Σοβαρά,βλεπω ηδη δυο παιδακια,το ενα 14 και το αλλο 16 να εχουν κανει ποστ για ΙΨΔ.Ειναι δυνατον;Το ιντερνετ ειναι μεγαλο προβλημα τελικα.
Printable View
Σοβαρά,βλεπω ηδη δυο παιδακια,το ενα 14 και το αλλο 16 να εχουν κανει ποστ για ΙΨΔ.Ειναι δυνατον;Το ιντερνετ ειναι μεγαλο προβλημα τελικα.
Καλο το ερωτημα σου.Νομιζω οτι δεν υπαρχει επιβλεψη απο γονεις και αρα οταν λειπει η γατα χορευουν τα ποντικια.....................Quote:
Originally Posted by Nantina
Ναι αλλα χορευουν ασχημα.Αυτο ειναι το προβλημα.Ειναι δυνατον απο τα 14 να ψαχνουν για ΙΨΔ;Εμεις στα 14 ασχολουμασταν με οτιδηποτε αλλο εκτος απο αυτα!Αν ειναι δυνατον!
εχει γινει μαζικη επιθεση στην αυτοπεποιθηση της ψυχικης ευρωστιας. οπως θελει η αγορα να σε κομπλεξαρει για να αγοραζεις οργανα γυμναστικης και μαλακιες παρολο που εισαι νορμαλ ατομο ετσι θελει και να σε κομπλεξαρει και σε θεματα ψυχολογιας.
για τα λεφτα λεγονται ολα τα ψεμματα..
πριν 30 χρονια το "δεν εχω αυτοπεποιθηση και νιωθω ασχημα για αυτο και μου πεφτει και αλλο η αυτοπεποιθηση" δεν υπηρχε.
ευτυχως η δυστυχως η πληροφορια κινειται με την ταχυτητα του φωτους το μονο προβλημα ειναι οτι μερικες φορες την χρησιμοποιουμε λαθος οπως στην περιπτωση του κιθαριστα και καπου εκει χρειαζεται η παρεμβαση των γονιων για τα παιδια τουλαχιστον...Quote:
Originally Posted by Nantina
σκεφτομουνα προχθες πως θα ελεγαν καποιο με οριακη στα παλια χρονια....απλα κακομαθημενο!!!!Quote:
Originally Posted by ExpAssist
Quote:
Originally Posted by ExpAssist
Τι χαζομάρες είναι αυτές, "αυτοπεποίθηση" και πράσινα άλογα. Η ΙΨΔ τότε εμφανίζεται-μερικές φορές από την παιδική ηλικία- δεν έχει σχέση το ιντερνετ, τα πρωινάδικα και ο marilyn manson. Απλά σήμερα τα παιδιά έχουν πρόσβαση στο ιντερνετ από μικρά οπότε μοιράζονται το πρόβλημα τους. Κάτι που δεν κάναν παλιά και το κρατούσαν μέσα τους.
Petran δεν εχεις αδικο ομως αν δεν υπηρχε το νετ θα ηταν με ενα φιλο τους και δε θα σκεφτονταν τετοιου ειδους πραγματα,ουτε θα γνωριζαν ολα αυτα.Ακομα και να υπαρχει υποψια ΙΨΔ το κανει χειροτερο γιατι τους μπαινει η ιδεα οτι εχουν και μετα τρεχα γυρευε.Quote:
Originally Posted by PETRAN
ΥΠΟΦΕΡΟΥΜΕΕΕ εμείς οι οριακοί... Και εμένα με αντιμετώπιζαν σαν παλιοχαρακτήρα θυμάμαι τότε που δεν ξέραμε ότι ήμουν οριακή....Quote:
Originally Posted by ανεμος
Λιγη βοηθεια εδω,τι ειναι η ''οριακη'' που αναφερεστε;Quote:
Originally Posted by BloodyKate
http://www.psychologia.gr/disorders/...0disorders.htmQuote:
Originally Posted by Nantina
τσέκαρε αυτό να πάρεις μια ιδέα μετεχμιακη δες αυτη ειναι
το ξερω οτι υποφερουμε!!εχω διαγνωστει και εγω ετσι αλλα εγω δεν με αντιμετωπιζω ως οριακο......Quote:
Originally Posted by BloodyKate
πως είναι αυτό δηλαδή? σε βοηθάει περισσότερο? Για πες μου να το κάνω κι εγώ :) :)Quote:
Originally Posted by ανεμος
Κατάλαβα,thanks BloodyKate.Sorry αλλα ειμαι καινουργια εδω και δεν τα πιανω κατευθειαν.
