θα ηθελα να ρωτησω οποιον γνωριζει να μου πει εαν αυτα τα δυο ειναι η ιδια παθηση...
Printable View
θα ηθελα να ρωτησω οποιον γνωριζει να μου πει εαν αυτα τα δυο ειναι η ιδια παθηση...
Ναι είναι η ίδια. Αλλά μην κολλάς τόσο με ταμπέλες.
petran εσύ έχεις ή είχες ΙΔΨ?
να πω οτι η παθηση μου ειναι ψυχαναγκαστικη διαταραχη της προσωπικότητας.εχει κανεις αλλος?να συζητησουμε.
Ένας εκτεταμένος τύπος έντονης ενασχόλησης του ατόμου με την τάξη, την τελειοθηρία και τον ψυχικό και διαπροσωπικό έλεγχο, σε βάρος της ευελιξίας, της ανοιχτοσύνης και της αποδοτικότητας, ο οποίος αρχίζει νωρίς στην ενήλικη ζωή και είναι παρών σε μία ποικιλία καταστάσεων, όπως φαίνεται από τέσσερα (ή περισσότερα) από τα παρακάτω:
(1) το άτομο έχει έντονη ενασχόληση με λεπτομέρειες, κανόνες, λίστες, την τάξη, την οργάνωση ή τα προγράμματα, σε βαθμό που το κύριο σημείο της δραστηριότητας χάνεται
(2) εμφανίζει τελειοθηρία που παρεμποδίζει την ολοκλήρωση μιας εργασίας (π.χ. το άτομο είναι ανίκανο να ολοκληρώσει μία προγραμματισμένη δουλειά επειδή δεν πληρούνται οί δικές του υπερβολικά αυστηρές απαιτήσεις)
(3) είναι υπερβολικά αφοσιωμένο στην εργασία και την παραγωγικότητα με αποκλεισμό των δραστηριοτήτων του ελεύθερου χρόνου και των φιλικών σχέσεων (που δεν εξηγείται από φανερή οικονομική ανάγκη)
(4) είναι υπερβολικά ευσυνείδητο, λεπτολόγο και άκαμπτο σε θέματα ηθικής, ηθών ή αξιών (που δεν εξηγείται από πολιτισμική ή θρησκευτική ταυτοποίηση)
(5) είναι ανίκανο να πετάξει φθαρμένα ή χωρίς αξία αντικείμενα ακόμα και όταν δεν έχουν συναισθηματική αξία *
(6) είναι απρόθυμο να κάνει καταμερισμό καθηκόντων ή να δουλέψει με άλλους, εκτός εάν αυτοί υποταχθούν στον ακριβή δικό του τρόπο που κάνει τα διάφορα πράγματα
(7) υιοθετεί ένα τσιγγούνικο τρόπο στο ξόδεμα των χρημάτων, τόσο για τον εαυτό του, όσο και για τους άλλους τα χρήματα θεωρούνται σαν κάτι που πρέπει να συσσωρευτεί και διαφυλαχθεί για μελλοντικές καταστροφές
(8) εμφανίζει ακαμψία και ισχυρογνωμοσύνη
Υ.Γ 1 ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ
Υ.Γ 2 ΑΓΧΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΧΩ Κ ΕΤΣΙ ΣΧΕΔΟΝ ΑΠΟ ΤΟ ΤΙΠΟΤΑ Κ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΩ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ-ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΤΟ ΕΚΦΡΑΣΩ ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΗΓΑΖΕΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΦΟΡΕΣ.
αφού καταφέρεις πρώτα να μειώσεις το άγχος σου με κάποιο τρόπο, τότε το πιο πιθανό είναι να μειωθούν οι εμμονές σου..
μπορει κανεις να προτεινει τροπους για τη μειωση του αγχους? εκτος των φαρμακων βεβαια...
Korman και εγω έχω γενικά παρα πολύ άγχος και είχα από πολύ μικρή ηλικία. Αυτό που΄με βοηθάει να μειώνεται το άγχος μου, είναι όσα με αγχώνουν να τα γράφω λεπτομερώς,κάτι σαν ημερολόγιο ας πουμε ή να τα συζητήσω με κάποιο άτομο το οποιο εμπιστεύομαι πολύ. Έτσι ειναι σαν φεύγει για λίγο το βάρος από πάνω μου.Επίσης συζητώντας τα με άλλο άτομο και ακούγοντας και εσύ τον εαυτό σου να τα λες αυτά ,ίσως μερικά χάσουν τη <<δύναμη>> τους,δηλαδή δεις ότι στην πραγματικότητα δεν είναι κάτι φοβερό.Εμενα με βοηθούν αυτοί οι απλοί τρόποι
κανεις αλλος με την ιδια παθηση?
για παραδειγμα το ΕΓΩ μου-υπερεγω,αυτο που πλαθω δηλαδη η αυτα που σκεφτομαι ειναι ακεραια και εαν κανεις δε συμφωνει με αυτα η θυμωνω η αναρωτιεμαι πως το εννοει η το ουδετεροποιω και με απασχολουν πολυ.δηλαδη φτιαχνω ενα εγω-χαρακτηρα που ειναι ευθραυστος και σπαει-η το προσεχω να μην σπασει.δε μπορω να καταλαβω οτι αλλαζουν τα πραγματα(ετσι το αντιλαμβανομαι) και παντα λειτουργω με αμυντικο μηχανισμο.ΠΩΣ ΘΑ ΤΑ ΑΛΛΑΞΩ ΑΥΤΑ?και επειδη εχω ταση να τα θελω ολα τελεια πως να το καταλαβω αυτο?συνεδριες με ψυχολογο θα με βοηθησουν?
