ολα για το τίποτα..
΄Δώσε την ευκαιρία στην οικογένεια που έφτιαξες να πάρει το δρόμο της.. Ο φίλος του πατέρα σου απλά βαρέθηκε και είπε "ας παίξω λίγο με το κοριτσάκι που μου δίνει σημασία γιατί η γυναίκα μου βαριέται λίγο τωρα.".
Ξέρεις πόσες θα θέλαμε αυτό που έχεις εσύ τώρα και που δεν θα χαλούσαμε για κανέναν λόγο?
Σκέψου τους 2 ανθρώπους που λες ότι είναι η οικογένειά σου πλέον, κάτσε να κάνεις διάλογο με τον άντρα σου να του πεις τι σε χαλάσει και ότι πρέπει να προσπαθήσετε και οι δυο για την συνέχεια σας..

Μη χαλάσεις όσα έχτισες..

Εαν δεν σπασεις αυγα δεν κανεις ομελετα. Δεν θες να χαλασει ο γαμος σου, δεν θες να χαλασει ο γαμος του, δεν θες να χαλασουν οι σχεσεις του φιλου του πατερα σου με τον φίλο του. Θες να κανεις σεξ με τον ανθρωπο αυτο ενω εχεις ενα συντροφο και ενα παιδι.

Δεν θα μιλησω καν για αξιες, γαμους, παιδια , τι θα πει ο κοσμος τι θα πει ο γειτονια. Θα σου αναφερω το εξης. Οταν οι πραξεις μας επιρρεαζουν αλλους ανθρωπους σταματανε να ειναι ΜΟΝΟ δικη μας υποθεση. Εαν υποθεσουμε πως κανεις το αποθημενο σου κανεις μια εβδομαδα σεξ με τον κυριο σας περναει και γυρνατε πισω στις οικογενεια σας ουτε γατα ουτε ζημια χωρις να μαθει κανεις τιποτα. Μπορεις να ζεις με αυτο το ψεμα στην πλατη σου; Το παιδι σου στη φαση που ειναι ουτε ξερει ουτε τον ενδιαφερει με ποιον κανεις σεξ εσυ, ειναι βρεφος , οποτε μην το ανακατευεις, ουτε να το θυσιασεις στο βωμο της καυλαντα σου με τον κυριο.

Ο συντροφος σου ομως καταλαβαινει, μπορει καλλιστα να σου παρει το παιδι, εαν το μαθει. Είσαι ετοιμη για αυτο; Η νιωθεις την ασφαλεια οτι επειδη εισαι η μανα του δεν θα το χασεις;

Το ζητημα είναι οχι εαν αντεχεις να ζεις με αυτο το απωθημενο, αλλα εαν αντεχεις να ζεις πληγωνοτας τοσους ανθρωπους. Τον συντροφο σου, την συντροφο του.

Μην γαμωπαντρευεστε εαν είστε πολυγαμικοι τυποι. Μην κανετε παιδια με ανθρωπους που δεν γουσταρετε.