Printable View
καθε χρονο ακριβως τετοιες μερες εχω κριση.τι γινεται λες και ερχεται η στεναχωρια και το πνιξιμο της ψυχωσης με το ρολοι.τα προηγουμενα 2 χρονια τετοιες μερες 10-14 δεκεμβριου ειχα υποτροπιασει με αποτελεσμα να μπαινω στο ψυχιατριο.και φετος το ιδιο σκατο απλα με λιγοτερη ενταση.ευτυχως παιδια φετος το αμπιλιφαη μου το παιρνω κανονικα
Πόσο ετών είσαι Δημήτρη; Έχεις καιρό την ψύχωση, ακούς φωνές και τρομάζει η το βλέπεις αστείο;
καθολου αστειο...ειμαι 35 χρονων και εχω την ψυχωση 5 χρονια.φωνες ακουγα τωρα θα ελεγα δεν ακουω παντως αυτη τη στιγμη εχω ενα κουμπομα στο στηθοςQuote:
Originally Posted by Instant
Εγώ σε πιο μικρή ηλικία φοβόμουν με διάφορες καταστάσεις και το σκοτάδι και άλλα που πέρασα, κατά καιρούς έχω λίγο χιούμορ αλλά η απάθεια φαίνεται θα νικήσει. Πάντως ρε συ κάνεις καλή διαφήμιση στο φάρμακο όπως και όλοι το ίδιο είμαστε όλοι.
Το ίδιο παθαίνει και ο φίλος μου (με ψύχωση) σε όλες τις γιορτές. Ίσως να φταίει που κατά κάποιο τρόπο πρέπει οπωσδήποτε να περάσεις καλά γιατί είναι γιορτές και όλοι περνάνε καλά. Όχι να περάσεις καλά γιατί έτσι έκατσε, αυθόρμητα αλλά επιβλητικά και με το ζόρι. Και όταν ήδη έχεις τα δικά του αυτό πιστεύω είναι πιο ψυχοφθόρο.
Οι φωνές πόσο σου κράτησαν? Τι φάρμακο έπαιρνες?
Ο φίλος μου τις ακούει εδώ και έναν χρόνο, τους πρώτους μήνες χωρίς φάρμακα και τους υπόλοιπους με zyprexa και seroquel και με αυτά τα φάρμακα και την πολύ καλή του διάθεση την παλεύει πολύ καλά και έχουν γίνει ψίθυροι. Το πρώτο του ψυχωτικό επεισόδιο το είχε στα 18 με 20 μέρες νοσηλεία σε ψυχιατρείο αλλά χωρίς φωνές. Οι φωνές άρχισαν ξαφνικά στα 28 του.
φιλτατε επειδη επαιρνα αλοπεριδονη που ηταν οτι χειροτερο για αυτο παινευω το αμπιλιφαυ που δεν εχει εξωπυριδιμικα συμπτωματαQuote:
Originally Posted by Instant
οι φωνες και η μειζων καταθλιψη κρατησαν 2 χρονια στο ρισπενταλ και στο κωλοαλλιπεριντιν που ημουν.μολις πηρα αμπιλιφαυ περασαν μεσα σε 4-5 μηνες
Πωωω ρε φίλε και ο φίλος μου έπαιρνε αλοπεριντίν και του είχε γαμήσει την ψυχολογία.
Πως αρχισε η ψύχωσή σου τόσο αργά? Συμβαίνει αυτό? Γιατί είχα την εντύπωση πως όλα αυτά αρχίζουν σε μικρή ηλικία.
ναι σε εμενα συμβαινει εχει και σε αρκετα ακομη μεγαλυτερες ηλικιες.οσο για το αλλοπεριντιν φιλε το μονο που εχω να πω ειναι οτι το μισωQuote:
Originally Posted by Kat711
δεν παιζει ρολο η ηλικια.. ο ξαδερφος μου στο χωριο μου το επαθε στα 31 του λογω πνευματικης υπερκοπωσης... απο το πολυ διαβασμα δλδ τα επαιξε. σπουδασε ιατρικη, ειχε αιωνιο παθος να γινει χειρουργος κ τα καταφερε, αλλα μετα απο την πρωτη του εγχειριση κλαταρε.. γι αυτο ολα κ το διαβασμα με μετρο..
Οι φωνές πιστεύετε πως παρουσιάζονται ύστερα από κάποιο ψυχολογικό σοκ?
Ειρήνη ακούς ή άκουγες και εσύ φωνές?