καταλαβα. ειμαι και εγω οριακος. αλλα πραγματικα δεν προκειται να δεχτω την ταμπελα ασθενης.
Οκ μαγκιά σου, κι εγώ όμως που τη δέχτηκα δεν έπαθα τίποτα :) :) προτιμώ να πατώ γερά στα πόδια μου παρά να κρύβομαι πίσω από το δάχτυλό μουQuote:
Originally Posted by ExpAssist
Παιδια,να ρωτησω λιγο κάτι;Το στενο περιβαλλον του ατομου που πασχει,πως το αντιλαμβανεται;Και ποια ειναι η καλυτερη αντιμετωπιση;
μπα αυτες οι θεωριες εχουν πολιτικες χροιες. αν παω σε εναν ψυχολογο και τον αφησω να με διορθωσει θα με συμβιβασει με τα αφεντικα του. το θεμα δεν ειναι να ψαχνουμε λυσεις στα προβληματα που μας δημιουργει το συστημα. το θεμα ειναι να μην εχουμε προβληματα απο το συστημα.
ας ειναι οι διαταραχες η τροφη της επαναστασης.
Quote:
Originally Posted by BloodyKate
σου εχω στειλει π.μ
εξαρτάται την ασθένεια, εμένα το πήραν πρέφα όταν πια ήταν αδύνατο να ελέξω το θυμό μου κατεδαφίζοντας καθημερινά το σπίτι αλλιώς παρόλο που έπαιζαν και τα άλλα συμπτώματα τόσα χρόνια ούτε οι ψυχολόγοι μου δεν το είχαν πάρει πρέφα. Όταν δηλαδή η ασθένεια φτάσει στην κορύφωσή της το καταλαβαίνει ο περίγυρος πως κάτι δεν πάει καλά. Αν συνέχιζα να πηγαίνω σε αυτές τις άχρηστες ψυχολόγους που είχα δεν θα είχαν πάρει πρέφα ακόμα τίποτα. Μια και καλή πήγα σε ψυχίατρο και βρήκα την υγειά μουQuote:
Originally Posted by Nantina
Τώρα θυμήθηκα μια κολλητή που είχα και ταιριάζει σε αυτό το προφιλ..Αρχίζω να πιστεύω οτι ήθελε να σταματήσουμε να κάνουμε παρέα γι'αυτον ακριβώς τον λόγο..:/Quote:
Originally Posted by BloodyKate
Πως άρχισε;Δηλαδη ποια ήταν τα συμπτωματα αρχικα;Συγγνωμη που ρωταω τοσα αλλα οταν διαβασα αυτο το λινκ η πρωτη μου θυμισε πολυ συμπεριφορα ατομου που γνωριζω πολυ καλα και για αυτο ρωταω.Quote:
Originally Posted by BloodyKate
Τι να σου πω.. εξαρτόμουν εύκολα από ανθρώπους που δεν άξιζαν γιατί τους έδινα περισσότερα από όσα μου έδιναν και έμενα προσκολημένη εκεί. Οι σχέσεις μου με τους ανθρώπους όταν υπήρχαν ήταν στενές και κόβονταν απότομα. Μπορούσα να σε μισήσω για ψύλλου πήδημα ενώ είμαστε φίλες και σε μια ώρα να σε αγαπώ ξανά. Όλα αυτά τα ένιωθα πιο έντονα από ότι έπρεπε. παρατούσα τα πάντα όταν ένιωθα πίεση γιατί δεν άντεχα περισσότερο και φυσικά ενώ πετύχενα πράματα στη ζωή μου ένιωθα και νιώθω κενή. ανεξάρτητα το πόσα κιλά ζυγίζω το πρωί μπορεί να πάω στον καθρέφτη και να νομίζω πως είμαι αδύνατη και το μεσημέρι να βλέπω ότι είμαι χοντρή πχ τέσπα είναι και άλλα. Μα τα θυμήθηκα και ίδρωσα από τα συναισθήματαQuote:
Originally Posted by Nantina
Ξέχασα να σου πω πως σε μια μέρα μπορεί να γελάσω να κλάψω να θυμώσω και φτου ξανά από την αρχή γενικότερα αστάθεια και κενό είναι σημαντικό αυτό με την αστάθεια.. καχυποψία εννοείται στο φουλ
Απλα ειχα εναν ανθρωπο στη ζωη μου που τωρα δεν τον εχω πια και οταν διαβασα το λινκ μου θυμισε πολυ τη συμπεριφορα του.Και καποια απο αυτα που λες μου τη θυμιζουν και γι'αυτο ρωτησα.
