Μερικες φορες το σκεφτομαι ξανα τοσο εντονα...σκεφτομαι οτι θα ηρεμισω..και θα δουν και οτι δεν επρεπε να κανουν οπως κανουν, αφου δεν παιρνουν απο λογια...
Ομως παλι κατι με κραταει ρε γαμωτο..
Printable View
Μερικες φορες το σκεφτομαι ξανα τοσο εντονα...σκεφτομαι οτι θα ηρεμισω..και θα δουν και οτι δεν επρεπε να κανουν οπως κανουν, αφου δεν παιρνουν απο λογια...
Ομως παλι κατι με κραταει ρε γαμωτο..
δλδ θες να αυτοκτονησεις για εκδικηση επειδη οτι κανουν δεν σου αρεσει?δεν πας μεχρι τα jumpo καλυτερα?
Δεν ειναι ακριβως ετσι...ουτε ειναι οτι θελω να αυτοκτονησω..ειναι στιγμες που το σκεφτομαι εντονα,το σκεφτομαι ως λυση.
Και ναι,το σκεφτομαι καποιες φορες εξαιτιας αλλων,κ αν αυτο βοηθησει ωστε να μη τραβαει καποιος αλλος πλεον αυτα π τραβαω εγω...
καλα ρε παιδια, η δορα, ποσο καιρο τις εχει αυτες τις παρατηρησεις? νομιζω οτι τις βλεπω απο παντα.
φονο εκανε?
γινε πιο συγκεκριμενη αν θες γιατι ολοι κουβαλαμε τα φορτια μας αλλα δεν θελουμε να αυτοκτονησουμε..επισης το εθεσες παιδιαστικα κατα την γνωμη μου.
δεν θα ηρεμησεις νηπενθες.
θα περασεις στην ανυπαρξια...
ξερεις πως θα ειναι αυτο? κανεις δεν ξερει....
βιαζεσαι τοσο πολυ να το μαθεις?
οσο για το οτι θα σε καταλαβουν αυτοι που σε ταλαιπωρουν, εκει ειναι που κανεις το ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ.
καποιος που δεν αναγνωριζει το δικιο σου, οσο εισαι ζωντανη και το διεκδικεις, δεν υπαρχει ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ να στο αναγνωρισει αν πεθανεις...
κανεις δεν ειναι διατεθιμενος να φορτωθει ενοχες επειδη εσυ δεν αντεξες.
παλι σε σενα θα τα ριξουν και δεν θα εχουν και αντιλογο..
τουλαχιστον τωρα μπορεις να υπερασπιστεις τον εαυτο σου
Παιδι ειμαι..αλλα και να μην ημουν ολοι πιστευω καποιες στιγμες σκεφτονται παιδιαστικα κι εγωιστικα..
Οταν προσπαθω σαν τρελη για να γραψω καλα στα διαγωνισματα επειδη φετος δινω..αλλα δεν χανω και τη ζωη μου κιολας,κι εχω ΟΥΡΛΙΑΧΤΑ επειδη πριν απο 2 μηνες δεν διαβαζα κ δν εχω γραψει καλα σε καποια μεχρι τωρα..οταν δεν βλεπουν τιποτα απο τα καλα που κανω,αλλα μονο τα κακα,η συζητηση δεν πιανει,εφαγα ξυλο(ενω δν εχω φαει ποτε στη ζωη μου,ουτε ως παιδακι),οταν παλι δεχομαι "απειλες"...
Ε,τι να κανω;!
Και ακουγεται ηλιθιος ο λογος, αλλα δεν φανταζεστε πως ειναι να το ζεις.
Να σε κατακρινουν για καθε σου κινηση.
Κι οχι..δν θα αυτοκτονησω,αλλα μακαρι να το εκανα.η να μπορουσα να κανω κατι αλλο...
δωρα η ντορα :Ρ
τι σημασια εχει το πως φαινεται το προβλημα μας στους αλλους, οταν σε μας φαινεται τεραστιο και αξεπεραστο?
θες να σου θυμισω οτι για μενα, εσυ δεν θαπρεπε να εχεις απολυτως κανενα προβλημα? σου αρκει αυτη η δηλωση για να ξεπερασεις τα οποια προβληματα?
Δεν υπαρχει αλλη λυση...αφου ουτε η συζητηση ουτε τιποτα δεν πιανει!
