Ξεφτίλα, μοναξιά, απελπισία
Δεν μου αρέσει η ζωή μου, έχω σιχαθεί τον εαυτό μου και τους άλλους γύρω μου. Δεν θέλω ούτε τους φίλους μου πλέον. Εγώ καταλαβαίνω τους άλλους, και είμαι καλός μαζί τους. Εμένα όμως ποιός θα με καταλάβει; Πάντοτε εγώ έχω το λάθος, εγώ φταίω για όλα, οι άλλοι τα ξέρουν όλα και εγώ πάντοτε είμαι ο παράξενος. ΕΜΕΝΑ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΕ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕ ΔΕΧΤΕΙ ΟΠΩΣ ΕΙΜΑΙ; Ποιός θα με αντιμετωπίσει σαν ισάξιό του; Τί είναι αυτό που με έχει κάνει έτσι; Εγώ δεν περίμενα ότι θα είναι έτσι η ζωή μου έχω χάσει το ενδιαφέρον για οτιδήποτε. Και κάνει και πάρα πολύ κρύο. Ή θα κρυώνω, ή θα ζεσταίνομαι ή και τα δύο συγχρόνως. Αυτός ο κόσμος με αηδιάζει διότι είναι απαίσιος.
Γιατί δεν μπορώ να ζήσω όπως όλοι οι άλλοι;
Σας παρακαλώ, απαντήστε μου. Ξέρω ότι καταλαβαίνετε πώς νιώθω. Δεν μπορώ να τα γράψω πιο καθαρά αυτή τη στιγμή γιατί δεν νιώθω καλά μού 'ρχεται να τα σπάσω όλα