Είμαι απελπισμένος με το σχολείο!

Γεια σε όλους! Συγνώμη που κάνω κι άλλο θέμα, αλλά είναι ανάγκη. Όπως ξέρετε, εδώ κ κάτι μέρες έχουν ανοίξει τα σχολεία. Έχω πρόβλημα λοιπόν με τους συμμαθητές μου. Με ενοχλούν συνέχεια κ κάποιες φορές μου "πετάνε" υπονοούμενα.... Πάω Β' Λυκείου κ στην τάξη δυστυχώς, είμαστε μόνο αγόρια. Δεν ξέρω τί θα κάνω μ' αυτήν την κατάσταση. Θέλω ΟΠΩΣ+ΔΗΠΟΤΕ να παρατήσω το σχολείο, γι' αυτόν τον λόγο. Εν τω μεταξύ δεν έχω θάρρος να τους αγριέψω, κ δεν φωνάζω γιατί η φωνή μου δεν είναι κ τόσο "βαριά" κ θ' αρχίσουν αμέσως την καζούρα. Την 2η μέρα κιόλας, είχα τρελαθεί κ δεν ήξερα τί να κάνω. Παρέα φυσικά, δεν κάνω με κανέναν κ ούτε θέλω. Είπα της μητέρας μου για πλάκα ότι θα το παρατήσω να δω την αντίδρασή της κ φυσικά ήταν αρνητική. Μου είπε ότι μόνο αν βρω δουλειά θα το σταματήσω. Κ γι' αυτό θα προσπαθήσω πολύ να βρω πρωινή δουλειά. Δεν αντέχω εκεί μέσα (στο σχολείο). Νιώθω ότι είμαι φυλακή! Είμαι απελπισμένος. Σας παρακαλώ, βοηθήστε με! Ευχαριστώ!

Κοίτα λίγο το δικό μου θέμα και τις απαντήσεις που έχουν δωθεί
εδώ

Δεν είναι το ίδιο ακριβώς αλλά ίσως σε βοηθήσει κάπως...


Γενικά όσο κρατάς παθητική στάση τόσο περισσότερο θα σε ενοχλούν...
Για εμένα καλύτερα θα ήταν να αντιμετωπίσεις αυτά τα άτομα,όχι να τραπείς σε φυγή...
Αν πιστεύεις πως αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή έχεις την ψυχική δύναμη να το κάνεις τότε κάντο...
Αν πιστεύεις πως δεν μπορείς να τα καταφέρεις ψάξε για δουλειά και συνέχισε σχολείο νυχτερινό ;)

Δημητρη γεια σου!! Οντως δυσκολο το προβλημα που εχεις, αλλα οχι δυσεπιλυτο, θα προσπαθησω να σου πω καποια πραγματα..
Καταρχην (αν κ δεν το αναφερεις) πηγαινεις σε ημερησιο σχολειο, ετσι ?? Αμα πιασεις δουλεια, θα πρεπει ο εργοδοτης σου να σου κολλαει ενσημα για να μπορεις να πηγαινεις στο νυχτερινο.. διπλη κουραση δλδ, αν κ το νυχτερινο ειναι πιο "βατο", αλλα φαντασου να δουλευεις 8ωρο, να εχεις απογευμα να πας σχολειο, ενδεχομενως καποιο φροντιστηριο η ενισχυτικη κ να διαβασεις κ απο πανω !! ειναι too much κ εξαντλητικο να μπεις απο τωρα σε εργασιακο κλιμα κ νοοτροπια... Γνωμη μου ειναι σε καμια περιπτωση μην παρατησεις το σχολειο... μπορει προσωρινα να ανακουφιστεις, αλλα μακροπροθεσμα δεν θα ειναι ο,τι καλυτερο, μιας κ δεν θα εχεις ουτε ενα τυπικο απολυτηριο για να σε προσλαβει καποιος σε δουλεια, ουτε τι να κανεις ολη μερα κ θα μιζεριαζεις... Δευτερα λυκειου εισαι, μια χρονια εμεινε, κανε υπομονη λιγο ακομα, να το παρεις το χαρτι (το απολυτηριο) κ μετα εισαι ελευθερος κ ωραιος να κανεις ο,τι θες !! Δυστυχως οι καιροι που ζουμε ειναι απαιτητικοι κ η ανεργια μαστιζει, κ το απολυητριο ειναι απαραιτητο !! Μην κανεις τη χαρη σε κανεναν μαλακα να προχωρησει στη ζωη του κ να μεινεις πισω εσυ !!
Κοιτα, ειναι νομιζω μια βδομαδα που ανοιξατε, οποτε ακομα το κλιμα (διαπροσωπικο κ μη) δεν εχει διαμορφωθει εξ ολοκληρου... περιμενε ειναι νωρις ακομα για να εξαγεις συμπερασματα.. μπορει στην πορεια να γνωρισεις καποιο παιδι που να ταιριαζετε κ να κανετε καλη παρεα... με αυτους μην ασχολεισαι κ αν επιμενουν βαλ τους στη θεση τους οσο ειναι καιρος, γιατι μετα θα σου παρουν τον αερα κ θα ειναι ακομη πιο δυσκολα... προσπαθησε κι εσυ απ την πλευρα σου να κανεις καποια προσπαθεια προσεγγισης φιλων, αν εχεις εντοπισει πιο φιλικα κ σωστα "παιδια" που θα μπορουσαν ενδεχομενως να γινουν φιλοι σου... στη χειροτερη των περιπτωσεων μπορεις να ζητησεις μετεγγραφη κ να αλλαξεις σχολειο... αλλα ο,τι κ να κανεις μην το παρατησεις, θα ειναι τραγικο λαθος κ θα ψαχνεσαι αργοτερα !!