Συγγνωμη που σε εφερα σε αυτη τη θεση να τα ξαναθυμιθεις.Σ'ευχαριστω πολυ για τις πληροφοριες,πραγματικα :)
Quote:
Originally Posted by ExpAssist
Comandate che guevara , πρέπει να ενημερωθείς επειγόντως ότι οι ψυχικές διαταραχές δεν είναι αποτέλεσμα του καπιταλισμού η του "συστήματος"...
Έχεις ενα point!Quote:
Originally Posted by ExpAssist
Δεν πειράζει μέχρι να απαντήσεις μου πέρασε :) να σαι καλά Nantina καλό μου έκανες.Quote:
Originally Posted by Nantina
:) Θέλω και κάτι ακόμα να ρωτησω,αν και προφανως δε χρειαζεται διοτι απο τον τροπο που μιλας,φαινεται.Αντιμετωπίζ εται σε μεγαλο βαθμο;Θέλω να πω,πλεον εισαι καλύτερα απο πριν,ετσι ακουγεσαι αλλα εσυ πως αισθανεσαι;Αισθανεσαι να εχεις βοηθηθει αρκετα;Και αν καποιος δεν το δεχεται για τον εαυτο του;Και ειναι δικος σου άνθρωπος...τι πρεπει να κανεις;Quote:
Originally Posted by BloodyKate
Quote:
Originally Posted by Nantina
Δεν δεν το "μαθαίνεις αυτό" η το "ακούς" και σου ρχεται σαν να είναι μια είδηση. Και εγώ 11 χρονών ήμουν όταν άρχισα να έχω νευρώσεις/νοσοφοβία και κολλήματα χωρίς να έχω διαβάσει ποτέ πριν τίποτα ανάλογο (φυσικά δεν υπήρχε το ιντερνετ). Η ΙΨΔ και διάφορα αγχωτικά/νευρωσικά π.χ. εμφανίζονται σε παιδική/εφηβική ηλικία χωρίς να έχει προυπάρξει τίποτα. Δεν φτάνει να "είσαι με τους άλλους και να παίζεις μπάλα στις αλάνες" για να μην το πάθεις. Δεν έχει σχέση το πολιτικό σύστημα, η η εποχή. Αυτές οι καταστάσεις υπήρχαν όσο υπήρχε ο άνθρωπος. Δεν είναι σαν αυτό το ρομαντικό που λέγανε "παλιά οι άνθρωποι που ζούσαν αθώα και κοντά στην φύση και δούλευαν δεν είχαν τέτοια προβλήματα". Απλά δεν τα λέγανε και είχαν πιο μεγάλες αντοχές.
Τα παιδιά η η έφηβοι μπορεί να είναι με τους φίλους τους, να υποφέρουν μέσα τους και να μην το βγάζουν. Το ιντερνετ δίνει τουλάχιστον μια δυνατότητα ενημέρωσης/συζήτησης/απενεχοποίησης. Μπορεί βέβαια να χειροτερέψει μια νοσοφοβία αν π.χ. το ψάχνει κάποιος πολύ για ασθένειες κλπ., αλλά αν δεν ήταν το ιντερνετ, θα το έψαχνες κάπως αλλιώς έτσι και αλλιώς. Π.χ. ρωτώντας δήθεν αθώα συνέχεια τους άλλους, ψάχνωντας σε εγκυκλοπαίδιες κλπ.