Αρα ειμαι στο μηδεν και πρεπει να ανεχομαι,και να προσπαθω,να ανεχομαι και να προσπαθω..
Αλλα αυτο συμβαινει απο το νηπιαγωγιο..το λεω και γελαω,αλλα ηξερα την προπεδεια πριν παω δημοτικο..
Σκεφτειτε λοιπον την πιεση τωρα που ειμαι 3 λυκειου!!
Ο λόγος που θες να αυτοκτονήσεις ποιός είναι; είναι άσχημη η διάθεση σου, η υπάρχει κάποιο σοβαρό πρόβλημα;
δεν υποτιμησα τον προβληματισμο της κοπελας..ειπα απλα να σταθει στο υψος της και οτι αργοτερα μπορει να της συμβουν αλλοι χειροτεροι προβληματισμοι!ειτε σε σχεσεις ειτε σε δουλεια οτιδηποτε!μην σκεφτομαστε το ξυραφι,αλλα τροπους αντιμετωπισης!αυτο ειπα κυρια ρεμεντι.
Ναι,πηγε στην ενημερωση στο φροντιστηριο και της ειπαν τρισαθλια πραγματα κι εφαγα ξυλο...δεν θα θελα να επεκταθω ππανω σ αυτο!
Instant,οχι,δεν ειναι χαλια η διαθεση μου..οταν δεν ειμαι σπιτι και οταν δεν αγχωνομαι για κατι που ισως τσιτωσει τη μαμα μου,ειμαι τελεια..
Αλλα αυτη η πιεση κ το να με κατακρινουν συνεχως,να μην μου αναγνωριζουν τιποτα...δεν αντεχεται!
Χαχαχαχα.οχι,για τα μαθηματα της ειπαν.
Δεν μπορω να της πω κατι τετοιο..εχει κανει πραγματικα τα παντα για μενα και τα αδερφια μου,αλλα εχει αυτο το μειονεκτημα.
Ασε που δεν της αρεσει καθολου να της λενε οτι ειμαι χαμηλων τονων..ειναι σαν να ειμαι προβληματικο!
Και δεν λενε απλως να καταλαβουν πως ειτε βαριεμαι τους καθηγητες ειτε καποιες φορες τους ντρεπομαι αφου ειναι μεγαλοι κ ειναι καθηγητες μου...αυτο δεν σημαινει οτι ειμαι χαμηλων τονων!
οχι κοπελιτσα.
δεν κανει τα παντα για σενα.
κανει ταπαντα για να πραγματοποιησει ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΗΣ ΟΝΕΙΡΟ: να μπει το παιδι της στο πανεπιστημιο.
δλδ για τον εαυτο της το κανει.
αν το εκανε πραγματικα για σενα, δεν θα διανοουνταν να σηκωσει χερι πανω σου για το διαβασμα!!!
Ειναι αυτο που λεει "οταν μας δινει τα παντα,εχουμε ολες τις ελευθεριες κλπ, ζηταει ενα πραγμα και μαλιστα αυτονοητο" κι ολοι συμφωνουν μαζι της..
Μπορει τη μια στιγμη να καθομαστε αγκαλια στον καναπε μες στις γλυκιες και ξαφνικα να μαλωνουμε και να φωναζουμε..κι η χρονικη διαφορα ειναι δευτερολεπτων!
αυτα ειναι τα παντα?
να γινεται εχθρος σου επειδη απετυχες σε καποιο μαθημα? μεχρι εκει φτανει η αγαπη της?
ποιες ελευθεριες εχετε, οταν δεν εχεις ουτε την ελευθερια να εισαι ο εαυτος σου, οταν ο εαυτος σου σημαινει "χαμηλων τονων"???
εκανες κανενα εγκλημα, επειδη δεν εισαι τσαμπουκας?
θα σε βαλει στο κρεβατι του προκρουστη να σε κανει οπως θα θελε?
αν αυτο ειναι αγαπη, ποιο ειναι μισος?
Δεν ξερω...
φυσικα κ η αυτοκτονια ΔΕΝ αποτελει λυση! οπως σου ελεγα κ στο αλλο το θεμα ο,τι κ να κανεις θα σε σωσουνε κ θα εχεις περισσοτερα προβληματα μετα απ ο,τι ειχες αρχικα.. ασε που θα μπλεξεις μετα με εισαγγελικες κτλ.. ουτε κατα διανοια κατι τετοιο..
