Ποιος είναι ο ορισμός της ψύχωσης και του ψυχωτικού;

Πιστεύετε υπάρχει ορισμός για την ψύχωση και τον ψυχωτικό η είναι όλα αυτά στερεότυπα δημιουργημένα από έναν επιστήμονα (Kaplan ας πούμε) η μια επιστημονική ομάδα που μυρίστηκε η τους προσφέρθηκε πολύ χρήμα για να κατατάξουν τον κάθε άνθρωπο σε αρρώστιες, να τους κάνουν όλους ασθενείς και να πλουτίζουν κάποιες εταιρίες, και να φτωχαίνουν βέβαια κάποιες άλλες. Πιστεύετε είναι ακατόρθωτο να απαρνηθεί ο άνθρωπος το χρήμα, την λαγνεία και την ηδονή που αντλεί από το εγωιστικό γονίδιο. Πιστεύω όσοι έχουν αυτό το εγωιστικό γονίδιο (όλοι βασικά) δεν παίρνουν φάρμακα και είναι ελεύθεροι σαν τα σκυλιά, ζουν με την ιδέα ότι είναι κάτι ανώτερο και ότι ο κόσμος στρέφεται γύρω από εκείνους. Έχουμε φτάσει σαν κοινωνία να έχουμε τόση ψευδαίσθηση που να πιστεύουμε ότι όλα είναι υπό έλεγχο ενώ δεν είναι και ότι μας παρακολουθούν, ότι ξέρουν όλοι τα πάντα για όλους ενώ οι περισσότεροι δεν συναντιούνται ποτέ. Δεν είναι φοβερό από ένα όνομα και μια λέξη να έχει φτιαχτεί το κοινωνικό προφίλ ενός ανθρώπου; Υπάρχει δικαιολογία στο έγκλημα; Δεν είναι φοβερό αν η ταφόπλακα αυτού που επέλεξε να στιγματίσει η κοινωνία γράφει "Όνομα" και από κάτω σχιζοφρενής.

Υπάρχουν άλλοι που λένε πως είμαστε όλοι ίδιοι ανάλογα με αυτά που έχουμε στη διάθεση μας και τα ερεθίσματα που δεχόμαστε από το περιβάλλον μας. Για παράδειγμα δώσε εξουσία σε ένα ζητιάνο και την επόμενη μέρα έχει γίνει Χίτλερ. Δώσε χρήμα και αρμοδιότητα σε έναν χαμηλό στην πυραμίδα υπάλληλο και την επόμενη μέρα έχει γίνει θύελλα από τον πολύ αέρα. Δώσε έρωτα και πολλές γυναίκες σε κάποιον που δεν του δίνουν σημασία και την επόμενη έχει γίνει "Δον Ζουαν". Πιστεύετε ότι γίνεται και το αντίθετο και ότι όποιος είναι καλά όπως και να είναι όλοι τριγυρνάς σαν τα κοράκια περιμένοντας να δούνε κάτι που θα απολαύσουν; Πιστεύετε τελικά ότι υπάρχει Σατανάς και τους έχει κάνει όλους σχεδόν δικούς τους, είτε αυτοί πιστεύουν στο Θεό και το παίζουν Χριστιανοί είτε όχι; blu blu bloom

Συγνώμη για τα βαριά και αδιάφορα λόγια. Η πραγματικότητα είναι πως ήθελα να γίνω ψυχίατρος και δεν πέρασα τις εξετάσεις.