Densoulew, αυτό ακριβώς σκοπεύω να κάνω, να πάω αργότερα σε νυχτερινό. Δεν έχω κ ούτε θα έχω την ψυχική δύναμη να τους αντιμετωπίσω.

Lacrymosa, θέλω να πιάσω δουλειά μόνο κ μετά σκοπεύω να πηγαίνω νυχτερινό. Δεν πάω φροντιστήριο. Εφ' όσον είμαστε στην αρχή, τότε λέμε 2 χρονιές. Ξέρεις τί σημαίνει αυτο? 8+8 μήνες, δηλ. 400+ μέρες! Δεν θα αντέξω! Κ μετά ακολουθεί μεγαλύτερη ταλαιπωρία, καθώς είναι κ ο στρατός άλλα 2 χρόνια (γιατί είμαι δεύτερο αγόρι). Δεν θα πάρω ανάσα.. Ήδη μου έδειξαν τί μα**κες είναι κ δεν θέλω να κάνω παρέα με κανέναν τους.. Κ μετεγγραφή να κάνω (που δεν παίζει) θα έχω άλλους που θα μου κάνουν τα ίδια. Κάποιες φορές με απασχολεί όλη την ώρα. Δεν πρόκειται να ανεχτώ αυτήν την κατάσταση.

Δημητρη μην προτρεχεις κ μην βιαζεσαι... Κανεις αρνητικα σεναρια στο μυαλο σου, τα ακυρωνεις ολα κ σκεφτεσαι πολυ αρνητικα κ απαισιοδοξα, κ δεν ειναι καλο αυτο, στο λεω τελειως φιλικα..
Φυσικα κ δεν προκειται να ανεχτεις αυτην την κατασταση κ τα νταηλικια του καθε μαλακα κ κομπλεξικου... πρεπει οσο ειναι νωρις, οσο κ αν πιστευεις οτι εισαι αδυναμος (που πιστευω δεν εισαι) να βρεις εναν τροπο να τους βαλεις στη θεση τους.. δεν εννοω να δωσετε ξυλο, αυτο δεν θα λυσει τιποτα αλλα αντιθετως θα δημιουργησει αλλα προβληματα, αλλα να βρεις εναν τροπο ωστε να δειχνεις οτι τους εχεις γραμμενους κ δεν δινεις δεκαρα τι λενε, κ μετα απο λιγο θα σταματησουν... αν δεν σταματανε μπορεις να το προωθησεις το θεμα κ σε καποιον καθηγητη η στον λυκειαρχη, να φανε μια ωραιοτατη επιπληξη κ μια 3ημερη αποβολη κ μετα να δουμε αμα θα ξανακελαηδησουν... αλλα προτου φτασεις ως εκει πιστευω πρεπει να βρεις τροπο να το λυσεις μονος σου το θεμα κ να μπουν στη θεση τους.. συνηθως τετοια ατομα ειναι "ψευτομαγκες", οσο δεν απαντας παιρνουν αερα, οταν ομως τους την μπεις τους κοβεται ο αερας γιατι τους ερχεται αιφνιδιαστικα..
μην σκεφτεσαι κ μετρας μερες ρε συ, ετσι αγχωνεσαι περισσοτερο!! επικεντρωσου στο τωρα, στο αμεσο παρον, κ ασε τι θα γινει σε 2 χρονια κ στο στρατο κτλ, πολλα μπορει να αλλαξουν ως τοτε, μην προτρεχεις οπως σου ειπα!
Που το ξερεις οτι αμα κανεις μετεγγραφη θα εχεις τα ιδια ?? Αφου εκει θα εισαι με αλλα ατομα !!

