Έχετε αγάπη μέσα σας?

Printable View

20-09-2011, 15:40
mariafil

Έχετε αγάπη μέσα σας?

Εγώ νομίζω πως δεν έχω...

πιστεύω πως όποιος είναι συναισθηματικός την πατάει...

καλό είναι να είμαστε σκληροί....

πλέον δεν πιστεύω ότι αφήνω κανένα να με πλησιάσει συναισθηματικά...

και γι'αυτό είμαι και μόνη μου...

όλοι λένε μακριά απο τα ναρκωτικά, το αλκοόλ ή δεν ξέρω και γώ τι...

αλλά κανένας δεν είπε μακριά απο τα συναισθήματα...

πιστεύω ζούμε σε ένα κόσμο χωρίς συναισθήματα... αλλιώς με όλα αυτα που συμβαίνουν θα έπρεπε να είχαν πάθει όλοι κατάθλιψη...

δυστυχώς το συναίσθημα μου δεν με βοήθησε να στέκομαι όρθια μέχρι να φύγω απ' τη ζωή γι' αυτό και γνώρισα την κατάθλιψη στα 22 μου...

αυτά...
20-09-2011, 15:45
Jimmy

My life for the past few months...αν δεν με ενοιαζε τιποτα και ημουν στ @@ μου θα ημουν μια χαρα...αλλα για να ειμαι ειλικρινεις δεν θελω να χασω αυτο το πραγμα...να νοιαζομαι δηλαδη...αυτο ξεχωριζει εμας απο τα ζωα(και καποιους "ανθρωπους")...
20-09-2011, 15:51
deleted-member30-03

εγω προσωπικα θα ηθελα να ημουν ρομποτ για να μη νιωθω τπτ και να μην εχω αναγκες. ειμαι συναισθηματικα παγωμενος, ερωτικα κατεστραμμενος, και πλεον νομιζω οτι δε θα ξαναγαπηθω. δε ξερω αν μπορω να ξαναγαπησω κι ολας, δεν εχω καταληξει γιατι δε μου βγαζουν ολα τα κοριτσακια το ιδιο. κι ενω δεχομαι την οποιαδηποτε σχεδον οπως ειναι, οταν δω κατι που δε συμφωνω προτιμω να αδιαφορισω παρα να το πω, γιατι εμαθα πως κανεις δεν ανηκει σε κανεναν, κι ετσι χανεται σιγα σιγα και το οποιο συναισθημα μπορει να ενιωθα αρχικα. οπως και να εχει ομως, χαμενα πανε γενικα τα συναισθηματα αφου περισσοτερο υπερισχυει η μοναξια στη ζωη μας. τι κι αν πω πως γουσταρω κι αγαπω καποια, αμα δε νιωθει κι εκεινη το ιδιο και δε θελει να ειμαστε μαζι, θα με χεσει.
20-09-2011, 15:53
Deep purple

Αγάπη μου, άλλο το συναίσθημα άλλο η κατάθλιψη. Μπορεί να σε οδήγησε σε αυτην η ευαισθησία σου, το καταλαβαίνω, αλλά μην πέφτεις στην παγίδα να "παγώσεις" αυτό που ούτως ή άλλως έχεις μέσα σου, γιατί στο τέλος θα καταπιεστείς και θα 'ναι χειρότερα. Αγάπα χωρίς να περιμένεις ανταπόδοση, άνευ όρων, όσο είναι εφικτό αυτό για όλους μας. Αυτή είναι η ουσία της αγάπης.
20-09-2011, 16:05
Lacrymosa

It 's amazing how you can still love and care for somenone when you know they don 't care about you..
Θελει πολυ δυναμη κ ψυχικο σθενος για να το κανεις αυτο ομως...
Πολλες φορες τα συναισθηματα υπερχειλιζουν κ μας τυφλωνουν, οποτε κ η απαθεια δεν ειναι κακη.....
20-09-2011, 16:14
Christina82

Για την ερωτηση που θετεις ποιος θα σου πει οτι δεν εχει αγαπη μεσα του. Ολοι μας εχουμε συναισθηματα μεσα μας. Απλα πεφτουμε σε λαθος ανθρωπους, την λαθος χρονικη στιγμη. Μπορει εναν ανθρωπο που θα γνωρισεις να μην σου φερθει καλα λογω δικων του προβληματων και να βρισκετε στην φαση του "κλεισιματος" οπως εσυ, της ασχημης συμπεριφορας προς τους αλλους, την φαση του "κωλοπαιδου" κοκ. Αυτον λοιπον τον ιδιο ανθρωπο αν τον γνωριζες σε αλλη φαση να ηταν αλλιως. Σιγουρα υπαρχουν και οι μονιμοι χαρακτηρες. Αλλα καλο ειναι να μην τα ισοπεδωνουμε ολα! Τα παντα με μετρο πρεπει να ειναι. Να μην ειμαστε φουλ συναισθηματικοι ή φουλ σκληροι. Πρεπει να εχουμε και τα δυο μεσα μας σε βαθμο που να μας βοηθα..
20-09-2011, 16:21
Jimmy

Quote:

Originally Posted by Christina82

Να μην ειμαστε φουλ συναισθηματικοι ή φουλ σκληροι. Πρεπει να εχουμε και τα δυο μεσα μας σε βαθμο που να μας βοηθα..

