Πως συνεχίζει κανείς όταν έχει χάσει και τα "ρέστα" και τα δανεικά σε μια σχέση ;

Printable View

31-10-2011, 01:24
MakeItSo

Πως συνεχίζει κανείς όταν έχει χάσει και τα "ρέστα" και τα δανεικά σε μια σχέση ;

Καλησπέρα σε όλους...

Όταν έχεις κάνει το λάθος επειδή δεν ήξερες και όταν το συνέχισες γιατί δεν απομακρύνθηκες και η τροπή των πραγμάτων παίρνει το πρόσωπο του κινδύνου και του ολέθρου συχνότερα και μόνο μια στο τόσο αυτό της με το στανιό και για το γαμώτο ευδαιμονίας φτάνεις -σαν το τζογαδόρο που χάνει τα πάντα στη προσπάθεια να πάρει πίσω αυτά τα πρώτα 300 ευρώ- και έχεις χάσει το δρόμο της ζωής σου. Με το κεφάλι κάτω κυνηγώντας το διαβολεμένο άπιαστο που η εσωτερική σου ανωμαλία το ακολουθεί μαγνητισμένη ξαφνικά μένεις απο δυνάμεις και σηκώνεις το κεφάλι και έισαι σαν μέσα σε σώμα άλλου. Για να ξεπληρώνεις τις φορτίσεις και τα ζόρια του τώρα δανείζεσαι αντοχές από το μέλλον. Το μέλλον μια μέρα φτάνει και νά μαι. Συνασισθηματικά ακρωτηριασμένος. Ψυχικά νεκρός. Τυπικά ζωντανός. Για μια κούβέντα σοβάρη.. μια κουβέντα φαιδρή... μια έμπνευση κάποιου είδους όχι μια λύση ή ένα τρόπο... Βέβαια δεν ήξερες μικρέ (στα μισά παρα κάτι του προσδόκιμου ζωής είμαι) θα μου πείτε... Τι να πώ ...

Μάλλον το "σύρμα" και η σειρήνα βαράει όταν ο κίνδυνος είναι εξωτερικός. Όταν κατασκευάζεις ο ίδιος τον κίνδυνό σου σωπαίνει.

... από τους έμπειρους αυτοί που από τις εμπειρίες τους μάθαν πολλά θα μου στείλουν δυό γραμμές αληθινές και αυτοί που μάθαν λίγα θα μου αδειάσουν τα κλισέ όμως όποια και να είναι, μπροστά σε αυτά που σούρνω εγώ στον εαυτό μου δεν θα με ενοχλήσουν. Έτσι αν δεν κάνω κάποιο λάθος στο μέτρημα μόνο κέρδος μπορώ να έχω.

Καλησπέρα
31-10-2011, 01:41
Θεοφανία

...εγώ που δεν κατάλαβα τίποτα, ανήκω στους άπειρους?
31-10-2011, 10:22
IRENEMARINA

Ούτε κι εγώ κατάλαβα τι ακριβώς θέλεις να πεις εκτός του ότι τα έκανες χάλια με κάποια σχέση σου;;;
31-10-2011, 15:41
Boltseed

/μεταφραση στην γλωσσα των ανθρωπων?
31-10-2011, 16:50
Remedy

εγω καταλαβα, αλλα δεν προκειται να σας πω :)
31-10-2011, 21:25
s.popi

Τον πόλεμο τον αρχίζεις γιατί θέλεις και τον σταματάς όταν μπορείς.(είπε κάποιος...όχι εγώ!!!)
22-11-2011, 03:59
MakeItSo

Quote:

Originally Posted by IRENEMARINA

Ούτε κι εγώ κατάλαβα τι ακριβώς θέλεις να πεις εκτός του ότι τα έκανες χάλια με κάποια σχέση σου;;;

Εκτιμώ την ερώτηση και απορία... δεν έχεις άδικο αλλά....

...μάλλον δε τα έκανα χάλια με τη σχέση μου... Μάλλον είναι πιό πολύ ότι τα έκανα χάλια με τον εαυτό μου μέσα στη σχέση. Λάθος αποφάσεις. Ο χρόνος ποτέ δεν είναι σχετικός όταν έχει να κάνει με το είναι μας. Ο χρόνος στην περίπτωση αυτή είναι απόλυτος και αν και πανδαμάτωρ δεν γιατρεύει πάντα. Η αυτοϊαση μέσω του χρόνου επέρχεται στην περίπτωση που ο χρόνος είναι σύμμαχός σου. Όταν ο χρόνος και οι ελπίδες σου τοποθετούνται λανθασμένα μπερδεύοντας το τι πιστεύεις με το τί ελπίζεις, ο χρόνος γίνεται εχθρός και οι άμυνες μας εξασθενούν με το πέρασμά του.

Εθισμός να ήταν η αιτία; Εγωϊσμός του να καταφέρω το δύσκολο ;
Έπρεπε να έφευγα...
22-11-2011, 17:15
marian_m

Ε τώρα μάλιστα! Όλα γίναν ξεκάθαρα!
22-11-2011, 21:31
babel

Quote:

Originally Posted by marian_m

Ε τώρα μάλιστα! Όλα γίναν ξεκάθαρα!