Quote:

---

Originally Posted by dimitris_19

Γεια σε όλους! Συγνώμη που κάνω κι άλλο θέμα, αλλά είναι ανάγκη. Όπως ξέρετε, εδώ κ κάτι μέρες έχουν ανοίξει τα σχολεία. Έχω πρόβλημα λοιπόν με τους συμμαθητές μου. Με ενοχλούν συνέχεια κ κάποιες φορές μου "πετάνε" υπονοούμενα.... Πάω Β' Λυκείου κ στην τάξη δυστυχώς, είμαστε μόνο αγόρια. Δεν ξέρω τί θα κάνω μ' αυτήν την κατάσταση. Θέλω ΟΠΩΣ+ΔΗΠΟΤΕ να παρατήσω το σχολείο, γι' αυτόν τον λόγο. Εν τω μεταξύ δεν έχω θάρρος να τους αγριέψω, κ δεν φωνάζω γιατί η φωνή μου δεν είναι κ τόσο "βαριά" κ θ' αρχίσουν αμέσως την καζούρα. Την 2η μέρα κιόλας, είχα τρελαθεί κ δεν ήξερα τί να κάνω. Παρέα φυσικά, δεν κάνω με κανέναν κ ούτε θέλω. Είπα της μητέρας μου για πλάκα ότι θα το παρατήσω να δω την αντίδρασή της κ φυσικά ήταν αρνητική. Μου είπε ότι μόνο αν βρω δουλειά θα το σταματήσω. Κ γι' αυτό θα προσπαθήσω πολύ να βρω πρωινή δουλειά. Δεν αντέχω εκεί μέσα (στο σχολείο). Νιώθω ότι είμαι φυλακή! Είμαι απελπισμένος. Σας παρακαλώ, βοηθήστε με! Ευχαριστώ!

---

Δημήτρη σε καταλαβαίνω.. Τα ίδια ζόρια είχα περίπου κι εγώ (λόγο εμφάνισης). Η βλακεία μου είναι πως τους άφηνα να με επηρεάζουν, με αποτέλεσμα να μην διαβάζω να μην πιστεύω στον εαυτό μου και να τα παρατάω όλα με την πρώτη δυσκολία με το ζόρι συνέχισα το σχολείο. 3 φορές αποπειράθηκα να το παρατήσω. Έφαγα το ξύλο μου τότε και το συνέχισα. Πράγμα που μετανιώνω ακόμα γιατί δεν διάβαζα μου ήταν αδύνατο με όλο το συναισθηματικό φορτίο έχασα την ευκαιρία μου να περάσω σε μια σχολή και αργότερα να κάνω ένα επάγγελνα που θα με συντηρεί. Είναι σκληρή η ζωή στο σχολείο. Μην τους αφήνεις να σε ρίχνουν, είναι δύσκολο. Δώσε όλη σου την ενέργεια στο διαβασμα έτσι ώστε να κάνεις αυτό που θα σε συντηρήσει αργότερα. Είναι η βάση το σχολείο. Παρέες θα βρεις κάποια στιγμή (πολύ πιθανόν στα φοιτητικά σου χρόνια) όποιο κι αν είναι το ελάτωμα σου θα βρεις. Εδώ βρήκα εγώ στη θεσσαλονίκη που πιο ιδιότροπος άνθρωπος από εμένα δεν υπάρχει :Ρ . Σου εύχομαι να βρεις αυτό που σου ταιριάζει.

Πάνω κάτω όπως σου τα είπανε....
Δεν είναι και η καλύτερη επιλογή να παρατήσεις το σχολείο...
Μην βλέπεις το θέμα της μεταγραφής αρνητικά,με το να πας σε ένα νέο σχολείο θα σου δώσει την ευκαιρία να κάνεις μια νέα αρχή...
Μαζί με αυτή τη νέα αρχή ξεκίνα κ ένα γυμναστήριο ή μια πολεμική τέχνη (αν έχεις την οικονομική δυνατότητα) και όταν τουμπανιάσεις λιγάκι θα δεις που θα κάθονται όλοι σούζα...
Κ ο άγιος φοβέρα θέλει...στα σχολεία το 80% των αγοριών είναι μαγκία κλανιά το 15% ήσυχα άτομα και το άλλο 5% αν μπλέξεις μαζί τους θα έχεις κακά ξεμπερδέματα...
Οπότε με το να τουμπανιάσεις λιγάκι όλο αυτό το 80% θα σε αφήσει στην ησυχία σου και αν το υπόλοιπο 5% δεν σου κολλάει θα έχεις την δυνατότητα να συνεχίσεις το σχολείο σου,να περάσεις σε μια σχολή,να κάνεις νέες παρέες,να αναζητήσεις πραγματικούς φίλους κτλ κτλ...