Πολυ ωραιο ποστ instant κ πολυ ωραιες σκεψεις! Πιστευω οτι οι εννοιες κ οι ορισμοι ειναι κοινωνικες κατασκευες, που εξυπηρετουν τις αναλογες σκοπιμοτητες! Σιγουρα η εξουσια φθειρει κ διαφθειρει, κ οταν αναρριχηθει καποιος καβαλαει το καλαμι κ το παιζει καποιος, αλλα δεν κραταει αυτο για πολυ καθως καποια στιγμη θα του μπει στον κωλο! Κ αναφερομαι σε οποιας μορφης εξουσια, ειτε πολιτικη, ειτε κοινωνικη, ειτε οικονομικη κτλ.. Η ταμπελοποιηση, ο στιγματισμος, η στοχοποιηση κ η περιθωριοποιηση εξυπηρετουν κοινωνικα συμφεροντα.
Σκεφτομαι τι πολλαπλες σκοπιμοτητες εξυπηρετει η καταστολη. ΟΚ, υφιστασαι κατι, κ επειδη σε καποιους δεν αρεσει αυτο το κατι, στοχευουν οχι στην αντιμετωπιση ουτε στην εξαλειψη του, αλλα στην καθηλωση του, στην αδρανοποιηση του και στην ανικανοτητα εκφρασης του. Και το αναγαγω σε γενικοτερα πλαισια. Απο μια ψυχικη ασθενεια μεχρι τις λειτουργιες του συγχρονου κρατικου μηχανισμου. Περιθωριοποιηση, στοχοποιηση, γκετοποιηση, καταστολη, στιγματισμος, αδιαφορια, αντιδραση, δεν ξερω τι αλλο να σκεφτω. Καποιους βολευει αυτο, σε κατι εξυπηρετει, δεν γινεται τυχαια κ αναιτια ουτε ασκοπα. Τι γινεται ομως οταν εισαι εσυ το προιον αυτης της εκτροχιαστικης κ εξωφρενικης αλαζονειας? Οταν υποκεισαι σε εξουσιαστικους ελεγχους κ υφιστασαι ολη αυτη τη σαθροτητα που διαιωνιζεται? Κι ακομα χειροτερα, οταν δεν μπορεις να κανεις κατι, να εκφρασεις την αγανακτηση και την εναντιωση σου με τα κακως κειμενα? Τοτε απλα καταληγεις ενα ακομη αβουλο, χρησιμοποιημενο ανθρωπακι, another cog in the machine, και προσπαθεις να βρεις μια διεξοδο να δικαιολογησεις την αδρανεια σου με τον υποτιθεμενο συμβιβασμο. Αλλο ομως αποδοχη και αλλο συμβιβασμος σε μια παγιωμενη κατασταση. Η αποδοχη προαγει σε κατι υψηλοτερο, σε ανωτερη βαθμιδα στην εσωτερικη και εξωτερικη κλιμακα. Ειθισται να συμβιβαζομαστε. Γιατι? Και ποσο ειναι στο πλαισιο των δυνατοτητων μας να κανουμε τη διαφορα? Και οταν εισαι συνεχως το προιον αυτης της διεργασιας, ποσο ακομα θα υπομενεις?

Quote:

---

Originally Posted by Instant

Συγνώμη για τα βαριά και αδιάφορα λόγια. Η πραγματικότητα είναι πως ήθελα να γίνω ψυχίατρος και δεν πέρασα τις εξετάσεις.

---

λολ πολυ ωραια ειναι αυτα που γραφεις! σου απαντησα μαλιστα με ολοκληρη εκθεση ιδεων λολ! εγω ηθελα στρατολογικο σσασ αλλα κοπηκα στα αθληματα! κ ετσι συμβιβαστηκα με το πτδε!

Σαφώς και πολύ ορισμοί ψυχικών ασθενειών στο DSM είναι ψεύτικοι και γελοιότητες που γίνονται με σκοπό την συνταγογράφηση όλο και περισσότερων ψυχοφαρμάκων σε όλο και περισσότερους ανθρώπους για την αύξηση των εσόδων των φαρμακευτικών εταιρειών που μέρος αυτών των κερδών πάνε στους καλοκάγαθους ψυχιάτρους οι οποίοι ψηφίζουν ποιες θα είναι οι επόμενες ψχικές ασθένειες που θα προστεθούν στο νέο DSM. Ενδεχομένως να υπάρχουν δεσμοί φιλίας και με φαρμακευτικές εταιρείες, λίγο τραβηγμένο βέβαια, που δραστηριοποιούντε σε αλλες μη ψυχικές παθήσεις και τα φάρμακα που αυτές διαθέτουν να διορθώνουν τα προβλήματα υγίειας που τα ψυχοφάρμακα δημιούργησαν. Ο νοών νοείτο ή όπως αλλιώς λέγεται. Αλλά πιστεύω η ψύχωση σαν διάγνωση είναι αρκετά καθαρή, η καθαρότερη κατά την γνώμη μου, αφού τα θετικά συμπτώματα ή τα έχεις ή δεν τα έχεις.

Τον άνθρωπο σαφώς τον καθορίζει το περιβάλλον του αλλά και ο άνθρωπος καθορίζει το περιβάλλον του. Σαφώς σε μικρότερες ηλικίες η επίδραση του περιβάλλοντος στην διαμόρφωση της δημιουργίας του χαρακτήρα του ατόμου είναι καταλυτική, αλλά περνώντας τα χρόνια το περιβάλλον έχει αρκετά μειωμένη επίδραση στο χαρακτήρα του ατόμου, αφού το άτομο πλέον έχει αποκτήσει κριτική σκέψη και ικανότητα.

