Να 'μαι και εγώ!

Καλησπέρα σε όλους από ένα νέο μέλος του forum σας. Για να γράφω σε αυτή την ενότητα όπως καταλαβαίνεται αφορά το "υπέροχο" θέμα της κατάθλιψης. Δεν σκοπεύω να σας "κουράσω" με τα mine μου.....απλά είπα να δοκιμάσω και αυτό....δλδ να ζητήσω μια μικρή βοήθεια και εδώ. Επειδή ο καιρός είναι πολύς θέλω να ακούσω γνώμες για την "αντιμετώπιση" να το πω...."τοπική αμνησία" να το πω....κάτι τέτοιο.
Δεν θέλω να ακούσω για φαρμακευτικές αγωγές (είμαι...ήμουν πάντα κατά των φαρμάκων) και ούτε για επισκέψεις σε "γιατρούς" (προς το παρόν....μέλλον).

Ευχαριστώ εκ των προτέρων

Γεια σου tryme. Να σε ρωτήσω πρώτα. Πόσος καιρός καιρός είναι που έχεις κατάθλιψη; Τι συνέβη και σε οδήγησε σ' αυτήν την κατάσταση; Εφόσον δεν έχεις πάει σε γιατρό, πως είσαι σίγουρος ότι πρόκειται για κατάθλιψη;

Καλησπέρα Gypsy Cello, ευχαριστώ για την απάντηση αν και δεν ήταν αυτό που περίμενα. Αφού αρχικά δεχτούμε ότι γνωρίζουμε τι έχουμε (όχι σε τι μορφή...) μιας και δεν είναι ανάγκη να στο πει γιατρός, διαβάζουμε, ακούμε , βλέπουμε.....κυρίως ξέρουμε τον εαυτό μας....το διάστημα είναι περίπου στον 1 1/2 χρόνο.....έχω μεγάλα περιθώρια ακόμα!! Πως έγινε....κάτι συνηθισμένο, ας πούμε ότι "έβλαψα έναν άνθρωπο για εσάς....κάτι άλλο για μένα".
Δεν ξέρω άμα σου έδωσα τις απαντήσεις που "ήθελες"....αλλά ελπίζω να βοήθησα όσο μπορούσα. Πιστεύω δεν έχει σημασία όπως ανέφερα στο αρχικό μου μήνυμα το "πρόβλημά" μου.....απλά μερικές καλές "ιδέες" ήθελα από άτομα που έχουν καταφέρει και έχουν νικήσει τον εαυτό τους σε αυτόν τον καθημερινό "πόλεμο" που είχαν έχουν.

Tryme, για να μπορέσω να σου δώσω ιδέες, θα πρέπει να μου πεις τι ακριβώς σου συνέβη. Ποιον άνθρωπο έβλαψες; Ήταν εσκεμμένη η πράξη σου; Τι συμπτώματα παρουσιάζεις; Πες μου αναλυτικότερα, για να μπορέσω να σε βοηθήσω :)

"Γιατρέ".... τα συμπτώματα είναι το 90% από αυτά που ακούστηκαν στην πρόσφατη εκπομπή στην tv.." http://www.megatv.com/ygeia/default.asp?catid=21848&subid=2&pubid=28127863"... ..όσο για την "πράξη" σίγουρα δεν ήταν εσκεμμένη ....γιατί σε αυτή την περίπτωση δεν θα ήμουν εδώ...δεν....δεν.. και πολλά ακόμα δεν!
Τόση ανάλυση χρειάζεται ένα τόσο μικρό θεματάκι??

spam on
Μου θυμίζεις κάτι πρωτοποριακό που το είδα πρόσφατα....
αντί να επισκεφτείς τον doctor στο ιατρείο του...μέσω skype έχετε μια ωραία συνδιάσκεψη....
έτσι και εδώ ξεπερνάμε και αυτό το στάδιο και φτάνουμε μέσω μηνυμάτων να γίνεται!
spam off

Μην παρεξηγηθούμε....δεν το κατακρίνω....γι αυτό είμαι και εγώ εδώ άλλωστε!

tryme, γεια και από μένα και καλώς ήρθες!

Η αλήθεια είναι ότι επιλέγω να μη σου γράψω τίποτε περί οποιουδήποτε πιθανού τρόπου ''αντιμετώπισης'', όπως και ζητάς, αλλά προτιμώ να σε ρωτήσω για ποιο λόγο η απάντηση της Gypsy Cello σου ήταν τόσο απροσδόκητη..
Περιμένεις να διαβάσεις απαντήσεις που έχεις ήδη δώσει και μόνος/η στον εαυτό σου; Σε μια τέτοια περίπτωση, δεν μπορώ να διακρίνω τον τρόπο που θα σε βοηθούσε μια συνομιλία εδώ μέσα.

Εννοώ, με άλλα λόγια, ότι μου άφησες την αίσθηση ανθρώπου που δεν είναι έτοιμος να ακούσει, που δεν είναι δεκτικός και αυτό κάθε άλλο παρά βοηθάει στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης, η οποία όχι ΔΕΝ είναι μικρό θεματάκι, ΟΜΩΣ ναι, αντιμετωπίζεται. Δεν υπάρχει συνταγή. Η θεραπεία και η προσπάθειά αυτής διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Καλό όμως είναι, σε κάθε περίπτωση, να μην είμαστε κλειστοί, να μπορούμε να αφουγκραστούμε τους ανθρώπους γύρω μας, τον ειδικό, και κυρίως τον εαυτό μας.