Για αυτό μην βιάζεσε να παρατήσεις το σχολείο....βρίσκεσε σε μια άσχημη φάση,αυτό είναι όλο...

Από εκεί και πέρα αν δεν θέλεις να κάνεις μια τέτοια προσπάθεια μπορείς να παραιτηθείς επειδή συνάντησες κάτι @@ που σου κάναν την ζωή δύσκολη και να συνεχίσεις σε ένα σχολείο δεύτερης ευκαιρίας...

Lacrymosa, νομίζω πως μάλλον δεν είμαι κ τόσο αδύναμος, απλά όπως ξαναείπα, δεν έχω θάρρος. Είμαι κιόλας χαμηλών τόνων. Αν προωθήσω αυτό το θέμα σε καθηγητή ή διευθυντή θα γίνουν πολύ εχθρικοί μαζί μου κ θα είναι χειρότερα τα πράγματα. Μπορεί κάποιοι να είναι "ψευτομάγκες". Ξέρω πως αν πάω αλλού, θα γίνονται τα ίδια γιατί σε όποιο σχολείο έχω πάει απ' το Δημοτικό μέχρι τώρα, αυτά γίνονται.

BloodyKate, ευχαριστώ!

Densoulew, μέχρι να τουμπανιάσω ξέρεις πόσος καιρός θα έχει περάσει.. ?! Δεν ξέρω κιόλας πόσο κοστίζει το γυμναστήριο. Σε κάποιους η φοβέρα δεν κάνει τπτ. Φοβάμαι να αγριέψω. Κάθε μέρα σκέφτομαι "Αύριο έχω σχολείο" κ με πιάνει άγχος.
Πρόκειται να δω ψυχολόγο για όλο αυτό το θέμα.

δημητρη εχεις πολυ δικιο να εισαι τοσο στρεσαρισμενος.
τα παιδια στο σχολειο ειναι πολυ σκληρα. και στο δικο μου σχολειο συνεβαιναν τετοια περιστατικα και παντου νομιζω.
δεν θα ξεχασω ενα παιδι που ηταν παιδικος μου φιλος στο δημοτικο και ειχε ανεκαθεν συμπεριφορα θηλυπρεπη, απο μικρο παιδι.
στο δημοτικο δεν θυμαμαι κατι τραγικο απο καζουρα, αλλα πρεπει να σου πω οτι ειχαμε μια πολυ δεμενη παρεα με καποιες φιλες μου κι αυτο το αγορι κι οταν εισαι σε παρεα που σε στηριζει δεν ειναι ευκολο να σε πειραξουν γιατι τα ακουνε απο τους πιο ψυχραιμους (ο παθων συνηθως ειναι συντετριμμενος και δεν απανταει...)
παντα υπαρχουν παιδια που διαφωνουν με αυτες τις συμπεριφορες και ειναι ετοιμα να στηριξουν τον αδικημενο.
γι αυτο εχω να σου προτεινω να αναθεωρησεις στο θεμα της φιλιας. αν υπαρχουν συμπαθητικα παιδια που δειχνουν να σε συμπαθουν, επεδιωξε να κανεις παρεα μαζι τους. θα ειναι ετσι πολυ πιο δυσκολο να σε πλησιασουν αλλα θα σε πειραζουν λιγοτερο οι επιθεσεις γιατι θα συζητας με αυτα τα παιδια και θα απομυθοποιεις τον τρομερο κινδυνο...
αν δεν σε δενει τπτ με αυτο το σχολειο, επεδιωξε να μεταγραφεις σε μικτο.
συνηθως τα κοριτσια ειναι πιο πολιτισμενα και ειδικα σε αυτο το θεμα και πιστευω οτι θα βρεις στηριξη. εκτος αυτου ομως, τα αγορια μπροστα σε κοριτσια ειναι λιγοτερο καγκουρες...

