Printable View
Καλησπέρα.Μόλις συνειδοτοποίησα ότι έχω μια μορφή ασθένειας.Ήξερα εδώ και καιρό ότι κουράζω τον εαυτό μου με αύτο το πράγμα, αλλά δεν ήξερα οτί έιχε και όνομα.Ένας φίλος μου με βοήθησε να το καταλάβω και μου λέει να αλλάξω.Πώς θα γίνει όμως αυτό? 'Οσοι με ξέρουν θα δουν ένα τελείως διαφορετικό άτομο και ή θα με πουν διχασμένη προσωπικότητα ή δε ξέρω τι.
Θα ήθελα να προσθέσω οτί η αδερφή μου , 30, έχει ακριβώς το ίδιο πράγμα και πολύ χειρότερα απο μένα
Αποκλείεται να πουν απλά ότι πας από το καλό στο καλύτερο και να χαρούν για εσένα και την θετική σου αλλαγή?
Quote:
Originally Posted by Blackswan
μήπως μπορείς να γίνεις πιο σαφής?
Τι σημαίνει παθητική επιθετικότητα την οποία έχει και η αδελφή σου?
Υπήρξε διάγνωση από κάποιο γιατρό?
Δε γνωρίζουν οι περισσότεροι οτι υφίσταται τέτοιο πράγμα ή ότι όντως εγώ το έχω. Οπότε απλά θα δούν ένα άτομο που πάντα συμφωνούσε με όλους και τους έκανε όλα τα χατίρια, ξαφνικά να λέει Οχι. Δε θα τους φανεί περίεργο.Δε θα έιναι σαν ξαφνικά να έχω πρόβλημα μαζί τους, μιας και τόσα χρόνια που με γνωρίζουν συμπεριφερόμουν ευγενικά?
@ Bloodykate
Έιναι κάποιος είδος διαταραχής.Μπορείς να το δείς στο google. Είναι πχ όταν μου λέει καποιος κάτι που δε μου αρέσει, δε του το λέω στα ίσα, αλλά πχ κατεβάζω το κεφάλι, ή πετάω σπόντες. Βασικά καλύτερα να δεις στο ίντερνετ. Το εξηγούν καλύτερα
@ Θεοφανία
κοίτα...σημασία δεν έχει τι λεει το γκουγκλ, αλλα τι λέει ο γιατρός..:)Quote:
Originally Posted by Blackswan
Πως βγήκε λοιπόν αυτή η διάγνωση?
Μα είναι γνωστό αυτό το πράγμα ! Πχ αν κάποιος κάνει κάποια πλάκα για εμένα , γελάω αλλά με πληγώνει και το κρατάω μέσα μου χωρις να του πω τιποτα. Γενικα τα κρατάω όλα μέσα μου, κάνω όλα τα χατίρια γιατι φοβάμαι να πω στον άλλον οχι. Και αυτό οδηγεί σε θυμό, μελαγχολίαQuote:
Originally Posted by Θεοφανία
Μονο που αυτό συμαβαίνει στο 50% των ανθρώπων. Αυτό δε σημαίνει πως είναι διαταραχή, είναι στάση ζωής και αδυναμία.Quote:
Originally Posted by Blackswan
χμ....οκ...
Κοίτα, αν οτιδήποτε που μας συμβαίνει το βάζαμε στο γκουγκλ θα βγάζαμε ένα εκ αρρώστιες.
Αν δεν στο πει γιατρός, όλα τα αλλα είναι @@...:Ρ
Τι μπορώ να κάνω τώρα? Νευριάζω με τους γύρω μου χωρίς να το ξέρουν, και μετα νευριάζουν κι αυτοί επειδή λέω δικαιολογίες και ψέμματα για πράγματα που μου λένε να κάνω και δε θέλω. Συσσωρεύεται ο θυμός και δε σταματάει
Παλιότερα το είχα σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό, μέτα το έκανα λιγότερο με αποτελέσμα να αλλάξουν γνώμη για μένα αρκετοί και να μη με συμπαθούν. Τι γίνεται όμως αν το αλλάξω εντελώς? Αυτό φοβάμαι. Θα γνωρίσουν ένα άλλο άτομο όλοι
Οταν νευριαζεις συνεχεια με τους αλλους σημαίνει δυο πράγματα: ή πως η σχέση σου μαζί τους έχει ελλείψεις, ή είσαι δυστυχισμένος με τον εαυτό σου και το βγάζεις στους άλλους.Quote:
Originally Posted by Blackswan
Νευριάζω επειδή μου φέρονται με κάποιο τρόπο που δεν αρέσει σε μένα, αλλα δε το ξέρουν επειδή δε τους δείχνω.Οπότε δε μπορούν να σταματήσουν να μου συμπεριφέρονται έτσι γιατι δε ξέρουν οτι με ενοχλεί.Το φταίξιμο είναι δικό μου το ξέρω. Αλλα φοβάμαι να τους το πω
το ίδιο σκεφτόμουν και εγώ...Quote:
Originally Posted by Θεοφανία
υπάρχει ονομασία ! http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_...11/2004_124130Quote:
Originally Posted by BloodyKate
Καλού κακού πήγαινε σε κάποιον άλλο για δεύτερη γνώμη :)Quote:
Originally Posted by Blackswan
Σε αυτή τη διαταραχή σου δίνει φάρμακα ή ψυχοθεραπεία? ή και τα δυο?
