Για όσους ενδεχομένως δεν έχουν διαβάσει κάτι άλλο που έχω γράψει ... να πω επί τροχάδην ότι είμαι σε θεραπεία για κατάθλιψη , διατροφικές διαταραχές, και διάφορα άλλα από τον Ιανουάριο... Η θεραπεία προχωρά κανονικά και ήδη θεωρώ ότι δεν έχω καμία σχέση με μένα πριν από 1 χρόνο ή περισσότερο...
Από το Πάσχα όμως, έχω κάποιες "περίεργες επισκέψεις". Σαν πρώτο περιστατικό θυμάμαι στο πατρικό μου όπου κάποιο βράδυ ξύπνησα και ... "έβλεπα¨καθαρά μια μορφή να στέκεται απέναντί μου και να με κοιτάζει... Δε γνωρίζω πόση ώρα πέρασε ... όπου έμεινα κοκαλωμένη να "κοιτάζω" τη μορφή (μου φάνηκε αρκετή) κι ύστερα εξαφανίστηκε όταν άρχισα να σκέφτομαι τι πράγμα θα έπρεπε να κοιτάζω κανονικά. Άρχισα δηλαδή να σκέφτομαι πως σε εκείνο το σημείο που "είναι η μορφή" υπάρχει το γραφείο, κτλ. κι έτσι "μπόρεσα να δω πως δεν υπήρχε τίποτα άλλο" παρά μόνο στη φαντασία μου...
Η αλήθεια είναι πως με είχε τρομάξει το περιστατικό, αλλά προσπάθησα να μη του δώσω περισσότερη σημασία. Το ανέφερα και στο γιατρό μου και μου έδειξε ότι δεν το αξιολογούσε σημαντικά , αφού η λογική υπερίσχυσε (Δε μπορώ να ξέρω αν σκέφτηκε κάτι άλλο, αλλά η θεραπεία δεν άλλαξε... οπότε θεωρώ πως δε το είδε σα κάτι σοβαρό)...
Από τότε... έχω τακτικές "τέτοιες επισκέψεις"... Συχνά πυκνά ξυπνάω το βράδυ και "βλέπω" διάφορες μορφές μέσα στο σπίτι... Πάντα "κοκαλώνω" και πάντα μετά από κάμποση ώρα (κι αφού -να ομολογήσω- έχω σκεφτεί ότι αν είναι πράγματι κάποιος μέσα στο σπίτι δε μου μένει παρά να τον αντιμετωπίσω) καταφέρνω να έλθω στα συγκαλά μου...
Σε κάποια φάση το ανέφερα στη μητέρα μου και μου είπε πως κι εκείνη το παθαίνει χρόνια τώρα... Αυτό δεν ξέρω αν θα έπρεπε να με καθησυχάσει... Από τη μια σκέφτομαι πως μπορεί να είναι κάποιο "σύμπτωμα" άγχους κι ανασφάλειας (κοινός παρονομαστής και σε μένα και σε εκείνη), από την άλλη ... τρέμω μήπως είναι κάτι πιο ... σημαντικό.
Αν το αναφέρω, απλά το κάνω γιατί θα ήθελα να γνωρίζω αν υπάρχουν κι άλλα άτομα με αντίστοιχες εμπειρίες...