Το σίγουρο είναι ότι δε θα εγκαταλείψεις για τον κάθε αλήτη το σχολείο ούτε θα επιτρέψεις αυτή η κατασταση να επηρεάσει αρνητικά, δλδ να ρίξει την απόδοση σου στα μαθήματα. Ούτε συζήτηση φίλε για κάτι τετοιο και βάλε το σοβαρά στο κεφάλι σου!!!! Θα σου βαζα τις φωνες γι αυτες σου τις σκεψεις αν σε είχα μπροστα μου!! όμως για το καλό σου μην πάθεις αυτά που κάποτε έπαθαν άλλοι και τωρα που μετανοιωσαν είναι ήδη αργά!

Δε θα αφήσεις το σκηνικό αυτό να σταθεί εμπόδιο στα όνειρα σου για τις σπουδες που θες να ακολουθήσεις και το επαγγελματικό σου μέλλον. Αν δεν υπάρχει ευχέρεια να αλλάξεις τάξη, κι αυτό πρέπει να το επιδιώξεις αν επιτρεπεται/να το ζητήσεις δλδ, τότε θα πρέπει να πάψεις να είσαι ανεκτικός, όσο μένεις απαθής αυτοί θα συνεχίζουν και εσύ θα υποφέρεις. Να βρεις τις δυνάμεις να τους δείξεις ότι δεν ανέχεσαι, δεν σου λέω να πέσει ξύλο, να τους δείξεις με το ύφος, τον τόνο της φωνής και τα λόγια να καταλάβουν ότι δεν ανέχεσαι. Θα πρέπει να ρθεις δλδ πρόσωπο με πρόσωπο μαζί τους. Μην κομπλάρεις και μη φοβάσαι να το κάνεις ούτε να βαζεις στο μυαλό σου καταστροφικές συνέπειες για το αν θα το κάνεις. Όταν ήμουν μαθητης και καποιοι μου χαν κανει αυτα που παιρνας εσύ τωρα, εκανα αυτό που σε συμβουλεύω να κάνεις και η συμπεριφορά τους άλλαξε ριζικα, με σέβονταν, δεν με ενοχλούσαν και καποιοι ξεκξινησαν να με κανουν παρεα.

Δες το παράδειγμα της BloodyKate πιο πάνω. Παρόμοια με την BloodyKate πέρασα και γω, όμως δεν ακολούθησα το δικό της δρόμο, δλδ δεν άφησα καθόλου την κατάσταση αυτη να ρίξει την απόδοση μου και το ενδιαφερον μου για τα μαθήματα και έτσι τα κατάφερα!

Γιάννη, ξέρω πως είναι σωστά αυτά που μου λες, αλλά πού να βρω το θάρρος να το κάνω?!?! Φοβάμαι! Εξάλλου βλέπω ότι με έχουν πάρει για χαζό κ αν το κάνω αυτό δεν θα με πάρουν στα σοβαρά. Θ' αρχίσουν να γελάνε κ να με κοροϊδεύουν! Ελπίζω να βρω τη δύναμη να τους μιλήσω έτσι, αν κ μου είναι δύσκολο.. !

Δεν αντέχω! Δεν μπορώ να αντέξω αυτή την κατάσταση. Πριν λίγο το συζητούσα με την κολλητή μου κ έκλαιγα... Δεν θέλω να με απασχολεί όλη τη μέρα μέχρι να κοιμηθώ. Δεν μπορώ δηλ. να ευχαριστηθώ τη μέρα μου. Ζω σε μία κόλαση! Κ σκέφτομαι "γιατί εγώ που δεν έχω κάνει τπτ κακό κ είμαι καλός άνθρωπος???". Δεν θέλω να συνεχίσει έτσι η χρονιά μου... Είναι πραγματικά μαρτύριο για μένα! :(

Δημήτρη μου, τα παιδιά μπορούν να γίνουν πολύ σκληρά. Εσύ πρέπει να προσπαθήσεις να τα αφήσεις πίσω σου όλα αυτά, και να κοιτάξεις να συνεχίσεις το σχολείο σου. Δούλεψε με τα θετικά στοιχεία που έχεις ως χαρακτήρας, και άσε τους υπόλοιπους να λένε ο,τι θέλουν. Εστίασε στο διάβασμά μου. Προχώρησε. Εχεις πολλά θετικά στοιχεία, είσαι ήπιων τόνων, είσαι καλό παιδί, αυτά αγάπη μου είναι προτερήματα. Δεν έχεις εσύ το πρόβλημα, αυτοί το έχουν.

Δίκιο έχεις. Όμως δεν μπορώ να το έχω άγχος όλη μέρα, κάθε μέρα! Σήμερα ήμουν έτοιμος να πάω στο γραφείο.. Μου λέει η κολλητή μου να χαμογελάσω κ της λέω πως μου είναι δύσκολο... Με έχει επηρεάσει πολύ στην ψυχολογία μου κ φοβάμαι ότι θα με επηρεάσει ακόμα χειρότερα...

