Originally Posted by
Broken_DoLL
εχτες ημουνα οκ. ξαφνικα, απ το μεσημερι και μετα αρχισα να χω κατι. καθομουν εβλεπα τα φιλαρακια στην τηλεοραση και ενω ημουνα οκ με επιασαν τα κλαμματα με κατι που ειδα στην τβ και μαλιστα εχω καιρο να κλαψω επειδη δν μπορω, με επιασε ενα μανιακο αισθημα πνιξιματος και λιγμοι σαν συγκινηση. μετα ημουνα πτωμα ηθελα να κοιμηθω οσο το δυνατον πιο πολυ αλλα δεν γινοταν ειχα τοσα να κανω (τουλαχιστον μ φαινοταν πως ειχα τοσα να κανω επειδη τωρα δεν θυμαμαι να χα να κανω κατι) και αγχωνομουνα. θυμαμαι και ειμαι σιγουρη πως προχτες ΟΛΗ μερα και παρασκευη ημουν στην τσιτα ειχα τρελλη ενεργεια ημουνα πολυ αισιοδοξη και περπατουσα τρεχοντας στον δρομο βλεποντας το παραμικρο με ενθουσιασμο ημουν καλα και δυνατη και ξαφνου σκεφτηκα χτες πως δεν θελω να ειμαι καθε μερα ετσι καλα. αμα ειμαι δεν ανηκω πουθενα.
δεν θελω να μην ανηκω καπου, σημερα ξυπνισα με απαισιο αισθημα ζαλαδας κουρασης και αγχους και σκεψεις αγχωτικες για ολα μα ολα. τρελλες σκεψεις που γυρνανε και με ριχνουν επειδη με πνιγουν και σαν να μν μπορω να ξεφυγω. εχω την αυθορμητη, σχεδον ακατανικητη επιθυμια να πεθανω. σαν αγχος με εχει πιασει να πρεπει να κανω κατι να με πονεσει , ας μην πεθανω απλα να πονεσω. κρατιεμαι τοσο πολυ να μην χαραξω τα κωλοχερα μου!!!!!!!!!με πιανει τρεμουλο στον εγκεφαλο και δεν με εαντεχω να με βλεπω χοντρη εχω γινει με μισω