Quote:
Originally Posted by Nantina
κοίτα τα συμπτώματα απλά θα ελατωθούν σε ένταση πάντα πιστεύω θα υπάρχουν. Τώρα πχ οκ δεν σπάω τίποτα μέσα στο σπίτι, δεν έπαψα όμως να θυμώνω κιόλα. Απλά μαθαίνω να ζω με αυτό σιγά σιγά και με ψυχοθεραπείες. Εκείνο που πραματικά έλυσα σχεδόν είναι το να μην τρομοκρατούμαι με τον όρο μοναξιά. Έχω βοηθηθεί ναι γιατί εγώ το ήθελα πρώτα. Σε οποιαδήποτε ασθένεια πιστεύω πως πρώτα ο ασθενής πρέπει να θέλει να βοηθήσει τον εαυτό του και να συνεργαστεί με το γιατρό και μετά όλα γίνονται καλά. Τώρα αν δεν θέλει να δει γιατρό ο φίλος σου δεν έχω ιδέα πως θα τον πείσεις. Εμένα με πήγαν με στοίχημα. Με πιέζανε πολύ και λέω θα βάλουμε στοίχημα λοιπόν, μου δίνεις 50 ευρώ πατέρα αν με βρει υγειή που έτσι θα με βρει. Δεν ξέρω ειλικρινά και εγώ για λεφτά πήγα μέχρι εκεί σχεδόν έτυχε δλδ... Δεν ξέρω πως να τον πείσεις...
Α.. να πω και το άκυρο να μην με ντοματοπατάξουν τα μέλη, τα λέω όπως τα βίωσα εγώ τα πράματα με την ασθένεια μου δεν λέω ότι έτσι πάει για όλους τους οριακούς. Καθένας σαφώς είναι διαφορετικός και τα βιώνει αλλιώς.
Καταλαβα,σ'ευχαριστω πολυ BloodyKate.Δυστυχως και να θελω να βοηθησω,δεν μπορω πια.Οπως και να εχει,σε ευχαριστω για τις πληροφοριες.Quote:
Originally Posted by BloodyKate
δλδ πετραν εσυ βλεπεις τα ψυχολογικα προβληματα ως ατομικα και οχι συστημικα? δλδ ετσι απλα προκυπτουν? δεν εχει να κανει με την δομη της κοινωνιας? εγω σου λεω οτι ολα ειναι κοινωνικα ζητηματα και δεν γουσταρω μια την λεξη ασθενες ατομο. ασθενης κοινωνια υπαρχει οχι ασθενες ατομο.
ειρωνια ειναι ενας τροπος για να αποδειξεις την ανωτεροτητα σου. εγω με ιεραρχιες και τετοια στοιχεια σκεψης δεν μπλεκω. δεν ειμαι ανωτερος σου οποτε δεν σε ειρωνευομαι. σε αντιπαθησα.
Είναι βιο-ψυχο-κοινωνικά, δεν είναι μόνο το κοινωνικό έχουν καταριφθεί αυτά που λες. Από πάντα ήταν καταγεγραμμένες οι "ψυχικές διαταραχές",από την αρχαιότητα. Ακόμα και στην Σοβιετική Ρωσία υπήρχαν (:P). Ο καθένας μπορεί να φαληρίσει, να πέσει θύμα απάτης και να τον εκμεταλευτούνε δεν πάει να πει ότι θα πάθει ψύχωση, κατάθλιψη η κρίσεις πανικού. Ένας μπορεί να δει το κακό που έπαθε σαν ευκαιρία να κάνει μια καινούργια αρχή. Άλλος όμως μπορεί να το δει σαν το τέλος του. Αν ήταν όλα θέμα κοινωνιας όλοι θα ήμασταν ίδια πάστα και δεν θα υπήρχαν οι πολύπλοκες διαπροσωπικές διαφορές και συμπεριφορές. Γιατί γι αυτες ευθυνονται και βιο-ψυχολογικοί παράγοντες. Καποιοι από την γέννα τους θα έχουν την τάση να είναι πιο χαρούμενοι, κάποιοι πιο θλιμμένοι. Κάποιοι θα έχουν την τάση να είναι πιο εξωστρεφείς, κάποιοι πιο εσωστρεφείς. κ.ο.κQuote:
Originally Posted by ExpAssist
Το θέμα γίνεται ακόμη πιο πολύπλοκο αν σκεφτούμε και τις αντιλήψεις, σκέψεις και αποφάσεις του καθενώς (το "ψυχολογικό" κομμάτι) που μπορεί να τον πάει σε απρόβλεπτες καταστάσεις. Κάποιος που έχει την βιολογική τάση να έχει κακή διάθεση μπορεί μέσα από μια επιλογή του, αλυσίδες σκέψεων και χωρίς να το καταλάβει σταδιακά να αποκτήσει πιο καλή διάθεση και στάση ζωής. Ο ίδιος με μια άλλη επιλογή μπορεί να φτάσει στον πάτο. Μετά είναι ανάλογα και το πρόβλημα. Κάποιες φορές θα είναι πιο βιο-ψυχολογικό και κάποιες πιο ψυχο-κοινωνικό δεν μπορούμε να τα βάλουμε όλα στο ίδιο τσουβάλι.