Τι σου κάνουν πια κάθε μέρα αυτά τα παιδιά;;;; Δεν είπες ότι θα το συζητήσεις με ψυχολόγο; Θα δεις ότι θα μπορέσεις να εστιάσεις εκεί που πρέπει, και όχι σε ανόητα ανώριμα σχόλια.

Ψυχολόγο δεν έχω δει ακόμα κ δεν ξέρω πότε θα δω. Όλη αυτή η κατάσταση με επηρεάζει πάρα πολύ κ μου καταστρέφει πολύ την ψυχολογία μου. Κ με επηρεάζει γενικά κ στο σπίτι, γιατί μου μπαίνει συνέχεια στο μυαλό μου.. Θέλω να ξεφύγω απ' όλη αυτή την κατάσταση, να "ανέβει" η ψυχολογία μου κ να ηρεμήσω. Θέλω να "γίνει καλά" η ψυχική μου υγεία.....

Γεια σου Δημήτρη,

Καταλαβαίνω ότι αυτό που περνάς είναι πολύ δυσάρεστο και όλα τα σχετικά με το σχολείο σου φαίνονται βουνό. Σου έχει προκαλέσει άγχος και το άγχος τροφοδοτείται καθημερινά από το φόβο σου και ζεις ένα φαύλο κύκλο.

Δεν έχω καταλάβει όμως καλά γιατί η λύση της μεταγραφής, δεν παίζει;

Επίσης δεν έχεις δώσει λεπτομέρειες για τις συζητήσεις με τους γονείς σου.
Τι σου λέει η μητέρα σου όταν της εξηγείς το πρόβλημα;
Της το έχεις εξηγήσει αναλυτικά, όπως κάνεις εδώ, ας πούμε;

Ποιες είναι οι γνώσεις (έστω και ενστικτώδεις), αλλά και η ευαισθησία της μητέρας σου γύρω από ψυχολογικά θέματα; Γενικά, εννοώ. Την ενδιαφέρει να κατανοεί, να βοηθά και να στηρίζει ή την ενδιαφέρει περισσότερο, τι θα πει ο κόσμος;

Ένα παιδί γνωστό μου, υπέφερε τα ίδια με σένα, αγόρι 14 ετών, άριστος μαθητής. Είχε αρχίσει να εμφανίζει συμπτώματα κατάθλιψης. Ευερεθιστότητα, κατήφεια, κλείσιμο στον εαυτό του, έλλειψη αυτοπεποίθησης. Οι γονείς του, γιατροί και οι δύο, μόλις συνειδητοποίησαν το πρόβλημα, άλλαξαν φέτος σχολείο στο παιδί τους.
Το αγόρι απόκτησε πάλι το χαμόγελό του και την διάθεσή του.

Με λίγη κατανόηση του προβλήματος από τη μητέρα σου, αφού της τα εξηγήσεις και εσύ αναλυτικά, πιστεύω ότι και εσύ μπορείς να έχεις τη χαρούμενη έκβαση του φίλου μου.

Και κάτι τελευταίο: ΑΝ πείσεις τη μητέρα σου, ΜΗ το συζητήσεις με το παρόν σχολείο. Ούτε διευθυντές, ούτε καθηγητές, ούτε ψυχολόγοι, τίποτα. Θα μπλέξεις και θα χάσεις πολύτιμο χρόνο.

Από τη πείρα μου έχω δει ότι τα σχολεία, λυσσάνε να κουκουλώνουν τέτοια θέματα για να μη τους χαλάσει η φήμη. Δεν τους νοιάζει το ψυχικό κόστος του μαθητή. Όταν άλλαξα εγώ σχολείο στο παιδί μου (για άλλο λόγο) ο διευθυντής μου έκανε μεγάλο ψυχολογικό εκβιασμό για να μη φύγουμε. Το ίδιο και στους γονείς του αγοριού που σου είπα (άλλο σχολείο).

