Originally Posted by
void
Καλησπέρα και από εμένα Στέλιο. Το θέμα σου είναι αρκετά σοβαρό έτσι όπως το περιγράφεις.
Εννοείται ότι δε θέλω να καταλήξω σε βιαστικά συμπεράσματα αλλά μόνο διαβάζοντας αυτήν την απάντηση πιστεύω το έχεις χειριστεί λάθος.
Ας πούμε ότι μπορώ να καταλάβω τη θέση της κοπέλας, εφόσον βιώνω μια αντίστοιχη περίπτωση, δηλαδή κακές σχέσεις του συντρόφου με την οικογένεια.
Δεν έπρεπε να έχεις επιτρέψει να γίνει κοινωνός των προβλημάτων που έχεις με τους γονείς σου. Διότι το πρόβλημα , έτσι όπως το βλέπω εγώ δεν είναι ούτε η παρεμβατική μάνα ούτε το φερέφωνο πατέρας. Το πρόβλημα είναι ο δικός σου χειρισμός και το γεγονός ότι δεν τους έχεις επιβάλλει όρια.
Θα σου άρεσε εσένα να γνωρίζεις ότι δε σε γουστάρουν οι γονείς της κοπέλας σου και ότι η ίδια δεν μπορεί να τους χαλιναγωγήσει, όπως κάνεις εσύ τώρα? και μάλιστα να την παρηγορείς κιόλας?
Δε θα προτιμούσες να τα κανόνιζε η ίδια, να είχε το σθένος δηλαδή να βάλει τα όρια και να πει "μέχρι εδώ είστε, ή κάνετε μόκο ή όξω πούστη απ'την παράγκα"...? Δε θα ένιωθες περισσότερη ασφάλεια έτσι? ΔΕ θα έλεγες "έχω μια γυναίκα δυνατή δίπλα μου"..τώρα αυτή η γυναίκα πως θα νιώσει ασφάλεια, όταν ξέρει τι έχει ειπωθεί για αυτήν και το χειρότερο ότι ο άντρας της, δεν παίρνει την κατάσταση στα χέρια του?
Σόρυ, αλλά εγώ αυτήν θεωρώ το θύμα της υπόθεσης..και ξέρεις γιατί? γιατί εσένα είναι γονείς σου οι άνθρωποι αυτοί, σε αγαπούν ούτως ή άλλως. Ενώ αυτή πρέπει, εάν εξελιχθεί η σχέση σας,μια ζωή να αποδεικνύει ότι δεν είναι ελέφαντας και να δικαιολογεί τη χηρεία της και το παιδί της (μήπως να το πετούσε στο δρόμο το παιδί για να μη μείνει ρέστη από άνδρα?)
Συγνώμη εάν φαίνομαι επιθετική αλλά ειλικρινά, αυτές οι ιστορίες με τις κολλημένες με τους γιους μάνες, που καμμια δεν αξίζει για το γιο τους με βγάζουν από τα ρούχα μου.