Quote:
Originally Posted by BloodyKate
δε ξέρω ! το θέμα είναι οτι μπορεί να οδηγήσει σε καταθλίψη, συχνά ξεσπάσματα θυμού και άλλα. Γιατί αυτά που κρατάω για τους άλλους , τα καταπίνω εγώ και καταστρέφουν εμένα.
Quote:
Originally Posted by Blackswan
ωραια..
Γιατί δεν πας σε ενα γιατρο?
τι γιατρός χρειάζεται?Quote:
Originally Posted by Θεοφανία
συγνώμη, σου έκανε διάγνωση και δεν ξέρεις τη θεραπεία?Quote:
Originally Posted by Blackswan
ωτορινολαρυγγολογος....Quote:
Originally Posted by Blackswan
όχι δεν έχω πάει σε γιατρό ! απλά ένας φιλός μου βρήκε πως λέγεται αυτόQuote:
Originally Posted by BloodyKate
Quote:
Originally Posted by Θεοφανία
έλα σε παρακαλώ γιατί κάνεις πλάκα? εννοώ ψυχίατρος ή ψυχολόγος?
εμ πέστο! Πήγαινε σε ένα γιατρό καλύτερα... άσε τα των φίλων παράμερα και αν νιώθεις πως όντως κάτι άσχημο συμβαίνει μέσα σου κάνε μια επίσκεψη σε έναν ειδικό (ψυχολόγο)Quote:
Originally Posted by Blackswan
μα οι ερωτησεις που κάνεις είναι ή δημοτικού ή τρολ.Quote:
Originally Posted by Blackswan
Στο βρηκε ένας φίλος σου, ενω δεν έχεις φίλους να σε καταλαβαίνουν, τα δυο λινκ που εβαλες είναι τα πρωτα δυο αποτελεμσατα στο γκουγκλ....Τι λένε λοιπόν εκεί?
Ψυχολόγο λοιπόν.
δε κάνω πλάκα . ρώτα με ότι θέλεις σχετικά με αυτό και θα σου πω την παρανοικη συμπεριφορά μουQuote:
Originally Posted by Θεοφανία
ο ένας μόνος το έχει καταλάβει από όλους και με βοηθάει να το ξεπεράσω. οι υπόλοιποι δε το ξέρουνQuote:
Originally Posted by Blackswan
οντως δν εχεις σκεφτει οτι ισως να ναι στοιχειο του χαρακτηρα σου? σε περιπτωση που πχ σ λεγαν η σου καναν κατι κακο κ εσυ το δεχοσουνα αλλα απο μεσα σου δεν κτλβαινες πως ειναι λαθος οπως τωρα, αλλα το επικροτουσες και το δικαιολογουσες τοτε ναι θα ταν σοβαρο κατι παρομοιο με το συνδρομο στοκχολμης , ομως λες πως νευριαζεις μαζι τους. ισως εισαι απλα ντροπαλος και πρεπει να βρεις κοτσια να τους δειξεις εκεινη τη στιγμη πως εκνευριστικες γιατι αμα μαζευονται οπως λες και ξεσπασεις καποια μερα ουτε οι ιδιοι δεν θα θυμουνται τι σου κανανε. ασε που παιρνουν θαρρος γιατι λογικα θα νομιζουν πως δεν σε ενοχλει και οτι το διασκεδαζεις κιολας. τα δικαιωματα τα δινουμε πολλες φορες χωρις να το ξερουμε.
Μιλάς για passive-aggressiveness. Δεν είμαι καν σίγουρη ότι θεωρείται διαταραχή αυτό το πράγμα, εγώ πάντα το θεωρούσα στοιχείο προσωπικότητας (εγώ βέβαια δεν είμαι ειδικός). Θυμώνεις, το καταπίνεις, ή συχνά δεν κατάλαβες καν ότι θύμωσες, και μπορεί να ξεσπάσεις για κάτι άσχετο εντελώς δυσανάλογα, ή απλά να "μουλαρώσεις" και να γινεις δύσκολος χωρίς εμφανή λόγο επειδή κάτι άλλο σε έχει πειράξει και δεν το έχεις κάνει θέμα... ή να αρχίσεις τις μπηχτές... ή να σου βγει χαιρεκακία... γενικά αντίδραση "παθητική".