χμ ωραια τα λετε αλλα στη αθηνα ειναι ευκολο καποιος ισωςνα αλλαξει σχολειο.εγω που τραβαγα τα ιδια αλλα ημουν σε νησι με ενα λυκειο μονο, αλλα ταυτοχορνα πεισμωνα και ολας και καθησα αλλες δυο χρονιες παραπανω αφου ειχα μεινει στην ταξη λογω δυσκολιων
?
διπλα μου?κανεις ουτε ψυχολογος ουτε γονεις
γνωμη μου,μην παρατησεις το σχολειο εχεις μια χρονια ακομα!!
εσυ εχεις το μελλον σου μπροστα αστους αυτους,να κοιτας τα εφοδια σου,η μανα μου λεγε το εξης δυσκολο πολυυυ δυσκολο
να τους αγνοεις η καλυτερη εκδικηση.
μιλα με την μητερα σου και την φιλη σου να ναι κοντα σου αν εισια τυχερος.
η αν η φιλη σου οπως ανεφερες ξερει καποιον απο αυτους να μιλησετε.
ποτε δεν ξερεις.
εχει δικιο η κυρια απο πανω το σχολειο και ειδικα πια δνε το ενδιαφερει η ψυχικη υγεα του παιδιου
αλλα η φημη δυστηχως.
κοιταξε τον ευατο σου.καλη συνεχεια στην ζωη σου.ευχομαι να πανε ολα καλα!και θα πανε!

Ίσως να τους ενδιαφέρει περισσότερο η φήμη όταν είναι ιδιωτικό το σχολείο όχι όταν είναι δημόσιο. Όπως και αν έχει εσύ Δημήτρη πρέπει να συνεχίσεις οπωσδήποτε! Αυτό που είναι απαραίτητο τώρα είναι να μιλήσεις σε ψυχολόγο και στον λυκειάρχη κατ' ιδίαν. Σωστή και η παρατήρηση της Jane. Mε τους γονείς σου τα συζητάτε αυτά τα πράγματα?

Δημήτρη, όμως αν ξαναδιαβάσεις τα ποστς σου θα διαπιστώσεις ότι έχεις βγάλει ήδη κάποια συμπεράσματα για το τι θα επακολουθήσει αν ενημερώσεις τους καθηγητές σου δίχως στην πραγματικότητα να γνωρίζεις το πώς θα αντιδράσουν οι ιθύνοντες και δίχως να γνωρίζεις εκ των προτέρων επίσης τις αντιδράσεις των συμμαθητών σου όταν καλεστούν να τους ζητηθεί ο λόγος για τη συμπεριφορά τους αυτή. Πώς μπορείς να το γνωρίζεις εκ των προτέρων? Συμφωνώ πως πρέπει να ενημερώσεις επίσης τη μητέρα σου, όχι ακριβώς όπως το έκανες, γιατί κι εκείνη, μη γνωρίζοντας τα γεγονότα και τις συνθήκες, έχει βγάλει τα δικά της συμπεράσματα, που πηγάζουν ίσως από την ελλιπή ενημέρωση. Δεν είναι το ίδιο να της πεις "θέλω να παρατήσω το σχολείο" με το "μητέρα, το και το, στο σχολείο μου αντιμετωπίζω αυτό το θέμα, από αυτά και αυτά τα άτομα".

Ίσως λοιπόν λόγω της σύγχυσης που νιώθεις, να έχεις προιδεάσει και προβεί σε προβλέψεις που δεν είναι απαραίτητο να γίνουν έτσι καθώς τα σκέφτεσαι. Υπάρχει δηλαδή και η πιθανότητα όλα να συμβούν με τρόπο αντίθετο από εκεί που σε πάει το μυαλό σου. Να υπάρξει αντίδραση σωστή από το προσωπικό, τις/τους υπευθύνους, οι συμμαθητές σου να πάψουν να σε ενοχλούν και συ να ηρεμήσεις. Είναι δικαίωμά σου να αμυνθείς, μην προιδεάζεις τον εαυτό σου για το χειρότερο αποτέλεσμα. Μίλα ΚΑΙ στη μητέρα σου ΚΑΙ πήγαινε στο γραφείο να τα πεις. Μην κολλάς καθόλου, κάνεις ό,τι πρέπει, δεν είσαι εσύ ο υπόλογος, το γνωρίζεις αυτό.

Δε γίνεται να αλλάξεις τμήμα ή σχολείο; Μην το παρατήσεις για χάρη τους. Δε θα αφήσουμε τους άλλους να καθορίσουν το μέλλον μας.

μην αλλαξεις σχολειο!οπως πολυ σωστα γραψαν!μου χε τυχει και μενα περιπτωση μια που πηγε να μου κανει την ζωη μαυρη αφου μας ειχαν δωσει και 3 φορες αποβολη συνεχιζοταν επι χρονια
και μαλιστα μου λεει δεν θα το ξεχασω μια μερα. θα σε κανω να αλλαξεις ταξη εσενα.και της λεω εγω για κανενα σκουπιδι δεν θα αλλαξω τιποτα.και ποτε.
ποτε μην πεφτεις και ακομα και αν εχεις τα προβληματα σου η τους ρομαντισμους σου μην αφηνεις ποτε και κανεναν που δεν αξιζει να δει αυτη την πλευρα η να σε κανει να αλλαξεις.εμεις καθοριζουμε και πρεπει το μελλον αν μας κανουν οτι θελουν απο το σχολειο ,θα το κανουν και στην ζωη αυριο.και ναι ακουγεται ασχημο αλλα ισχυει απο οτι βλεπω.