κ φυσικα κ δεν αξιζει για κανεναν να κανεις κατι τετοιο! μην το βλεπεις δλδ ως εκδικηση η ως τροπο για να ταρακουνησεις τους αλλους κ να σε προσεξουν κερδισμενη απο κατι τετοιο δεν θα βγεις
οσο για το ξυλο απλα απαραδεκτη η συμπεριφορα των γονιων σου.. πιστευω πρεπει να θεσεις τα ορια σου αμεσα..
νηπενθες, καλα σου τα λεει η ρεμ.
η μαμα σου σε "αγαπαει" με το δικο της τροπο, ο οποιος ειναι πολυ αμφιβολο αν τελικα προκειται για αληθινη αγαπη ή απλα για ενα τροπο για να ικανοποιησει μεσα απο εσενα τα δικα της ονειρα, που για δικους της λογους τα αφησε ανεκπληρωτα.
εσυ εισαι ενας διαφορετικος ανθρωπος κ δεν προοριζεσαι για να γινεις αυτο που προσδοκα η μανα σου, αλλα αυτο που θα κανει εσενα να αισθανεσαι καλα με τον εαυτο σου!
αν η μαμα σου σε αγαπουσε με εναν πιο υγιη τροπο, θα σε στηριζε για να γινεις αυτο που μπορεις εσυ να γινεις, για να γινεις ο εαυτος σου, κ δε θα σου ελεγε αυτες τις χειριστικες δικαιολογιες, "εδωσα τα παντα για σας, τωρα υποταξτε το θελημα σας στα καπριτσια μου".
θα σου εδινε κατ αρχην ελευθερια να αναπνευσεις, δε θα σε καταπιεζε ετσι, ουτε θα σε κακοποιουσε ψυχολογικα. ή να σου δινει κ ξυλο για τους βαθμους.
κατα πασα πιθανοτητα δεν το κανει κ αυτη επιτηδες, ετσι εμαθε να αγαπαει, πιθανως να ειναι κ ισχυρογνωμον προσωπικοτητα κ δεν εκατσε να αναρωτηθει μηπως κανει κατι λαθος.
ειναι πολυ κατανοητο κ ανθρωπινο να πιεζεσαι ψυχολογικα απο την πιεση που σου ασκει.
ισως θα ηταν καλη ιδεα να μην την βλεπεις πολυ τακτικα, να την αποφευγεις οσο μπορεις, για να μην δινεται η αφορμη να συγκρουεστε. ουτε να της λες χαρτι κ καλαμαρι πώς εγραψες στα διαγωνισματα, αφου σου γκρινιαζει τοσο. εσυ κανε την προσπαθεια σου οπως μπορεις, κ αν σε ρωταει πως εγραψες, πες της "καλα", κ κοψε τη συζητηση.
μπορεις κ να της πεις δυο κουβεντες, για το πώς αισθανεσαι, αλλα πιθανοτατα δεν θα σε καταλαβει.
εσυ πώς νιωθεις στο να της εκφρασεις τα αληθινα σου συναισθηματα; εχεις το θαρρος να της μιλησεις; να της πεις πχ, "μαμα πιεζομαι πολυ απο αυτα που απαιτεις απο μενα!"
οσο για την αυτοκτονια που συζητας ειναι πολυ κακη ιδεα! να ρισκαρεις να βαλεις τη ζωη σου κ την υγεια σου σε περιπετειες, για να καταλαβει η μαμα σου; δεν υπαρχει περιπτωση να καταλαβει.
ασε που μπορει κ να μπλεξεις χειροτερα με ψυχιατρους κ τετοια, γιατι ενα περιστατικο με αποπειρα στο νοσοκομειο δεν το αφηνουν ετσι. πολλες φορες τα στελνουν στο καπακι για υποχρεωτικη νοσηλεια σε ψυχιατρικο νοσοκομειο, γιατι μια αποπειρα φοβιζει τους γιατρους!
μια ιδεα θα ηταν να απευθυνθεις σε ενα κεντρο ψυχικης υγειας κ να ρωτησεις αν μπορεις να δεις καποιον ψυχολογο γιατι θελεις να συζητησεις καποια θεματα που σε δυσκολευουν στην καθημερινοτητα σου. αν φυσικα δεν εχεις προβλημα να πας. ειναι καλη φαση, μπορει ο ψυχολογος να σου δωσει ιδεες τι να κανεις με τη μανα σου, ετσι ωστε να μην εισπραττεις τοση πιεση.