Ακόμα και η κατάθλιψη του ενός μπορεί να είναι πολύ διαφορετική από την κατάθλιψη του άλλου. Πχ υπάρχουν πιο "ενδογενείς" περιπτώσεις που το άτομο από μικρό και χωρίς λόγο ένιωθε μικρή ενέργεια, λίγη όρεξη να κάνει πράγματα και χαμηλή διάθεση. Άλλοι μετά από ένα σοβαρό περιστατικό (π.χ. τον θάνατο ενώς συγγενικού προσώπου) μπορεί να μην μπορούν να το χειριστούν όλο αυτό και να οδηγηθούν σε κατάθλιψη (πιο "αντιδραστική' κατάθλιψη). Μετά είναι και η φάση της ανάπτυξης. Π.χ. οι ψυχώσεις εκδηλώνονται σε ηλικίες 16-28 πράγμα που έχει να κάνει με την ωρίμανση του προμετωπιαίου λοβού που ταυτόχρονα αποτελεί την βάση για τις ανώτερες ψυχοκοινωνικές και ψυχονοητικές λειτουργίες του ανθρώπου και αυτό ισχύει για όλους τους ανθρώπους του πλανήτη. Η ΙΨΔ επίσης εμφανίζεται σταθερά 1-2% παγκοσμίως ανεξαρτήτως κουλτούρας και σε μικρή ηλικία. Οι κρίσεις πανικού είναι γνωστό ότι υπάρχουν (και την αναγνωρίζουν σαν "Ασθένεια") οι αποκομμένοι εσκιμώοι inuit. 'Ολα αυτά σημαίνουν ότι σε αυτές τις καταστάσεις (και σε άλλες) οι κοινωνικοί παράγοντες είναι μικρής σημασίας και πιο πολύ ρόλο παίζουν η αλληλεπίδραση βιολογικών και ψυχολογικών παραγόντων. Κοινωνικοί παράγοντες βέβαια μπορεί να χειροτερεύουν (η και να βελτιώνουν) αυτές τις καταστάσεις. Αλλά δεν τις προκαλούν.
Απλά η θεωρία "για όλα φταίει η κοινωνία/το σύστημα" είναι απλοποίηση μέχρι εκεί που δεν πάει και απλά είναι λάθος. Δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια. Όταν μιλάμε για ψυχική υγεία, μιλάμε για ένα σύνθετο και πολλυπαραγοντικό "βιο-ψυχο-κοινωνικό" σύστημα. Τώρα αν εσένα δεν σου αρέσει ο τίτλος "ασθενής" οκ. Μπορείς να πεις τον εαυτό σου η αυτό που έχεις όπως θες δεν υπάρχει πρόβλημα.
ευχαριστω για την απαντηση σου πετραν. ήταν ιδιαιτερα χρησιμη.
Η ωρίμανση του εγκεφάλου ολοκληρώνεται το αργότερο μέχρι τα 12 χρόνια. Οπου ωρίμανση σημαίνει μεγάλη απώλεια φαιάς ουσίας δηλαδή νευρικών κυτταρων. Απο εκεί και μετα επέρχεται η φυσιολογική φθορά με την απώλεια νευρώρων καθε χρόνο σε πολύ μικρό βαθμό. Πολλες μελέτες ωστόσο δείχνουν οτί πολλές διαταραχές συσχετίζονται με την μείωση της συγκέντρωσης των νευρώνων σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου. Τα αντικαταθλιπτικά αλλωστε εχει απωδειχθει οτι προκαλούν νευρογέννεση στην οποία προσδίδουν και την δράση τους και όχι απλα στην αυξηση της διαθέσιμης σεροτονίνης.Quote:
Originally Posted by PETRAN