Για μένα, όχι, δεν είμαστε ούτε έτοιμοι, ούτε ίσως ικανοί, σε κάθε φάση της ζωής μας να γνωρίζουμε ακριβώς τι έχουμε. Είναι, μάλιστα, πολύ ανθρώπινο κάποιες φορές να αδυνατούμε να το διακρίνουμε, να το νιώσουμε χωρίς διαστρεβλώσεις, ή ακόμα και να το αποδεχτούμε.

Είσαι που είσαι εδώ, προτείνω να το εκμεταλλευτείς και να αφεθείς σε μια συζήτηση η οποία ίσως και να σε εκπλήξει ευχάριστα, ακόμα και να σε βοηθήσει με απαντήσεις που δεν περιμένεις.
Αυτό, λοιπόν, που μας συστήνει το νικ σου, προτείνω να το ακολουθήσεις κι εσύ απέναντί μας :)



υγ: Δεν υπάρχουν ''γιατροί'' εδώ μέσα, εκτός πια κι αν έχω χάσει πολλά και συνταρακτικά επεισόδια!

Γεια σου και σένα Crazy diamond! Ίσως είσαι ο/η πρώτος/η που μετά από μια δεκαετία "μετάφρασε" το νικ μου :-)
H απάντηση της Gypsy Cello ήταν τόσο "απροσδόκητη"......μη αναμενόμενη θα έλεγα, γιατί όπως είπες "μάλλον" περίμενα να πάρω μια ξεκάθαρη απάντηση σε αυτό που ζήτησα...την οποία δεν την έχω δώσει τόσο καιρό ακόμα στον εαυτό μου.
Όσο για το μικρό θεματάκι ήταν black χιούμορ....νομίζω οτι το ζω άρα αναγνωρίζω το μέγεθος του "μικρού"!
Για το "γιατρέ" απο την άλλη δεν ήθελα να το εκλάβετε έτσι..... ελπίζω η Gypsy να μην το παρεξηγήσει.
Στο θέμα μας πάλι...ακούω απόψεις....ιδέες....όσο λειτουργεί το brain τις επεξεργάζομαι αλλά είμαι λίγο μη δεκτικΟς σε κάποια πράγματα, ίσως στην αρχή..... αλλά άμα μπορείς να στηρίξεις αυτό που λες (δεν μιλάω προσωπικά για εσένα) τότε ίσως γυρίσει το ξερό μου το κεφάλι.
Όλο αυτό που ξεκινάει είναι μια "προσπάθεια" από μέρος μου....θα δείξει!

Quote:

---

Originally Posted by tryme

Στο θέμα μας πάλι...ακούω απόψεις....ιδέες....όσο λειτουργεί το brain τις επεξεργάζομαι αλλά είμαι λίγο μη δεκτικΟς σε κάποια πράγματα, ίσως στην αρχή..... αλλά άμα μπορείς να στηρίξεις αυτό που λες (δεν μιλάω προσωπικά για εσένα) τότε ίσως γυρίσει το ξερό μου το κεφάλι.
Όλο αυτό που ξεκινάει είναι μια "προσπάθεια" από μέρος μου....θα δείξει!

---

.. και αυτό το ξεκίνημα δεν είναι καθόλου λίγο. Αυτή η αρχή είναι σημαντική, το να αποφασίζουμε, δηλαδή, ότι θέλουμε και θα προσπαθήσουμε να κάνουμε κάτι για να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημά μας. Ξέρεις, σκέφτομαι ότι οι περισσότεροι από μας, όταν δε νιώθουμε καλά, μπαίνουμε σε μια διαδικασία να διαβάσουμε σχετικά βιβλία, άρθρα, να παρακολουθήσουμε κάποια εκπομπή στην τηλεόραση, ένα βίντεο στο youtube, οτιδήποτε, είναι όμως αυτό αρκετό για να κάνουμε μόνοι μας διαγνώσεις;

Από την άλλη, λες ότι είσαι αρνητικός σε μια επαφή μ' ένα ''γιατρό'' και μια φαρμακευτική αγωγή. Ίσως να υπάρχουν κι άλλοι τρόποι, άλλες ειδικότητες που να μπορούσαν να σε βοηθήσουν και χωρίς να χρειαστεί να πάρεις φάρμακα. Πώς θα το ξέρεις αυτό αν δεν απευθυνθείς σε έναν ειδικό από το χώρο της ψυχικής υγείας; Δεν είναι απαραίτητο να είναι ψυχίατρος..

Πριν όμως πάρεις μια τέτοια απόφαση, που είναι από μόνη της μεγάλο βήμα, ήθελα να σε ρωτήσω αν υπάρχουν άνθρωποι στους οποίους να νιώθεις άνετα να μιλήσεις για όλη αυτή την κατάσταση την οποία βιώνεις τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Οικογένεια, φίλοι, κάποια κοπέλα.. Συζητάς αυτά που νιώθεις, επικοινωνείς το θέμα σου; Υπάρχουν άτομα που να αισθάνεσαι ότι μπορούν να σε νιώσουν, που να θέλουν να σε βοηθήσουν με όποιο τρόπο μπορούν ή όσο εσύ τους επιτρέπεις; Εσύ αισθάνεσαι ότι η υποστήριξη των κοντινών σου ανθρώπων θα σου έκανε καλό;

Ίσως να βοηθούσε να μιλήσεις περισσότερο για όλο αυτό που βιώνεις τον τελευταίο καιρό, ώστε να μπορέσουμε κι εμείς να σου γράψουμε πιο συγκεκριμένα τις απόψεις, τις εμπειρίες, τις σκέψεις μας.. σκέψου το αν θέλεις.