ειναι κ σχεδον δωρεαν, νομιζω οτι πληρωνει καποιος 5 ευρω την επισκεψη.
lou και lacrymosa ευχαριστω γι αυτα που γραψατε..
τα λαμβανω ολα υποψιν, αλλα σε ενα θα μεινω να σχολιασω...να μην λεω για τα διαγωνισματα..το δοκιμασα και δυστυχως την πατησα γιατι αργα η γρηγορα το μαθαινει απο καθηγητες κλπ κι ειναι χειροτερα...
δε μπορεις να το συζητησεις με τον καθηγητη σου, που πχ μπορει να μην εχεις γραψει καλα στο διαγωνισμα, να του πεις να μην τα λεει στη μανα σου γιατι εχεις προβλημα στο σπιτι;
Νομιζω οτι την απαντηση στο ερωτημα/προβληματισμο που θετεις στο thread, την γνωριζεις ηδη.... Εμενα παντως δε μου φανηκε παιδιαστικη αντιδραση, απλως παρορμηση μιας συναισθηματικα φορτισμενης στιγμης.
Οσο για τη συμπεριφορα της μανας σου, ενταξει ηταν απαραδεκτη δε χωρα αμφιβολια επ'αυτου. Δοκιμασε να προσεγγισεις εναν καθηγητη με τον οποιο αισθανεσαι μεγαλυτερη οικειοτητα και μιλησε του για τη μανα σου προτρεποντας τον να κανει μια συζητηση μαζι της μηπως και της αλλαξει λιγακι τα μυαλα!
Δυστυχως γνωριζοντας τη μαμα μου αυτο απλως θα την νευριαζε παραπανω.
Ειχα μια καθηγητρια που σε καποια φαση με ειχε καλυψει,αλλα πλεον δεν εχω τετοια οικειοτητα με καποιον..
Είσαι πολύ μικρή και τα δικά σου προβλήματα μπροστά στα προβλήματα άλλων ανθρωπων είναι ασήμαντα για να σκέφτεσαι αυτοκτονία. Για να κανεις τετοιες σκέψεις για τετοια θέματα μάλλον ευαίσθητος χαρακτηρας είσαι, να αυξήσεις τις αντοχές σου και να βρίσκεις από τωρα τρόπο να χειρίζεσαι αποτελεσματικά τις καταστασεις. Βάλε στοχο να γινεις δυνατός και αποφασιστικός χαρακτήρας, θα σου χρειαστεί αργοτερα. Στη ζωή έχει πιο δυσκολα, μαθε από τωρα με το να χειριζεσαι αυτα τα απλά τα δικα σου.
Οι γονείς θέλουν τα παιδιά τους να πετυχουν εκεί που αυτοί καποτε απέτυχαν, σαν απωθημένο δλδ, χωρίς να σημαίνει ότι αυτο είναι λάθος, ιδίως όταν πρόκειται για σπουδές, φτάνει όμως να επιλέγεις σπουδές που εσένα σε γεμίζουν, εκτός κι αν είσαι σίγουρη ότι θες να ασχοληθείς με κάτι άλλο στη ζωή σου. Σημασία δλδ έχει να σε γεμίζει σαν ατομο.
Το να εισαι χαμηλών τόνων δεν είναι κακο φτάνει να μην ανέχεσαι, να μην γινεσαι το θυμα και να υψώνεις τον τόνο της φωνής σου όταν χρειάζεται.
Ιωαννη, συμφωνω σε πολλα απο αυτα..
Σημερα μου ελεγε οτι δεν πρεπει να ειμαι αλτρουιστρια και θυμα επειδη στην παρεα μου ειμαστε 5 κοριτσια και 2 απο εμας πρεπει να πανε η καθεμια σε ενα δωματιο με 2 ασχετες κοπελες,στην εκδρομη,κι εγω ειπα οτι οκ,παω εγω με τις 2 αχωνευτες.(καθως τα δωματια ειναι 3κλινα) με "μαλωνε" γι αυτο το λογο..ελεοοοος!
Ρεμεντυ,κακη ιδεα..εδω ειναι το μονο μερος που μιλαω ελευθερα!
μπορεις τουλαχιστον να μην την παιρνεις τοσο σοβαρα;
να αλλαξει η μανα σου δυσκολο.