Το βασικό κατά τη γνώμη μου είναι να βρεις για ποιον ακριβώς λόγο δεν αντιδράς στα ίσα, κάθε άνθρωπος μπορεί να έχει εντελώς διαφορετικούς λόγους... μπορεί να είσαι υπερευαίσθητος στους καυγάδες... μπορεί να φοβάσαι να βγεις στο επίκεντρο... μπορεί να είναι ανασφάλεια ότι θα φανείς ή είσαι παράλογος ή ότι θα μείνεις μόνος σου... μπορεί να σου λείπει αυτοπεποίθηση και να πιστεύεις ότι σου αξίζει κάποια συμπεριφορά που σε ενοχλεί... μπορεί μπορεί μπορεί, χίλια πράγματα. Αν δεν μπορείς μόνος σου, ένας ψυχολόγος θα σε βοηθούσε ίσως να αναλύσεις αυτήν τη στάση σου, και άρα να αντιμετωπίσεις την πηγή.
Πάντως ας μην τα ανάγουμε όλα σε διαταραχές και ζητήματα της ιατρικής. Κάποιες φορές ένα πούρο είναι απλά ένα πούρο, και εμείς είμαστε απλά αυτοί που είμαστε. Άλλο να θέλουμε να βελτιωνόμαστε, και άλλο να φρικάρουμε με το κάθε μας "κουσούρι" ότι κάτι σοβαρό μας συμβαίνει.
κι εγώ το κάνω αυτό που περιγράφεις, αλλά δεν νομίζω να είναι διαταραχή...χαζομάρα και ηλιθιότητα είναι!
Σίγουρα δεν κατατάσσεται σε διαταραχή προσωπικότητας σύμφωνα με τον άξονα ΙΙ του DSM. Έχει να κάνει με προσωπικά βιώματα όλο αυτό και πόσο έχεις μάθει από παιδί να θέτεις τα όρια στο περιβάλλον σου και στους γύρω ανθρώπους. Η αλήθεια είναι ότι το τελευταίο διάστημα αντιλήφθηκα ότι μου συμβαίνει και μένα αυτό και γύρω από αυτό προσπάθησα να βρω αιτίες και τι με ωθεί πολλές φορές να δέχομαι τέτοιες συμπεριφορές. Προσωπικά έχω μεγάλο φόβο να μη μείνω μόνη μου, έχω χαμηλή αυτοπεποίθηση και νιώθω ότι έτσι γίνομαι αρεστή. Γενικά μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον που με ασκούνταν μεγάλη κριτική και ίσως αυτή είναι η αιτία και το γεγονός σαν παιδί και ειδικά στην εφηβεία δεν είχα πολλές παρέες. Πιστεύω ότι ένας ψυχολόγος θα μπορούσε πολύ άνετα να σε βοηθήσει αν μόνο αυτό είναι το πρόβλημά σου. Εγώ προσπαθώ μόνη πλέον να βάλω κάποια όρια και να μη συναναστρέφομαι με ανθρώπους που με βγάζουν αυτή την αρνητική ενέργεια γιατί γύρω μας υπάρχουν και άτομα που δεν θα εκμεταλλευτούν αυτή την <<καλοσύνη>> σου. Προσωπικά δεν έχω πάει ποτέ σε ψυχολόγο αλλά με έχει περάσει από το μυαλό να πάω για αυτό το λόγο.
