Θα ήθελα να μιλήσω για τη ζήλια, σε γενικό επίπεδο. Δεν αναφαίρομαι τόσο στη ζήλια μέσα στη σχέση γιατί τώρα δεν έχω σχέση, κ δε μου δημιούργησε ποτέ πρόβλημα.
Μιλάω για τη ζήλια για οτιδήποτε, σε καθημερινή βάση, απο κάτι μικρό σε κάτι μεγάλο.
Για παράδειγμα, μαθαίνω οτι μια κοπέλα στη σχολή έχει πάρει καλύτερη βαθμολογία ή έχει περάσει ένα μάθημα που δε το πήρα, και τη ζηλεύω, ή αν μου ζητήσει σημειώσεις θα προσπαθήσω να μη της δώσω απο ζήλια.
Άλλο παράδειγμα πχ. βλέπω κάποιες μέρες την αδερφή μου να μη τρώει πολύ, τότε με πιάνει φρίκη, σκέφτομαι "γιατί δε τρώει? θέλει να γίνει πιο λεπτή απο εμένα? " μετά βάζω ζηζάνια στο μυαλό μου και τρώγομαι μόνη μου.
Μπορεί να δώ κάτι που έχει κάποιος και να το ζηλέψω, πχ. υλικό. ή εμφανησιακό, ή τρόπο ζωής, πχ να ζηλεύω που ο άλλος βγαίνει πιο συχνά και διασκεδάζει.
Το βρίσκω κακό αυτό που κάνω, δε ξέρω αν είναι ο φθόνος αυτό,αλλά είναι ενα συναίσθημα πολύ άσχημο στη τελική γιατί καθομαι και τρώγομαι σε διάφορες σκέψεις , και μου τρώνε το χρόνο.
Εσείς νιώθετε τέτοια ζήλια?