να αρχiσεις εσυ να αποστασιοποιεισαι σιγα σιγα απο ολα αυτα που σου λεει;
ειναι η δικη της αποψη για τα πραγματα, αυτη ετσι τα βλεπει, δεν μπορεις να την αλλαξεις ουτε εσυ ουτε κ κανενας αλλος, αλλα ειναι κ αντικειμενικη αληθεια;
αλλοι ανθρωποι μπορει να σε βλεπουν πολυ διαφορετικα. εσυ μπορει να βλεπεις πολυ διαφορετικα τον εαυτο σου.
δε χρειαζεται να τα παιρνεις ολα αυτα πολυ λεει τοις μετρητοις.
αν η γνωμη της για σενα δεν μετραει κ τοσο πολυ, δεν θα ταραζεσαι τοσο. ακομα κ αν συνεχιζει αυτη τη συμπεριφορα, τουλαχιστον εσυ να προστατευσεις τον ψυχισμο σου.
ειναι η μαμα μου,κι αν και δεν φαινεται απο τα παραπανω την λατρευω και σε καποια πραγματα τη θαυμαζω κιολας...πως γινεται να μην μετραει η αποψη της;!
“Suicide is not chosen; it happens
when pain exceeds
resources for coping with pain.”
Τωρα... μπορω νομιζω να σχολιασω/βοηθησω, μιας και στο παρελθουν για διαστημα λιγων μηνων ειχα εντοντες αυτοκτονικες τασεις/σκεψεις. Το οτι ********ι γιατροι μου δινανε Haldol (Αλοπεριντιν) σε 40-60mg ημερησιως, εν ετει 2011, εκανε τη κατασταση χειροτερα. Ειχα ασχημες παρενεργειες και δεν ευχαριστιομουν τπτ. Σε γενικες γραμμες φαινομουν νορμαλ αλλα μεσα μου ενιωθα να σαπιζω ... Βελτιωθηκα παρα πολυ μολις μου μειωσανε/αλλαξανε το κωλοφαρμακο . Εγω εν τω μεταξυ φοβομουν μην γινει κατι και με ξανακλεισουν στη κλινικη, αυτος ηταν ο μεγαλυτερος φοβος μου και γιαυτο εψαχνα την αυτοκτονια επειδη δεν ηθελα να φαω τα χρονια μου στο ψυχιατρειο...
Παντως εχε το κατα νου οτι θα περασει, ακομα και αν σου φαινεται οτι δεν θα περασει ποτε...
Επισης ... σε λιγο πιο αναλαφρη διαθεση ... http://fridge.gr/7582/stiles/suicide/
Νηπενθές, αυτό που γράφεις δεν μ' αρέσει καθόλου. Εγώ πίστευα πως τα πηγαίνεις πραγματικά καλά με την μαμά σου. Πως είναι δυνατόν να τα πηγαίνεις καλά από την στιγμή που σηκώνει χέρι; Και μάλιστα σ' ένα παιδί που από την μέχρι τώρα παρουσία του στο φόρουμ, δείχνει πόσο έξυπνο είναι; Και γω πιστεύω πως θα ήταν καλό να μιλήσεις σε κάποιον καθηγητή, τουλάχιστον για να τον αποτρέψεις από το να της αποκαλύπτει τους άσχημους βαθμούς. Αφού, έτσι κι αλλιώς, είσαι έξυπνη και καλή μαθήτρια γενικότερα, με το να κρύψεις ότι δεν έγραψες καλά σ' ένα διαγώνισμα δεν χάλασε κι ο κόσμος.
gypsy cello, σε καταλαβαινω απολυτα.. οσο ημουν σε καταθλιψη το σκεφτομουν συνεχεια ομως δεν το εκανα. Ομως ακομα και τωρα που δεν ειμαι (θεωρητικα) το σκεφτομαι συχνα..οταν πινω σκεφτομαι και τροπους και γενικα μου γινεται πιο εντονη η επιθυμια. Για να μην παρεξηγηθω δηλωνω πως δεν εχω διαβασει ολα τα μνμ του θεματος οποτε μπορει να ειμαι λιγο ατοπη..παντως σε καταλαβαινω
Ναι αλλά σε λιγάκι καιρό θα είσαι έτοιμη για να την κάνεις απ' ότι δεν σου αρέσει. Έτσι δεν είναι?
Θα δώσεις πανελλήνιες? Θα περάσεις κάπου? Τι σκέφτεσαι να κάνεις?