Μου αρεσε αυτο! Ευγε!
20-09-2011, 16:22
Lacrymosa

Ισορροπια λογικης-συναισθηματος δλδ, το ενα να συμπληρωνει το αλλο....
20-09-2011, 16:25
Christina82

Quote:

Originally Posted by Lacrymosa

Ισορροπια λογικης-συναισθηματος δλδ, το ενα να συμπληρωνει το αλλο....

Ακριβως! Η ισορροπια ειναι το παν. Αν μαθουμε να την διατηρουμε θα ειμαστε καλα..
20-09-2011, 16:33
marina7

παντα θα αγαπαμε και παντα θα ερωτευομαστε απλως η αγαπη και ο ερωτας θα αλλαζουν προσωπα!
20-09-2011, 17:04
BloodyKate

Quote:

Originally Posted by mariafil

Εγώ νομίζω πως δεν έχω...

πιστεύω πως όποιος είναι συναισθηματικός την πατάει...

καλό είναι να είμαστε σκληροί....

πλέον δεν πιστεύω ότι αφήνω κανένα να με πλησιάσει συναισθηματικά...

και γι'αυτό είμαι και μόνη μου...

όλοι λένε μακριά απο τα ναρκωτικά, το αλκοόλ ή δεν ξέρω και γώ τι...

αλλά κανένας δεν είπε μακριά απο τα συναισθήματα...

πιστεύω ζούμε σε ένα κόσμο χωρίς συναισθήματα... αλλιώς με όλα αυτα που συμβαίνουν θα έπρεπε να είχαν πάθει όλοι κατάθλιψη...

δυστυχώς το συναίσθημα μου δεν με βοήθησε να στέκομαι όρθια μέχρι να φύγω απ' τη ζωή γι' αυτό και γνώρισα την κατάθλιψη στα 22 μου...

αυτά...

Προσωπικά, έτσι την πάτησα κι εγώ, γι αυτό τα αποφεύγω όλα αυτά. Αλλά ελπίζω πως υπάρχει ακόμα ανθρωπιά. Αν συναντήσω έναν άνθρωπο θα το ζήσω. Αλλά όσο βλέπω σκληρότητα σκληρή θα είμαι κι εγώ, τίποτα δεν θα με λυγίσει και αν με λυγίσει κάτι κανένας δεν θα το μάθει.
20-09-2011, 18:00
Vagabond

Quote:

Originally Posted by Deep purple

Αγάπη μου, άλλο το συναίσθημα άλλο η κατάθλιψη. Μπορεί να σε οδήγησε σε αυτην η ευαισθησία σου, το καταλαβαίνω, αλλά μην πέφτεις στην παγίδα να "παγώσεις" αυτό που ούτως ή άλλως έχεις μέσα σου, γιατί στο τέλος θα καταπιεστείς και θα 'ναι χειρότερα. Αγάπα χωρίς να περιμένεις ανταπόδοση, άνευ όρων, όσο είναι εφικτό αυτό για όλους μας. Αυτή είναι η ουσία της αγάπης.

Ακριβώς αυτό. Η Deep Purple έχει τόσο μα τόσο δίκιο.

Αποφάσισα να παγώσω τον εαυτό μου μετά το πρώτο χοντρό κύμα κατάθλιψης... για να μην πονάω άλλο. "Καλύτερα τίποτα παρά ο πόνος". Τελικά κατάλαβα το εξής... ο πόνος είναι σταθερά στη ζωή (στον όποιον βαθμό τον νιώθει ο καθένας). Δεν τον αποφεύγεις, απλά τον νιώθεις διαφορετικά - τον εαυτό σου δεν μπορείς πραγματικά να τον παγώσεις συναισθηματικά, μπορείς μόνο να στρουθοκαμηλίζεις και να καταπιέζεις όποια συναισθήματα σε φοβίζουν. Και συνήθως είναι τα ευχάριστα συναισθήματα που αποφεύγεις, αυτά που σε κάνουν ευάλωτο σε μια άσχημη, επώδυνη προσγείωση. "Καλύτερα να μην πετάξω παρά να προσγειωθώ με τα μούτρα".