Και κάτι ακόμα.. σε αυτόν τον ''πόλεμο'' που ξεκινάει μέσα μας, όπως τον χαρακτηρίζεις, η δική μου εμπειρία μου έμαθε ότι, τελικά, δεν μπορείς να ''νικήσεις'' τον εαυτό σου, για την ακρίβεια, ΔΕΝ είναι αυτό το θέμα.
Αυτό που μπορείς να κάνεις είναι να συμμαχήσεις μαζί του, να τον αγκαλιάσεις, να συμπορευτείς μαζί του, αυτά που επιθυμείς και νιώθεις, λόγου χάρη, να συμφωνούν με αυτά που επιλέγεις να πράττεις, με τον τρόπο που ζεις, και όλο αυτό είναι από μόνο του μια δύσκολη νίκη, μια υπέρβαση, αλλά όχι και ακατόρθωτη.



( και μεταξύ μας, it's a she diamond ;) )

Μπες στο τσατ του ΜΑΖΙ στο φέις μπουκ!!! Θα σε βοηθήσει... αν μη τι άλλο θα βρεις δυο ανθρώπους να πεις δυο κουβέντες...

Quote:

---

Originally Posted by crazy_diamond

tryme, γεια και από μένα και καλώς ήρθες!

Η αλήθεια είναι ότι επιλέγω να μη σου γράψω τίποτε περί οποιουδήποτε πιθανού τρόπου ''αντιμετώπισης'', όπως και ζητάς, αλλά προτιμώ να σε ρωτήσω για ποιο λόγο η απάντηση της Gypsy Cello σου ήταν τόσο απροσδόκητη..
Περιμένεις να διαβάσεις απαντήσεις που έχεις ήδη δώσει και μόνος/η στον εαυτό σου; Σε μια τέτοια περίπτωση, δεν μπορώ να διακρίνω τον τρόπο που θα σε βοηθούσε μια συνομιλία εδώ μέσα.

Εννοώ, με άλλα λόγια, ότι μου άφησες την αίσθηση ανθρώπου που δεν είναι έτοιμος να ακούσει, που δεν είναι δεκτικός και αυτό κάθε άλλο παρά βοηθάει στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης, η οποία όχι ΔΕΝ είναι μικρό θεματάκι, ΟΜΩΣ ναι, αντιμετωπίζεται. Δεν υπάρχει συνταγή. Η θεραπεία και η προσπάθειά αυτής διαφέρουν από άτομο σε άτομο. Καλό όμως είναι, σε κάθε περίπτωση, να μην είμαστε κλειστοί, να μπορούμε να αφουγκραστούμε τους ανθρώπους γύρω μας, τον ειδικό, και κυρίως τον εαυτό μας.

Για μένα, όχι, δεν είμαστε ούτε έτοιμοι, ούτε ίσως ικανοί, σε κάθε φάση της ζωής μας να γνωρίζουμε ακριβώς τι έχουμε. Είναι, μάλιστα, πολύ ανθρώπινο κάποιες φορές να αδυνατούμε να το διακρίνουμε, να το νιώσουμε χωρίς διαστρεβλώσεις, ή ακόμα και να το αποδεχτούμε.

Είσαι που είσαι εδώ, προτείνω να το εκμεταλλευτείς και να αφεθείς σε μια συζήτηση η οποία ίσως και να σε εκπλήξει ευχάριστα, ακόμα και να σε βοηθήσει με απαντήσεις που δεν περιμένεις.
Αυτό, λοιπόν, που μας συστήνει το νικ σου, προτείνω να το ακολουθήσεις κι εσύ απέναντί μας :)



υγ: Δεν υπάρχουν ''γιατροί'' εδώ μέσα, εκτός πια κι αν έχω χάσει πολλά και συνταρακτικά επεισόδια!

---

...συμφωνώ απόλυτα μαζί σου κρειζι...και όλα αυτά που λες ήταν η αιτία που δε ασχολήθηκα καθόλου με αυτό το θέμα όπως φαντάζομαι και πολλοί άλλοι....

Αγαπητή θεματοθέτρια, μπαίνεις σε ένα χώρο και ζητάς βοήθεια θέτοντας τους δικούς σου κανόνες: "μη μου λετε το ένα, μη μου λέτε το άλλο, δεν σας λέω τι έγινε.....ρίξτε ιδέες και αν μου αρέσουν καλώς...."

Κατάθλιψη. Έχεις κατάθλιψη ή θέλεις να έχεις κατάθλιψη. Μήπως απλά σε τρώνε οι τύψεις και δεν αντέχεις τον εαυτό σου για κάτι που έκανες? Ότι και εάν είναι μην περιμένεις αναλύσεις και οδηγίες χρήσεως εάν δεν πεις τι σε τρώει. .. Ξεκίνα να μιλάς βγάλε από μέσα σου ότι σε πονάει και σε τρώει , όπου πιστεύεις, όπως θες, και μετά πας στο δεύτερο βήμα το πώς θα αντιμετωπίσεις ότι είναι αυτό που έχεις.