Εγω ακουω μια κοπελα τη νταιζη να μου λεει διαφορα κ τι πρεπει να κανω κ τι οχι.. πλεον την ακουω μονο τα βραδια που πεφτω να κοιμηθω σαν ηχηρη σκεψη.. εγω πιστευω πως προκαλουνται ειτε απο ισχυρο ψυχολογικο σοκ, ειτε απο χρηση ουσιων, ειτε απο το πολυ διαβασμα, ειτε κ αναιτια...
οι φωνες στανταρ(μεσο ορο)εμφανιζονται στις ψυχωσεις μετα απο ψυχολογικο σοκ
Δημήτρη όταν λες πέρασαν εννοείς ούτε καν ψιθυρους δεν ακούς ε? Ούτε υποτροπιάζεις κάποιες φορές και ύστερα ξανασταματάνε? Απλά σταματησες να ακους.
Τα φάρμακα μέχρι πότε θα τα παίρνεις?
δεν ακουω φωνες αλλα υποτροπιαζω χωρις τα φαρμακα.δεν ξερω με γιατρο η χωρις θα τα κοψω οταν γινω καλα.εχω 1 τροπο για να γινω καλα δες ενα θρεντ μου σχετικο αλλο.εσυ τι λες με τα φαρμακα?λεω να εχω στην τσεπη μου οταν τα κοψω για χρονια.ε?
Και ο Βαγγέλης τρία χρόνια που τα είχε σταματήσει τα φάρμακα πάντα κουβαλούσε στο πορτοφόλι του ένα - δύο μήπως και γίνει κάτι. Και αυτό θα ξανακάνει όταν με το καλό τα ξανακόψει.
Το έχω διαβάσει και συμφωνώ μαζί σου. Μου αρέσει πολύ η θετική αντιμετώπιση που έχεις για όλα αυτά.
Όταν πρωτοάκουσες τις φωνές τι πίστεψες πως είναι?
Με ενδιαφέρει να μάθω γενικά από άτομα που ακουν φωνές ποιες ήταν οι πρώτες σκέψεις του.
Ο Βαγγέλης η πρώτη σκέψη που είχε ήταν πως του μιλούσαν πνεύματα.
εγω δεν νομιζα οτι μου μιλουν πνευματα αλλα ειχα σαφως την αισθηση λογω ψυχωσης οτι κατι δεν παει καλα και φοβομουν.καλα ο βαγγελης αφου τα κουβαλουσε μαζι του πως ξαναπεσε στα φαρμακα παρολο το κουβαλημα υποτροπιασε?μηπως πρεπει να τα κουβαλαμε μαζι μας σε ολη μας την ζωη?
Κάποια στιγμή σταμάτησε να τα κουβαλάει και να τα σκέφτεται γενικά και υποτροπίασε σε μια πολύ καλή φάση της ζωής του.
σκοπος παιδια δεν ειναι να τα κουβαλαμε μαζι μας η να εχουμε καβατζα, αλλα να τα παιρνουμε!!!
Ρε παιδια αφου τα φαρμακα κανουν γυρω στις 2 εβδομαδες να δρασουν και να κουβαλας μαζι σου κανενα απο αυτα δεν σε σωζει.Δεν ξερω κιολας αλλα γνωμη μου εινια αυτη.
μιχαλη αυτο ειπα κ στο αλλο θρεντ, προτιμοτερο να κουβαλας αγχολυτικα αυτο κανω κ εγω, αν πχ εισαι καπου εξω κ σε πιασει κριση παιρνοντας ενα αγχολυτικο θα σε ηρεμησει, παιρνοντας πχ αμπιλιφαι δεν θα σε κανει τιποτα.
μαλλον εννοει ο δημητρης αν καταλαβα καλα οτι σε περιπτωση που αποφασισουμε, σε συνεργασια με το γιατρο βεβαια, να τα κοψουμε, να μην πεταξουμε το στοκ που απεμεινε, επειδη μπορει να ξαναχρειαστουν καποια στιγμη!
Lacrymosa συμφωνω μαζι σου.Απο αγχολυτικα ποια εννοεις?Εγω παλιοτερα επαιρνα το Tavor.
αγχολυτικα απο αυτα που ανηκουν στις βενζοδιαζεπινες. Κι εγω ταβορ παιρνω, αλλα οχι καθημερινα, οποτε με πιανει πανικος. Επισης εχω παρει ζαναξ, λεξοτανιλ, στεντον κ τρανξεν.