Κάποια στιγμή διαπίστωσα ότι το μόνο που κατάφερνα ήταν να απαρνούμαι κομμάτια του εαυτού μου, να είμαι μισός άνθρωπος, και φυσικά ούτε και τότε να είμαι ευτυχισμένη. Και είδα ότι καλύτερα να πονάω και να σφαδάζω, παρά αυτό... είναι μια άλλου είδους κόλαση αυτό. Είναι μισή ζωή, και τον πόνο δεν τον γλιτώνεις. Όχι, να πονάω λοιπόν, γιατί αυτή είμαι... έτσι είμαι. Να είμαι ειλικρινής και πραγματική με τον εαυτό μου και να ζω στο φουλ αυτό που με έφτιαξε η φύση... παρά να είμαι μισή, και αυτό το μισό που μου έμεινε να το σιχαίνομαι.

Γνώμη μου... μπορεί να σε τραβάει το "πάγωμα" αυτήν τη στιγμή, αλλά μην το κάνεις. Κακό θα σου κάνεις.
20-09-2011, 20:45
mariafil

Quote:

Originally Posted by Christina82

Τα παντα με μετρο πρεπει να ειναι. Να μην ειμαστε φουλ συναισθηματικοι ή φουλ σκληροι. Πρεπει να εχουμε και τα δυο μεσα μας σε βαθμο που να μας βοηθα..

Quote:

Originally Posted by Lacrymosa;

Ισορροπια λογικης-συναισθηματος δλδ, το ενα να συμπληρωνει το αλλο....

Θα κρατήσω αυτά τα δύο... μάλλον στο παρελθόν υπήρξα αρκετά συναισθηματική γι' αυτό και με έβλεπα συχνά στα πατώματα...

ελπίζω να τα καταφέρω κάποια στιγμή γιατί πλέον δεν μπορώ να ξεχωρίσω τί είναι σωστό και τί λάθος...

δεν μπορώ να πάρω αποφάσεις... απόφαση να βγω απο το σπίτι να πάω να δώ ένα φίλο μου...

αλλά και να βγώ πιό το νόημα...

σκοπός της συναναστροφής με ανθρώπους είναι η αναζήτηση της αλήθειας και όχι απλά κάνουμε παρέα και περνάμε καλά... και απλά ανταλάσσουμε απόψεις...

παλιά νόμιζα πως αυτό που ζούσα ήταν η απόλυτη αλήθεια... και το υποδείκνυα καθημερινά
(αυτό είναι χαρακτηριστικό των δικτατόρων παρεπιπτόντως) καθώς ένιωθα και έβλεπα πράγματα που οι άλλοι αγνοούσαν και το πιστεύω αυτό... αλλά με πρόδωσε η ψυχολογία μου...

αυτά... και σόρρυ άμα σας πρήζω
20-09-2011, 22:56
IRENEMARINA

Πολύ ενδιαφέρον θέμα.... εγώ δε ξέρω αν έχω ή δεν έχω αγάπη μέσα μου... σίγουρα δεν έχω δεχτεί αγάπη από το οικογενειακό μου περιβάλλον (έτσι όπως θα έπρεπε τουλάχιστον) και έχω την αίσθηση ότι δεν μπορώ και να τη δώσω αφού δεν την έχω πάρει.... τραγικό....
20-09-2011, 23:41
path

{Εγώ νομίζω πως δεν έχω...(αγαπη μεσα μου),
πιστεύω πως όποιος είναι συναισθηματικός την πατάει...
καλό είναι να είμαστε σκληροί....
πλέον δεν πιστεύω ότι αφήνω κανένα να με πλησιάσει συναισθηματικά...
και γι'αυτό είμαι και μόνη μου...}
Νομιζω εδω υπαρχει μια...αντιφαση ?
Δεν ειναι πως δεν σε πλησιαζει καποιος (λες), αλλα ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΙς ΝΑ ΣΕ ΠΛΗΣΙΑΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟς ...
Και γιατι να σε πλησιασει καποιος αν δεν τον ελκει αυτο το μυστηριο της αγαπης (?) γιατι αλλο?
αρα υπαρχει αγαπη αλλα δεν προβαλεται , κρυβεται , καμουφλαρεται ...
ειναι θεμα προθεσης μαλλον ,,αγαπη υπαρχει παντα , ειναι εν αυθονια στη φυση ,,εμεις την 'αρνουμαστε' ,
στρεβλα ισως ...
21-09-2011, 00:24
mariafil

Quote:

Originally Posted by path

{Εγώ νομίζω πως δεν έχω...(αγαπη μεσα μου),
πιστεύω πως όποιος είναι συναισθηματικός την πατάει...
καλό είναι να είμαστε σκληροί....
πλέον δεν πιστεύω ότι αφήνω κανένα να με πλησιάσει συναισθηματικά...
και γι'αυτό είμαι και μόνη μου...}
Νομιζω εδω υπαρχει μια...αντιφαση ?
Δεν ειναι πως δεν σε πλησιαζει καποιος (λες), αλλα ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΙς ΝΑ ΣΕ ΠΛΗΣΙΑΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟς ...
Και γιατι να σε πλησιασει καποιος αν δεν τον ελκει αυτο το μυστηριο της αγαπης (?) γιατι αλλο?
αρα υπαρχει αγαπη αλλα δεν προβαλεται , κρυβεται , καμουφλαρεται ...
ειναι θεμα προθεσης μαλλον ,,αγαπη υπαρχει παντα , ειναι εν αυθονια στη φυση ,,εμεις την 'αρνουμαστε' ,
στρεβλα ισως ...

αν διαβάσεις καλύτερα λεώ "πλέον δεν πιστεύω ότι αφήνω κανένα να με πλησιάσει συναισθηματικά..." δεν είπα ότι δεν με πλησιάζει κάποιος (δηλαδή είμαι αδιάφορη κτλπ)

εννοώ ότι και να με πλησιάσει κάποιος δεν τον αφήνω... νομίζω είναι κατανοητό...
21-09-2011, 23:06
path

σε πλησιαζει καποιος , ελκεται . Αυτο ενοω . Απο τι ελκεται ? απ το αερα τον κοπανιστο?
22-09-2011, 00:34
Lefteris68

Quote:

Originally Posted by mariafil

Εγώ νομίζω πως δεν έχω...

πιστεύω πως όποιος είναι συναισθηματικός την πατάει...

καλό είναι να είμαστε σκληροί....

πλέον δεν πιστεύω ότι αφήνω κανένα να με πλησιάσει συναισθηματικά...

και γι'αυτό είμαι και μόνη μου...

όλοι λένε μακριά απο τα ναρκωτικά, το αλκοόλ ή δεν ξέρω και γώ τι...

αλλά κανένας δεν είπε μακριά απο τα συναισθήματα...

πιστεύω ζούμε σε ένα κόσμο χωρίς συναισθήματα... αλλιώς με όλα αυτα που συμβαίνουν θα έπρεπε να είχαν πάθει όλοι κατάθλιψη...

δυστυχώς το συναίσθημα μου δεν με βοήθησε να στέκομαι όρθια μέχρι να φύγω απ' τη ζωή γι' αυτό και γνώρισα την κατάθλιψη στα 22 μου...

αυτά...

Ολοι οι άνθρωποι έχουν αγάπη μέσα τους... είναι τόσο δύσκολο όμως μερικές φορές να αγαπήσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό........απλά οι εμπειρίες της παιδικής ηλικίας πολλές φορές μας αναγκάζουν να δημιουργούμε μηχανισμούς άμυνας και να παγώνουμε τα συναισθήματά μας.... με αποτέλεσμα να νομίζουμε ότι δεν μπορούμε να αγαπάμε ή να νιώθουμε τα συναισθήματά μας ... κάτι που ξεπερνιέται μόνο με αυτογνωσιακή προσπάθεια.... με αυτοπαρατήρηση έτσι ώστε να μαθαίνουμε από τα λάθη μας και να καταλαβαίνουμε ότι οι δυσκολίες στη ζωή μας είναι για να εξελιχθούμε... να ''ξυπνήσουμε'' και όπως ειπώθηκε πολύ σωστά παραπάνω να βάλουμε στη ζωή μας την ανιδιοτελή αγάπη γιατί μόνο αυτή θα φέρει ευτυχία γύρω μας, σε εμάς αλλά και σε αυτούς που συναναστρεφόμαστε...
Το να μην νιώθει κανείς τα συναισθήματά του ειδικά τα αρνητικά, τότε αυτά αποθηκεύονται μέσα μας και απωθούνται στο υποσυνείδητο και θα τον βαραίνουν μια ζωή μέχρι με μια αφορμή θα ξεπηδήσουν από το υποσυνείδητο σαν ατομική βόμβα προκαλώντας ψυχικό πόνο άλλα και σωματικά προβλήματα... γι' αυτό πιστεύω πως πρέπει να νιώθουμε τα συναισθήματά μας ισόρροπα με τη φωνή της λογικής για μια υγιή ψυχή τε και σώματι όμορφη ζωή....
22-09-2011, 01:22
Gypsy Cello

Εγώ είχα αλλά έχω αδειάσει
22-09-2011, 01:59
mariafil

Quote:

Originally Posted by Gypsy Cello

Εγώ είχα αλλά έχω αδειάσει

θα το ξαναβρείς. :-)