....έχω μια ώρα που γράφω......και τσουπ.....όλα χάθηκαν....Υπέροχα!!

Πάμε πάλι στα γρήγορα αυτή την φορά

Θεοφανία πρόσεχε πως μιλάς....άκου κει "Αγαπητή θεματοθέτρια", θα κάνω πως δεν το είδα... Θεματοθέτης please :P
Συνεχίζω....γιατί με παίρνεις με τις πέτρες?? Το ότι δηλώνω ότι είμαι κατά των φαρμάκων και των γιατρών τόσο κακό είναι???
Όπως αναφέρει και η crazy ίσως και να υπάρχουν και άλλοι τρόποι....αυτό αναζητώ! Είμαι εδώ για να ακούσω τα πάντα....δεν έβαλα κανόνες.
IRENEMARINA δεν έχω fb...προτιμώ πλέον τα forum.....μάλλον βρήκα και εδώ μερικά άτομα να μιλήσω :)
dafiduck υπάρχει κάποιος που να θέλει να έχει??? Άμα ξεκίναγα με το ότι έχω κατάθλιψη με γνωμάτευση γιατρού θα ήταν κάτι το διαφορετικό?

Πριν χάσω όλα αυτά που έγραφα είχα αρχίσει να "μιλάω".....αλλά η τεχνολογία δεν με άφησε αυτή την φορά....επειδή το στόρυ είναι μεγάλο next time θα μοιραστώ κάποια πράγματα μαζί σας...σιγά σιγά θα βγεί η χελώνα απο το καβούκι της!

Ευχαριστώ για όλες τις απαντήσεις


ps:

Quote:

---

Originally Posted by tryme

Θεοφανία πρόσεχε πως μιλάς....άκου κει "Αγαπητή θεματοθέτρια", θα κάνω πως δεν το είδα... Θεματοθέτης please :P
Συνεχίζω....γιατί με παίρνεις με τις πέτρες?? Το ότι δηλώνω ότι είμαι κατά των φαρμάκων και των γιατρών τόσο κακό είναι???
Όπως αναφέρει και η crazy ίσως και να υπάρχουν και άλλοι τρόποι....αυτό αναζητώ! Είμαι εδώ για να ακούσω τα πάντα....δεν έβαλα κανόνες.

ps:

---

ωχ...σόρυ για την αλλαγή φύλου...:Ρ

Δεν σε πήρα με τις πέτρες, μάλλον εσύ το έκανες με μας. Κοίτα λίγο το αρχικό σου μνμ και θα καταλάβεις τι εννοώ...
Ας το αφήσουμε πίσω, αφού όπως είσαι προσπαθείς να βγεις από το καβούκι σου και εύχομαι σιγά-σιγά να πεις κάποια πράγματα παραπάνω, μήπως μπορέσουμε να βοηθήσουμε....:)

Θεοφανία συνεχίζω να μην καταλαβαίνω.....αλλά όπως λες ας το αφήσουμε και αυτό πίσω!!

Χθες ήθελα να δώσω κάποιες απαντήσεις σε αυτά που ρώτησε η crazy.....το έκανα αλλά.....σήμερα ελπίζω να το καταφέρω.

Με ρώτησες άμα υπάρχουν άνθρωποι που να το έχω συζητήσει....όταν είδα ότι έχω μερικά από τα συμπτώματα "αυτού που νομίζω ότι έχω" μίλησα αρχικά στην οικογένεια μου....ο πατέρας μου "τι μλκς είναι αυτά και....", η μητέρα μου "να πάμε σε ένα γιατρό...", και η αδερφή μου βρισκόταν σε μια εποχή όπου άλλαζε η ζωή της (το γυναικείο όνειρο.....ντυνόταν νυφούλα) άρα "άσχημες" εποχές για να μπορέσω να μιλήσω. Ένα φιλαράκι που ήξερε την ιστορία μου από την αρχή όταν του είπα πως νιώθω και αν πρέπει να πάω σε κανά doctor μου είπε και αυτός να αφήσω τις μλκς να βρω τον παλιό μου εαυτό και να αρχίσω να βρίσκω πράγματα να κάνω, να ασχολούμαι.
Τελικά ο μόνος άνθρωπος που έμεινε "δίπλα" μου και παραμένει ακόμα είναι το καρντάσι που του έκανα το "κακό". Ο λόγος που το κάνει....είναι μια καθημερινή ερώτηση που κάνω στον εαυτό μου.....δεν έχω μια καθαρή απάντηση. Απλά πέρασε και αυτή ένα παρόμοιο "λούκι"....και μπορεί και με καταλαβαίνει.
Όσο για τον καθημερινό "πόλεμο".....άμα συμμαχήσω τώρα τότε θα κερδίσει ο "κακός εαυτός"...