Quote:

---

Originally Posted by dimitris_19

Γεια σε όλους! Συγνώμη που κάνω κι άλλο θέμα, αλλά είναι ανάγκη. Όπως ξέρετε, εδώ κ κάτι μέρες έχουν ανοίξει τα σχολεία. Έχω πρόβλημα λοιπόν με τους συμμαθητές μου. Με ενοχλούν συνέχεια κ κάποιες φορές μου "πετάνε" υπονοούμενα.... Πάω Β' Λυκείου κ στην τάξη δυστυχώς, είμαστε μόνο αγόρια. Δεν ξέρω τί θα κάνω μ' αυτήν την κατάσταση. Θέλω ΟΠΩΣ+ΔΗΠΟΤΕ να παρατήσω το σχολείο, γι' αυτόν τον λόγο. Εν τω μεταξύ δεν έχω θάρρος να τους αγριέψω, κ δεν φωνάζω γιατί η φωνή μου δεν είναι κ τόσο "βαριά" κ θ' αρχίσουν αμέσως την καζούρα. Την 2η μέρα κιόλας, είχα τρελαθεί κ δεν ήξερα τί να κάνω. Παρέα φυσικά, δεν κάνω με κανέναν κ ούτε θέλω. Είπα της μητέρας μου για πλάκα ότι θα το παρατήσω να δω την αντίδρασή της κ φυσικά ήταν αρνητική. Μου είπε ότι μόνο αν βρω δουλειά θα το σταματήσω. Κ γι' αυτό θα προσπαθήσω πολύ να βρω πρωινή δουλειά. Δεν αντέχω εκεί μέσα (στο σχολείο). Νιώθω ότι είμαι φυλακή! Είμαι απελπισμένος. Σας παρακαλώ, βοηθήστε με! Ευχαριστώ!

---

Όταν ήμουν στην ηλικία σου ήμουν εκείνη που πλάκωναν στο ξύλο για πλάκα, έριχναν ροχάλες , και κορόιδευαν... Αυτό από το νηπιαγωγείο μέχρι το τέλος. Βέβαια στο τέλος, στο Λύκειο απλώς με είχαν στο δούλεμα, δεν με χτυπούσαν πια, αλλα μέχρι 3η γυμνασίου έφαγα πολύ ξύλο.
Φυσικά και καθηγητές και δάσκαλοι δεν ενδιαφέρθηκαν ΠΟΤΕ για μένα...
Λοιπόν δε θα παρατήσεις το σχολείο, θα αλλάξεις σχολείο. Και εγώ 3η Λυκείου άλλαξα σχολείο και ήταν όλα κάπως πιο ήρεμα...
Μέχρι να φύγεις από εκεί κοίτα να είσαι όσο πιο απόμακρος γίνεται... Έρχεται διάλειμμα; Σήκω και φύγε μακριά τους και επέστρεψε μόνο στο μάθημα. Κλείσε τα αυτιά σου. Στην ανάγκη φόρα ωτοασπίδες στο διάλειμμα και παίξε το τρελός!
Επίσης έχε κατά νου πως αυτά τα του σχολείου δεν είναι τίποτα μπροστά στα προβλήματα που έχεις να αντιμετωπίσεις όταν βγεις στον πραγματικό κόσμο... Τώρα είσαι προστατευόμενος της οικογένειας σου, σκέψου ως ενήλικας να έχεις προβλήματα όπως η ανεργία και η μάχη για την επιβίωση... Για αυτό πρέπει να χαρείς όσο παραπάνω γίνεται αυτήν την ηλικία, γιατί μετά είναι τα δύσκολα στα αλήθεια!

Τελικά, μάλλον δεν θα το παρατήσω. Εξ' άλλου, οι γονείς μου λένε ότι μπορεί να μετακομίσουμε όλοι μαζί στην Κρήτη το καλοκαίρι. Είχα κάνει μια χρονιά (3η Γυμνασίου) στην Κρήτη κ αν τα συγκρίνω, νομίζω πως είναι λίίίγο καλύτερα εκεί όσον αφορά το σχολείο.