αχαχαχαχαχαχα
22-11-2011, 23:39
Clown

Καμιά εμπειρία δεν είναι χαμένη.Σκέψου πως γράφεις όλ'αυτά εκ των υστέρων.Αν δεν έκανες έτσι δε θα είχες την αμφιβολία πως δε συνέχισες;Τα γεγονότα υπάρχουν για να δοκιμάζουν τις σχέσεις,τις αντιδράσεις και τη δύναμη μας.Μετά επιλέγουμε καλύτερα αυτό που μας ταιριάζει.
23-11-2011, 00:34
Empneustns

σταματας να γραφεις ποιητικα,μαζευεις τον εγωισμο σου και ΤΟ ΠΑΙΡΝΕΙΣ αποφαση πως με αυτη τη γυναικα δεν μπορεις να κανεις τιποτα,ΤΟ ΔΕΧΕΣΑΙ....
και πας να βρεις κατι καλυτερο που ειμαι σιγουρος πως υπαρχει εκει εξω....και μετα βαρας το κεφαλι σου για την βλακεια τοσων χρονων που αφιερωσες σε κατι που δεν αξιζει....
αλλα καλιο αργα παρα ποτε :)
23-11-2011, 00:49
RainAndWind

Γιατί να σταματήσει να γράφει ποιητικά? Απόλαυσα τα κειμενάκια όσο δεν παίρνει, καταπληκτική γραφή. Κοίτα να δεις φίλε μου, ακόμη και το ξέρασμα των εσώψυχων του άλλου μπορεί εκτός από ταύτιση με το συναίσθημα, τις σκέψεις, τις προσωπικές απορίες, τις εμπειρίες ή τις φαντασίες, να περιλαμβάνει και το θαυμασμό για την ικανότητα αυτή, την εξαίσια, της επιλογής των κατάλληλων λέξεων, που μερικές φορές σε κάποιους ανθρώπους είναι ένα δικό τους, μοναδικό χάρισμα. Ο op το κατέχει νομίζω.

Στην ταμπακιέρα. Οι σειρήνες είναι όχι πάντα έξω από τον Οδυσσέα, αλλά μέσα στο μυαλό του. Δικές του κατασκευές, που προβάλλει στον εξωτερικό κόσμο. Δοκιμάζεις. Την επόμενη φορά μπορεί να ηχούν λιγότερο έντονα. Έτσι νομίζω. Πως για να αντισταθείς στον πειρασμό, προυπόθεση είναι να τον γνωρίζεις και λιγάκι. Και για να πάψεις να πεινάς πολύ για πόνο, να σ' έχει και λιγάκι σημαδέψει. Τότε αρχίζεις να τον αποφεύγεις. Αλλιώς σε τραβάει κι η μυρωδιά κι η γεύση του και η αίσθησή του κι η μνήμη του ακόμη κι η ονειροπλασιά του. Αααχ, το χάρηκα το ρημάδι το ποιητικό. λολ
23-11-2011, 23:27
despoina26

Γραφεις πολυ ωραια τουλαχιστον ταξιδεψες... εφτασες μεχρι τα ακρα...
24-11-2011, 01:22
Vagabond

Quote:

Originally Posted by MakeItSo

Για να ξεπληρώνεις τις φορτίσεις και τα ζόρια του τώρα δανείζεσαι αντοχές από το μέλλον. Το μέλλον μια μέρα φτάνει και νά μαι. Συνασισθηματικά ακρωτηριασμένος. Ψυχικά νεκρός. Τυπικά ζωντανός. Για μια κούβέντα σοβάρη.. μια κουβέντα φαιδρή... μια έμπνευση κάποιου είδους όχι μια λύση ή ένα τρόπο... Βέβαια δεν ήξερες μικρέ (στα μισά παρα κάτι του προσδόκιμου ζωής είμαι) θα μου πείτε... Τι να πώ ...

Μάλλον το "σύρμα" και η σειρήνα βαράει όταν ο κίνδυνος είναι εξωτερικός. Όταν κατασκευάζεις ο ίδιος τον κίνδυνό σου σωπαίνει.

Είχα την κρυφή ελπίδα ότι δεν βρίσκεται άλλος σε αυτό το συγκεκριμένο πηγάδι. Ότι έπεσα μέσα μόνο εγώ. Λυπάμαι που έχω παρέα, ειλικρινά.

Όσο για το διαβολεμένο το άπιαστο... εγώ δεν το κυνήγησα ποτέ... και αυτό θα με στοιχειώνει πάντα.
23-12-2011, 22:59
Chemistry

Οι παραπομπες του εγω μου ειχαν ενα μονοπατι παρεα με ενα χαρτι και ενα στυλο,δεν υπηρχε δυσβατος δρομος αλλα καποια στιγμη επεφταν τα ματια του ανθρωπου
εκεινου που οταν πονουσε πονουσα,εκεινου που εδινα και νομιζα πως επαιρνα,εκεινου που του ελεγα μην φωναζεις αλλα εκανε το δικο της,
Εβλεπα αλλα ειμουν τυφλος,ακουγα αλλα εκανα πως δεν ακουγα,πληγωνομουν ομως επρεπε να χαμογελαω για να νιωσω ζωντανος..
Τα χαρτια πλεον δεν τα κραταω τα πεταξα λογου του οτι επλαθα με την καρδια μου συναισθηματα που απο μεριας της εγιναν σταχτες που τα πηρε ο αερας
15-04-2012, 12:23
MakeItSo

Quote:

Originally Posted by RainAndWind

... για να αντισταθείς στον πειρασμό, προυπόθεση είναι να τον γνωρίζεις και λιγάκι. Και για να πάψεις να πεινάς πολύ για πόνο, να σ' έχει και λιγάκι σημαδέψει. Τότε αρχίζεις να τον αποφεύγεις. Αλλιώς σε τραβάει κι η μυρωδιά κι η γεύση του και η αίσθησή του κι η μνήμη του ακόμη κι η ονειροπλασιά του.

τα σέβη μου...