αρα tryme, πιθανως να μπορεις να μιλησεις στη μητερα σου! αυτη μαλλον ηταν πιο δεκτικη;
λες οτι δεν θελεις γιατρους. οκ. για την ψυχοθεραπεια τι γνωμη εχεις; θα πηγαινες σε ενα ψυχολογο να μιλησεις για αυτα που σε απασχολουν ή το θεωρεις κ αυτο "καπως" για σενα;
επισης βλέπεις καποιο λογο ή καποια γεγονοτα που να σε ριχνουν και να σε φερνουν σε αδιεξοδο; ή απλα νιωθεις ασχημα και δεν μπορεις να προσδιορισεις καν το λογο γιατι νιωθεις ετσι;
παντως γενικα καλο θα ειναι να εισαι ανοιχτος κ σε αλλες οπτικες γωνιες του προβληματος σου, γιατι βλεπονας το προβλημα σου κ απο αλλη οπτικη γωνια ισως να βρεις μια λυση που τωρα να σου διαφευγει!

υγ: καρντασι τι σημαινει; :)

Γεια σου tryme και απο μενα....

διαβαζοντας τα οσα γραφεις, σκεφτηκα οτι ειναι σαν να περιγραφεις εναν φαυλο κυκλο, ή εναν λαβυρινθο που ψαχνεις μα δεν βρισκεις διεξοδο....Νιωθωντας καπως ετσι κι εγω πριν αρκετα χρονια κ εχοντας μιλησει με αλλους ανθρωπους που εχουν περπατησει διαδρομες τετοιες που μοιαζουν αδιεξοδες, νομιζω πως ολους μας ενωνει ενα κοινο γνωρισμα. Το μυαλο κολλαει, κανει τις ιδιες κ τις ιδιες σκεψεις κ απο καποιο σημειο μπλοκαρει κ παλι απο την αρχη....Επαναληψη χωρις διεξοδο.

Ετσι πιστευω πως το σημειο καμπης, το σημειο που μπορει να μας βοηθησει ειναι εκεινη την χρονικη στιγμη που νιωθουμε οτι τα ορια μας δεν ειναι ανεξαντλητα, οτι δεν μπορουμε αλλο παρα να....αλλαξουμε. Να κανουμε κατι διαφορετικο...Και το διαφορετικο μπορει να περιλαμβανει ενα πληθος απο επιλογες: απο το να μιλησω σε εναν ανθρωπο που πιστευω πως θα με νιωσει, χωρις να γελασει με το προβλημα μου, μεχρι το να μιλησω σε εναν ειδικο κ βλεπουμε....Δεν χρειαζεται να προκαταβαλεις την πορεια μιας επισκεψης σε ειδικο....εννοειται οτι δεν υπαρχουν μονοδρομοι κ οτι επιλογες τελικα εχει παντα. Τολμη χρειαζεται ομως, για να γινει η αλλαγη στη ζωη σου. Ακομα κι αν αλλαγη σημαινει για σενα επιστροφη στον παλιο σου εαυτο....

Σου ευχομαι καλη δυναμη....

Καλησπέρες σε όλους.... (όσο μπορούν να είναι).

Lou με την μητέρα μου δεν μπορώ να μιλήσω....... όπως λέγαμε στην εφηβεία μας "υπάρχει χάσμα γενεών"....
Δεν έχω καταλάβει κάτι.....ο ψυχολόγος δεν είναι και αυτός γιατρός?? Η ψυχική υγεία δεν ανήκει στον τομέα της ιατρικής? Για την ψυχοθεραπεία δεν έχω γνώμη.....δεν ξέρω άμα μπορώ να μοιραστώ αυτά που με "τρώνε" μέσα μου...με έναν άνθρωπο που θα με έχει σε μια "καρέκλα" απέναντί του. (Έτσι το φαντάζομαι..)
Πολλές είναι οι στιγμές που είμαι χάλια......πως ξεκινάει δεν μπορώ να το προσδιορίσω πάντα.....από σκέψεις που με γυρνάνε στο παρελθόν....ακούγοντας μουσική.....βλέποντας μια ταινία....μια εκπομπή.....κ.α
Όσο για την οπτική γωνία που αναφέρεις δεν ξέρω πως είναι δυνατό να δω εμένα από τα δικά μου "εσω και εξω" μάτια......η γωνία πιστεύω παραμένει η ίδια.

Για το καρντάσι θα σε αφήσω σε αγωνία μέχρι να στο εξηγήσουν άνθρωποι απο την πανέμορφη Σαλόνικα :))

Sofia είναι όπως τα λές....απλά ξέχασες ότι στο κέντρο του λαβυρίνθου είναι ο "Μινώταυρος".....αλλά στην τελευταία στροφή τον γλιτώνουμε και ξανά ψάχνουμε για την διέξοδο.
Ακόμα δεν έχει τύχει άτομο και να γελάσει με το πρόβλημα μου.....στο μέλλον δεν ξέρουμε.
Για την τόλμη δεν έχεις άδικο.....αλλά όταν πας να κάνεις μια τεράστια αλλαγή στην ζωή σου.....το αποτέλεσμα κάποιες φορές είναι το αντίθετο από αυτό που περιμένεις.....έτσι μου έχει συμβεί μέχρι σήμερα. Ελπίζω στη ανακάλυψη την χρονομηχανής.....και θα τα διορθώσω όλα!