Οου! Πολλές ερωτήσεις! Θα το κοιτάξω αν καταφέρω να κάνω διάλογο. Προς το παρόν η απάντηση μου είναι πως αν έβγαινε ο V (you know αυτός με την μάσκα από το κομικ V for Vendetta) στην εξουσία θα γινόμασταν ίσως πιο επιεικείς στον Βερμπαλισμό και δεν θα μιλούσαμε για σχιζοφρένειες. Αλλά get the αντίθεση; Έτσι κι αλλιώς είναι ένα παραμύθι για να πιστεύουν οι ρομαντικοί πως θα επιβιώσουν σε μια κοινωνία που παρουσιάζει ανοχή προς στο ανήθικο καθώς και μια τάση να θαυμάζει το παράνομο.

Παιδια ωραιο θεμα θιξατε αλλα δεν αντεχω να γραψω αλλο, θα καταθεσω τις υπολοιπες μου σκεψεις αυριο!!

Instant ανοιξες ενα θεμα πολυ ενδιαφερον.Και εγω εχω αναρωτηθει το ιδιο πολλες φορες,και εχω καταληξει στα εξης.
Δεχομαι οτι υπαρχουν οι ψυχικες ασθενειες και δεχομαι οτι καποιες φορες τα φαρμακα μπορουν να βοηθησουν.
Αλλα πιστευω πως οι γιατροι,σε συνδυασμο με τις φαρμακευτικες,το εχουν παρακανει.Ειδικα στην περιπτωση της Αμερικης που ακομα και τα παιδια τα μαστουρωνουν με ψυχοφαρμακα.
Εχω σκεφτει και αυτο για την καταστολη του πληθους,αλλα δεν εχω καταληξει ακομα σε καποιο συμπερασμα.

Η λυση σε αυτο πιστευω πως θα ηταν η καταλληλη ενημερωση,αν και το θεωρω σχεδον αδυνατο με τις κυβερνησεις που υπαρχουν.

Εν τω μεταξυ με εχει εντυπωσιασει το γεγονος πως οι πραγματικα πασχοντες,ειμαστε περισσοτερο σκεπτικιστες σε οτι αφορα την χρηση των ψυχοφαρμακων και τις ψυχικες ασθενειες σε σχεση με τον υπολοιπο πληθυσμο.(εχω καταληξει σε αυτο καθαρα εμπειρικα)
Επισης εχω σκεφτει οτι η εμφανιση των ψυχικων ασθενειων επηρρεαζεται και απο την κοινωνια στην οποια ζουμε,αρα βολευει τις κυβερνησεις να το ριχνουν στα γονιδια και να πλακωνουν του πολιτες με φαρμακα,ωστε να μην ερθουν αντιμετωπες με τις ευθυνες τους και να μην προσπαθησουν να διορθωσουν κατι.

Ασχετο αλλα ειχα δει παλιοτερα ενα πολυ ενδιαφερον ντοκυμαντερ για το Seroxat,το οποιο ανεφερε οτι στην αρχη το εδιναν σε και σε παιδια οπως επισης και στην ερευνα που ειχε γινει ειχαν παραλειψει να αναφερουν σημαντικες παρενεργειες.Εντελει εγιναν δικαστηρια αλλα το seroxat ακομα κυκλοφορει,απλα δεν το δινουν σε παιδια.

Quote:

---

Εν τω μεταξυ με εχει εντυπωσιασει το γεγονος πως οι πραγματικα πασχοντες,ειμαστε περισσοτερο σκεπτικιστες σε οτι αφορα την χρηση των ψυχοφαρμακων και τις ψυχικες ασθενειες σε σχεση με τον υπολοιπο πληθυσμο.(εχω καταληξει σε αυτο καθαρα εμπειρικα)

---

Eξηγω πως κατεληξα σε αυτο και θα ηθελα και την γνωμη σας.


Εμενα μου ειχαν συνταγογραφησει Lexotanil, και Anafranil στην Ελλαδα .
Τα οποια δεν πηρα ποτε.(δοκιμασα τα anafranil και την επομενη τα εκοψα)
Και το εντυπωσιακο ειναι πως υπηρξαν ατομα που μου ειχαν πει,αφου δεν τα παιρνεις δωστα σε εμενα.Εγω ποτε δεν τα εδωσα,αλλα ηταν πραγματι εντυπωσιακο με ποση ευκολια θα τα επαιρναν,και μαλιστα χωρις να εχουν προβλημα.