Είχα και εγω κάποτε αυτα τα δυο συμπτώματα "παθητικής επιθετικότητας" τα οποία σου υπογραμμίζω. Και μου στοίχισε αυτο. Πιστευω έπαθες και συ αρκετη ζημια σε πολλές πλευρές της ζωής σου λογω της στασης σου αυτης, κι απ την αλλη να σου λενε μπραβο, τι καλο παιδί που είσαι! Με τον καιρό όμως, αφού πρώτα εμπέδωσα ότι η σταση αυτη είναι λάθος και κατανόησα τη ζημια που μου κάνει, με πείσμα και θέληση εξάσκησα τον εαυτό μου να μην ανέχεται αλλά να αντιδρά και να ανταποδίδει και βλέπω πλεόν θετικά αποτελέσματα, δλδ παραπάνω σεβασμό. Και αυτο γίνεται έστω βήμα βήμα άμα δυσκολευεσαι στις αρχές. Έμαθα κάθε φορά που γίνεται κάτι που το θεωρώ επίθεση (εστω μια κουβεντα) να αντιδρώ, έστω να λέω κάτι. Ξεκίνα κι εσυ μ αυτο τον τροπο. Και σε ψυχολογο να πας αυτα θα σου υποδειξει στο τελος. Καλοσύνες σε κανέναν, εκτος απ αυτους που σε αγαπουν ή όντως σε εκτιμούν, τους υπόλοιπους να τους αντιμετωπίζεις σαν μαλάκες. Επειδή διαφορετικά θα μπαλώνεις τη ζημιά όταν αυτοι θα προχωρούν ανέμελα.Quote:
Originally Posted by anonymous_1
Η αλήθεια είναι ότι αυτή η στάση που έχω με κάνει συχνά να αισθάνομαι πάντα μία δυσαρέσκεια από τη ζωή μου. Παρόλα αυτά έχω εντοπίσει που είναι τα προβληματά μου , τις αιτίες των προβλημάτων μου και γιατί αρκετές φορές ο χαρακτήρας μου είναι ελκυστικός σε άτομα εγωκεντρικά και πολλές φορές και σε διαταραχές προσωπικότητας (ναρκισσσιστική, δραματική). Εσύ πήγες σε ψυχολόγο για το συγκεκριμένο πρόβλημα? Σε βοήθησε πάνω σε αυτό και πως. Γενικά φαίνομαι αρκετά ισορροπημένο άτομο και για αυτό οι δικοί μου στεναχωρέθηκαν που τους είπα για ψυχολόγο.Quote:
Originally Posted by ioannis2
Δεν χρειάζετε να το πεις στους δικούς σου για να πας. Το ζήτημα πρώτα είναι αν θα πας σε καλό ψυχολόγο, δλδ άτομο το οποίο να κατέχει, να σε καταλαβαινει, να σου δίνει κατευθυνσεις στη λύση του προβληματος με όσο μεγαλύτερη γινεται ακρίβεια και το πιο δυσκολο κομματι να τα κανεις πράξη. Και οσο πιο πολλες αντιστασεις υπάρχουν μέσα σου και οσο πιο παγιωμενες μεσα σου είναι καποιες μορφες σκεψης και συμπεριφορας σου τόσο πιο δυσκολα ειναι τα πραγματα. Το να εντοπισεις τα προβληματα σου ειναι μονο η αρχή. Πιστευω πως αυτα που σου λεω για το ψυχολογο συν το πεισμα να τα εφαρμόσεις μπορούν να αλλάξουν αρκετα πραγματα στη ζωή σου, το δύσκολο είναι να συμβιβαστείς μεσα σου με λάθος επιλογες και δυσαρεστες καταστασεις του παρελθόντος τα οποια δεν αλλάζουν.Quote:
Originally Posted by anonymous_1
Εγώ βρίσκω διαυλους επικοινωνίας είτε με άτομα πολύ ανοιχτα σαν χαρακτηρες, που "βγαζουν ματια" ως τετοιοι, είτε με άτομα που βιωνουν καποια απογοητευση, απόρριψη από τους άλλους και χαμηλων τόνων. Αυτες οι δυο κατηγορίες δλδ. Με όλους τους υπόλοιπους μένω στην τυπική γνωριμία. κι αυτο που πάντα διαπιστωνω ειναι ότι μεσα μας κρυβουμε αρκετες δυνατοτητες αλλά κομπλαρουμε, ιδιως οταν αυτο αφορα σχεσεις με ανθρωπους.
Για να το πω απλα ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΕΣ.
Εχεις μια δυσκολια στο να εκφρασεις την διαφωνια σου ή τον θυμο σου?Στον ψυχιατρο
Εχεις μια δυσκολια στο να πετας πραγματα και το σπιτι σου ειναι ακαταστατο?Στον ψυχιατρο
Εισαι λιγο πιο ντροπαλος απο τον μεσο ορο?Στον ψυχιατρο.
Η μαλακισμενη η κοινωνια τους δεν φταει σε τιποτα,απλα καταλαθος οι πολιτες τους εχουν ολοι μια διαταραχη που χρειαζεται θεραπεια.
+10000 ρε συ το παραμικρο το βαφτιζουμε προβλημα, κ οχι μονο "εισαι λιγο πιο κλειστος"- πανε στον ψυχιατρο, αλλα παρε κ 2 αντικαταθλιπτικα, 2 αγχολυτικα κ 2 αντιψυχωσικα.Quote:
Originally Posted by betelgeuse