ο ψυχολογος εχει σπουδασει ψυχολογια, που μεχρι στιγμης την κατατασσουν στις κοινωνικες επιστημες. αυτοι που ασχολουνται με την ψυχοθεραπεια των ψυχοπαθολογικων συμπτωματων ειδικευονται περαιτερω σε κλινικη ψυχολογια (ή κατι τετοιο, δεν τα ξερω ακριβως). οι ψυχολογοι δεν σπουδαζουν ψυχιατρικη κ δεν συνταγογραφουν φαρμακα. η ψυχοθεραπεια ειναι συζητηση.

η ψυχοθεραπεια ειναι μια διαδικασια, μια σχεση θεραπευτικη που αναπτυσσεται μεταξυ εσου κ του ψυχοθεραπευτη κ που σε αυτον μπορεις να μιλησεις για οποιο θεμα σε απασχολει κ σε ταλαιπωρει ψυχολογικα, χωρις να φοβασαι οτι ο ψυχοθεραπευτης θα σε κατακρινει κ θα σε παρει απο τα μουτρα! ειναι μια σχεση που μπορεις να ανοιχτεις κ να πεις ο,τι νιωθεις ελευθερα.

ο ψυχοθεραπευτης μπορει να σε βοηθησει να κατανοησεις γιατι αισθανεσαι ετσι οπως αισθανεσαι, να σε αποδεχθει οπως εισαι, οπως επισης κ να σου προτεινει κ αλλους τροπους να δεις τα προβληματα που σε απασχολουν. μπορει να σε βοηθησει δηλ να δεις τον εαυτο σου κ τα θεματα που σε απασχολουν κ απο αλλες οπτικες γωνιες, που πιθανως να κρυβουν διεξοδους που αυτη τη στιγμη δεν φανταζεσαι οτι υπαρχουν!

ή μπορει να σε βοηθησει να εξερευνησεις τα συναισθηματα σου κ να μπορεσεις σιγα σιγα να αποχτησεις επιλογες που μεχρι στιγμης δεν μπορεις να εχεις γιατι καποια συναισθηματα σε μπλοκαρουν απο τα να κανεις πραγματα.
πχ ενας με κοινωνικη φοβια θελει να πλησιασει ανθρωπους, αλλα φοβαται κ οι φοβοι του τον καθηλωνουν στη μοναξια. με την ψυχοθεραπεια μπορει να εξερευνησει αυτα τα συναισθηματα κ να βρει τροπους να τα ξεπερασει κ να αρχισει να πλησιαζει ανθρωπους!

lou δεν έχω αντίρρηση σε αυτά που λες, αν και έχω τις επιφυλάξεις μου στο ότι το να έχει "σπουδάσει" κανείς ψυχολογία μπορεί να σε βοηθήσει.
Την πρώτη φορά που είπα να το "δοκιμάσω" βρίσκω ένα τηλ.....την καλώ.....και η πρώτη μου ερώτηση ήταν άμα δέχεται ραντεβού Σάββατο....η απάντησή της ήταν αρνητική. Μετά απο ελάχιστα δευτερόλεπτα σκέψεις κάνει και την "χαζή" ερώτηση... "είναι κάτι σοβαρό? κάτι επείγον? " Με άφησε άφωνο....με την ερώτηση της. Λέτε να την πήρα για να κλείσουμε ένα ραντεβού γιατί δεν είχα τι να κάνω εκείνο το Σάββατο???
Άρα το μαθαίνεις κάτι διαβάζοντας είναι πολύ διαφορετικό από το ξέρεις πως να το αντιμετωπίσεις στην πραγματικότητα.

Ξέχασα.....Καλό μήνα να έχετε όλοι

Quote:

---

Originally Posted by tryme

lou δεν έχω αντίρρηση σε αυτά που λες, αν και έχω τις επιφυλάξεις μου στο ότι το να έχει "σπουδάσει" κανείς ψυχολογία μπορεί να σε βοηθήσει.
Την πρώτη φορά που είπα να το "δοκιμάσω" βρίσκω ένα τηλ.....την καλώ.....και η πρώτη μου ερώτηση ήταν άμα δέχεται ραντεβού Σάββατο....η απάντησή της ήταν αρνητική. Μετά απο ελάχιστα δευτερόλεπτα σκέψεις κάνει και την "χαζή" ερώτηση... "είναι κάτι σοβαρό? κάτι επείγον? " Με άφησε άφωνο....με την ερώτηση της. Λέτε να την πήρα για να κλείσουμε ένα ραντεβού γιατί δεν είχα τι να κάνω εκείνο το Σάββατο???
Άρα το μαθαίνεις κάτι διαβάζοντας είναι πολύ διαφορετικό από το ξέρεις πως να το αντιμετωπίσεις στην πραγματικότητα.

---

αυτο που λες ειναι υπερβολικο.
μπορει να σε βολευε καλυτερα το σαββατο, και να μην συνεβαινε κατι επειγον.
οποιος παει στον ψυχολογο, εχει λογους που το κανει, αυτο δεν σημαινει οτι οι λογοι δεν μπορουν να περιμενουν 1-2 μερες!

Ίσως είναι υπερβολικό....
(αρχή της εβδομάδας την είχα πάρει (άρα δεν ήταν θέμα ημερών)....και της είχα πει ότι δεν μπορώ καθημερινές...
Απλά περίμενα ότι κάποιος που έχει σπουδάσει σε αυτόν τον τομέα δεν θα έδινε αυτή την απάντηση. Όταν ζητάς "βοήθεια" μάλλον είναι κάτι σημαντικό.
Anyway ανήκει στο παρελθόν και ήταν απλά ένα παράδειγμα.