ΚΟΡΜΑΝ, δεν ξέρω από που τα πήρες τα χαρακτηριστικά. Εγώ θα πρόσθετα στα χαρακτηριστικά που περιγραφεις και αυτα,
Όλα πρέπει να περάσουν από και να ανταποκρίνονται στη λογική.
Φόβος για αβεβαιότητα και ενδεχόμενους κινδύνους. Ετσι δεν αναλαμβάνει μεγάλα ρίσκα, ρισκάρει μέχρι εκεί που νοιώθει ασφαλής.
Ζει αρκετα στο δικο του φανταστικό κόσμο. Έτσι η φαντασία αναπληρώνει το κενό της πραγματικής ζωής αφού όλα τα άλλα του στερούν πολλά από την πραγματική ζωή.
Η γνωστική συμπεριφορική μεθοδος ψυχολογίας συστηνει καποιες μεθόδους αντιμετωπισης των ψαχαναγκασμών, των διαστρεβλωμένων σκέψεων όπως τις ονομάζει. Τετοιο ψυχολογο θα σου συνιστουσα να βλεπες. Η μέθοδος είναι σαν εσωτερική παρατήρηση. Μάθε να διακρίνεις στη σκέψη σου, σαν ένας εσωτερικος παρατηρητης της σκέψης σου, το πραγματικό από το φανταστικό, το λογικό από το παράλογο, αυτο που είναι η πραγματικότητα με αυτο που πλάθει η φαντασία σου, να λες στον εαυτό σου , μα τι αποδείξεις έχω που να μου λενε ότι αυτο που σκέφτομαι είναι πραγματικό ή όχι. Αυτες είναι οι διαστρεβλωμενες σκέψεις. Κανε το αυτο πρωτα, δλδ να είσαι ικανος να κανεις αυτη την αναγνωριση στις σκεψεις σου ενω αυτες ερχονται ή βρισκονται σε εξέλιξη. Και μετα μαθε να διώχνεις τις σκέψεις αυτες, να τις απωθεις, να μειωνεις τουλαχιστο τη συχνοτητα και την ενταση τους, όπως αποφεύγεις ή διώχνεις από κοντα σου ένα ανεπιθύμητο σου πρόσωπο. Επίσης βοηθα η υπέρβαση, δλδ το να τολμας και να κανεις πραγματα που υποτίθεται σε φοβίζουν, αυτο βοηθα στο να τονωθεί η αυτοπεποίθηση σου και να μειωθούν οι ψυχαναγκασμοί ως προς αυτο το οποίο φοβοσουν να κανεις.
καλησπερα,συμφωνω με αυτα που συμπληρωσες.αυριο παω σε ψυχολογο να συζητησω για το τι μπορω να κανω.ευχαριστω παντως και για την "συνταγη" που προτεινεις-θα μιλησω και για αυτο σιγουρα.
καποιος αλλος με την ιδια παθηση για να με διαφωτισει?δεν αναφερομαι σε ιψδ ελαφρας μορφης,αλλα κατι παρομοιο με το δικη μου ασθενεια.
Επισης στην ψυχοθεραπεια...επειδη ειναι απειρα αυτα που εχω...πρεπει να τα παρω ενα ενα?
Να βρεις καποιο θεραπευτη, σαν κι αυτον της μεθοδου που σου περιγραφω, που η μέθοδος του να έχει δομή, να ναι συγκροτημένη, που να ταξινομεί τα βιώματα σου, τα συναισθήματα/συνέπειες στη ζωή σου που ηταν αποτελεσμα τους, το πως αυτα επηρεάζουν στο τώρα τη συμπεριφορά/σκεψη σου και μέθοδο ως προς το πως θα τα αλλάξεις ώστε να βελτιωθείς. Το ίδιο αφορά και τον τροπο σκέψης.
Να μην είναι μεθοδος τυπου να λες σκορπια περιστατικα απ τη ζωή σου και να τα συζητατε.
Πιστευω το πρωτο θα σε βοηθησει καλύτερα, θα βρεις πιο ευκολα αυτο που σε βασανίζει, που είναι δημιουργημα των όσων περασες στη ζωή σου, και τις λύσεις σ αυτό, δλδ το πως θα το ξεπεράσεις. Οι μεθοδοι αυτοί λόγω της δομής τους είναι και πιο συντομες ως προς τη διαρκεια τους, μετα θα ναι η εφαρμογη στην πραξη!
γιάννη δες λίγο το ινμποξ σου =)
καλημερα σε ολους,να πω οτι ξεκινησα ψυχοθεραπεια της γνωστικης-συμπεριφορικης μεθοδου.πηρα αυτη την αποφαση επειδη δεν παει αλλο.ελπιζω να διορθωσω οσα πιο πολλα μπορω.
σε προηγουμενο θεμα ειχα αναφερθει στο μπερδεμα του κεφαλιου...το ειναι αιτια του αγχους αυτο το καταλαβα και υποχωρει οταν φευγει το αγχος αλλα το να φυγει ολοκληρωτικα δεν ειναι δυσκολο?
εδω και 2 εβδομαδες δεν αγχωνομαι με κατι,αλλα νομιζω οτι εχω μπερδευτει περισσοτερο και γινομαι χειροτερα.παιρνω αντικαταθλιπτικα.τι συμβαινει αραγε?δεν με εχουν πιασει ακομα τα φαρμακα?