Στην Γερμανια που ειμαι τωρα μου εχουν γραψει ενα αγχολυτικο με την εντολη να το παρω οταν νομιζω πως θα το χρειαστω.Αλλα εδω στους γιατρους υπαρχει γενικα η νοοτροπια του να μην δινουν φαρμακα.Και το εντυπωσιακο εδω ειναι επισης πως οταν σου γραφουν ψυχοφαρμακο(ή οποιοδηποτε αλλο),αναφερεται το ονομα του γιατρου που στο εγραψε και οχι το δικο σου οπως στην Ελλαδα.

Δεν ξέρω αν είμαστε σκεπτικιστές εγώ δεν μπορώ να σκεφτώ αυτή τη στιγμή, νιώθω εντελώς αποβλακωμένος, χειμωνιάτικα και έχω πιεί ένα ολόκληρο μεγάλο μπουκάλι με νερό μέσα σε ένα βράδυ. Θέλω να δω αν θα αντέξω μέχρι το ξημέρωμα, κάτι δεν πάει καλά πάντως.

Εδω ειμαι αν θες να μιλησεις.
Με επιασαν παλι οι μαλακιες μου και δεν κοιμαμαι.

Τι να πούμε; Νιώθω ότι δεν ήταν επιλογή μου η ζωή που έχω. Βλέπω γνωστούς με benefits και μένα με κοινωνική αποχή, κάτι πήγε στραβά στην πορεία και με ξέχασαν σε κάποιο μπουντρούμι φαίνεται.
Εσύ; Πως νιώθεις;

Εγω νιωθω αποτυχημενη και σκεφτομαι οτι εχω χασει χρονια απο την ζωη μου.
Και σκεφτομαι πως θα ηταν τα πραγματα αν ειχα αντιμετωπισει απο την αρχη το προβλημα.
Οσο για αυτο με τους γνωστους με τα Benefits το βρισκω λογικο,ειδικα οταν μιλαμε για ελλαδα.Που στην Ελλαδα σπανια αυτος που θα τα εχει θα τα αξιζει.

Ισως να σε βοηθουσε να σκεφτεις τροπους να αλλαξεις την ζωη σου.Και να πεις απο εδω και περα αποφασιζω εγω για την ζωη μου και κανεις αλλος.

Μου λείπει παρέα από τη ζωή, συντροφιά, να βρώ μια γυναίκα να βρώ μια δουλειά και για τους δύο και να φύγω από εδώ. Έλα όμως που δεν γίνεται λες και είμαι κρατημένος χωρίς τη θέληση μου. Δεν έχω και λεφτά βλέπεις, ούτε καλά καλά αμάξι στο όνομα μου. Από μικρή ηλικία ένιωθα μόνος και εγκαταλελημένος, απόμακρος από τα υπόλοιπα παιδιά.

Και εγω ετσι ενιωθα,και πριν περιπου ενα χρονο μαζεψα οτι καβατζα ειχα και την εκανα,γιατι περα απο τα προβληματα τα ψυχολογικα,δεν αντεχα και τους γυρω μου.Ειχα θυμο για τους παντες και ενιωθα ολομοναχη.
Τωρα νιωθω ελευθερη,αν και εξακολουθω να εχω ανεβοκατεβασματα στην ψυχολογια μου τα καταφερνω πολυ καλυτερα.

Βασικα τελευταια βγηκε ενα αρθρο στις ειδησεις οτι αμα δωσεις φαρμακα σε καποιον που δε τα χρειαζεται μπορει να του
προκαλεσεις νευρολογικες διαταραχες...

Οι ψυχιατροι εχουν καψει πολυ κοσμο σου λεω...

Δε τα δινουν τα αντιψυχωτικα μονο αμα εχεις θετικα συμπτωματα και ψευδαισθησεις αλλα ακομα
και αμα εισαι μικρος και τους πεις καμια παραξενη ιδεα που διαβασες...

Ασε οι γιατροι εχουν καψει πολλους...

Το θέμα είναι όμως ότι υπάρχει πρόβλημα στην κοινωνία και δεν υπάρχουν ξεκάθαρες λύσεις.

maus ετσι ειναι δυστυχως.. οταν νοσηλευομουν για πρωτη φορα στα 17 με ανορεξια φερανε ενα κοριτσακι 9 χρονων που επειδη ελεγε "μηπως υπαρχουν εδω λυκοι?" κ τραβουσε τα μαλλια των νοσηλευτων, το βγαλανε οτι εχει ψυχωση κ επαιρνε ενα καρο φαρμακα.. ελεος..