Quote:

---

Originally Posted by tryme

Ίσως είναι υπερβολικό....
(αρχή της εβδομάδας την είχα πάρει (άρα δεν ήταν θέμα ημερών)....και της είχα πει ότι δεν μπορώ καθημερινές...
Απλά περίμενα ότι κάποιος που έχει σπουδάσει σε αυτόν τον τομέα δεν θα έδινε αυτή την απάντηση. Όταν ζητάς "βοήθεια" μάλλον είναι κάτι σημαντικό.
Anyway ανήκει στο παρελθόν και ήταν απλά ένα παράδειγμα.

---

μα, αν δεν δουλευει σαββατα η γυναικα, τι να σου πει??
σε ρωτησε απλα μηπως ειναι κατι επειγον, για να κανει εξαιρεση να σε εξυπηρετησει.
ειναι φανερο, οτι δεν ειχε καμια διαθεση να δουλεψει σαββατο αν δεν ηταν σοβαρο.
δεν ειναι το ιδιο να σκεφτεσαι να πηδηξεις απ το μπαλκονι, με το να σε στεναχωρει η γκομενα σου..

Remedy κάπου χάθηκε η ουσία σε αυτό που είπα......είπαμε ότι ήταν απλά ένα παράδειγμα που έζησα.
Δεν ήξερα μάλλον πως να ξεχωρίσω το σημαντικό από το μη σημαντικό.... άμα στεναχωριέσαι για κάτι δεν νομίζω να απευθύνεσαι στον ψυχολόγο....
απ' την άλλη πάλι άμα σκοπεύεις να κάνεις κανα άλμα πάλι δεν νομίζω οτι θα τον/την πάρεις τηλ για να μην πηδήξεις.

Τελικά, θα μας πεις ποια είναι η ουσία του θέματος; Τι είναι αυτό που σε προβληματίζει και σε έχει οδηγήσει στην κατάθλιψη;

Ξεκίνησε από τύψεις, μελαγχολία και στεναχώρια....δεν μπόρεσα να το παλέψω τότε και τώρα έχω τα συμπτώματα της κατάθλιψης.
Αυτό που με προβληματίζει είναι πως θα "συνέλθω"...αφού δεν έχω την δύναμη-θέληση να προσπαθήσω καν.
Γι αυτό και ζήτησα μια "βοήθεια" απο σας που κάποιοι ίσως βρήκαν διεξόδους απο αυτό.

Quote:

---

Originally Posted by tryme

Ξεκίνησε από τύψεις, μελαγχολία και στεναχώρια....δεν μπόρεσα να το παλέψω τότε και τώρα έχω τα συμπτώματα της κατάθλιψης.
Αυτό που με προβληματίζει είναι πως θα "συνέλθω"...αφού δεν έχω την δύναμη-θέληση να προσπαθήσω καν.
Γι αυτό και ζήτησα μια "βοήθεια" απο σας που κάποιοι ίσως βρήκαν διεξόδους απο αυτό.

---

Τι ηταν αυτό που σε οδήγησε στις τύψεις;

Gypsy Cello πήγα να κάνω μια μεγάλη αλλαγή στην ζωή μου αλλά πριν προλάβει να γίνει κατάφερα και έκανα κακό "στον συμπρωταγωνιστή της ταινίας".
Της προκάλεσα πρόβλημα στην υγεία της και αυτό ύστερα επηρέασε όλους τους τομείς της ζωή της.... ψυχολογία, οικογένεια, δουλειά... και μαζί και μένα.
Ευτυχώς τώρα είναι μια "χαρά".

tryme της το εχεις πει οτι και εσυ δεν ησουν καλά?σε εχει συγχωρεσει?

sorry για την καθυστέρηση της απάντησης αλλά....
b.m το πως ήμουν/είμαι δεν της το είπα απο την αρχή... αφού "ηρέμησε" απο τα δικά της το κατάλαβε απο μόνη της. Και που με έχει συγχωρέσει απο την πρώτη στιγμή για μένα δεν άλλαξε κάτι.....το "κακό" είχε γίνει. Το δύσκολο-αδύνατο είναι να συγχωρέσεις ο ίδιος τον εαυτό σου (στην δικιά μου περίπτωση).

Γιατι δεν αλλαξε κάτι??Τι εννοεις το "κακο" εγινε
Ισα ισα απο το οτι σε καταλαβε φαινετε πως σε νιωθει..
Απο τη στιγμη που σε συγχωρεσε η ιδια, να συγχωρησεις και εσυ εσενα..
Και τι σε κραταει και δε θες να προσπαθησεις να συνελθεις???(αυτο ειναι που πρεπει να αναρωτιεσαι)

Πω πω....μην σου πω σαν ποια μιλάς... :P
Τόσο καιρό δεν έχω πάψει να προσπαθώ.....αν το είχα βάλει τελείως κάτω θα ήμουν "ξάπλα".
Τι με κρατάει....το χαζό το brain υποθέτω....χάλασε ο δίσκος και έχει κολλήσει εκεί.....

Νομιζω πως καταλαβαινω τι γινετε γιατι κατι τετοιο προσπαθω εγω να αντιμετωπισω.Και πες μου αν κανω λαθος
Την εχεις στεναχωρησει (δε ξερω πως και γατι),εχεις καταθλιπτικες τασεις και πιστευεις οτι αυτη τα δεχετε μονο επειδη σε νοιαζεται και οχι επειδη τα εννοει.Αν ειναι αυτη ενταξει μαζι σου τοε να εισαι και εσυ με αυτην.
Ο καθε ανθρωπος δεχεται διαφορετικα τα πραγματα...

Αντιθέτως.....δεν είπα οτι δεν ενδιαφέρεται ή οτι δεν τα εννοεί...(όπως έχω αναφέρει...είναι ο μόνος άνθρωπος που μου στάθηκε γι αυτό και θα παραμένει ξεχωριστός για μένα).
Ίσως πρέπει να "διώξω" το στήριγμά μου γιατί μόνο επιπλέον κακό μπορώ να του προκαλέσω και περισσότερες τύψεις.
Επειδή downιάζομαι αυτή την στιγμη ίσως το συνεχίσουμε κάποια άλλη.

Καλό απόγευμα σε όλους

Λυπαμαι αν φταιω εγω και σε downιασζω..
Πραγματικα καταλαβαινω γιατι ειμαι το αλλο κομματι μιας παρομοιας υποθεσης που περνας.
Αν δε θελει να φυγει, μην την διωχνεις.Ετσι ισως την κανεις χειροτερα...

b.m προσωπικά δεν φταις.....μόνος μου "πέφτωωωω"....πιάνομαι απο μια άκρη ενός βράχου και πάλι σκαρφαλώνω....μόνο που είμαι αρκετά χαμηλά για να πιάσω την κορυφή ξανά. :)
Το να καταλάβει ο ένας έναν άλλον είναι αδύνατον....όπως είπες είσαι το άλλο κομμάτι μιας παρόμοιας υπόθεσης....άρα ανήκεις σε αυτούς που πατάνε γερά.
Όσο για το last είναι σίγουρα για το καλό της....με το καιρό θα το καταλάβει.

Να μαι και πάλι.....χάθηκα γιατί "άκουσα" ίσως μερικές "ιδέες" σας....και είπα να το δοκιμάσω.
Επίσκεψη σε ψυχολόγο.....ως τώρα 5 συνεδρίες.....αποτέλεσμα "ψάχνω" να το βρώ....μου είπε ότι διαπίστωσε ότι έχω κατάθλιψη.....
όλα τα υπόλοιπα που είπε δεν ήταν τίποτα new για μένα....τα γνώριζα και τα ήξερα....
Στην αρχική ερώτηση μου που έκανα σε εσάς....την έθεσα και στην ψυχολόγο.....η απάντηση ήταν οτι θα το βρώ alone τον τρόπο....
Συμπέρασμα (σωστό-λάθος)---> τότε που χρειάζονται οι συνεδρίες?? Απλά να έχεις κάποιον να μιλάς (εκτός απο κάποιους δικούς σου)?

Quote:

---

Originally Posted by tryme

Να μαι και πάλι.....χάθηκα γιατί "άκουσα" ίσως μερικές "ιδέες" σας....και είπα να το δοκιμάσω.
Επίσκεψη σε ψυχολόγο.....ως τώρα 5 συνεδρίες.....αποτέλεσμα "ψάχνω" να το βρώ....μου είπε ότι διαπίστωσε ότι έχω κατάθλιψη.....
όλα τα υπόλοιπα που είπε δεν ήταν τίποτα new για μένα....τα γνώριζα και τα ήξερα....
Στην αρχική ερώτηση μου που έκανα σε εσάς....την έθεσα και στην ψυχολόγο.....η απάντηση ήταν οτι θα το βρώ alone τον τρόπο....
Συμπέρασμα (σωστό-λάθος)---> τότε που χρειάζονται οι συνεδρίες?? Απλά να έχεις κάποιον να μιλάς (εκτός απο κάποιους δικούς σου)?

---

Βασικά την ιδια απορια εχω και εγω...Ποιος ο λογος να πληρωνεις για να μιλας σε καποιον, απλά για να τα πεις καπου, αν μπορουν και άλλοι να σε ακούσουν και να σε συμβουλευσουν????

Οι μέρες περνάνε..... πολλά αλλάζουν γύρω μας αλλά "εμείς" παραμένουμε σταθεροί!
Δοκιμές- προσπάθειες έγιναν....και θα συνεχίσουν να γίνονται (είπαμε δεν το βάζουμε τελείως κάτω) αλλά αποτελέσματα δεν βλέπουμε. Καθημερινά όλο και περισσότερος κόσμος με προβλήματα....αυτά βλέπω γύρω μου και λέω ότι "ίσως τα "ψυχολογικά" δεν είναι τόσο σοβαρά....άλλες είναι οι προτεραιότητες της ζωής. Άλλοι αυτή την στιγμή είναι στο δρόμο πεινασμένοι και περιμένουν να βγεί ο ήλιος μπας και στεγνώσει το "κορμί" τους και εμείς με τα "προβλήματά" μας καθόμαστε κάτω απο μια στέγη μπροστά σε μια οθόνη και.... Δεν ξέρω πλέον προς τα που "αρμενίζουμε".... (για τον εαυτό μου μιλάω).
:confused: αρκετά!